Afbeelding
Pexels.com
Pexels.com
Je bent klaar voor de start, maar hoe schrijf je de start? De meningen zijn verdeeld: laat je eerst het dagelijks leven van het hoofdpersonage zien, of spring je direct de actie in? In dit artikel bespreken we 5 manieren om een goed begin te schrijven: we leggen uit waarom elk type begin werkt en wat de valkuilen ervan zijn.
Zoek je een snelle en veilige manier om de lezer het verhaal in te trekken? Begin eens gelijk met het inciting incident. Dit belangrijke plotpunt zet de rest van het verhaal in gang. Zo weet de lezer gelijk waar het verhaal over gaat en hoeft hij niet eerst door saaie, alledaagse beschrijvingen te ploeteren.
Zorg er wel voor dat de invloed van deze gebeurtenis op het personage snel duidelijk wordt. In The Curious Incident of the Dog in the Night-Time is hier maar weinig context voor nodig. De hoofdpersoon vindt in de eerste alinea namelijk een vermoorde hond. In minder dan een pagina zijn deze bizarre, heftige gebeurtenis en de bijzondere reactie van het hoofdpersonage hierop al duidelijk.
Misschien wel de meest gebruikelijke manier om een verhaal te beginnen is door eerst een beeld te scheppen van de voorafgaande situatie. Het voordeel hiervan is dat de lezer bekender wordt met het hoofdpersonage en de sfeer van de setting, voordat het inciting incident dit leven sterk verandert. Een nadeel is echter dat zo’n begin waarin nog niets belangrijks gebeurt, saai aan kan voelen.
Geef de lezer dus een reden om door te blijven lezen. Gebruik foreshadowing om op te bouwen naar het eerste plotpunt of laat aspecten van het dagelijks leven zien die niet voor de hand liggen.
In plaats van netjes te beginnen met een beginzin, spring je gelijk in een dialoog of actiescène. Deze techniek heet in medias res en de meningen hierover lopen sterk uiteen. Sommige lezers vinden dit het allerfijnst om te lezen: het verhaal komt gelijk tot leven en hun aandacht is geprikkeld. Anderen lezen dit juist liever niet, omdat ze zich moeilijk in kunnen leven in actie of dialoog als ze nog niet geïnvesteerd zijn in het personage.
Het begin hoef je niet groot en algemeen uit te pakken. Een detail werkt vaak sterker. Dit kan een hint zijn: het wijst op een twist of aankomend plotpunt, of het detail zal zelf later een grotere rol spelen. Maar het kan ook een andere functie hebben, zoals het scheppen van sfeer of iets laten zien over het personage. Begin je bijvoorbeeld met iets grappigs, dan weet de lezer gelijk wat voor humor ze kunnen verwachten.
Verrassend genoeg kan het ook goed werken om bij het einde te beginnen. Dit kun je letterlijk doen met een flashforward of een vooruitblikkende eerste zin.
Maar bij het einde beginnen hoef je niet letterlijk te nemen. Je kunt je eerste en laatste hoofdstuk op elkaar doen lijken, of zelfs de eerste en laatste zin (bijna) hetzelfde maken. Voor extra impact gebruik je een zin die meer of een andere betekenis krijgt nadat je het hele verhaal hebt gelezen. Zo’n link tussen het begin en einde maakt van jouw verhaal een ronde vertelling.
Hoe je het begin ook wilt schrijven, zorg ervoor dat het een functie heeft in het verhaal. Het brengt een belangrijk plotpunt naar voren of geeft een voorproefje van de sfeer, de schrijfstijl of het personage. Tegelijkertijd prikkelt een goed begin de interesse van de lezer.
Topauteur Herman Koch geeft naar aanleiding van het verschijnen van zijn nieuwe boek advies aan jonge schrijvers. Meld je aan!
Meld je aan voor de Schrijven Nieuwsbrief.
Dit nummer niet missen? Neem vóór 24 januari 23:59 u. een abonnement dan ontvang je dit nummer!
Ervaren redacteur Maria Genova deed voor Schrijven Online meer dan dertig manuscriptbeoordelingen. Lees haar tips in het komende nummer!
Mariken Heitman geeft tips! Meld je aan en ontvang dit nummer.