Uitgeefland

M'n eerste bericht op dit forum. Wel even interessant om te lezen al dat gedoe met uitgevers. Gefeliciteerd Kim en Cobra met jullie vorderingen! Zelf ben ik ook in gesprek met een uitgever. Uitgever in kwestie heeft mij benaderd nadat ik een verhaal in een literair tijdschrift geplaatst had, vroeg of ik nog meer had liggen en toen ben ik een boek gaan schrijven. Tijdens het proces heb ik het twee keer ter beoordeling opgestuurd. Ze heeft me toen wel handige aanwijzingen gegeven en binnenkort ga ik er weer naar toe.
Zelf heb ik nog heel veel twijfels over het manuscript. Ik vind het zo ontzettend moeilijk om elke keer fris tegen 300 pagina's aan te kijken. Soms denk ik dat ik het tien jaar zou kunnen laten liggen en het steeds weer beter zou maken. Ik zou het ook weer willen herschrijven. Herkennen jullie dat? Dat het nooit af is?

Overigens: erg vriendelijk forum. Dat is wel een zeldzaamheid geloof ik in foraland!

Welkom SaskiaX, ja hoor, heel herkenbaar. Ik bewerk mijn manuscript nu 'pas' voor de vierde keer en langzaam ontstaat het gevoel 'zo moet het zijn'. Maar om het even niet-literair uit te drukken; ik ben nu wel snoeinieuwsgierig in welk literair tijdschrift jij iets had gepubliceerd...?

groetjes, edna

Bedankt SasiaX,

Jammer genoeg staat mijn boek nog steeds niet op de boekenplank. De dingen gaan soms minder snel dan gewenst.

Maak je verder geen zorgen. Er bestaan geen boeken die 'af' zijn.
Er staan altijd fouten in. De vraag is dus niet zozeer of er fouten in staan maar eerder hoeveel fouten erin staan.
Als jij daadwerkelijk een boek van 300 pagina's hebt geschreven, dan kun je niet verwachten dat dit zomaar foutloos gebeurt.
Mijn boek telt 170 pagina's (in Word). Ook nu het bij de uitgever ligt, kom ik zelf voortdurend nieuwe fouten tegen. Vraag mij niet waar ze soms vandaan komen. Je moet eens voor de aardigheid proberen één bladzijde foutloos (volgens de regels van Renkema) te schrijven. Ik heb het nog nooit gepresteerd. Mensen die die dit wel lukt, zijn erg ver gevorderd.
Conclusie: Je doet het goed Saskia. Het duurt niet lang meer eer jouw boek volgens de gezonde regels klaar is!

Welkom SaskiaX

Daar ben ik wel een beetje jaloers op. Zo'n uitgever die zomaar naar jou toekomt in plaats van dat jij achter hun kont aan moet lopen tot er eindelijk eentje jou opmerkt.
Klasse! Je zult het wel verdiend hebben met je verhaal.
Laat ons weten hoe het verder verloopt.

Zjors

Wiske, ik durf nog even niet te schrijven welk tijdschrift dat was. Daarvoor zit ik te kort op dit forum. Het zal wel een soort hoogmoedswaanzin zijn dat ik denk onmiddellijk herkend te worden :lol:

Cobra: over spellingsfouten heb ik het niet eens. Ik twijfel nog steeds over hele hoofdstukken en personages. Ik heb erge zin om aan een tweede boek te beginnen en maak mezelf wijs dat ik dan alle valkuilen van de eerste kan vermijden.

Hebben jullie je manuscript aan veel mensen laten lezen? Ik ben er voorzichtig mee begonnen. Afgezien van twee redacteuren van de uitgeverij, mijn vriend en twee anderen die verder bij me vandaan staan. Ik heb al gehoord van een van de laatsten dat het lastiger is omdat ze mij kent.

Absoluut. Ik ga nu voor de vierde keer door mijn manuscript heen, onder begeleiding van een redacteur, en als ik zie wat ik er - naast de dingen waar mijn redacteur me op wijst - zelf nog uithaal, scenes die weer op de schop gaan, dialogen die toch weer anders worden, personages die nog net meer nuance krijgen, twijfels over de plot... hoe verder ik kom, hoe verder de dag dat het 'af' is soms lijkt. Een boek is denk ik ook nooit af; over tien jaar, met tien jaar meer schrijfervaring, kijk je er waarschijnlijk weer zo anders tegenaan dat je het weer compleet wilt herschrijven. Op gegeven moment moet je toch beslissen dat het genoeg is, met alle twijfels die je dan nog hebt, en de ervaringen die je nu hebt opgedaan meenemen naar een volgend boek. Geen enkel boek is nou eenmaal volmaakt. Soms denk ik dat dat tweede boek een stuk makkelijker moet gaan omdat ik nu weet wat ik bij de eerste versies van m'n huidige boek nog niet wist, maar ze zeggen altijd dat het tweede boek het moeilijkst is...

Wat geweldig dat een uitgever jou benaderde, SaskiaX. Kreeg je tijdens het schrijven van je boek al begeleiding? Lijkt me heel prettig als je meteen al kunt praten over je twijfels en je verhaal bijsturen als het nodig is. Spannend, laat je weten hoe het verder gaat?

hallo Alexa, ik heb niet zulk intensief contact gehad met de uitgever hoor. Af en toe commentaar op een nieuwe versie. Ik realiseer me dat ik wel erge behoefte heb aan meer begeleiding en hoop dat het vanaf nu wel wat intensiever is. Anders moet ik toch maar eens professioneel iemand inschakelen, wat ik hier weleens lees.
Maar nogmaals: heb jij of hebben anderen het werk aan de omgeving laten lezen? En hoe was dat?

Hoi Saskia,
Zelf heb ik het aantal meelezers tot een minimum beperkt gehouden. Ik had tijdens de eerste versies 1 meelezer en dat was het. Pas toen ik echt tevreden was (na een stuk of acht versies als ik het me goed herinner) heb ik een serieuze meelezer ingeschakeld. Daarna naar de uitgeverijen gegaan.
Ik denk dat je, als je in staat bent om je eigen teksten kritisch te lezen, aan 1 of 2 meelezers genoeg hebt.

Succes!

Hoi Saskia,

Ik heb twee vaste meelezers die allebei zelf ook schrijven en bij wie ik dus kan rekenen op zinnige kritiek (vrienden roepen te gauw ooh en aah. Goed, die twee zijn ook vrienden, maar die weten dus dat je aan ooh en aah niks hebt). Meestal geef ik ze pas wat te lezen als ik zelf al een heel eind ben; ik wil eerst voor mezelf duidelijkheid hebben over kop, midden en staart voor ik het uit handen kan geven. Hun kritiek neem ik ook altijd mee bij het herschrijven, een enkele keer doe ik er niets mee, maar dan kan ik voor mezelf ook goed motiveren waarom ik het anders wil. Ik vind het prettig, die meelezers; schrijven is al zulke eenzame arbeid en het is geweldig als jouw personages ook in het hoofd van iemand anders gaan leven. Daarbij helpt het praten over je verhaal ook weer heel erg bij het verder ontwikkelen van plot, personages etc. Behoefte aan meer meelezers heb ik niet (al komt daar vanaf nu wel een redacteur bij, wat ook heel fijn is!). Kwaliteit van je meelezers is belangrijker dan de kwantiteit.

Bij de roman die nu uitgegeven gaat worden, heb ik overigens wel nog twee meelezers ingeschakeld die thuis zijn in het beroep dat mijn hoofdpersoon uitoefent en dat een grote rol speelt in het verhaal. Ik had zelf al veel research op dat gebied gedaan, maar toen ik een uitgever vond, wilde ik toch zeker zijn dat ik echt geen blunders had gemaakt (ze waren alletwee enthousiast over het verhaal en met de blunders viel het erg mee, dus dat voelt weer goed!)

* edit: ik heb op de vraag die hier stond intussen antwoord gekregen via PB

Beter een goede meelezer op de grond dan tien in de lucht...

Ik heb mijn manuscript nog laten lezen aan een collega die Neerlandicus is en voor een historisch letterkundig tijdschrift schrijft, maar dat vond ik achteraf niet zo'n goede move. Hij had geen zin om er veel over te zeggen en springt nu bij wijze van spreken een steegje in als hij mij ziet lopen. :D

Wat een lafaard! :wink:

Van bekenden en vrienden aan wie ik wel eens manuscripten heb laten lezen, was mijn broer de enige die iets zinnigs wist te zeggen. Tegenwoordig is hij dan ook de enige aan wie ik wel eens iets laat lezen - vooral als ik ferme kritiek nodig heb.

Ja, familie is niet vaak representatief voor de gemiddelde lezer. Mijn ouders zeiden alleen maar: "goed hoor, en hoe gaat het nu verder?" als ik ze weer een fragment had laten lezen. Aanmerkingen hadden ze nooit, of het moest iets zijn waar ze overheen gelezen hadden.
Mijn zus kwam gelukkig wel met lekker veel ongezouten kritiek. Door haar opmerkingen heb ik een paar scenes moeten herschrijven.
Nu heeft zij ook meer verstand van een van de onderwerpen dan ik zelf, dus dat kwam mooi uit.

Eufdrie

Ik ben nieuw hier.
Onlangs heb ik de stap gewaagd om mijn manuscript naar een uitgever te sturen en het contract is inmiddels getekend. Nu moet ik zeggen dat het een laagdrempelige uitgever is, die werkt met POD, dus geen hoge productie- en voorraadkosten heeft. Maar ze geven een hele professionele indruk en zijn ook erg idealistisch. Persoonlijk denk ik dat ze de lage drempel in de toekomst niet vol kunnen houden en wel wat selectiever gaan worden.
Met het indienen van het manuscript ben ik niet over een nacht ijs gegaan. Proeflezers ingeschakeld en nog steeds is het manuscript nu in handen van iemand met veel kennis van de Nederlandse taal om de laatste fouten eruit te schrappen, zodat de definitieve versie foutloos kan worden ingediend.
De vraag is; wanneer moet je de stap wagen, wanneer vind je jezelf goed genoeg? Tja, nooit goed genoeg, denk ik zo. Eigenlijk stond ik al jaren onder druk van veel mensen die mijn verhalen (ook op de site) hadden gelezen en vroegen wanneer ik eens iets aan een uitgever zou gaan opsturen. Echter, ik had de moed niet.
Eens moet je de knoop doorhakken en dan wel met een niet te hoog verwachtingspatroon. Het hoeft geen bestseller te worden. Het mag wel, natuurlijk. Het is al leuk dat er iets in gedrukte vorm van je schrijfperikelen verschijnt. Dat het (goed) verkoopt is mooi meegenomen.

Safira,

Wat heb jij een geweldig mooie website!
Dat heeft wel even geduurd eer het allemaal klaar was. Mijn complimenten.

Dan nu nog even terugkomend op jouw vraag:
Wanneer is een manuscript goed genoeg om het op te sturen?
Daar is uiteraard niet letterlijk een grens voor.
Laat ik stellen dat het NOOIT verstandig is het zonder de opinie van een ander gelijk naar een uitgever te sturen.
In je uppie alle fouten eruit halen, is bijna niet te doen.
Je hebt in ieder geval een aantal proeflezers ingeschakeld. Liefst geen familieleden, als ik het zo mag stellen.
Maar, wat heel belangrijk is: je hebt nu voor iemand met veel verstand van de Nederlandse taal gekozen. Heel slim. Die kijken altijd net even verder. Nadat hij of zij z'n werk heeft gedaan, zou ik het opsturen.
Maar, dit ligt zo te lezen ook in jouw planning.

Ik hoop dat het allemaal goed komt met je. Nogmaals, jouw website is veel belovend en getuigd van creativiteit. Kijk, daar houd ik nu van!

@Cobra. Dank je voor de complimenten. Nee, ik heb geen familie ingeschakeld, maar mensen die of meer van de materie weten of fervente lezers/schrijvers zijn.
Ook maak ik zelf de illustraties en cover bij het boek - op verzoek van de uitgever - en daar ben ik nu mee aan het 'worstelen'. Ook daar heb ik een deskundige (illustatrice en tekendocente) bij, die aanwijzingen kan geven om het bij te schaven. Dan zie ik dus ook ineens dat eigen illustraties op mijn site een aantal tandjes beter kunnen. Weer iets voor de toekomst. Plus een aantal verhalen die ik zomaar op de site heb geplempt en waar nog wat tik- en spelfouten in staan, even goed nakijken.
Je blijft jezelf verbeteren en daar leer je ook van. De site is ontstaan doordat ik al veel had geschreven en getekend. Het was zonde er niets mee te doen. Ik ben een typische creaschrijver; schrijven om het schrijven. Idem met andere creatieve bezigheden. Een idee hebben en opschrijven. Mijn ei kwijt kunnen en er het liefst verder niet naar omkijken. Terwijl ik de eerste creatieve uitspattingen aan het verbeteren ben, heb ik inmiddels alweer honderd nieuwe dingen die ik wil uitwerken.
Echter, als je echt iets meer wil doen met je werk en het enige professionele uitstraling wil geven, zul je toch ook moeten investeren in het perfectioneren. In die fase zit ik nu.

Ziet er inderdaad erg mooi uit Safira, die website van je.

En met dit soort illustraties denk ik dat het een heel mooi boek kan worden. Wel een dure uitgave waarschijnlijk als je kleurenillustraties wilt doen?

Laat ons horen bij wie het uitkomt en hoe je ervaringen zijn met deze POD-uitgever. Je hebt waarschijnlijk elders op het forum ook gelezen dat Griseo wat aan het uitzoeken is over Eigen Beheeruitgeverijen. We kijken uit naar zijn 'vergelijkend warenonderzoek' en vinden het altijd leuk en leerzaam om te lezen over ervaringen van schrijver/sters.

Helemaal TOP je eigen boek straks in de winkel!!!! En in je eigen boekenkast!!! :lol: :lol: :lol:

En wanneer ben je er aan toe om zelf te publiceren, vraag je. De een zal dat pas doen als zij na twaalf jaar ploeteren die ene bestseller heeft geschreven en gelijk doorgaan voor de Ako-literatuurprijs of de Gouden Griffel. De ander zal dat gaan uitgeven waar ze zelf plezier in heeft en dat plezier gaan delen mat anderen in boekvorm. Al werkend kun je dan je stijl verbeteren en wellicht ergens eruit gepikt worden, zodat je een redacteur achter je krijgt staan. Je geeft zelf aan dat dit uitgeven voor jou een kwaliteitsslag is omdat je het nu veel beter en mooier wilt doen dan voorheen. Zo moet het denk ik ook. Je stelt jezelf nieuwe doelen op die manier. Er leiden vele wegen naar Rome en naar de boekenkast en deze is voor jou de goede, lees ik in je berichten.

Succes
Zjors

Succes Zjors

Hoi Safira,
Ik denk dat je zelf weet wanneer je er "klaar" voor bent om je werk op te sturen naar een uitgeverij. Wanneer je een verhaal hebt geschreven waarvan je gewoon weet dat het uitgegeven zou moeten worden en je hebt het (eindeloos) herschreven en geperfectioneerd, dan heb je er waarschijnlijk een goed gevoel over en zul je het insturen. Zo is het met mij gegaan.
Daarvoor schreef ik ook, maar wist ik dat ik er nog niet klaar voor was om te publiceren. Ik vond mijn werk te persoonlijk om met anderen te delen. Mijn debuutroman is het eerste werk dat echt geschreven is met als doel er uiteindelijk een uitgever voor te vinden. En dat is gelukt.
Ik denk dus dat iedereen zelf het beste weet, insctinctief aanvoelt, wanneer hij/zij er klaar voor is.

Heel veel succes bij de POD-uitgeverij! En misschien met een volgend boek naar een reguliere uitgever? Wie weet wordt je debuut wel een enorm succes en staan de uitgevers straks voor je in de rij!

Het is tegelijkertijd een POD-uitgever, die de mogelijkheid biedt om boeken in eigen beheer uit te geven, als een uitgever die zelf boeken opneemt, waar je dus niets voor hoeft te betalen. Bij de eerste kan de winstmarge groter zijn, maar moet je zelf meer doen. Bij de tweede hoef je niets te investeren en neemt de uitgeverij een deel van de promotie op zich (een deel, niet alles). In beide gevallen moet je zelf meer doen om je boek een goede kwaliteit te geven dan een reguliere uitgever. Tenminste, als je het zo kosteloos mogelijk wil doen. Bij een reguliere uitgever krijg je meer begeleiding. Hoewel, ook deze uitgever uiteindelijk kijkt naar de kwaliteit. Lever je de spullen niet goed in en wil je het toch drukklaar hebben, dan doen zij dat voor je, maar dat brengt kosten met zich mee. Wil je dat niet, dan wordt het contract ontbonden. Je bent dus zelf in grote mate verantwoordelijk voor het eindresultaat. Zelf heb ik voor de tweede optie gekozen, het laten uitgeven door hen. Om het simpele feit dat mijn spaarvarken nagenoeg leeg is. Het contract wat ik van ze kreeg zag er gedegen uit. Ook hebben zij inmiddels veel boeken uitgebracht, die er goed uitzien en heb ik nog geen klachten gehoord. Daar zitten kwaliteitsschrijvers tussen en eendagsvliegen. Elders op dit forum las ik over reguliere uitgevers waar je zo nog je vraagtekens bij kunt zetten.
Of mijn boek uiteindelijk in de boekhandel komt te liggen weet ik niet. Ligt het boek goed in de markt dan wordt het door de uitgever doorgegeven aan het Centraal Boekhuis en is het in elk geval bij Bol.com online te bestellen. Dit weet ik echter nog niet. Ook is het boek bij iedere boekhandel bij de uitgever te bestellen na opgave van het ISBN.
Het gaat mij er echter niet om dat ik meteen een bestseller uitbreng. Als je ziet wat er aan boeken wordt geproduceerd, is die kans klein.
Een eigen boek in de boekenkast vind ik echter geweldig. Als ik mijn schrijfsels uiteindelijk nog kan delen met een groep mensen is het nog mooier.
Als Griseo iets meer wil weten kan hij me een PM sturen.

Hoi Safira,

Gefeliciteerd met je debuut! Geweldig dat je boek eraan komt!
Tja, wanneer weet je dat je er klaar voor bent? Dat voel je vanzelf wel aan, denk ik, en het hangt er ook van af wat je ermee wilt, zoals Zjors ook aangeeft. Ik heb ook veel geschreven waarvan ik wist dat het te persoonlijk was om anderen te kunnen boeien of gewoon verhaaltechnisch nog niet goed genoeg, en die verhalen heb ik ook vooral als vingeroefeningen beschouwd. Met het verhaal dat nu uitgegeven gaat worden, had ik ineens het gevoel dat m'n schrijven een trapje hoger kwam. En dan nog loop ik met een hoofd vol twijfels en weet ik hoeveel ik nog heb te leren... :? :lol: Misschien is het moment dat je de energie en het doorzettingsvermogen op kunt brengen om eindeloos je verhaal te perfectioneren wel het moment dat je er klaar voor bent. Schrijven is al een hele klus, maar al die revisies vragen ook nog wel wat, dat heb ik het afgelopen jaar wel ontdekt. Ik had dat niet op kunnen brengen voor een van mijn 'mindere' verhalen, denk ik.

Heb met veel plezier al jullie berichtjes en reacties zitten lezen. Ik herken er zoveel in dat ik dacht, kom laat ik me eens aanmelden. Ik vind het werkelijk fantastisch dat een paar van jullie het al zover geschopt hebben dat jullie daadwerkelijk in gesprek en zelfs contracten met de uitgevers hebben. Ook ik ben dus al jaren aan het schrijven, maar ben pas sinds de laatste negen maanden 'serieus' gaan schrijven. En daar bedoel ik dus mee dat ik nu zover ben om het naar uitgevers te gaan sturen. Ik heb het eerst naar een manuscriptbureau gestuurt, en ben blij dat ik dat eerst heb gedaan. Allereerst zaten er nogal wat spelfouten in, terwijl ik dacht dat het best wel meeviel. (tjonge) En ze had ook een paar goede tips die ik ook heb gebruikt. En toen heb ik eerst met een van mijn verhalen (de meest komische, omdat dat een van de eisen was) aan een schrijfwedstrijd meegedaan. Nou tot mijn verrassing én schok heb ik de shortlist weten te halen. Ben het helaas niet geworden, maar het was voor mij toch een beetje een bevestiging dat ik op de goede weg ben. En toen heb ik dus afgelopen maart mijn manuscript naar 4 uitgevers gestuurt en heb inmiddels twee nogal standaard afwijzingen gekregen. Het gedoe van: past niet in ons fondsgebeuren. Vraag me af of ze het wel echt lezen. Maar daar kom je natuurlijk nooit achter. Ik vind het al met al nogal zenuwslopend... dat gewacht. Wat voor soort verhalen schrijven jullie eigenlijk? Dat is me niet helemaal duidelijk geworden.

Stancia :?

Hoi Stancia,

Veel succes bij de uitgevers!! Nooit opgeven, hoor!

Dank je Kim.
En nee opgeven doe ik niet zo snel. Heb wat dat betreft een bord voor mijn kop. Vraagje? Jouw boek is dus af, maar het duurt dus ruim negen maanden voor het in de winkel ligt? Waarom duurt dat zo lang? En wat schrijf jij? Zware literatuur, of meer het lichtere werk?

@Stancia. Ik schrijf kinderverhalen, jeugdverhalen, sprookjes, fantasy, sf, soms thrillers en horror. Van alles wat, maar met voorkeur voor de eerste drie. In kinder/jeugdverhalen verwerk ik wel vaak fantasy of sf. De realiteit is me te triest om te beschrijven. Hoewel, leuke anekdotes van belevenissen schrijf ik ook altijd op en soms verwerk ik die in een verhaal.

De reden dat mijn boek pas in september komt is dat er geen "plek" meer was in de voorjaarsplanning, toen ik in december het gesprek met mijn uitgever had.
Wat ik schrijf? Het is een soort moderne literatuur, maar niet zwaar. Ook niet licht. Met toch wel een herkenbare, eigen stijl. Ik vind het eigenlijk altijd moeilijk te definiëren.
En jij?

Moderne literatuur? Tjonge. Durf het bijna niet te zeggen, maar ik schrijf dus romantische fictie. Ik krijg altijd een beetje drempelvrees als ik met andere schrijfsters 'praat' die literaire boeken schrijven. Maar mijn werk laat zich, als ik het manuscripbureau mag geloven het best omschrijvan als 'Chicklit'. Wil je geloven dat ik nog nooit van die term had gehoord? Erg he?

Er is niets mis met chicklit. Er wordt de laatste tijd een beetje denigrerend over gedaan omdat het geen 'echte' literatuur is maar het is WEL een enorm populaire vorm van schrijven en heel herkenbaar voor veel vrouwen. Het zijn vrouwenboeken, meisjesboeken, hoe je het ook wilt noemen. Over 'mannenboeken' of 'jongensboeken' hoor je nooit iets negatiefs, dus het is onzin dat chicklit ineens zo hard wordt aangepakt.

Romantische fictie is cool. Er zijn enorm veel vrouwen die dit soort boeken met plezier lezen.
Zet hem op!
8)

Vind ik ook, hoor Kim. Wat ik doorgaans schrijf wordt ook niet als literair gezien. Nou en? Ik heb een zeer belangrijk standpunt bij het schrijven en dat is: ik schrijf met plezier.

Je kunt iets schrijven wat commercieel goed in de markt ligt, maar door sommigen in het literaire wereldje meesmuilend wordt beoordeeld. Zo'n genre is dus chicklit. Maar wat maakt dat uit als je het met plezier schrijft en er ook nog eens lekker aan zou kunnen verdienen.

Plezier in het schrijven staat in alle gevallen voorop.

Overigens, het boek waar ik mee bezig ben zal hoogstwaarschijnlijk vooral meisjes aanspreken.

Ja, als dat zou kunnen. Nu alleen nog de juiste uitgever zien te vinden. Hebben jullie trouwens veel 'past niet in ons fonds' afwijzingen gekregen voor iemand interesse toonde? Tot nu toe is alleen de dame van het manuscripbureau razend enthousiast. Maar die betaal ik :wink:

Meisjes? Hm, ben ook een meisje, vanaf hoe oud? :wink:

De lerares van mijn zoontje (onderbouw) die proeflezeres is, schat het in de leeftijdsklasse van 9 tot 13 jaar. De meisjes in het boek zijn beginnende pubers. Eerste verliefdheden komen op, conflicten met ouders (echter, dat speelt een achtergrondrol). Verder gaat het voornamelijk over paarden en eenhoorns (het fantasykarakter van mijn boek dus). Het zijn toch wel veel meisjes die interesse in paarden vertonen.