Schrijfoefening: daag jezelf uit!

Opdracht 1
Geen contact met de buren
Onze buren zijn twintigers. Het huis is van zijn vader. Toen die er kwam wonen, schoot hij eens de straat op vanwege een voorbijganger die even voor zijn huis bleef dralen. De vader, een veertiger, straalde een ongewone achterdocht en agressie uit. Hij kwam zonder meubels, maar met twee armen vol hangers met kleren. Hij zei ons nooit iets, keek ons niet aan. Ik had geen last van hem, behalve als hij luidruchtig sekste, dat wil zeggen: zij kreunde zo luid dat het tot buiten hoorbaar moest zijn.
Maar, dit was dus de zoon. Ook hij trok er zonder meubels in. Eerst alleen, later kwam zij erbij. Ze hadden elkaar via het werk leren kennen. Zij had toen nog een brommertje en ze bleven een hele tijd voor zijn huis staan kletsen en lachen. De vader zag ik nog slechts een of twee keer.
Het huis heeft wit metalen rolluiken voor alle ramen en zelfs voor de voordeur. Er is geen deurbel. Iedere keer als ze thuiskomen wordt op afstand het luik, of de luiken, omhoog gehesen. Als de luiken open zijn, kun je door de dichte vitrage niet naar binnen gluren. De twee gaan samen of ieder apart, te voet de deur uit, dat gebeurt meerdere keren per dag. Ze hebben nooit iets bij zich, geen tas. Hij komt bij tijden ’s nachts thuis. Soms zie je ze een tijdje niet. Hij heeft al gauw een dure auto. Ik zag hem een keer bij de drugsboten vlakbij.
Enkele keren maakten ze knetterend ruzie. Hij gaat er dan met een klap van de voordeur vandoor. Vooral zij kan er wat van. Enkele dagen later zie ik haar toch weer. Ook zij zegt niets, ook niet als ik haar gedag zeg - wat ik een keer gedaan heb - evenmin als haar vriend. Een enkele keer willen ze iets weten. Dan zijn ze uiterst correct, vooral hij, en vriendelijk.
Hij is luidruchtig als hij buiten telefoneert. Zo vang ik af en toe iets op. Zoals over het huis, dat het een gewilde locatie is, en zo. Hun huis krijgt weinig zon. Het heeft een slaapkamer en een extra grote badkamer met een whirlpool met gouden kranen. De vader en zijn vriendin gebruikten het bijna dagelijks, terwijl ik gek werd van het geluid van kolkend water dat door de dunne muren drong. Dat was ik alweer vergeten, dat ik wel degelijk last had van hem. Voordat hij erin trok stond het een paar jaar te koop, met een zelf getimmerd bord in de tuin. In die tijd werd het door diverse mensen bewoond. Daarna is het bord weggehaald.
Enkele weken geleden hoorde ik, toen ik naar bed ging, harde geluiden en stemmen. Het duurde niet lang, maar kort daarna stopte er een auto en bleef lange tijd met draaiende motor staan. Van inslapen kwam het daardoor alsnog niet. Ik hoorde stemmen en geblaf van honden. Toen de auto niet verdween en er zelfs een bijgekomen was, gluurde ik tussen de gordijnen wat er loos was. Er stonden twee politiebusjes voor het huis en op het terras van de buren stonden mensen. Ik hoorde Jannes de deur uitgaan voor zijn avondwandelingetje. En ik hoorde hoe een agent hem aansprak, maar niet wat Jannes daarop antwoordde.
Er werd aangebeld. Ik haalde mijn peignoir uit de badkamer en haastte me naar beneden. Voor de deur stond niemand, de agent was al weggelopen. Volgens Jannes waren alle wegen die naar onze buurt leiden, afgezet door politie.
De volgende dag propte een agent een briefje door de brievenbus. Er was ingebroken. Ze waren met een buurtonderzoek bezig, of we het wilden melden als we iets verdachts hadden gezien of gehoord.