Zo, ik zie dat Marken het druk heeft gehad de laatste dagen. Nou, Scorpio, bij mij is het ook niet gelukt. Godzijdank ga ik dus ook niet beroemd worden. Kan ik dus dat glaasje wijn ’s avond bij onze haard nuttigen, in plaats van dat interview in Verwegistan te moeten ondergaan. Heel voorzichtig ben ik maar eens op kousenvoetjes bij de uitgeverij gaan informeren. Die kousenvoetjes had ik nodig omdat mijn stoute schoenen een beetje versleten zijn en ook omdat ik zo voorzichtig mogelijk wilde doen. Je kan een mens zo afschrikken. Al snel kreeg ik een genuanceerd antwoord. Aan de ene kant vond men mijn schrijfsels overduidelijk getuigen van schrijfkunst, maar die andere kant...aiaiai. Voor een column waren ze niet puntig genoeg. Ik weet het, mijn stijl is een beetje overdadig. Een bijvoegelijk naamwoord kan de boel, naar mijn idee, zo opvrolijken. Fout! Weg ermee! Maar ach, ik ben nu eenmaal een Rubensfiguur. Dat afslanken ligt me niet zo. Er zou geen leesbare Pluisebol meer overblijven. Dus...? Ja, goeie vraag. Helaas Scorpio, geen feestje.

Ik zou liegen als ik zei, dat het niet leuk zou zijn een eigen columnboekje. Reken maar dat jullie oren van mijn gekrijs hadden getoeterd! En beroemd ben je ook niet zo gauw, dus...snif, snif.

Hoi mensen, dankjulliewel voor die steungevende woorden. Toen ik het bericht op mijn computer geprojecteerd zag, dacht ik: "Gr#$PfX"! en klom toen in de prullenbak. Gelukkig wees (v)-echtgenoot me op het feit, dat ik het niet helemaal negatief moest bekijken. Ach, nu kan ik tenminste vertellen dat een uitgever tegen me heeft gezegd dat ik kan schrijven! :)

Verstuurd, Ceridwen! Ik ben benieuwd. Ik ga dus door, Babbel.

Hé Mara! Ik heb je gemist! Waar was je? Noekie, die (v)-echtgenoot is mijn gade. Samen vechten we ons door het leven. Zo heb ik ook cadeauzonen. Die hebben wij bij het huwelijk van onze twee dochters erbij gekregen. Dat is mijn columntaal. Babbel, zet hem op!