Dag Rasa, Maanden geleden heb ik onder een pseudoniem de eerste tien pagina's van mijn manuscript op Tenpages geplaatst. De volgende dag was ik blij verrast met vier aandelen van twee (voor mij onbekende) aandeelhouders. Er volgde nog een aandeelhouder en daar bleef het bij, omdat ik geen digitaal netwerk heb c.q. wil die de aandelen kon opdrijven om de overige aandeelhouders te verleiden ook te investeren. M.i. kent het concept van Tenpages een aantal zwaktes, dat door de tegenvallende verkoopcijfers van veel uitgaven via TP (op een enkele uitzondering na) nu pijnlijk aan het licht komen. Deze zwaktes zijn volgens mij: 1.De eigenaren / redactie van Tenpages hebben de focus op de verkoop van aandelen (crowdfunding) liggen. Zij investeert niet in kwaliteit dan wel in de ontwikkeling van de schrijver. 2.Het succes van een manuscript kan niet bepaald worden a.d.h.v. slechts tien pagina’s. Zo kan de investeerder, in tegenstelling tot een reguliere uitgeverij, niet bepalen of karakterontwikkeling, verhaallijn etc. goed is uitgewerkt. 3.De massa (sociaal netwerk van initiator) kan een NIET kwalitatief boek dusdanig (uit sympathie) opzwepen dat dit vertrouwen wekt bij de overige investeerders om ook te gaan investeren. En dan te bedenken dat iedereen investeert o.b.v. summiere kennis van het manuscript (10 tot hooguit 30 pagina’s). 4.Uitgave boek gebeurt niet o.b.v. selectie kwaliteit (goede manuscripten sneuvelen door gebrek aan leuren bij vrienden en slechte manuscripten kunnen het redden door het sociale netwerk massaal aan te boren). Dit wordt o.a. in de hand gewerkt door: de aandeelhoudersgroep op Tenpages is niet groot genoeg om gezamenlijk te voldoen aan de gestelde criteria van het aantal investeerders en het minimum aantal aandelen om tot een uitgave van een boek te komen. Deze zogenaamde 'gap' moet eerst worden overbrugd uit andere bronnen, zoals het eigen netwerk, voordat de massa op TP in beweging komt. Ik geloof wel in het succes van crowdfunding, maar alleen wanneer dit plaatsvindt o.b.v. een strenge selectie op kwaliteit. Zo niet, dan zal het lezerspubliek dit onverbiddelijk afstraffen. Ik geloof dat de opgesomde zwaktes TP en de aandeelhouders in de praktijk nu de das omdoet, waardoor ook de schrijvers met potentie deze site steeds meer mijden. Mogelijk verklaart dit ook dat TP als een kat in het nauw de sprong maakt om gratis aandelen te verstrekken aan het ms met de beste recensie. Als je het mij vraagt dient TP hun huidig business model nog eens kritisch onder de loep te nemen, om hun bestaansrecht veilig te stellen. Het sleutelwoord is investeren in kwaliteit en dan volgt de rest met noeste arbeid. In elk geval ben ik in mijn nopjes met SOL, die kwaliteit op alle fronten hoog in het vaandel heeft staan en daar continu in investeert (én het bewaakt door het dagelijks toezicht van de moderators). Pluim voor SOL! Ik heb TP al lang niet meer onder mijn favorietenlijst staan. Nu weet ik wel dat TP niet aan de 'voorkant' (van het schrijfproces) investeert, maar pas wanneer het ms nagenoeg voltooid is... maar toch. Kwaliteit, daar kan men niet om heen. Niet als ondernemer, niet als aandeelhouder, niet als schrijver en niet als lezer! Groet, Joanne

Wow Joanne, wat mij betreft sla je de spijker volledig op zijn kop! Inderdaad, als de schrijver zijn of haar manuscript aan het begin een flinke zet weet te geven (bijvoorbeeld door een groot netwerk en geen scrupules voelen om dat ook aan te spreken, vaak ook door zelf flink wat aandelen te kopen), dan is het al halverwege uitgave. Vervolgens wordt het boek 'redactietip' en krijgt de schrijver een interviewtje van tenpages en staat het wekenlang in de top-5. En zo ontstaat het bandwagon effect en denken andere investeerders ofwel dat het wel een goed manuscript zal zijn ofwel dat dit manuscript tenminste serieus kans maakt om uitgegeven te worden. Ik had jou kunnen zijn, denk ik. Het speelt nog steeds weleens door mijn hoofd om daar de eerste pagina's van een manuscript te plaatsen (af hoeft het toch niet te zijn, dus de drempel is laag). Maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om daarna te gaan leuren bij vrienden, familie en mijn social media netwerk om aandelen te kopen. En tja, dan kun je het bij tenpages wel vergeten... Het idee van crowdfunding is best mooi, maar succes wordt in dit geval teveel bepaald door andere factoren dan kwaliteit. En dus denk ik toch dat ze niet ontkomen aan selectie aan de poort. Al is het maar het kaf van het koren scheiden. Ik heb een tijdje terug weleens wat aandelen gekocht, maar ik kan het allang niet meer opbrengen om al die nieuwe (en meestal waardeloze) manuscripten te bekijken. Laat staan dat potentiële uitgevers of kenners dat nog zullen doen.

Zie ik het te somber? Benieuwd naar ervaringen. Johan, hoe gaat het bij jou bijvoorbeeld?

Ja Rasa, ik denk dat je het te somber ziet. Maar eerst antwoord op je tweede vraag. Ik heb eigenlijk al sinds een jaar geen contact meer met TP, zij laten niets meer van zich horen en ik ook niet. Dus van hoe het er nu toegaat weet ik even veel als jij. Ik zie nog steeds manuscripten de eindstreep halen, het zijn er nu iets van 75, ik was anderhalf jaar geleden nr 33. Dat gaat goed. Ik zie ook erg slechte manuscripten op TP. Maar tussen de manuscripten die de eindstreep halen heb ik geen bagger gezien (maar: ik heb ze niet allemaal bekeken). Wat de eindstreep haalt doet mi niet onder voor wat er zoal door uitgeverijen uitgegeven wordt. Bijna alle manuscripten vinden ook vroeger of later een uitgever. Maar dat wil niet zeggen dat ik persoonlijk vind dat de kwaliteit goed is van de manuscripten die de eindstreep halen, net zoals ik vind dat niet alle boeken die uitgeven worden kwalitatief goed zijn. Ik ben heel blij dat TP mij ondergebracht heeft bij de Brouwerij | Brainbooks. Ze hebben mij goed begeleid (TP en uitgever) en ik zit nu in de redactie van de uitgever. Ik heb in die rol ook manuscripten van TP beoordeeld (en allen afgewezen). Zowel jij als JoannaE hebben het over kwaliteit. Dat is nu net een lastig en heikel punt. Ik krijg de indruk dat jullie menen dat een uitgever op kwaliteit beoordeelt. Dat doet ie ook, maar het probleem (in dit geval) is dat er geen normen zijn voor kwaliteit (los van spelling en grammatica), dus is de beoordeling objectief gezien niets waard. En dus beoordeelt een uitgever alleen op zijn eigen idee van kwaliteit. Wel of niet de eindstreep halen op TP, wel of niet door een uitgever aangenomen worden, wel of geen goede recensies krijgen, wel of niet hoge verkoopcijfers halen, het staat los van kwaliteit. Daarom: staar je niet blind op het vermeende gebrek aan kwaliteit op TP. TP is een manier om een boek uitgeven te krijgen. Net als POD. Ieder met voor en nadelen. Ik ben (min of meer toevallig) de weg van TP gegaan en bij mij had het succes. Ik kan het iedereen aanbevelen, maar verwacht geen hemel op aarde. Staar je ook niet blind op de beloftes en rekenvoorbeelden op hun website. Dat is gewoon marketing. Als een wasmiddel belooft dat zij het schoonste wassen, geloof je het toch ook niet.

Maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om daarna te gaan leuren bij vrienden, familie en mijn social media netwerk om aandelen te kopen.

Ik begrijp je scrupules wat betreft TP, maar dit begrijp ik niet. Als je aan crowdfunding doet heb je een crowd nodig. Dus moet je de boer op om jouw ms aan de man te brengen. Ik begrijp dan niet helemaal dat jij dat niet wilt. Als je boek uitkomt, ook bij een reguliere uitgeverij, zul je je boek ook moeten promoten als schrijver. En dan is je directe omgeving natuurlijk de eerste waar je naar kijkt. Dat dit goed kan werken weet ik bijvoorbeeld van Marcel van Driel die dankzij crowdfunding zijn nog te schrijven boek kan schrijven. Kijk maar eens hier: http://voordekunst.nl/vdk/project/view/579-nachtm… Het is hem gelukt om genoeg geld bij elkaar te krijgen om te doen wat hij van plan was binnen de tijd. En daarvoor had hij zijn eigen sociale netwerk nodig, maar ook velen daar buiten. Wat is de reden dat jij absoluut niet wilt 'leuren' (je kunt het ook promoten noemen) in je omgeving? Zonder leuren zal het via een site als Voor de Kunst of TP absoluut niet lukken namelijk.

@JoanneE, Rasa, Marjan B (#528-#532) Publiceren via reguliere uitgevers veronderstelt impliciet een kwaliteitsstempel. Ik waag dit te betwijfelen. Uitgeverijen zijn in de eerste plaats marketingmachines. Ze zullen een verhaal vooral beoordelen op 'verkoopbare' inhoud en dat is voor mij niet hetzelfde als kwaliteit. M.i. moet je kwaliteit van het geschreven werk los zien van publiceren: er zijn ook gepubliceerde verhalen, al dan niet via TP, die door de lezers worden afgestraft. Als je een boek koopt en je legt het van ellende aan de kant, wat gebeurt er dan met mond-tot-mondreclame, het belangrijkste mechanisme van boekverkopen? Juist, het boek flopt. TP is een nieuw fenomeen. De 10 KEUR die een schrijver moet ophalen om zijn boek gepubliceerd te krijgen, geeft vooral TP inkomsten en neemt het risico in essentie weg van de uitgever (afgezien van wellicht imago-schade, want als het boek bagger is zal de uitgever de spetters op zijn broek krijgen). Het boek zal beslist nog een redactieslag krijgen waarmee de kwaliteit, althans toch in enige mate, wordt opgekrikt. Anderzijds zou je enige argwaan kunnen hebben, omdat de uitgever nauwelijks hoeft te investeren en er weinig aan gelegen zal zijn alles op alles te zetten om het boek tot een succes te maken... Om het TP-concept als zodanig van de hand te wijzen, gaat mij evenwel te ver. Kwaliteit is voor de schrijver altijd van belang: voor zijn reputatie, voor het succes van zijn boek, alsook zijn vervolgboeken. Dat met een reguliere uitgever de belangen parallel lopen, terwijl dat via TP niet eenduidig lijkt te zijn, kan ik beamen. Maar dat betekent niet dat we TP blindelings moeten afwijzen, maar als schrijvers andere kanalen moeten zoeken om die rol van de reguliere uitgever (zie de noot van mijn twijfel hierboven!) in te vullen, zoals manuscriptbeoordelingen, actief zijn op SOL en dergelijke. In dat licht bezien kan TP openingen geven die via reguliere uitgevers gesloten zijn. Waarom denk je dat ik vele uren heb geïnvesteerd in dat boekje over beoordeling van fictiemanuscripten en hebben vele SOLlers mij warme pb's gestuurd? (Wat mij op een doortrapte gedachte brengt: ik zou dat via TP moeten promoten!)

Maar geen haar op mijn hoofd die eraan denkt om daarna te gaan leuren bij vrienden, familie en mijn social media netwerk om aandelen te kopen.

Wat is de reden dat jij absoluut niet wilt 'leuren' (je kunt het ook promoten noemen) in je omgeving? Zonder leuren zal het via een site als Voor de Kunst of TP absoluut niet lukken namelijk.

Ik heb bij tenpages teveel het gevoel dat ik ze een oor aannaai. Ze 'investeren' in een boek, maar die investering zien ze pas terug als er tienduizenden van verkocht worden. Dus in feite doen ze een donatie. Daar krijgen ze niets voor, want het boek moeten ze nog gewoon kopen in de winkel. Ik geloof dat ik sowieso wat scrupules heb met het promoten van mezelf (dat is Rasa eigen, heeft niets met dit concept te maken), maar ik zou het makkelijker vinden om een 'af' boek te promoten. Ook bij vrienden en bekenden. Dan bied ik ze iets. Ze kunnen op basis van de flap bepalen of het ze wat lijkt en als ze ervoor betalen, dan hebben ze een boek. Bij tenpages zijn ze eigenlijk het voordeligst uit als mijn manuscript niet wordt uitgegeven. Dan zien ze tenminste nog 80% van hun investering terug. O, en wat kwaliteit betreft, natuurlijk, dat is bij boeken deels subjectief. Maar er is wel een ondergrens, toch? Er worden op tenpages soms echt brouwsels geplaatst waarvan bijna geen zin lekker loopt, leestekens volkomen verkeerd gebruikt worden en taalfouten de boventoon voeren. En dan heb ik het nog niet eens over de erbarmelijke inhoud. Het kaf van het koren scheiden zou echt al helpen. @Leonardo, ik ben wel benieuwd naar dat boekje van je! Maar waarom zou het doortrapt zijn om dat op tenpages te plaatsen?

Om het TP-concept als zodanig van de hand te wijzen, gaat mij evenwel te ver.

Dat zou ik ook niet willen doen. Het is sowieso een extra (en andere) mogelijkheid voor schrijvers. Ik twijfel er wel steeds meer aan of ik er zelf gebruik van zou willen maken én ik denk dat het concept beter kan.

O, en wat kwaliteit betreft, natuurlijk, dat is bij boeken deels subjectief. Maar er is wel een ondergrens, toch? Er worden op tenpages soms echt brouwsels geplaatst waarvan bijna geen zin lekker loopt, leestekens volkomen verkeerd gebruikt worden en taalfouten de boventoon voeren. En dan heb ik het nog niet eens over de erbarmelijke inhoud. Het kaf van het koren scheiden zou echt al helpen.

Ja, er is een ondergrens. TP plaatst geen manuscripten die beledigen, aanzetten tot haat etc. Maar verder is er bewust geen ondergrens. Er is geen redactie die beslist, dat doet de lezer (met aandelen). En dat werkt. Want nog nooit heeft zo'n brouwsel, zoals jij het noemt, de eindstreep gehaald. De selectie is mi niet beter of slechter dan bij de gemiddelde uitgeverij (die ook brouwsel binnen krijgen, reken maar)

@Leonardo, ik ben wel benieuwd naar dat boekje van je! Maar waarom zou het doortrapt zijn om dat op tenpages te plaatsen?

Ach, TP is een platform voor zwoegende schrijvers, met uiteenlopende talenten. Het boekje zou weleens een goede investering kunnen blijken, maar ik heb wat gêne om het daar te plaatsen... Ik geef SOL the right of first refusal. Hier is trouwens de draad... http://www.schrijvenonline.org/forum/115150

Hallo Rasa, Johan, MarjanB en Leonardo (#530-#533), Laat ik voorop stellen dat iedereen de weg kiest c.q. kanaal aanboort tot het uitgeven van een boek dat het beste bij hem/haar past. De weg die ik prefereer heb ik o,b.v. mijn eigen ervaring op TP (zie mijn post (#529) geschetst. Dat betekent uiteraard niet dat een reguliere uitgeverij dé weg is of dat de via TP uitgegeven boeken allemaal onder de maat zouden zijn. Laat me het e.e.a nuanceren, juist omdat ik ieders weg respecteer. Persoonlijk zou ik niet voor TP kiezen, om de reden zoals Leonardo in zijn post #533 2e alinea stelt. Reguliere uitgeverijen bekostigen zelf de uitgave van een boek, waardoor hen er veel is aan gelegen een 'verkoopbare' inhoud op de markt te brengen. Of dit kwaliteit is? Neen, niet altijd. Het beste voorbeeld daarvan is ongetwijfeld Vijftig tinten grijs. Los van de inhoud van dit boek, het gaat de schrijver om gelezen te worden en dus om de verkoop van het boek. MarjanB merkte iets op over leuren bij vrienden en promotie van een boek. Het past niet bij me om bij vrienden aan te kloppen met de opdringerige vraag in mijn boek te willen investeren. Voor mij voelt het niet goed om bij hen een 'beleefde' financiële verplichting neer te leggen. Mijn motto is: 'Met vrienden en familie moet je wandelen en niet handelen'. En, als iemand dan spontaan opstaat om te willen investeren, dan zal ik dat cadeautje in dank ontvangen. Qua promotie zijn er veel wegen om je manuscirpt / boek ludiek onder de aandacht van het grote publiek te brengen. Wat dacht je van flyeren tijdens de ochtendspits in de trein? Kwaliteit. Dat lijkt ongrijpbaar. Deels zal het altijd subjectief blijven, maar het is ook wel degelijk te meten door het manuscript op verschilende aspecten te beoordelen.Ik heb het boekje beoordeling van fictiemanuscripten van Leonardo in concept gelezen.Primair is dit boekje (overigens hoogwaardig werk) bestemd om een manuscirpt op verschillende aspecten te beoordelen. Je zou dit boekje ook eenvoudig kunnen toepassen voor het meten van de kwaliteit. Maar, het biedt ook waardevolle inzichten voor de schrijver voor aan de 'voorkant' van het schrijfproces. Daarmee bevorder je in een vroeg stadium al de kwaliteit van een manuscript. Ik had er in elk geval veel baat bij de uitwerking van mijn verhaallijnen, karakters, conflicten en hoofdthema etc. Ik weet niet Leonardo of het een doortrapt idee is om je boekje beoordeling fictiemanuscripten bij TP te promoten. Jouw boekje biedt de schrijver leerzame inzichten en hoogstwaarschijnlijk krikt dat het niveau op TP weer ophoog. Neemt niet weg dat leuren bij vrienden voor mij niet is weggelegd. Laten we vooral niet uit het oog verliezen.. welke weg je ook kiest om je boek uit te geven, we streven allemaal hetzelfde doel na: gelezen worden! Ik wens jullie tot slot heel veel inspiratie toe!

Ja, er is een ondergrens. TP plaatst geen manuscripten die beledigen, aanzetten tot haat etc. Maar verder is er bewust geen ondergrens. Er is geen redactie die beslist, dat doet de lezer (met aandelen). En dat werkt. Want nog nooit heeft zo'n brouwsel, zoals jij het noemt, de eindstreep gehaald. De selectie is mi niet beter of slechter dan bij de gemiddelde uitgeverij (die ook brouwsel binnen krijgen, reken maar)

Ongetwijfeld. Maar sneeuwen bij uitgeverijen de pareltjes ook onder door de brouwsels? Bij een uitgeverij is het iemands beroep (of stageplaats) om al die manuscripten te bekijken. Op tenpages komen liefhebbers van boeken (denk ik dan maar). Als een nieuw geplaatst boek niet snel tot substantiële aandelenverkoop leidt, kan het in een week tijd wegzakken en vrijwel onvindbaar worden. En ik kom (als liefhebber) niet wekelijks op die site. Het valt me op dat ook de redactie (met die redactietips) zich laat leiden door aandelenverkoop. Een boek dat nog vrijwel niets verkocht heeft, wordt nooit 'redactietip'. En andersom: een boek dat opeens begint te lopen, kan een maand of langer na plaatsing zomaar redactietip worden. Maar hey, ik zou de discussie hier niet aangaan als ik helemaal niets in tenpages zou zien!

@JoanneE #538 Ik begrijp hoe je erin staat. dat wandelen/handelen is ook wat ik vind. Die promo via crowdfunding hoeft niet direct via je familie/intieme vrienden te gaan. Wat vind je van collecteren langs de deur? Als er een bekende staat word je vaak 'sociaal gedwongen' om te geven, ook in gevallen waar je dat bij een willekeurige derde niet had gedaan. Als je dat bedoelt, ga ik met je mee. Maar stel nu dat Rasa (mooie naam trouwens; doet me denken aan 'tabula rasa'.) jou zou overtuigen van de kwaliteit van haar boek en dat ze je zou vragen haar te helpen bij de promotie ervan? Zou dat wat anders zijn? Uiteindelijk willen we allemaal een eclatant succes, en daarvoor moet het viraal gaan. Ik neem aan dat ze wel van je inspanningen op de hoogte zijn en je kwaliteit ondersteunen. In dat geval, zo kan ik me voorstellen, zullen ze je helpen bekend te worden en je boek te promoten. Of dat via TP zou moeten gaan, is een kwestie van persoonlijke voorkeur. **verwijderd**

@JoanneE #538 PS: bedankt voor je vriendelijke woorden over dat boekje over manuscriptbeoordeling. Mag ik je vragen om dat vooral vaak tegen velen te zeggen (hoeft niet op TP, hoor!). [Wink, wink. Nudge, nudge. Know what I mean? Know what I mean?]

Met alle plezier wil ik voor je flyeren in de ochtendspits trein! ;)

Hehe. **Rest verwijderd**

Ook hier: bij het onderwerp blijven en niet je eigen zaakjes regelen op deze plaats, Leonardo, want:

Teksten (...) van promotionele dan wel commerciële aard mogen niet worden geplaatst.

Uit de Gebruikersvoorwaarden, punt 8.

Het lijkt mij erg moeilijk om via TP die 2000 aandelen te krijgen. 2000 aandelen is sowieso erg veel, want dat is gewoon tienduizend euro! Voor die tienduizend euro ga ik liever een cursus volgen, mijn eigen redactie inschakelen, meerdere manuscriptbeoordelingen laten doen. Kortom: zelf mijn boek tot dat publicabele niveau brengen. Er zullen vast wel veel voordelen aan TP zitten, maar het lijkt me echt een hels karwei om zoveel aandelen te krijgen en je moet er maar goed in zijn, dat leuren en aan de man brengen van je manuscript. Daar ben ik niet zo goed in. Wat ik wel tof vind aan TP, is dat je mensen er op kan wijzen dat ze 4 van de 5 euro weer terug krijgen als het niks wordt. Dat zou best veel mensen over de streep kunnen trekken.

Ik zie nu wel meteen een verschil tussen de crowdfunding van een boek via Voor de Kunst en TP. Bij Voor de Kunst vraag je een donatie en daar krijgt de donateur iets voor terug. Marcel van Driel biedt zijn donateurs verschillende opties: een e-book, voor iets meer een papieren boek, voor nog iets meer een papieren boek en een uitnodiging voor de lancering etc. Je krijgt dus minimaal het boek als je hieraan mee doet. Dat vind ik dan weer duidelijker dan bij TP. Ik vind eigenlijk dat als je aandelen koopt bij TP je het boek minimaal zou moeten krijgen en niet hoeven kopen.

Leuren. Dat woord komt telkens langs als het gaat over crowdfunding. Waarom zo'n negatieve inslag? Je hebt een boek geschreven, je hebt iets moois gemaakt, je hebt jezelf getoond, je bent de drempel overgeklommen om de wereld te laten zien wat je kan. Wat is er mis met promotie, laten zien wie je bent, mensen vragen je te helpen? Ik heb het gedaan. In de woorden van hier: geleurd. En geen enkele afwijzing. Natuurlijk waren er mensen die niet meededen. Soit. Maar de meesten reageerden enthousiast 'Wat goed, wat leuk, wat mooi. Natuurlijk doe ik mee!' Als je je eigen enthousiasme laat zien, krijg je mensen mee. Dan gunnen mensen je ineens van alles.

Bij Voor de kunst krijg je niet automatisch een uitgever. Marcel van Driel die het op die manier doet, had bij mijn weten al een uitgever bij wie hij terecht kan; VdK is een voorschot zodat hij aan het boek kan werken zonder financiële zorgen. Je kunt dus wel via VdK gaan crowdsourcen om een boek in eigen beheer te laten maken (geld uitgeven aan redactie, drukken, onderbrengen bij CB, promoten/marketing). En misschien vind je een uitgever die het voor een zak geld wil uitgeven. Wat er mis is met promotie? Als je bij TP gaat, is er geen garantie dat het boek er ooit komt. Je promoot dus lucht.

Marcel had voor zijn thriller nog geen uitgever toen hij hieraan begon. Die kreeg hij pas toen hij al volop bezig was met deze actie. Eens met Johan: leuren klinkt negatief. Je wilt dat je boek een succes wordt. Dan moet je er wel iets voor doen. Promotie heet dat! Niks verkeerds mee. Zelfs gevestigde schrijvers ontkomen daar niet aan.

Je promoot dus lucht.

Fijn. Mensen leven van lucht!

De vraag is natuurlijk nog steeds of TP toekomst heeft en niet ten onder gaat aan manuscripten die niemand wil waardoor de pareltjes niet meer te vinden zijn. Is TP toe aan een nieuwe stap, een andere aanpak?

Als je bij TP gaat, is er geen garantie dat het boek er ooit komt.

En als je niet bij TP gaat, evenmin. De enige relevante vraag lijkt mij: wat wil je? Als je een boek wilt uitbrengen, kan dat tegenwoordig op legio manieren. Hoe dan ook zal het product gepromoot moeten worden: mensen moeten weten dat het er is. Maar of de schrijver dat in alle gevallen geheel zelf moet doen - én bij voorbaat, wanneer het boek nog helemaal niet af is, daar zet ik mijn vraagtekens bij. Promotie werkt het best als er een samenwerking is tussen allerlei verschillende partijen die allen - om hun eigen redenen - willen dat 'iets' (in dit geval een boek) onder de aandacht van een breed publiek gebracht wordt. Wanneer dat bereikt kan worden, verdient een product ook brede aandacht. De verschillende partijen zullen met hun eigen redenen elkaars doelen versterken. Geld alleen is daarvoor niet voldoende, want wanneer de eigen reden uit niet meer bestaat dan een zak met geld, wordt er een wissel getrokken op de intrinsieke motivatie van al die verschillende partijen. Mensen lopen niet alleen warm voor geld, ook uitgeverijen niet. En het publiek heeft heus wel door of het met een commerciële hype te maken heeft of met een product / boek dat hem werkelijk in het hart raakt.

Ik heb de algemene voorwaarden van TP bekeken en enkele zijn heel geniepig. Art. 8.7 Gedurende de periode dat Schrijver één of meerdere manuscripten op [TP] heeft geplaatst, en vanaf het moment dat alle aandelen in één of meerdere manuscripten van Schrijver zijn verkocht, is het Schrijver niet toegestaan zonder voorafgaande toestemming van [TP] contact te zoeken met welke uitgever dan ook, in verband met uitgave en/of andere exploitatie van een door Schrijver op [TP] geplaatst manuscript en/of enig ander door diezelfde Schrijver vervaardigd manuscript. Evenmin is het Schrijver gedurende die periode toegestaan om het op [TP] geplaatste manuscript en/of enig ander door diezelfde Schrijver vervaardigd manuscript zonder voorafgaande toestemming van [TP] op enigerlei wijze te publiceren. De vetgedrukte passages zijn onnodig restrictief. De consequenties staan omschreven in Art. 8.8. 8.9 Indien Schrijver een manuscript op [TP] plaatst, en ditzelfde manuscript – op het moment van plaatsing op [TP] - minder dan twaalf (12) maanden geleden door Schrijver aan welke uitgever dan ook is aangeboden voor uitgave en/of andere exploitatie, dient Schrijver [TP] hiervan binnen 24 uur na plaatsing van het manuscript op de hoogte te stellen, onder vermelding van alle beschikbare contactgegevens van de desbetreffende uitgever en de datum waarop Schrijver het manuscript aan deze uitgever heeft aangeboden. Schending van deze verplichting wordt gelijkgesteld met schending van artikel 8.7, en heeft tot gevolg dat Schrijver onmiddellijk de in artikel 8.8 omschreven boetes verbeurt. De zin van Art 8.9 ontgaat mij indien er van betreffende uitgever een afwijzing is ontvangen. Dat staat er echter niet. Voorts loopt een aandeelhouder een financieel risico van 20% wanneer hij investeert in een ms, maar de 2000 niet wordt gehaald. Op zich is dat een prikkel voor de aandeelhouder om mee te doen aan promotie, maar ik zou als schrijver mijn netwerk hiervan wel op de hoogte stellen. [...] Art 3.1 Als alle beschikbare aandelen in een manuscript niet onder door TenPages.com gestelde voorwaarden zijn verkocht, wordt aan de Aandeelhouders 80% van het bedrag dat zij in dat manuscript hebben geïnvesteerd door TenPages.com geretourneerd. [...] Er zijn nog meer restrictieve bepalingen (bijv 8.13) maar ik laat het hierbij. Schrijver: weet waaraan u begint...

Als je bij TP gaat, is er geen garantie dat het boek er ooit komt.

En als je niet bij TP gaat, evenmin.

De kans is wel heel veel groter als je je inzet voor een publicatie in eigen beheer. Als je daar 10.000 (of wat minder) voor los weet te peuteren kan dat nog best wat opleveren, zoals bij VdK een e-Book of papieren boek of welke beloning de maker tegenover de investering stelt. Als investeerder/aandeelhouder bij TP sta je gewoon met lege handen, óók als het boek wordt uitgegeven. Het gaat pas per aandeel iets verdienen bij oplagen van 20.000 boeken of meer (bij de gemiddelde boekenprijs voor een roman). Ik wil de berekening nog wel voor je maken, maar het is vrij ontluisterend. En over Marcel van Driel: dat is geen debutant, hij heeft al 30 boeken op zijn naam staan en kent zijn weg in het wereldje. Een uitgever weet dus waar hij mee in zee gaat.

Als je deze

Voorts loopt een aandeelhouder een financieel risico van 20% wanneer hij investeert in een ms, maar de 2000 niet wordt gehaald. Op zich is dat een prikkel voor de aandeelhouder om mee te doen aan promotie, maar ik zou als schrijver mijn netwerk hiervan wel op de hoogte stellen. [...] Art 3.1 Als alle beschikbare aandelen in een manuscript niet onder door TenPages.com gestelde voorwaarden zijn verkocht, wordt aan de Aandeelhouders 80% van het bedrag dat zij in dat manuscript hebben geïnvesteerd door TenPages.com geretourneerd. [...]

en deze

Als investeerder/aandeelhouder bij TP sta je gewoon met lege handen, óók als het boek wordt uitgegeven. Het gaat pas per aandeel iets verdienen bij oplagen van 20.000 boeken of meer (bij de gemiddelde boekenprijs voor een roman). Ik wil de berekening nog wel voor je maken, maar het is vrij ontluisterend.

bij elkaar optelt, dan kom je uit bij mijn stelling in #534: het is voor aandeelhouders over het algemeen het minst verlieslijdend als het boek níet de vereiste 2000 aandelen haalt...

Helaas zie ik dit bericht nu pas. @schlimazlnik Gelukkig doe jij onze boekhouding niet ;) Inleg van aandeelhouders is 10.000 euro. Ze ontvangen 10% van boekverkoopomzet. Gemiddelde prijs van een boek in NL is euro 13,60 (2012) maar dat is incl. heruitgaven, pockets, midprice etc, Voor nieuwe boeken ligt hij tegen 20 euro. Voor aandeelhouders moet er 100.000 euro omzet gerealiseerd worden, willen ze met de 10% dus hun inleg van 10.000 euro terugverdienen. 100.000 omzet op basis van 20 euro per stuk is dus ongeveer 5.000 exemplaren. Nog steeds fors, maar zeker niet de 20.000 die jij schetst. Overigens is TenPages.com natuurlijk geen beleggingswebsite: als het je echt gaat om rendement/zekerheid etc. dan ben je beter op zijn plek op de beurs (hoewel...). Motief om aandelen te kopen is vaak ook omdat men het leuk en goed vindt om nieuw schrijftalent te steunen, blijkt uit onderzoek onder onze 17.000 aandeelhouders. Bovendien worden aandeelhouders uitgenodigd voor de boekpresentatie, mogen ze vaak meestemmen over omslag etc. dus de financiële kant is vaak niet de enige reden om mee te doen. Dat neemt niettemin niet weg dat we zien dat het in de huidige markt steeds lastiger wordt (door terugloop bij de boekhandel) om veel exemplaren te verkopen van beginnende aueturs, dus we overwegen een aanpassing te maken richting een model waarbij je als investeerder bijv. ook een exemplaar van het boek ontvangt. Het belangrijkste verschil voor auteurs t.a.v. eigen beheer en self publishing, is dat bij TenPages.com niet jij maar je lezers investeren in je uitgave. Inderdaad is daardoor actieve promotie wel noodzakelijk wil je een kans maken, dus als dat je niet ligt zijn er wellicht andere methodes interessanter. Overigens is wel een trend dat de uitgeverijen met wie wij spreken, steeds meer aangeven dat ze alleen nog maar (nieuwe) auteurs willen uitgeven die heel actief zijn in de promotie van hun werk, omdat anders de kans te klein is dat ze bij de uitgave uit de kosten komen. Belangrijk verschil met self publishing en eigen beheer uitgeven is bovendien dat je als TenPages-auteur gegarandeerd professioneel wordt uitgegeven, dus met professionele redacteur van uitgeverij, met professioneel omslagontwerp, zetwerk, marketing en distributie etc. Dat is met een uitgave in eigen beheer alleen het geval als je zelf een heel groot budget (en talent?) hebt. Onze methode is zeker niet zaligmakend of perfect, dat is echter geen enkele uitgeefmethode, maar inmiddels is wel gebleken dat het een serieus alternatief is voor het opsturen van je werk naar een uitgeverij en voor self publishing. Valentine vd Lande (TenPages.com)

Dag Valentine, Goed dat je je stem hier laat horen. Dat verdient respect. TP is een mooi en innoverend concept en kruipt in de ruimte tussen de opportunistische, ééndimensionale POD en de tradiotionele professionele uitgeverijen. Daar zit veel ruimte tussen, dus in essentie moet er een voedingsbodem zijn voor succes. Toch hapert TP links en rechts en behoeft het concept vernieuwing en dan heb ik het niet over het geven van een boek aan een aandeelhouder. (Dat krijgt hij/zij linksom of rechtsom toch wel en is geen trigger maar hooguit een goodie.) TP draait louter op social media.Iemand met heel veel Twitter, Facebook of Weetikveel contacten is in staat op korte termijn veel steunbetuigungen te krijgen in de vorm van aandelen, "professionele aandeelhouders" laten zich vervolgens verleiden aan te sluiten en zo groeit het kapitaal tot over het kritische punt. Deze ontwikkeling staat voor een te groot deel los van de kwailteit van een MS, dat laat namelijk heel vaak nog veel te wensen over. Bovendien, iemand die 10 of 30 pagina's een leuk verhaal kan schrijven, schrijft nog geen roman van 300 pagina's of meer, en dat is wel waar het een aandeelhouder om gaat: die investeert in een boek. Als je kijkt naar de salesoverzichten -zichtbaar op TP - is buiten "Zo Zuidas" om er nog niet één boek erin geslaagd de 5.000 te halen waar jij - overigens calculatorisch correct - over spreekt. Sommige titels zijn hun presentatieperiode al weer lang voorbij en het is een bekend gegeven dat wanneer de levensverwachting in die cruciale periode te wensen over laat,de verwachting daarna nihil is. Mijns inziens is het echte talent dat TP zoekt te zeldzaam om door middel van crowdfunding een goed verdienmodel te creëren. Met echt talent bedoel ik, debutanten die zoveel talent hebben dat ze met de relatief minimale begeleiding, die vanuit TP gelieerde uitgeverijen geboden kan worden, tot een goed verkoopbaar boek komen. Dat zijn de speldjes in de enorme hooiberg. Vernieuwing voor TP zit veel meer in begeleiding en ontwikkeling van schrijvers. Vele malen intensiever, maar schrijven is een vak. Talent is niet meer dan een basis om te komen tot een volwaardig schrijver die verkoopt omdat hij/zij graag gelezen wordt. Want dat is waar het geheim zit; het grote publiek. En dat wordt alleen maar veroverd door een verrot goed totaalverhaal, dat orgineel en dus onderscheidend verteld wordt. Denk eens aan een langer traject. De tien pagina's zijn niet meer dan een uitnodiging voor aspirant aandeelhouders. De schrijver komt in de volgende fase bij een X-aantal steunbetuigingen, niet zijnde Euro's. De volgende fase is MS-beoordeling in de ruimste zin van het woord; het hele verhaal, de sceneopbouw, de ontwikkelingen van de HP's, het conflict, etc etc. Kaf van het koren scheiden. Daarna keert de schrijver terug op TP en gaat zich profileren met een echt goed verhaal, een boek. De aandeelhouder weet waar hij/zij voor kiest en krijgt veel meer gevoel bij wat er van verwacht kan worden. Uitgevers staan aan het einde van de rij en krijgen een mooi MS en een zak geld. En dan kan het echte werk beginnen... Minder titels per jaar via TP, veel minder. Maar wel titels die iets betekenen met potentiele verkoopcijfers die er toe doen. Schrijver blij, aandeelhouders blij, lezers blij, boekhandels blij én TP blij met een bestendiger concept. Succes!

maar inmiddels is wel gebleken dat het een serieus alternatief is voor het opsturen van je werk naar een uitgeverij en voor self publishing.

Geheel neutraal stel ik de vraag waar dat uit blijkt? Namen en rugnummers dus.

Leuk. De eerste dubbel.