Korte vragen over taal en spelling

Dat zei ik dus ook al:

Ik zou ten slotte 'niets' gebruiken in plaats van 'niks', want deze wat archaïsche vorm combineert niet zo mooi met spreektaal.

Als je niks wilt gebruiken (waar in principe niets op tegen is), dan zou ik dat dus niet combineren met een typische schrijftaalconstructie. Maar goed, jij bepaalt wat je doet.

Hoi Zjaan, inderdaad, sorry die post van jou had ik even gemist. En nu ben ik weer helemaal afgeleid en offtopic, want ik heb de link in je onderschrift gevolgd naar je debuutroman Duivelsblauw. Ziet er prachtig uit! En dan heb ik alleen nog maar de kaft gezien en nog niet het boek gelezen.

lieve mensen, ik neem het ter harte, maar besef dat jullie visie subjectief is. Niks menselijks is mij vreemd. Past helemaal bij mij.

Ik gebruik niets vooral om nadruk te leggen, of om te veel woordherhaling te vermijden, maar zie niks ook als het "standaard" woord.

Nieuwe vraag. Een lange tijd geleden schreef ik de zin 'De wortels van het probleem dat als een boom boven ons uit is gegroeid, is de mate waarin wij verspillen.' Waarop mijn docente Nederlands mij corrigeerde: 'De wortels (...) zijn' Ik was het niet met haar eens, want 'de mate waarin wij verspillen' vond ik het (enkelvoudige) onderwerp van de zin. Mijn docente en ik zijn het er nooit over eens geworden en nu, jaren later, weet ik het nog niet zeker. Wat lijkt jullie correct en is er iemand die hierover een regel kent?

'de wortels ... zijn' > de mate waarin we verspillen (als onderwerp) is de wortels van het ... klinkt niet ...

Hoi Diana! De wortel van het probleem is Het probleem is als een boom boven ons uit gegroeid Dat zijn twee verschillende uitdrukkingen voor mij. Boom en wortel staan toevallig in dezelfde zin. Maar zeggen niets over elkaar. Het probleem is ons boven het hoofd gegroeid. Ik zie eigenlijk geen plaats voor de boom in deze zin, al vind ik het wel een mooie metafoor.

@ Wolfke, ik begrijp je, maar je punt is vooral een kwestie van gevoel: persoonlijk vind ik in deze zin 'zijn' vreemd klinken. @ Mirandala, in de tekst waarin de zin stond, heb ik de metafoor verder uitgewerkt, waardoor die wat meer op zijn plaats is (hoop ik dan maar)..

'De wortels van het probleem dat als een boom boven ons uit is gegroeid, is de mate waarin wij verspillen.' Het lijkt een breinbreker, maar is het niet. De boom als metafoor van probleem voldoet volgens mij (inderdaad) niet. De wortels ook niet. Er hoort een stap tussen, volgens mij. 'De wortels van het probleem dat als een wurgplant onze toekomst dreigt te verstikken, worden gevoed door onze verspilzucht.' (Blijft het gevoelsmatig wel een niet gemakkelijk lezende zin). Het probleem is dan ook niet de verspilzucht, maar wat daaruit voortvloeit. Bijvoorbeeld de uitputting van natuurlijke bronnen. Verspillen op zich is geen probleem. Als ik vanavond bijvoorbeeld de staatsloterij win, kan ik zonder problemen geld verspillen.

'De wortels van het probleem dat als een boom boven ons uit is gegroeid, is de mate waarin wij verspillen.'

Ik begrijp deze zin gewoon niet, niet taalkundig en niet inhoudelijk. Wat wil je eigenlijk zeggen?

' Verspillen op zich is geen probleem. Als ik vanavond bijvoorbeeld de staatsloterij win, kan ik zonder problemen geld verspillen.

Of verspillen een probleem is, is een kwestie van definitie. Ik denk dat Diana een punt heeft dat verspilling PER DEFINITIE een probleem is als je ervan uitgaat dat de bronnen eindig zijn... Terugkomend op de vraag: ik zou de zin herformuleren. Er zit een impliciete onlogica in de zin. De meervoud/enkelvoud-combnatie is altijd lastig indien een koppelwerkwoord is gebruikt. Mss iets als: "Indien een boom boven ons is uitgegroeid, vormen haar wortels de oorzaak van de mate waarin wij verspillen." Niet fraai, zeker niet zonder context. Merk op dat 'vormen' meervoudig is...

Toch weer winterslaap. F**k wat een egoforum.

Doordat Diana in deze zin 'wortels van/wortel van' gebruikt, hint dat voor mij naar: 'de wortel van het kwaad'. Die wortel lijkt in eerste instantie te slaan op 'boom', waardoor het wat verwart. Leonardo, inderdaad. Er zit een impliciete onlogica in de zin. Toch vind ik de metafoor mooi. Iets groeit je boven het hoofd. Hier een probleem dat als een boom over ons heen groeit. De wortel is de mate waarin wij verspillen. Of niet? Ik ben in de war, zie door de bomen het bos niet meer en kan er nog uren over blijven bomen. Dat is nogal een effect voor een zinnetje, of deze nu klopt of niet ... 'De wortels van het probleem dat als een boom boven ons uit is gegroeid, is de mate waarin wij verspillen.' Ik ben benieuwd hoe je aanpassing is geworden Diana. Vast een supertekst : - )

Maar als je de uitgegroeide boom als metafoor gebruikt dan is het de wortel(zonder S) van het probleem, en daarmee is het probleem opgelost want de zin kan in enkelvoud blijven: De wortel van het probleem dat als een boom boven ons uit is gegroeid, is de mate waarin wij verspillen. Taalkundig is ie daarmee correct, volgens mij, maar inhoudelijk blijft ik moeite houden met de samentrekking.

Angus, wakker worden! ; -)

'De wortels van het probleem dat als een boom boven ons uit is gegroeid, is de mate waarin wij verspillen.' Er hoort een stap tussen, volgens mij. 'De wortels van het probleem dat als een wurgplant onze toekomst dreigt te verstikken, worden gevoed door onze verspilzucht.'

Mooie aanpassing. Maar ... Dan zou ik toch nog steeds, ook in jouw zin, enkelvoud wortel gebruiken. De wortel van het kwaad - De wortel van het probleem?

Zjaan, wij zijn duidelijk geen meervoudige wortel types. Ik post gewoon wéér door je heen, sorry.

Oh woaw, dat is nogal een discussie opeens! De inhoud is inderdaad wat discutabel. Maar, nouja, mijn vraag is vooral over de grammatica van de zin. In de eindversie van de tekst heb ik dezelfde oplossing gebruikt die Zjaan al aangaf: gewoon enkelvoud maken van 'de wortel[s]'. Maar de officiële regel voor een geval als mijn originele zin, heb ik nooit kunnen vinden, en dat zit me nog steeds dwars.

Zjaan, wij zijn duidelijk geen meervoudige wortel types. Ik post gewoon wéér door je heen, sorry.

Geeft niks hoor. Kan gebeuren :-)

Diana, het is gewoon een heel rare zin. Daar kun je vast wel iets beters van maken.

Onderwerp van de zin = de wortels van het probleem. Het wordt via een koppelwerkwoord gekoppeld aan 'de mate waarin, etc' Probleem is dat de 'wortels van het probleem' meervoud is, terwijl het naamwoordelijk deel van het gezegde enkelvoud is. Dat geeft deze breintwister. Consequent geredeneerd heeft jouw docente gelijk. Maar dan blijft het een wat geforceerde zin (dat is wat Tja bedoelt; zij is altijd heerlijk recht voor zijn raap.) Daarom begon het mij te kriebelen om de zin om te gooien. Uiteindelijk gaat het om de boodschap die je wilt overbrengen. Is je onvrede hiermee wat weggenomen, Diana?

Ja dat is toch wel het meest bevredigende antwoord denk ik.

Komt er eigenlijk na '...' nog een extra '.'? als je iets wenst te benadrukken, kan je dan 'méer' typen of beter 'méér'?

Nee, ... geeft al het einde van de zin aan. En het is méér. Ik heb het nooit anders zien staan.

Na drie puntjes volgt niet een vierde punt. En zou je "Maar hij is óud" of "Maar hij is óúd" typen? Ik zou voor de streepjes op beide e-tjes gaan uit jouw voorbeeld. De e-tjes vormen immers samen een klank, dus ik zou geen onderscheid in ze maken. Onder andere omdat de klank dan ook verandert (kijk maar naar het Frans, wat die streepjes daar voor klankverschillen veroorzaken, ook bij dezelfde opeenvolgende klinkers).

Er was een proeflezer die me deed twijfelen, dus geen vierde punt inderdaad. Als klinkers samen een klank vormen, geen onderscheid maken. Ok, bedankt beiden!

Inderdaad Wolfke, geen vierde punt na het beletselteken. Bij dubbele klinkers alleen twee accentstreepjes als het dezelfde klinkers zijn; anders alleen op de eerste. Bij de IJ is het trouwens íj (dus alleen een streepje op de I en niet op de J).

Bedankt Zjaan!

Bij de IJ is het trouwens íj (dus alleen een streepje op de I en niet op de J).

Dat dacht ik al. Ik heb me een slag in de rondte gezocht naar een j met een streepje!

Mag ik jullie mededenken even vragen? ik zit met de vraag welke schrijfwijze de juiste is: Zoals de zaken er nu voor staan... of Zoals de zaken er nu voorstaan... of Zoals de zaken ervoor staan... of Zoals de zaken... ? Ik zoek me een slag in de rondte en kom er niet uit. In eerste instantie schreef ik mogelijkheid 1. Maar, als ik het afgedrukt zie, dan staat het zo vreemd, asof het niet klopt. Wie weet de juiste spelling? Dank je alvast.

Zoals de zaken er nu voorstaan ...

Ik denk het niet, Tja. Voorstaan is een ander werkwoord: je kunt een theorie voorstaan, of een mening. (Hij is een voorstander van...) Optie 1 is mijns inziens correct.