Wat moet je in huis hebben om een SUCCESVOLLE schrijver te worden?

13 november 2007 - 17:03
Wat bepaalt de waarde van een diamant? Vier C’s geven het antwoord: -Cut: de slijpvorm -Colour: de kleur -Clarity: de zuiverheid -Caratweight: het karaatgewicht Ik vroeg me af of ik een soortgelijk antwoord kon formuleren op de vraag wat je in huis moet hebben om een succesvolle schrijver te worden. Uiteraard komt mijn inspiratie niet uit eigen bevinding, helaas, maar uit de vele boeken van bekende schrijvers die hierover hun mening geven. Ik heb vier T’s uitgedokterd: -Tijd -Talent -Toewijding -Toeval Ik meen dat al wat ik gelezen heb onder een van deze vier T’s kan hokken. Iedere T heb ik toegelicht met enkele regels van een bekend schrijver. TIJD: Het verhaal wil van negen tot vijf aandacht, of van zeven tot twaalf. Het wil in elk geval dat men dagelijks - en zeven dagen telt de week – in de galeien plaatsneemt om eraan te werken. Het is als de dood dat het zal omkomen als het aan zichzelf wordt overgelaten. Renate Dorrestein TALENT: We ontkennen niet dat talent bestaat, maar willen we niet alles onder dat kleed vegen? Er valt veel meer van het schrijfvak te leren dan menigeen denkt. Harry Mulisch zei eens: “Het feit dat je bereid bent zo hard op een blaadje papier te werken, maakt deel uit van je talent. Je kunt niet zeggen: deze man heeft talent, maar hij is lui. Nee, hij heeft geen talent, want hij is lui. Peter Burger & Jaap De jong TOEWIJDING: Vele getalenteerden zullen het als schrijver toch niet redden. Ze missen iets wat beslist nodig is: zelfdiscipline, een koppige vasthoudendheid en een niet te breken positieve instelling. De tijd die we normaal doorbrengen met onze vrienden en geliefden zal aan het schrijven opgeofferd moeten worden. Er zijn maar weinig schrijvers die golf en snooker spelen of die vaak tv kijken. Schrijven is te vergelijken met verslaafd zijn aan heroïne; alles wat je hebt gaat er aan. James N. Frey TOEVAL: De schrijfster J.K. Rowling vormt hier een mooie illustratie van. Niet minder dan 12 uitgeverijen (!) weigerden om haar boek over Harry Potter te publiceren. Ze bleef proberen en bezorgde haar manuscript uiteindelijk aan een kleine uitgeverij Bloomsbury. Het toeval wou dat de baas een dochtertje Alice had. Zij las het eerste hoofdstuk en vroeg direct naar het volgende. Hierdoor gaf Bloomsbury groen licht. Ondertussen zijn er al 325 miljoen Potterboeken verkocht.

Lid sinds

18 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
6 januari 2008 - 16:44
@ wonderer, dat mag zo zijn, maar het is echt niet te vergelijken. Als je die laatste kilootjes niet kwijtraakt, nu ja, jammer dan... Maar echt veel overgewicht is erg lastig om kwijt te raken. Bovendien is het op allerlei manieren zeer schadelijk voor je gezondheid en psychisch kan het ook een zware belasting zijn. Noekie, dat ben ik volledig met je eens. Dat is precies een van de dingen waarom ik Sonja niet echt kan zien als een voorbeeld ofzo. Ze komt zo oppervlakkig over. Dat is best, hoor, mijn kopje thee met mokkapunt is het niet! Ik hou nu eenmaal van stille wateren en vooral hun diepe gronden. ;) Mensen hebben vaak snel de mond vol van dingen die ze niet hebben hoeven meemaken en waar ze dus ook niet echt veel van afweten. In plaats van dat ze dan vragen: Hoe is dat nou? ... gaan ze lopen invullen en oordelen. Makkelijk natuurlijk, heel menselijk en voorstelbaar, maar inderdaad: "Ga even een straatje om aub." PS Overigens ben ik zelf niet te zwaar, maar een paar vriendinnen moeten dat gevecht wel leveren. PS2 We zijn inmiddels wel lekker off-topci geraakt! :lol:

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 20:23
Tsja ik was op mijn zwaarst 133 kilo, dat is dus wel wat anders dan 80 kilo.. Daarom kan ik daar dus niet zo goed tegen, 80 kilo is misschien teveel, maar 80 kilo is niet dik, hooguit mollig.. (tenzij het om een kind gaat, maar daar hebben we het nu niet over)

Lid sinds

18 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
9 januari 2008 - 21:28
Precies, Noekie, dat is heel wat anders. Maar ik las ergens anders dat je al heel veel afgevallen bent! Petje af! :nod: :lol: Pluisebol Ken je die term niet? off-topci = zo dronken dat je niet meer weet wat je typt. })

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2008 - 19:36
Hoi Noekie, ik woog op mijn zwaarst meer dan honderd kilo. Maar nu ik iets boven de zeventig zit, vind ik tachtig ook veel. Ik wil het iig niet meer wegen.

Lid sinds

18 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
11 januari 2008 - 17:55
Het beste is geen overgewicht op welke leeftijd dan ook. :D

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2008 - 14:02
Trouwens, een tip om een succesvol schrijver te worden (zit ik nog in het goede topic? ;) is hetvolgende: Bedank je journalisten en fotografen die jou op de gevoelige plaat of in het juiste tijdschrift hebben neergezet. Is het minste dat je kunt doen voor hun moeite. Echt, dat helpt.

Lid sinds

18 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2008 - 14:30
Hoe heeft dat precies geholpen, Mara? Hebben de journalisten later nog een artikel over je boek geschreven? Of hebben ze je getipt bij andere journalisten?

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
12 januari 2008 - 23:42
Ja, je moet opvallen. Op een leuke manier als het effe kan. En dat ze je nog onthouden ook. En laat ik nou gewoon een aardig iemand zijn :D Ik mag met het vervolg bij iedereen terugkomen en dat zal ik zeker doen!

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2010 - 17:23
Zo, heb even dit topic doorgenomen en wil hier nog iets aan toevoegen. (hopende dat ik niemand herhaal) Ik mis de T van Timing. Je boek moet uitkomen op een moment dat er behoefte aan is. Ik kan alleen even geen concreet voorbeeld noemen. (Misschien bepaalde boeken over de oorlog, wanneer dit (nog) heel gevoelig ligt? Of boeken over de Islam als er discussies worden gevoerd over de 'islamisering van de maatschappij'? Of boeken over mensen met een bepaalde gave waar anderen zich rot van kunnen schrikken?) En je moet er zelf ook klaar voor zijn om als een SUCCESVOL schrijver beschouwd te worden (en bijv. overstelpt te worden door media-aandacht en wat daar nog meer bij hoort) In toeval geloof ik eerlijk gezegd niet.

Lid sinds

14 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2010 - 17:47
Wel jammer dat de laatste pagina bestaat uit een discussie over gewicht. ;) Ik vind dat je er gelijk in hebt dat je er zelf klaar voor moet zijn. Niet alleen de overstelping met media aandacht maar ook dat je iets gemaakt hebt waar je achter staat, voordat je bijvoorbeeld iets publiceert dat heel persoonlijk is en waarvan je je niet realiseerde dat je het nooit meer terug kunt nemen als het eenmaal uitgegeven is. Hetzelfde geldt voor auteurs die zo graag willen debuteren dat ze een manuscript op de markt brengen in een embryonaal stadium. Dat het mooier was geweest als ze meer tijd hadden genomen en dat ze dat zelf ook weten. Over je andere punt (qua maatschappelijke timing) las ik onlangs een interview met A.M. Homes waarin staat: "Not only is her work structurally sophisticated and the prose sharp and intelligent, but she’s got her finger smack on the pulse of America: if married heterosexuals begin “coming out” and making news, Homes will have written about it; if the topic of pedophilia is about to sweep the country (as with the many disclosures involving the Catholic Church), Homes will have touched on that ground. School killings . . . ground covered." Ze voelt dus wat er leeft, of zelfs wat er aankomt. En als schrijver heeft ze lef. Ik heb niet vaak dat ik het niet kan verdragen om door te lezen in een boek, maar Het Einde van Alice heb ik tussentijds meerdere keren moeten wegleggen.

Lid sinds

15 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2010 - 18:03
Tijd van Typmachine is voorbij dus Typ-ex hoef ik ook niet te Typen. Taalkennis dan? xsg Ow jee, zie nu pas dat dit topic uit de vroege hystorie stamt, excuus ik pleit 'm weer. xsg

Lid sinds

16 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
29 juni 2010 - 19:05
Wel jammer dat de laatste pagina bestaat uit een discussie over gewicht. ;) Ik vind dat je er gelijk in hebt dat je er zelf klaar voor moet zijn. Niet alleen de overstelping met media aandacht maar ook dat je iets gemaakt hebt waar je achter staat, voordat je bijvoorbeeld iets publiceert dat heel persoonlijk is en waarvan je je niet realiseerde dat je het nooit meer terug kunt nemen als het eenmaal uitgegeven is. (...)
Daar is heel veel (zelf)kennis voor nodig, denk ik. Weten wat je te wachten staat als er iets van je gepubliceerd wordt. Komt het weleens voor dat iemand voordat zijn boek wordt uitgegeven weet dat het een succes zal worden? Of dat zijn boek de aandacht zal trekken? (ik heb het nu over de debuterende schrijver, tussen het moment van de laatste hand leggen aan het MS en het publiceren van zijn/haar boek)
Ze voelt dus wat er leeft, of zelfs wat er aankomt. En als schrijver heeft ze lef. Ik heb niet vaak dat ik het niet kan verdragen om door te lezen in een boek, maar Het Einde van Alice heb ik tussentijds meerdere keren moeten wegleggen.
Kan je omschrijven waarom je het meerdere keren heb moeten wegleggen? Is dat iets positiefs of iets negatiefs?