Zijn schrijvers betere mensen?

Bedankt voor de link :) Als je schrijven ziet als een kunstuiting (iemand uit zich door middel van kunst), is een schilderij, beeldhouwwerk, roman, gedicht het uiten van de kunstenaars eigen zelf. Of een kunstenaar een beter mens is, dat weet ik niet. Je zou misschien kunnen zeggen dat jezelf uiten in kunst een beter mens van je máken kan.

Wat is de rol van empathie?

Je zal waarschijnlijk de Nederlandse situatie bedoelen. Die speelt geen enkele rol meer. Kleuters en peuters van nu hebben totaal geen empatie meer, logisch want die volgen hun ouders en grootouders in hun gedrag. Nederland is al eeuwen een empatieloos land.

En: is het je kunnen inleven, ook in slechte mensen, wel iets positiefs?

Natuurlijk niet. Een goed mens die zich kan inleven in een slecht mens heeft niets positiefs in zich en zal eerder jaloers zijn op een slechter mens, om daarna alle voordelen van een slechter mens te willen eisen als recht.

Pff Yrret wat ben je zwartgallig vandaag. Er zijn heus nog wel mensen met empathie en je kunnen verplaatsen in een ander - goed of slecht - komt altijd wel van pas. Zij het alleen maar dat het je een minder oordelend mens maakt.

Vreemd artikel. Het zwabbert nogal. Eerst is het dat schrijvers zich beter in zouden kunnen leven dan andere mensen. Dan is het 'De vraag is of de schrijver echter per se een goeierd moet willen zijn'. Onzinvraag, want een schrijver wil helemaal niet per se een goeierd zijn. De zin "Een volkomen aardige schrijver, die geen scherpe kantjes in zijn karakter heeft kan (...) geen meer gelaagde literatuur [maken]", doet mij vermoeden dat de schrijver van het artikel het woord empathie niet begrepen heeft. Dat iemand zich kan inleven in de zienswijze van een ander wil niet zeggen dat diegene het ééns is met de ander. Als ik me in kan leven in een slecht mens, ben ik zelf nog geen slecht mens. Terwijl precies die opvatting de spil lijkt te zijn van het artikel. Onzin dus, maar door de vele verschillende bewoordingen die eraan gegeven worden, lijkt het net alsof het een diep filosofisch stuk is. Petje af daarvoor. Dat wel.

Ik had wel ergens een onderzoek gezien dat lezers veel meer empathie en begrip voor anderen kunnen opbrengen. Juist door het lezen van verschillende verhalen, het leren kennen van personages en hun drijfveren. Dat leek me wel een logisch gevolg. Als je dingen van je af kunt schrijven als schrijver zal dat ook vast wel goed kunnen werken. Is de column van jouw hand, Reivilo/Olivier?

Zij het alleen maar dat het je een minder oordelend mens maakt.

Minder dan wie? Beter dan wie? Anders dan wie? Slechter dan wie? De column is gewoon bladvulling. Er zou in een niet digitale tijd geen vierkante centimeter vrij worden gegeven voor zoveel nietszeggende aannames.

Schrijvers zijn inderdaad betere mensen. Al hun slechtheid kunnen ze op papier kwijt. Daarvoor hoeven ze de deur niet eens uit.

Pff Yrret wat ben je zwartgallig vandaag.

= oordeel

Er zijn heus nog wel mensen met empathie en je kunnen verplaatsen in een ander - goed of slecht - komt altijd wel van pas.

= 2 x aanname

Zij het alleen maar dat het je een minder oordelend mens maakt.

Volg je eigen stelling en vraag je verplaatsend af: waarom is Yrret zwartgallig? Is hij (of zij, of Draak) dat überhaupt wel? :!: 8)

Dag Reivilo, Mijn mening, en niet meer dan dat. Vooral doordat in het stukje sarcasme en cynisme worden aangehaald, is het interessant. Kunnen sarcasme en cynisme vergezeld worden door empathie, of daaraan ontspruiten? Het klinkt paradoxaal, maar ik denk van wel. Ik denk dat de cynicus of de sarcast, vanuit zijn empathisch vermogen, de kern van de werkelijke beweegreden van iemand denkt te kunnen blootleggen en die vervolgens te benoemen. Wat hij ziet, en benoemt, zal afwijken van hoe iemand zichzelf of zijn intentie benoemt. Daarmee is hij geen slechterik, maar wordt wel snel als zodanig gezien. De cynicus en de sarcast, doen echter niets meer of minder dan de beweegredenen van anderen kenbaar te wantrouwen, omdat ze zichzelf wantrouwen. Dat maakt hen dus in potentie betere mensen, omdat ze - verkapt - vraagtekens plaatsen bij hun eigen kern, hun eigen opvattingen. Dat ze daarmee worstelen, blijkt op de wijze waarop ze vraagtekens stellen bij andermans intenties. Maar ze worstelen in ieder geval.

Minder dan wie? Beter dan wie? Anders dan wie? Slechter dan wie? De column is gewoon bladvulling. Er zou in een niet digitale tijd geen vierkante centimeter vrij worden gegeven voor zoveel nietszeggende aannames.

Yrrets reactie lijkt me het bewijs dat schrijvers zeer nare wezens kunnen zijn die zich soms geen raad weten met hun agressie tegen het geeft niet wat of wie. Dat maakt het schrijfwereldje natuurlijk wel zo kleurrijk.

Hoi Woodpecker, Dank je voor je reactie. Je biedt een interessante observatie. Die worsteling die je beschrijft is heel herkenbaar. Een van de andere reacties was dat de bewuste column zwabberde. Dat is misschien ook wel zo, maar het gaat erin om het aftasten van het onderwerp, niet om een definitieve eindconclusie.

Het lijkt me een subjectief, speculatief artikel. Er zijn auteurs, die zich onwenselijk gedroegen (ex criminelen), geleerd hebben en vervolgens hun ervaringen op papier zetten. Zoals in het artikel vermeld, 'zij schrijven van zich af in plaats van de buren met een bijl te lijf te gaan'... Bij sommige is het kwaad dus degelijk geschied. Volgens mij kan je niet stellen dat schrijvers betere mensen zijn zonder onderzoek. Beter in welk opzicht? Zelfreflectie? Ik geloof niet dat schrijvers betere mensen zijn. Wat is een beter mens? Ik denk ook niet dat je een hele groep mensen, die toevallig schrijft over dezelfde kam kan scheren. Uitgaand van het idee dat elk individu uniek is. Er zijn genoeg mensen, die niet schrijven en een grote mate van zelfreflectie hebben en dat ten positieve inzetten op andere manieren.

#12, Imena, exact. TS: Je hebt het met een stelling als: 'zijn schrijvers betere mensen' wat betreft schrijvers absoluut niet over een homogene groep. Hitler schreef een boek. Anne Frank ook.

Op de culturele website *** staat een column met als titel de vraag: 'Zijn schrijvers betere mensen?' Wie heeft er een mening over dit onderwerp? Wat is de rol van empathie? En: is het je kunnen inleven, ook in slechte mensen, wel iets positiefs?

Op zich een leuke vraag, maar als het klopt dat je verwijst naar je eigen tekst, elders geplaatst (zoals Via opmerkt in # 5), om er hier een discussie over te voeren, is dat niet de bedoeling volgens de forumregels. Daarom hebben we de link even verwijderd - tot hier duidelijkheid over bestaat. Blijven de vragen:

Zijn schrijvers betere mensen? Wie heeft er een mening over dit onderwerp? Wat is de rol van empathie? En: is het je kunnen inleven, ook in slechte mensen, wel iets positiefs?

Interessante vragen. Maar beter houdt een vergelijking in, dus: beter dan wie. wat, wanneer?

De schrijver en schrijfdocent John Gardner schreef ooit dat schrijvers in bepaald opzicht als betere mensen kunnen worden gezien dan niet-schrijvers.

Ik hoop toch oprecht dat niemand deze onzin als een waarheid aanneemt. De schrijver Adolf Hitler schreef "Mein Kampf" en was van mening - en miljoenen ernstig foute mensen denken dat vandaag nog steeds - dat er betere mensen zijn. Empathie?

Vreemd artikel. Het zwabbert nogal.

Correct.

Een van de andere reacties was dat de bewuste column zwabberde. Dat is misschien ook wel zo, maar het gaat erin om het aftasten van het onderwerp, niet om een definitieve eindconclusie.

Onzin. Ik zou graag willen "aftasten" hoe jij de regels omzeilt. Of jij je eigen empathie niet verwart met aas-egoïsme.

Ik kan het artikel niet (meer) lezen. Maar als het zwabbert, laat dan maar.

[quote De schrijver Adolf Hitler schreef "Mein Kampf" en was van mening - en miljoenen ernstig foute mensen denken dat vandaag nog steeds - dat er betere mensen zijn. Empathie?

Yrret, ken je Godwin's law? Wikipedia omschrijft die 'wet' als volgt: 'As an on-line discussion grows longer, the probability of a comparison involving Nazis or Hitler approaches.' Het is een beetje een retorisch paardenmiddel om Hitler erbij te halen, daar trapt niemand in. Maar los daarvan: het geeft helemaal niet dat je naar bent, we accepteren je toch wel.

Hoi Therese, Sorry, ik was me er niet van bewust dat dat linken niet mocht. Ik hoop dat de vraag die ik opwerp ook zonder de column interessant genoeg is. Je vraagt wat ik bedoel met 'beter'. Ik wil schrijvers (en daarmee bedoel ik fictieschrijvers) vergelijken met niet-schrijvers. Maakt het gegeven dat zij zich proberen in te leven in mensen die anders zijn dan zij, hen tot completere mensen? En zijn completere mensen ook betere mensen, of alleen interessantere mensen?

Nee. Dat een mens zich kan inleven in een ander, zegt niets over de mate waarin een mens compleet/completer is. Dit geschreven hebbende zonder te weten wanneer de ene mens completer is dan de andere. Wat versta jij onder een completer mens? Bestaat er wel zoiets als het complete/completere mens? Aan welke criteria moet een mens voldoen om als completer aangemerkt te worden? En wat is een interessant mens? De mate waarin iemand interessant is, is toch de mate waarin een ander een persoon als interessant ervaart (subjectief)? Niet alleen schrijvers zullen empatisch vermogen hebben. Artsen, psychologen, leerkrachten, politieagenten, toneelspelers, ouders, geliefden etc ook. Schrijven is een kunstvorm, net als zang, dans, toneel etc etc. Jouw vraagstelling (die ik vanwege de vaagheid ervan zou weggooien) kan evengoed gesteld worden met betrekking tot andere kunstenaars met groot empatisch vermogen, lijkt mij. Zoals jij je column inbrengt en aangeeft dat het jou gaat om het aftasten van het onderwerp, denk ik eerder dat je schrijfstof stof is voor een essay dan voor een column. Volgens mij is het doel van een column niet om een onderwerp af te tasten, juist wel om puntig met een eindconclusie te komen of een stelling. En als je dan een vraag wil stellen, zou het eerder gericht zijn om een lezer de denkrichting van de schrijver op te dirigeren. Dacht ik. De functie van empathie: een hulpmiddel voor de mens om zichzelf te plaatsen, stelling te nemen? Al dan niet op papier?

Hoi Imena, Je hebt op zich wel een punt over het verschil tussen een essay en een column. Maar volgens mij zijn er geen wetten die voorschrijven hoe een column er dient uit te zien. Als ik een korte tekst waarin ik een mening geef column wil noemen mag dat volgens mij wel (maar laten we het niet meer over de column hebben, maar over de andere kwesties) Natuurlijk zijn er ook andere beroepsgroepen waar empathie vereist is/lijkt te zijn, maar in de context van deze site lijkt het me interessant na te gaan hoe schrijvers al dan niet afwijken van de meeste andere mensen. En betekent het gegeven dat de meeste (maar zeker niet alle) schrijvers empathie hebben iets? Ik denk dat je wel kunt spreken van completere mensen. Waarom eigenlijk niet? Joost Zwagerman heeft meer te melden dan Frans Bauer en is daarom interessanter, toch? (Ja, dat is subjectief, maar wat is er eigenlijk mis met subjectiviteit?)

Er is niets mis met subjectiviteit an sich. Als je een conclusie wil trekken (en ik heb de indruk dat je die wil trekken) dan zal deze gefundeerd 'moeten' zijn. En die fundering heb je niet met subjectieve meningen en interpretaties. Die kan je alleen met concrete/feitelijke waarnemingen onderbouwen. Tenzij je wil stellen dat veel mensen van mening zijn dat... Ok, dat is inhoudelijk op je column, waarbij je niet op vorm/inhoud in wenst te gaan. Dan is nog steeds mijn vraag wat het criterium is voor het zijn van een completer mens. En in welk opzicht completer? Je vergelijking van Zwagerman en Bauer is voor mij geen antwoord op die vraag. Daarbij: dat iemand Bauer minder interessant vindt dan Zwagerman kan ook te maken hebben met de mate waarin een ander zich voor deze of gene wil interesseren. Wellicht spreekt juist uit dit voorbeeld een gebrek aan empathie/interesse waardoor de interessantere gesprekstof niet op tafel komt? Is voor een schrijver (jou) niet elk persoon (personage) interessant dan wel interessant te maken?

Yrrets reactie lijkt me het bewijs dat schrijvers zeer nare wezens kunnen zijn die zich soms geen raad weten met hun agressie tegen het geeft niet wat of wie.

Secundum quid.

Over het zwabberen... Naar mijn idee zwabbert het topic, daar je switched tussen de woorden beter, completer en interessanter.

[quote De schrijver Adolf Hitler schreef "Mein Kampf" en was van mening - en miljoenen ernstig foute mensen denken dat vandaag nog steeds - dat er betere mensen zijn. Empathie?

Yrret, ken je Godwin's law? Wikipedia omschrijft die 'wet' als volgt: 'As an on-line discussion grows longer, the probability of a comparison involving Nazis or Hitler approaches.' Het is een beetje een retorisch paardenmiddel om Hitler erbij te halen, daar trapt niemand in. Maar los daarvan: het geeft helemaal niet dat je naar bent, we accepteren je toch wel.

Misschien denkt iemand nu dat je empathie hebt met mij. Laat dat vooral niet gebeuren. Zulke flauwekul is aan mij niet besteed. Godwin`s law ken ik niet. En nu ik het wel ken begrijp ik waarom ik die niet ken. Maar ook begrijp ik waarom jij die wel kent. Jij hebt waarschijnlijk Empathy and the novel van Suzanne Keen gelezen. Mogelijk ook werk van Percy Bysshe Shelley. En heel misschien ook nog iets van C. Daniel Batson. De kans is zeer groot dat jij heel veel meer weet. Maar ... niets ... niets van empathie. Daarom stel je die vraag ook. Veel plezier met je literair blog. Ik zal het nog vaak bezoeken.

Joost Zwagerman heeft meer te melden dan Frans Bauer en is daarom interessanter, toch? (Ja, dat is subjectief, maar wat is er eigenlijk mis met subjectiviteit?)

:D Ik vind Frans Bauer veel interessanter. Hij is de belichaming van het woord empathie. Dat Joost Zwagerman meer heeft te melden is Nederland duidelijk, maar Reivilo, jij weet toch dat "Less = More" ook al bijna een wet is, toch?

Over het zwabberen... Naar mijn idee zwabbert het topic, daar je switched tussen de woorden beter, completer en interessanter.

Dus niet alleen de column zwabbert, maar ook dit topic? Dan ben ik in ieder geval consequent. Volgens mij is het leuke aan een forum dat je reageert op wat anderen schrijven. Totale controle over hoe een discussie zich ontwikkelt heb ik niet, gelukkig maar. Ik gebruik die andere woorden (completer, interessanter) om te verduidelijken wat ik bedoel. Ikzelf vind de kwestie of een completer mens ook een beter mens is interessant. Maar jij beschouwt andere aspecten van het vraagstuk als boeiender? Heb je daar voorbeelden van?

Ik kan het artikel niet (meer) lezen. Maar als het zwabbert, laat dan maar.

Als je klikt op de link in Reivilo's onderschrift, zie je het artikel zo staan.

Hahaha Laat ik het erop houden dat ik zwabber. Mooi woord: zwabberen. Of jouw topic zwabbert? Geen idee. Waar ik op blijf hangen, is het oordelende dat ik erin lees. Beter: moraal. Superieur. Completer: = beter? = superieur? Wat is empathie waard als men het wil inzetten voor vergelijking met het doel zichzelf beter te vinden? Tot zover: Goldwins law benadert mijn brein. Andere aspecten boeiender? Geen idee. Ik zwabber nog as you see. Fijne dag