taalergernissen

[\quote] Nee hoor, het blijft toch echt Koninginnedag. En zonnestraal. :) Ik vind paddenstoel trouwens ook vreselijk. :confused: [/quote] Raar :S Dat had ik weer eens op school geleerd. Dat we nu overal een N neer mogen zetten. Maar dit onderwerp is toch altijd al een punt van discussie geweest.

Er is maar 1 koningin en maar 1 zon, daarom komt er geen n tussen. De pannenkoek blijf ik ook maar vreemd vinden. Die bak je toch maar in 1 pan? Maar er zijn meerdere pannen, dus zetten we er toch lekker een n tussen? :\\ Aan de paddenstoel kan ik echt niet wennen, dat vind ik zo´n achterlijk woord geworden. Degen die dit heeft bedacht zou levenslang moeten krijgen...

Maar oorspronkelijk zit het toch zo, van woorden waar geen meervoud kan zijn, één maan/zon/koning, is zonder 'n'. Dit is ook zo bij woorden waarvan het meervoud niet op 'en' eindigd. Daarnaast ook bij woorden die geen/rare samenstellingen zijn bv: paddestoel, het is niet een stoel voor padden, daarom zoder 'n', net als bij pannekoek, het is geen koek uit pannen of zoiets dergelijk, een paardebloem is ook geen bloem van paarden. Dat was de regel dacht ik. De rest kan allemaal met een 'n'.

Paddestoel zou het toch moeten zijn, qua versteende samengestelde uitdrukking? Als het echt om een paddenstoel ging (dus een krukje voor padden) zou het kloppen... Of loop ik weer achter? Anyway, Jorien, fix je bericht even, je loopt te kwootkloten.

Helaas is het toch echt pannenkoek en paddenstoel en ik ben het er NIET MEE EENS!!

Anyway, Jorien, fix je bericht even, je loopt te kwootkloten.

:lol: Ofwel: je verkloot je kwoot. Verkwootkloten, krijg je dan. Oh, nee. Verklootkwooten :eek:

Mensen die niet snappen dat je 'dan' gebruikt bij de vergrotende trap (ik ben groter dan jij) en 'als' bij een gelijkstelling of als het woordje 'zo' in de zin voorkomt (ik ben even groot als jij). En mensen die niet weten of het nou 'jij' of 'jou' is. Hoe moeilijk is het om een zin even te verlengen? 'Ik ben groter dan jij (bent)' En qua woorden kan ik echt niet tegen het woord 'babbelen' :puke: Maar goed, aan de andere kant, ik moet niet zeuren, er zijn genoeg mensen die zich helemaal suf ergeren aan mijn onwetendheid wat betreft d's en t's :o

Mensen die niet snappen dat je 'dan' gebruikt bij de vergrotende trap (ik ben groter dan jij) en 'als' bij een gelijkstelling of als het woordje 'zo' in de zin voorkomt (ik ben even groot als jij). :o

...of bij een vergelijking. Als, dan.

Wat ik daar echt irritant aan vind, is dat het wel in spreektaal mag, als i.p.v. dan. Lekker duidelijk... :rolleyes:

Oh, ja? mag dat? Ik krijg er spontaal uitslag van als mensen dingen zeggen als groter als mij -dan denk ik: Bedoel je niet Groter leed als mij niemand verbetert, toevallig?

Bij mij in huis zei een vriendin van mijn dochter dat een keer in een heel gevaarlijke zin: 'ja maar, ik zit dan ook een niveau hoger als jou'..... Dát had ze - in die context - nou beter niet kunnen zeggen. Normaal sta ik niet klaar om te corrigeren maar in deze zin waarin zij zich liet voorstaan op haar opleiding, vond ik het voor één keer wel een goede gelegenheid om het toch maar eens te doen.

Ach, ik vrees met grote vrees dat het correct aanleren van de als/dan-kwestie onbegonnen werk is, eveneens als met de d's en t's en koninginnedag en paddenstoel (een woord dat mijn spellingscontrole trouwens fout rekent, volgens de Mac-technologie moet het paddestoel zijn, dus nu weet ik het helemaal niet meer). Trouwens, aangezien we het hier over taalergernissen hebben: straattaal. Ik heb jaren in een boerendorp gewoond (nou ja, van oorsprong een boerendorp dan) en zelfs daar hoor ik nog 'die meisje' en 'het school'. Nu woon ik in een wijk vol met minderheidsgroeperingen (tsja, arme student hè) en hier is het helemaal verschrikkelijk. Maar goed, zoals ik al zei, mijn grammatica en spelling is ook niet altijd geweldig, dus of mij nou het recht voorbehouden is om over de taal te zeuren, dat is nog maar even de vraag.

Over fouten kan ik me niet opwinden, ik maak er genoeg. Er is maar één woord waar ik me groen en geel aan erger en dat is 'kids' voor kinderen. Had al moeite om het hier te schrijven.

Ja, dat vind ik inderdaad ook een ontzettend irritant woord.

Ik erger me aan "ik erger me suf".

Ik irriteer me zo aan wat me ergert! :D

Ik kan het fout hebben maar: Agressiviteit. Hier komt er géén rood streepje onder en dat zou dan betekenen dat het een goed woord is. Maar volgens mij is agressie het zelfstandig naamwoord, en is agressief daarvan het afgeleide bijvoeglijk naamwoord/bijwoord. Dan is agressiviteit dáár weer het afgeleide zelfstandig naamwoord van? Zo kun je blijven doorgaan. Of zit ik er nou naast?

Inderdaad wat vreemd, Janheij!. Je zou denken dat agressie wel voldoende is, niet?

Ik herinner me nog dat paddestoel en paardebloem geen tussen n mochten hebben. Dat dit nu wel zo is, stoort me, want het is heel onlogisch. Onze taal is eigenlijk een en al onlogica.

KONINNINNEDAG. Die met die kroon is toch de koningin?

ik vind het afgrijselijk als mensen zoveel Engelse woorden in een gewoon berichtje plaatsen. Bv. Ik ben bijna jarig, organiseer jij nog ff een event? Dit vind ik vreemd, terwijl de schrijver van dit bericht, de HBO doet 'management bij grote organisaties'. Zouden ze daar geen aandacht meer hebben voor de gewone taal? Gistermiddag zat ik in de tuin. Mijn 'schuine' achterburen, deden een spelletje met hun kinderen. Prijzenswaardig, ze werden op rekenkundig gebied echt uitgedaagd. Maar op een gegeven moment was de jongste speler 'veel rijker' als jou'. Er kwamen geen correcties van ouderlijke kant. Moeder zei even later 'zij heb toch meegedaan?' Ik ben maar even weggelopen.

Wat ik storend vind is die mensen die zeggen of schrijven: Doe het zoals ik, dan doe je het goed. (tenminste dat is waar het op neerkomt) Bijv: "Waarom doe je je haar altijd zo, dat doe ik toch ook niet?" Dan denk ik: Dat jij jezelf zo geweldig vindt, daar hoef je mij toch niet mee lastig te vallen? Of begrijp ik dat verkeerd?

FS, bedoel je nu dat je iets verkeerd begrijpt? Of bedoel je dat je iets verkeerd denkt? Ik denk dat je het laatste bedoelt, daar vloeit het verkeerd begrijpen uit voort. Weet je, als ik zoiets hoor, trek ik me daar niets van aan en denk: leuk dat je zo doet, maar ik hoef toch niet te doen zoals jij? Als het over mijn haar gaat, zeg ik altijd: 'Joh, dit is hartstikke modern. Volgens de laatste mode.' Als je je aan dat soort dominerende gedrag, want zo ervaar ik dat, stoort, kun je daar op jouw manier toch iets over zeggen? Of als mensen, ja zo brutaal kunnen sommigen zijn, iets zeggen over mijn figuur (dat is niet al te best en het heeft een oorzaak) hield ik een paar jaar geleden altijd mijn mond. Terwijl ik wel onder de vloer wilde verdwijnen uit schaamte. Naderhand spookte het door mijn hoofd, nachtenlang. Als nu iemand het lef heeft om iets te zeggen, reageer ik anders: 'Ja, vreselijk he? Dat vind ik zelf ook. Maar nog erger vind ik het als mensen er iets over zeggen. Ik zeg toch ook niks over jouw X-Y-Z?' Dan schamen die anderen zich. En terecht vind ik dan. Zelf heb ik dan een overwinningsroesje door mijn aderen stromen. Niet meer ergeren daaraan, maar even heel netjes lik op stuk geven. Is goed voor je eigenwaarde en zelfverzekerdheid. Probeer maar eens.

Niet meer ergeren daaraan, maar even heel netjes lik op stuk geven. Is goed voor je eigenwaarde en zelfverzekerdheid. Probeer maar eens.

Bij zo'n opmerking als in #592 klap ik vaak helemaal dicht. Ik kan nu ook alleen maar cliché reacties bedenken, als: "Heb je jezelf al eens goed bekeken?" Werkt dat ook?

Ook zo'n blinde vlek voor me: Waarom zeggen mensen dat anderen van allochtone afkomst zijn, als het buitenlanders zijn? Dan zijn het toch allochtonen? 'Afkomst' gaat minimaal een generatie terug, dunkt me.

Ook zo'n blinde vlek voor me: Waarom zeggen mensen dat anderen van allochtone afkomst zijn, als het buitenlanders zijn? Dan zijn het toch allochtonen? 'Afkomst' gaat minimaal een generatie terug, dunkt me.

Hm, daar heb ik nooit zo bij stil gestaan, maar nu je het zegt vind ik het idd vreemd geformuleerd. Afkomst, dat zijn toch je ouders? Die worden hier bedoeld als allochtoon. Als kind van die allochtonen, kun je wel Nederlander zijn, maar je blijft afkomstig van... Nee, volgens mij klopt de uitdrukking wel, alleen als je er over denkt, begin je te twijfelen. Toch blijft het stigmatiserend vind ik. Als een witte knul met blauwe ogen iets flikt, wordt meestal gewoon gezegd Nederlander, een enkele keer hoor je wel eens Nederlandse afkomst. Maar zodra er weer iets ernstigs is, wordt meteen, nog voordat de feiten gezegd worden, meteen die buitenlandse afkomst vermeld. Iets zit er niet goed maar ik kan mijn vinger er niet op leggen. FS. :thumbsup: Ja, zo'n reactie kun je wel geven, maar volgens mij, als je eerst zegt dat jij een dergelijke opmerking als vervelend ervaart en dán zegt wat je zelf wilt, werkt het dubbel. Je geeft daarmee wel een stuk kwetsbaarheid weg, je toont je zwakke kant. Om daarna dubbel zo hard terug te komen. Het is een kracht om je kwetsbaar op te stellen, je wordt er sterk van.

Suma: Thanx! Nou moet ik het alleen nog in praktijk brengen, maar ik geloof dat dat wel goedkomt. :thumbsup:

Hm, daar heb ik nooit zo bij stil gestaan, maar nu je het zegt vind ik het idd vreemd geformuleerd. Afkomst, dat zijn toch je ouders? Die worden hier bedoeld als allochtoon. Als kind van die allochtonen, kun je wel Nederlander zijn, maar je blijft afkomstig van... Nee, volgens mij klopt de uitdrukking wel, alleen als je er over denkt, begin je te twijfelen.

Ik zou graag weten wanneer je dan EINDELIJK Nederlander wordt. Het heeft niets met je paspoort of stemrecht te maken. Dus -op jouw voorbeeld doorredenerend- als je eindelijk blauwe ogen hebt? :angry: Vreemdeling vind ik een nog engere term. "Je bent zelf vreemd", denk ik dan. Een Molukse vriend moest in dienst (dat mocht wel, maar zijn vader een paspoort geven, ho maar...) en kreeg de eerste dag een mok voor zijn neus. Daar stond "TOON" op. "Voor jou, je naam staat erop", zeiden zijn maten. "Jij bent een allochtoon". Hij lachte en zei dat iedereen die mok kon gebruiken als autochTOON. Daar snapten ze niets van. })

Een blijvende ergernis van mij is teveel. We hebben voor die auto teveel betaald. Dit is natuurlijk fout. We hebben voor die auto te veel betaald. Het ergerlijke is dat ik het dagelijks tegenkom, ook op deze site. Teveel is alleen aan elkaar als zelfstandig begrip. Het teveel. Een ezelsbruggetje: Verander veel in weinig en je weet het. Waarom mensen wél teveel schrijven en niet teweinig is mij een raadsel.

Eens met Dargor. :eek: