taalergernissen

Als je zegt "mooi is het niet" hoort de persoon volgens mij eerder "mooi" en daarkomt komt het minder hard aan dan "het is niet mooi", want dan hoor je eerst het negatieve aspect van de zin.

En wat betreft dingen als "ergens niet onwelwillend tegenoverstaan"... niks mis met een beetje moeten nadenken ;)

Ik heb ooit een ambtenaren-schrijf-gewrocht gelezen met daarin de uitdrukking: 'gedecentraliseerd parkeren'.....

[quote=Janheij]Ik heb ooit een ambtenaren-schrijf-gewrocht gelezen met daarin de uitdrukking: 'gedecentraliseerd parkeren'.....[/quote]
Je wielen hier en je deuren een stukje verderop?

*grinnik* ik zie dat helemaal voor me, een wiel in het centrum, het andere gedecentraliseerd in de buitenwijk en het stuur stoppen we in de Vinex.

Deze week las ik in de krant van een ploegleider van een wielerwedstrijd: 'We hezen ons in andere kleding en ...'
Ik heb wat tegen verkeerde vervoegingen.
Over het kunnen en kannen nog het volgende: iemand met dyslexie, die heel veel moeite moet doen of heeft gedaan, om de simpelste regeltjes onder de knie te krijgen, raakt helemaal 'gedecentraliseerd' :D nee in de war met dat kannen, ze struikelen over 'je kan' in een stuk tekst.
Vorige week belde iemand me nog met deze vraag: wat is nu goed, is het geaccepteerd of is het fout, dat hele gedoe met je kAn? Ze vertelde me van haar probleem, dus ook voor deze groep mensen die net zo hard willen als een ander, zou ik zeggen, mensen doe het gewoon zoals het hoort. Nou ja, dat laatste op zich is tegenwoordig een groot probleem, dus ...

Wat heb ik er toch een ontzettende hekel aan als mensen constant 'Als het ware' gebruiken!
Een jongen uit mijn klas van vorig jaar zei voor elke zin 'Als het ware'.
'Dan gaan we als het ware naar de stad fietsen.'
'Dan gebeurd er als het ware dit of dat.'

Bahbah!

:puke:

De verkoper in een beddenwinkel hier zegt ongeveer 1x per twee zinnen ´op een gegeven moment´, echt te pas en te onpas. Je krijgt dan wel de neiging om te vragen ´wat gebeurde er toen?´Dan zou hij vreemd opkijken.

Op de sportschool (jaren terug hoor) was iemand die zei "dikke mik" als ze "ja doei!" bedoelde ;) Moest me ook inhouden om haar niet constant te verbeteren.

[quote=MichaM]Op de sportschool (jaren terug hoor) was iemand die zei "dikke mik" als ze "ja doei!" bedoelde ;) Moest me ook inhouden om haar niet constant te verbeteren.[/quote]
:lol:

Als iemand namen verkeerd gaat schrijven of mensen met opzet andere namen gaan geven (namen die niet bepaald getuigen van enige taalgevoeligheid), kan ik me daar best wel aan storen. Daarom probeer ik altijd zo goed mogelijk namen te spellen van de schrijvers die ik noem. Ook doe ik mijn best om zo correct mogelijk namen van medeforummers op te schrijven.

Ik heb een hekel aan het woord euri. :confused:

Bekijk het positief, mensen met zulk taalgebruik worden niet snel vergeten :D

Eindelijk is er iemand afgestudeerd met een winnende scriptie over het werkwoord: kunnen. Hij heeft een prijs gewonnen omdat het zo origineel was, zie de home-page hier op de site. Ik wist het wel, het vervoegen van kunnen is moeilijke dan (als? met dank aan MichaM) je denkt. Daarom gebruiken veel mensen het zo verkeerd en zo vaak dat het bijna normaal is geworden. Ik ben blij dat er deze aandacht voor is.

Optelefoneren en aanpassen
Creditcard's...ja echt waar, I done seen that.

Mijn grootste ergernis tijdens het schrijven is dat spreektaal niet altijd gelijk is aan de correcte spelling. Voorbeeld.
Bijna iedereen zegt; dat boek is orgineel. De juiste spelling is echter origineel.
Nog eentje. Polshoogte=fout. Poolshoogte=goed. Al ben ik nog nooit op de noord/zuidpool geweest om daar hoogte van te krijgen, maar daar gaat het nu niet om.
Ook wordt ik doodmoe van; als hij dat doet, DAN HEB IK ZOIETS VAN.......... Als ik dat hoor ga ik in gedachten op zoek naar de dichtsbijzijnde mogelijkheid om even over mijn nek te gaan. En weet je wat? Ik zeg het zelf soms ook!!!!

Is het iemand wel eens opgevallen dat bij het groot nationaal dictee nog geen enkele deelnemer foutloos was? In al die jaren is dat nog niemand gelukt. En daar zitten mensen bij met een hoge opleiding!! Hoezo Nederlands is niet zo moeilijk?

Handvaten.... en de houding van het genootschap Onze Taal dat wanneer iedereen maar vaak genoeg dezelfde domme fouten maakt, dat het 'goed Nederlands' wordt, 'want taal is dynamisch' Deze week was er een interview met Johnny de Mol, die had het over 'bijzonderder'....

In Vlaanderen hebben ze het over percenten wanneer ze het over procenten (dit %) hebben. :? Ook houden ze hardnekkig vol dat kredietnota hetzelfde is als een creditnota. Hoe ze telkens het groot dictee winnen is mij een raadsel. ;)

percent was, toen ik in 1960 naar school ging, nog wel een correct Nederlands woord. Is het dat nou niet meer? Sorry maar helemáál bijbenen lukt me helaas niet meer.......

Ik weet niet beter dan dat het procent is. Het klinkt Latijns, even opgezocht bij Wiki en ja: "pro centum, per honderd". Scholen kunnen het ook wel eens fout hebben. Op school, jaren '70/80 (in Nederland overigens) leerde ik het woord biezonder op deze manier schrijven. :o

percent [per·cent], het, percenten [per·cen·ten], zie ook procent Dat kopieer ik net even uit de woordenlijst van de taalunie......

Ik werd op mijn zeg maar korte lontje geattendeerd. Niet meteen zo in de verdediging schieten, hoor, dacht ik. Zowel bij voetballen als met hagel. Dat vind ik echt een nieuwe uitdaging waar ik weer hoog nodig aan toe ben. Dat vond de au pair van de buurvrouw ook. Ja, die hebben een ampère, zei mijn andere buurvrouw, het lijkt wel een Annie meer meisje. Kost toch duur, veel eypo’s, zo’n ampère, helemaal uit Nieuw-Zeeland. Maar ze staat centraal, zoals ongeveer alles. Verder is het amusant, zei mijn ex – die in de PR zit - om met overbodige medeklinkers te experimenteren, vooral naar de klanten toe: ConneXXion, Q8, MediQ, Selexyz, MindZ. Letter(greep)vervangende Engelse cijfers zijn ook al jarenlang hoogst origineel: T42 (Tea for two), Hy5, Fun4all en daar is tie weer: Q8, Zelf zie ik er niet zoveel mis mee. Hoewel het niet mijn ding is. Gelukkig maar.

http://www.nu.nl/algemeen/2176385/hun-als-onderwe… Dat meegaande, dat stoort me. Natuurlijk is dat wel uit te roeien! Dat is een kwestie van een Postbus51-spotje en goed onderwijs in de beginfase! Verkeert in goede staat levert bij Google 535.000 hits op. VerkeerD in goede staat 584.000. Zullen we dat dan ook maar gaan goedkeuren? Kom nou!

JanHeij schreef: "Verkeert in goede staat levert bij Google 535.000 hits op. VerkeerD in goede staat 584.000. Zullen we dat dan ook maar gaan goedkeuren? Kom nou!"[/quote] Die is heel sterk, JanHeij.

heeel erg 2009 'je ding doen.'

Bij Zinniger Zinnen zag ik het volgende citaat: "Blurb De orgastische kreten achter op de boeken die bestsellers moeten worden heten blurbs. Op zeker moment heb ik hier diepgravend onderzoek naar gedaan. Alle voorbeelden in dit stukje zijn echt gebruikt op bestaande boeken. Ik zeg het er maar bij. Als het goed is, kun je aan de blurb al zien of je het boek moet lezen. ‘Ontroerende vertelling van een bewogen vrouwenleven…’ Nee bedankt. Of deze. ‘Ze dompelt de lezer in een geurig bad vol mystiek en noodlot’. Waar komt de blurb vandaan? Het gaat zo: een recensent schrijft een artikel vol met nuances, mitsen en maren, maar ergens staat ineens een zwaar pathetische zin, omdat iedereen zo af en toe wel eens een zwaar pathetische zin wil opschrijven. En precies díé zin wordt door de uitgever verkozen tot blurb. ‘Zijn werk is een stralende en weerbare verwoording van een kernbesef van verlies.’ Je moet er maar op komen. Andere blurbs zijn neutraler: ‘Dit is een schrijver, weet je meteen.’ Frappant, een schrijver die een boek schrijft. Blijkbaar was er niets positievers te vinden. Het komt ook voor dat een recensent bijvoorbeeld schrijft: ‘Wat dit in ieder geval níét is, is een goed boek.’ En dat de blurb dan wordt: ‘… een goed boek.’ Dan zijn er nog het soort blurbs waar zo veel bijvoeglijke naamwoorden in staan dat je door de bomen het bos niet meer ziet: ‘Complexe, weerbarstige, woeste, wonderlijke bundel’, of ‘Prachtig, sober, meeslepend en aangrijpend’, of, hou je vast: ‘Een adembenemend verhaal, dat afwisselend idyllisch, romantisch, melancholisch, spannend en ontroerend is.’ Ten slotte zijn er nog de blurbs die je net zo goed als een belediging kunt opvatten: ‘Door de veelheid van details overdondert hij de lezer.’ Het is een apart genre, de blurb. De volgende woorden doen het, blijkens mijn onderzoek, goed: indringend, zinderend, vertelplezier, scherpzinnig, verbeeldingskracht, subliem, rasverteller, dwingend, duister, meeslepend, messcherp en ontroerend. En natuurlijk het blurbwoord aller blurbwoorden: verontrustend. ‘Een verontrustende roman’ klinkt negatief, maar in blurbland is dit juist een aanprijzing. En niemand weet waarom." Uit: 'Taal is zeg maar echt mijn ding.' een boek door Paulien Cornelisse

Ik vond het volgende zojuist op de site van Voetbal International:

Moegestreden door het zware veld, zakte de wedstrijd daarna in en bleef het bij twee treffers voor de thuisploeg.

. Leuk en ergerlijk tegelijkertijd.

Goh, moegestreden worden door een veld, dat vind ik knap!

In mijn andere werk, in de zorg, wordt er steeds meer "aangegeven' in plaats van "gezegd". De client geeft aan dat het goed gaat....brrr.. Om inderdaad over "stukje" maar te zwijgen. Dat is al sinds 1981 toen ik van de sociale academie kwam in gebruik, nu niet meer als welzijnsjargon, maar overal. Vreselijk. En het eeuwige: een aantal mensen hebben...!

Ik vind dat een aantal mensen hier wel erg aangeven dat het hun ding niet is. Dan heb ik zoiets van: ken je dat?

Ik stoor me dubbel wanneer er stomme dingen staan in kranten, of zoals op dit moment op NU.nl. Hun werd vaak geadviseerd om het niet te nauw te nemen met de gewerkte uren die moesten worden opgegeven. (http://www.nu.nl/economie/2180388/uwv-in-fout-bij…) Dat moet toch 'Hen' zijn? Of zit ik er nou naast?

Tegenwoordig gaan veel taalgebruikers ervan uit dat hen in dit geval juist is. Terwijl het volgens de regels hun moet zijn. Volgens de ANS (1994) mag er bij dit soort hen/hun-kwesties niet van fouten worden gesproken. Hun als onderwerp is nog wel steeds fout. Persoonlijk ga ik voor hun werd geadviseerd.