Zo schrijf je de ultieme familiegeschiedenis

Ze wist dertig jaar geleden al dat ze een roman wilde schrijven, liefst een familieverhaal, maar toch debuteerde Judith Fanto (51) pas dit jaar. Met veel succes, want Viktor groeide uit tot een bestseller en werd bekroond met de Hebban Debuutprijs. Fanto deelt haar beste tips met Schrijven Magazine. ‘Om een goede familiegeschiedenis te schrijven, moet je zelf ook een beetje geschiedenis hebben.’

1. Neem de tijd om het verhaal (en jezelf) te laten rijpen

‘Als ik dit verhaal had geschreven op mijn twintigste, was het een heel ander boek geworden. Wetenschappelijker, meer op feiten gebaseerd. Ik zou meer hebben vastgehouden aan het oorspronkelijke verhaal, terwijl ik nu met mijn fantasie de hiaten heb ingevuld. Dat had ik nooit gedurfd toen ik twintig was. Dus ik ben blij dat ik zo lang heb gewacht. Om een goede familiegeschiedenis te schrijven moet je zelf ook een beetje geschiedenis hebben. Dan kun je je beter in anderen en in situaties verplaatsen. Zonder mijn levenservaring had ik dit verhaal niet zo genuanceerd en liefdevol kunnen optekenen.’

2. Concentreer je op het ‘waarom’ in plaats van op het ‘wat’

‘Het schrijven van een familiegeschiedenis is heel populair. Filosofe Tanny Dobbelaar promoveerde erop en constateerde dat veel familiegeschiedenissen tamelijk saai zijn om te lezen. Wat blijkt nou: veel mensen die hun familiegeschiedenis opschrijven, concentreren zich op de gebeurtenissen, wat al die personen doen. Dat levert vaak een oninteressante opsomming op. Om een boeiend verhaal te schrijven, kun je je beter richten op het waaróm dan op het wát. Wat drijft de mensen in jouw verhaal? Daarom is Viktor een coming of age, een psychologische én een historische roman ineen. De personages en hun lotgevallen gaan pas leven voor mensen buiten jouw eigen familie als het zo is opgeschreven dat de lezer zich met hen kan identificeren of zich gaat afvragen waaróm iemand heeft gedaan wat ie heeft gedaan.’

3. Verzin er personages bij

‘Is alles in mijn boek precies zo gebeurd? Nee, en daarom staat er ‘roman’ op de voorkant. Om het verhaal goed te kunnen vertellen heb ik bestaande personen weggelaten, maar er ook personages bij verzonnen...'

Afbeelding

Dit artikel is verschenen in Schrijven Magazine 6 van 2020.
Abonnee worden? 

Inspireer mij!         Geef Schrijven Magazine cadeau