Waarom je zoveel mogelijk afwijzingen moet verzamelen als je gepubliceerd wilt worden

Je wil gepubliceerd worden in tijdschriften, bundels of een schrijfwedstrijd winnen of zelfs een boek uitgeven. Makkelijker gezegd dan gedaan, helemaal wanneer een writer’s block toeslaat of je simpelweg last hebt van uitstelgedrag. Een interessante uitdaging om met jezelf aan te gaan, is een doel zetten: Dit jaar ga ik 100 afwijzingen verzamelen…

---

We horen je denken: Maar, mijn doel is gepubliceerd worden, waarom zou ik afwijzingen willen verzamelen? Volgens schrijfster Kim Liao is het een manier om je perspectief op afwijzingen te veranderen. Op Literary Hub schrijft ze over een schrijversvriendin die allerlei acceptaties kreeg. Toen Liao vroeg naar het geheim zei ze: “Verzamel afwijzingen. Zet afwijzing-doelen. Ik ken iemand die gaat voor 100 afwijzingen per jaar, want wanneer je zo hard werkt om zoveel afwijzingen te krijgen, krijg je hoogstwaarschijnlijk ook een paar goede berichten terug.” Liao ging de uitdaging aan, haalde 43 afwijzingen binnen, maar ook 5 acceptaties en 6 aanmoedigende berichten om vooral nog eens iets op te sturen. Waarom de uitdaging goed voor jou zou kunnen werken:

Je leert omgaan met teleurstellingen

Elke schrijver die gepubliceerd wil worden, gaat tegen teleurstellingen aanlopen. Je kan niet elke schrijfwedstrijd winnen en – meestal – wordt je manuscript niet meteen opgepakt door een grote uitgeverij. Om je het doel ‘publiceren’ te halen, zul je eerst teleurgesteld moeten worden. Maar, goed nieuws: hoe vaker je afwijzingen krijgt, hoe makkelijker het wordt. Totdat afwijzing en teleurstelling geen reden meer is om je verhaal niet in te sturen.

Statistisch gezien schiet je een keer raak

En als je dan meer instuurt, dan zou je statistisch gezien een keer gepubliceerd moeten worden. Misschien is de ratio dan wel 20 afwijzingen op 3 publicaties, maar als je door je teleurstelling was gestopt na afwijzing #3, dan waren die publicaties er helemaal niet gekomen!

Hoe meer je schrijft, hoe beter je wordt

De beste manier om een betere schrijver te worden, is door veel te schrijven. Als je 100 afwijzingen wil halen, dan is één ding zeker: je gaat veel schrijfkilometers maken. Auteur Lucia van den Brink ging in 2017 dezelfde uitdaging aan (met een eindstand van 33 afwijzingen) en schreef erover op haar blog: “Dat je je eerste schrijfjaren afgewezen wordt, is niet zo gek. Iedereen heeft namelijk last van ‘the creative gap’. Dat is het gat dat je moet overbruggen tussen je eigen smaak (die verdomde goed is) en het creëren van iets dat voldoet aan die hoge standaard. Daar moet iedereen doorheen.” En door veel te schrijven, kom je daar.” Van den Brink is het in ieder geval gelukt: in 2020 debuteerde ze met het boek Niemand zoals hij.

Met een onhaalbaar doel stop je met kieskeurig zijn

Maar waarom in hemelsnaam een doel van 100 afwijzingen? Dat is toch onhaalbaar? Dat is precies het punt volgens Kim Liao: “Als ik het jaar was begonnen met een doel van 5 acceptaties, dan had het te ambitieus gevoeld. Ik zou voorzichtiger zijn geweest met het indienen van verhalen, of zou geen risico’s hebben genomen met de grote namen of competitieve beurzen.”

Je leert over jezelf als schrijver

Wanneer je als schrijver je horizon verbreedt, leer je meer over jezelf wat je in de toekomst alleen maar ten goede komt. Ellen Kusters deed een vergelijkbare uitdaging, namelijk meedoen aan zo veel mogelijk schrijfwedstrijden. “Zo ontdekte ik dat ik bepaalde genres best leuk vond om in te schrijven, waar ik daarvoor helemaal niet aan zou hebben gedacht. Ook had ik het lef gehad om mijn verhalen in te sturen, om mee te doen. Ik heb ongelofelijk veel schrijfkilometers gemaakt en mijn schrijfvaardigheden getraind.”

Maar pas op: vergeet de kwaliteit niet

Het grootste probleem waar Kusters tegenaan liep tijdens haar uitdaging was de kwaliteit. Ze stuurde allemaal verhalen in, maar positieve berichten bleven uit. Kusters: “Langzaam maar zeker daalde het besef in dat ik me te veel had gefocust op het aantal verhalen en steeds minder op de kwaliteit ervan. Dit kon niet de bedoeling zijn. Ik wilde toch juist goede verhalen afleveren, verhalen waar ik zelf trots op was en die anderen graag wilden lezen? Op deze manier ging me dat niet lukken.”

Bronnen: Lithub, Lucia van den Brink, Schrijven Online