Businesscase van een schrijver

De afgelopen twee jaar heb ik gastlessen over het schrijverschap verzorgd voor scholieren van het Summa College in Eindhoven. Deze jonge scholieren volgen een secretariële of financiële mbo-opleiding. Ik vertel waarom ik schrijver ben geworden en ik praat over de waargebeurde verhalen die me inspireren bij het schrijven van mijn romans. Ondanks het beeld dat jongeren nauwelijks interesse hebben in het lezen van een boek, luisteren ze geboeid naar mijn verhaal. Aan het einde van de les neem ik standaard met ze door wat mijn inkomsten en uitgaven als schrijver zijn. Dat is het onderdeel waarnaar ik het meest uitkijk, omdat het zo’n divers beeld schetst. Sommige scholieren denken dat ik veel verdien met mijn boeken, anderen hebben geen flauw benul. Als we door de businesscase zijn gelopen en de scholieren vervolgens omrekenen hoeveel euro ik per uur verdien met het schrijven van een roman, is de hilariteit in het leslokaal groot. Allemaal komen ze tot het besef dat ze met hun bijbaantje per uur meer verdienen dan deze 53-jarige schrijver. Ik geef ze vooral de boodschap mee dat geld nooit de belangrijkste drijfveer mag zijn om je vak uit te oefenen. Passie en plezier, daar draait het vooral om. 

Schrijversvirus

De kiem voor mijn schrijverschap is gelegd tijdens een zomervakantie in 2014 in Normandië. Ik raakte in de greep van een jonge Amerikaanse soldaat die tijdens D-Day op Omaha-beach was gesneuveld. Na een intensieve zoektocht en een bezoek aan zijn familie in Baxley (Georgia) kroop ik in de huid van deze jonge held. Eind 2015 verscheen mijn eerste roman Retour Baxley. Ik had het schrijversvirus te pakken. Aan de schrijversvakschool Amsterdam volgde ik de module ‘roman schrijven’ bij Hanneke Hendrix. Waarom? 

Afbeelding

Dit artikel is verschenen in Schrijven Magazine 1 van 2021.
Abonnee worden? 

Ja graag!     Geef Schrijve Magazine cadeau