Hahaha op dit forum bedoel je? :D En bedoel je qua editen of qua kunnen lachen om taalergernissen? Ik weet niet zeker of ik je wel begrijp nu :P

Ik geloof misschien wel beide....?? Maar ik bedoelde eigenlijk het laatste.

Okee, is dat ook opgehelderd :D

Geeft zij ook Nederlands?

Ik hoop van niet Waus, dan zou het helemaal erg zijn. Dan kan ik evengoed een krijtje nemen en vooraan gaan staan.

'evengoed'? 'veel beter' :D

'evengoed'? 'veel beter' :D

Misschien wel ja! Ik schaamde me een beetje in haar plaats...

Jeetje, die tekst is op kleuterniveau... qua stijl en inhoud.

Erg grappig, dit! Mijn ergernis wordt in ieder geval soms gewekt door bepaalde spreektaal: - euri in plaats van euro, grrr - weet je wat het ih-his...? (en dan komt dat wat de spreker eigenlijk wil zeggen)

oh... 'euri' kom je zó vaak tegen! :angry: Zelfs 'euries' ben ik al vaak genoeg tegengekomen.

Een vriend van mij gebruikt eypo (de griekse letters die euro vormen).

Ik erger me aan toevoegingen als "afkomst" of "komaf" dat nu veelvuldig wordt gebruikt voor nieuwe nederlanders (da's de nieuwe, politiek correcte variant van allochtoon). Maar als ik twee dagen in Nederland woon, dan ben ik toch niet van "buitenlandse afkomst"? Dan ben ik toch een buitenlander? Gek word ik er van.

Een vriend van mij gebruikt eypo (de griekse letters die euro vormen).

Dat vind ik wel origineel, beetje excentriek, leuk. 'Euries' hoor ik inderdaad ook soms en vind ik op een of andere manier nog erger dan 'euri'. Alsof het een soort dubbele zonde is. Het woord euri is erg en euries vind ik vergelijkbaar met datums of museums. Of data's, oww! Die ben ik hier al tegengekomen, volgens mij. Heeft dezelfde onlogische en onprettige klank als euries, als je 't mij vraagt.

Ik hoor net weer op TV Hij is iemand en ik moet even goed verwoorden waarom me dat zo fout in de oren klinkt. Iemand is het omdat het (ja, ja!) onzijdig is. Dat diegene nu toevallig een man is, beïnvloed het lidwoord van iemand niet. Van niemand, als het ware.

Check even deze link voor de juiste manier van code weergeven, Ella: http://www.schrijvenonline.org/filter/tips/4#filt…

Check even deze link voor de juiste manier van code weergeven, Ella: http://www.schrijvenonline.org/filter/tips/4#filt…

Onze berichten kruisen elkaar, ik was lekker aan het doorworstelen met haakjes en ietjes. Maar dank voor je fulp. :)

Als iemand zegt "het is" ipv "ik vind" dan kan ik me daar wel aanstoren. Ook als mensen "wij" zeggen terwijl ze "ik" bedoelen, dat vind ik irritant. Ik probeer me zelf ook aan te leren om niet tegen iemand dingen te zeggen als "dat kan je niet weten" maar "dat kan ik niet weten". Dus geen "je" zeggen als je (ik dus) "ik" bedoelt.

Maar dank voor je fulp. :)

Dar kan ik me ook zo aan storen, aan mensen die niet kunnen typen. :o

:D In dit geval kwam er zomaar een leuk woord tevoorschijn, Ellabella. FULP!

Ja, leuk, he? Ik hem hem expres laten staan. Ik merk dat ik erg moet wennen aan het ergonomisch toetsenbord waar ik met twee vingers op wil tikken. Vandaag ben ik begonnen -zoals ik dat ooit had geleerd- met tien vingers te typen, maar dan krijg je leuke nieuwe woorden. :o

fulp... wat een grappig woord! :D Onthou ons je creatieve vondsten niet Ellabella, mocht je weer zoiets overkomen. :D Ik type met twee vingers, maar meestal wel blind en heel snel, met de blik volledig op het scherm gericht.

Ik erger me kapot aan mensen die 'hun ding doen' en die zo 'lekker zichzelf zijn'. Bah!

Wow! gaan we opschepen?

Ik type met twee vingers, maar meestal wel blind en heel snel, met de blik volledig op het scherm gericht.

Zover ben ik nog lang niet. Ik heb net de vulpen verruilt voor een toetsenbord. Het scherm zit nog onder de inktvlekken.

En mijn fouten schuiven telkens onder de typex vandaan. :angry:

Als iemand zegt "het is" ipv "ik vind" dan kan ik me daar wel aanstoren.

Sommige mensen zijn daar heel goed in... Die houden bij hoog en laag vol dat iets 'zo is', terwijl ik weet dat het niet klopt wat ze zeggen.

Ik probeer me zelf ook aan te leren om niet tegen iemand dingen te zeggen als "dat kan je niet weten" maar "dat kan ik niet weten". Dus geen "je" zeggen als je (ik dus) "ik" bedoelt.

:) Dat was één van de eerste dingen die mijn docent taalexpressie mij bijbracht. (Best een boeiend vak trouwens, was onderdeel van mijn theologiestudie.) Vanaf dat moment ging ik erop letten bij o.a. mensen op t.v. Vooral sporters maken zich er schuldig aan.

Vanaf dat moment ging ik erop letten bij o.a. mensen op t.v. Vooral sporters maken zich er schuldig aan.

Ga je je dan ook meer ergeren aan wat andere mensen "fout" doen, als je er over geleerd hebt? Ik weet nog dat ik een cursus "typografie" deed. Als ik dan een tijdschrift las, ging ik me ergeren aan wat voor "fouten" anderen maakten. Maar als ik daar niets over geweten had, dan had ik me waarschijnlijk ook niet zo geërgerd. Vandaar mijn vraag.

Irriteren is wat sterk uitgedrukt in mijn geval, maar het viel me vanaf dat moment pas echt op dat geen van de sporters in interviews over zichzelf praat. :) N.a.v. het bericht van Mira over het schrijven in 1e of 2e (ze bedoelde natuurlijk 3e) persoon vroeg ik me af hoe een verhaal eruit zou zien als het inderdaad in de 2e persoon geschreven zou zijn. Waarschijnlijk wordt het dan zoiets als Studio Sport. :D Even iets anders: het woord 'flaptekst' vind ik erg lelijk. Ik ben het al vaak tegengekomen op het forum en iedere keer denk ik dan 'flapperdeflap' :unibrow:

@ AndreaClimbing, Wat voor woord moet er dan (volgens jou) voor "flaptekst" in de plaats komen?

Da's een goeie... Omslagtekst? Of "de tekst op de achterkant van het boek" :D (Hoewel dat voor gebonden boeken met losse omslag soms niet opgaat. Dan is het pas een echte flaptekst.)

Irriteren is wat sterk uitgedrukt in mijn geval, maar het viel me vanaf dat moment pas echt op dat geen van de sporters in interviews over zichzelf praat. :) N.a.v. het bericht van Mira over het schrijven in 1e of 2e (ze bedoelde natuurlijk 3e) persoon vroeg ik me af hoe een verhaal eruit zou zien als het inderdaad in de 2e persoon geschreven zou zijn. Waarschijnlijk wordt het dan zoiets als Studio Sport. :D

Siebelink heeft een kort verhaal in de tweede persoon geschreven, het staat in de bundel 'de laatstste schooldag' (ik vond die hele bundel overigens nauwelijks te lezen, maar dat is een ander verhaal) Verhalen in de tweede persoon hebben de neiging heel opdringerig te zijn. Het enige wat volgens mij mogelijkerwijs leesbaar is in de tweede persoon is een zeer actie-gericht (vast foutief spatiegebruik :\\ ) verhaal. Karakterontwikkeling is nauwelijks te doen.

Dacht ik ook eens origineel te zijn... ;) Kan het eigenlijk wel? Is een verhaal in de tweede persoon niet gewoon een verhaal in de eerste of derde persoon waarin de verteller de lezer direct aanspreekt?