Korte vragen over taal en spelling

Het erover (of er over?) eens zijn?

Toen ik nog op school zat, laaang laaaaaaang geleden, mocht het nooit aan elkaar.
Ik denk (?) van nu wel, in deze context.
Wanneer je zegt: 'zand er over' is het nog steeds los.

Ik weet het niet meer, soms.
Als ik lees: 'eropuit' dan denk ik vaak nog: 'wat stáát daar nou?' en dat schijnt tegenwoordig correct NL te wezen.

Toen ik aan het 'googlen' was en 'erover' invulde, kwam ik op het volgende overzicht van sites uit.

http://www.google.nl/search?hl=nl&q=erover&meta=

[quote=Janheij]Even nog één onderwerp terug.
Hoewel 'putte' mij ook wel logisch voorkwam, laat ik mijn oren toch hangen naar De Volkskrant.

http://www.volkskrant.nl/buitenland/article144979.ece/Blair_schiep_geno…

[/quote]
En toch zou het verstandiger zijn als je je oren zou laten hangen naar de Van Dale.
Schepte zegt die in dit specifieke geval, zoals ik al schreef.

Dat neemt niet weg dat er domme journalisten kunnen zijn, ook bij de Volkskrant.

Afkortingen in teksten nooit doen tenzij het informele teksten zijn FS.

@ Zjors, dank je voor je verhelderende antwoord.

Een vraagje:

Het enige dat hij wilde was weten hoe het met Willem was.

Is het nu dat of wat? Op onzetaal staat er wat over te lezen (http://www.onzetaal.nl/advies/watdat.php), maar ik vind het moeilijk die info toe te passen op deze specifieke zin. Wie helpt mij?

het is Dat. Het is bepaald en volgt niet op een voornaamwoord. (edit): Wacht, het slaat terug op iets wat (mij) onbekend is, dus dan zou het weer wat moeten zijn. Dat wat hij wilde. Maar ik blijf bij mijn eerdere antwoord: het enige dat hij wilde..........

Een vraagje aan de beheerder. Kan er een sticky met bruikbare links gemaakt worden? Zo hier en daar zie ik wat interessante links, maar omdat ze verspreid voorkomen is het lastig zoeken. Zelf gebruik ik de volgende links: http://taalunieversum.org/ Het groene boekje. http://woordenlijst.org/zoek/?q=erover&w=w taalhulp algemeen. http://www.taalwinkel.nl/?tlink=2.4.5 http://www.braint.nl/taalgids/taalgids.html

Bedankt Ellabella. Ik redeneer net zoals jij. Daarom had ik in eerste instantie ook 'dat'. Onzetaal zegt wel dat 'enige' onbepaald is, maar het lijkt me juist bepaald. Dus ik blijf bij 'dat'. edit: ggrrrrr! Staat er verder in mijn ms

Het schip varende houden was niet het enige wat er gedaan moest worden.

Hier lijkt 'wat' wel weer te passen. :(

Enige lijkt me onbepaald, dus 'wat'.

Het enige wat hij wilde... Het enige is onbepaald. Je kunt 'dat' gebruiken in een zin als: het enige boek dat hij wilde...

Hmmmm. Het blijft me raar in de oren klinken. Het enige dat telt zou ik zeggen. Jullie? ***edit*** Neeeeeeeeeeeee, jullie hebben helemaal gelijk. Het enige wat telt. Heb er nu langer dan 5 seconden over nagedacht. Pffff, wat een bevalling!

Maar in dit geval is het toch niet onbepaald, Sjee:

Het schip varende houden was niet het enige wat er gedaan moest worden.

Het enige is bepaald, het verhoudt zich namelijk tot het schip varende houden. Vandaar:

Het schip varende houden was niet het enige dat er gedaan moest worden.

Dus dan moet het zo? Het enige wat hij wilde was weten hoe het met Willem was. (het enige is nog onbepaald) Het schip varende houden was niet het enige dat er gedaan moest worden. (het enige is bepaald) In elk geval bedankt voor het meedenken :thumbsup:

Ik vind het een beetje vreemd... "het enige" wordt toch door de zin verder bepaald, in het eerste voorbeeld?

Vandaar ook mijn vraagteken. Nederlands is echt nie makkelijker als je denkt :rolleyes: Ik vond dit: Het enige dat is wél juist als je verwijst naar een zelfstandig naamwoord dat daartussen is weggelaten: 'Dit boek is het enige dat me dit jaar heeft kunnen boeien' (= het enige boek dat). Maar dat is bij beide zinnen niet het geval.

Is het En eigenlijk was ik het schuld of En eigenlijk was ik de schuld?

Geen van beide. Ik zou zeggen: -Of eigenlijk was ik de schuldige. -Of eigenlijk was het mijn schuld.

dank je wel marlies.

Of eigenlijk had ik schuld.

Of eigenlijk had ik schuld.

Ja, dat kan ook.

Maar dat betekent wat anders. Als je 'schuld hebt' heb je een bankrekening in het rood. Ik zou gaan voor een van de twee opties die Marlies eerder gaf. In 349.

Ik lees in 'Mannen die vrouwen haten' het volgende: 'Dat doe ik niet', zei ze. En ook: Ze doet het niet.' Vind je het niet onlogisch dat er bij een komma het aanhalingsteken ervoor staat en bij een punt erachter? Dit gebeurt niet één keer maar telkens.

Tja, dat is een spelling waar voor gekozen kan worden en is zelfs de voorkeursspelling volgens, hm, ik geloof het taalunieversum, maar ik kan het even niet vinden. :confused: Het verschilt per uitgever of ze de komma's binnen of buiten de zin willen. Als de zin doorloopt, dus. 'Als de zin doorloopt', zegt ze. 'Als de zin doorloopt,' zegt ze. Beide zinnen zijn goed, als de komma maar consequent op dezelfde plaats wordt gezet in het hele verhaal.

Het ligt aan de functie van de komma (en de punt). Is die bedoeld om het citaat te onderbreken (te beëindigen) of de zin De antwoorden vind je op de site van de Taalunie; http://taaladvies.net/ meer specifiek; http://taaladvies.net/index.php?label=aanhalingst… Overigens ben ik van mening dat er geen absoluut goed of fout is op dit gebied. Dit zijn gewoon afspraken waarmee we het ons gemakkelijk maken om elkaar te begrijpen. Er komt geen politiemacht om ons te arresteren als we daar anders over denken.

Het is zoals Simon zegt. 'Als de zin doorloopt,' zegt ze, 'dan komt de komma ervoor.' 'Als de zin doorloopt', zegt ze. 'Wist je dat niet?' Maar ik heb in mijn ms ervoor gekozen om die komma er altijd voor te zetten. Eigenlijk fout dus.

Ik zet de komma er ook altijd voor, en volgens mij is dat helemaal niet fout.

Geen idee. Ik denk altijd maar: als het consequent gebeurt is het nooit fout :D Iedere uitgever zal hier wel een afspraak over hebben.

Interpunctie is ook onderhevig aan tijd en plaats: niet altijd werd dezelfde interpunctie gebruikt, en ook niet overal. Enkele mogelijkheden waarbij het kommaprobleem niet speelt:

- Als de zin doorloopt, zegt ze, dan komt de komma ervoor. (dan hier een tab, maar die kun je in dit blokje niet plaatsen) Ze draait zich om en verlaat het klaslokaal, iedereen verbluft achterlatend.

Dus zonder aanhalingstekens, maar het gesprokene wordt aangeduid met een - , uit zegt ze blijkt dat iemand het zegt, en de tab op de volgende regel geeft aan dat ze uitgesproken is. De oude Vondel gebruikte niet veel directe rede, dus ook weinig aanhalingstekens, maar als hij directe rede gebruikte, werd het (in een bundel in 1861) (*) zo gedaan:

Wat mag ik (zeide hij) zoo vele huisraads nutten, En dus beladen gaan, dewijle men kan putten Den drank met zijne hand, en lessen zoo den dorst?

Dat hij iets zei, werd tussen haakjes geplaats, en elke regel begon met een hoofdletter. En:

Wel, Diogeen'! zijn hier geen menschen nog genoeg? Ik zieder hier niet een (sprak hij), want gij betoonet, Dat geene reed'lijkheid in uw herten wonet,

Interpunctie maakt deel uit van het leesplezier, maar is ook onderhevig aan ontwikkelingen / trends. Interessant om je af te vragen: hoe komt men tot een bepaalde vorm, en waarom? En: welke vorm vinden we het prettigst? (*) Al de dichtwerken van Joost van Vondel, naar tijdsorde gerangschikt en in de hedendaagsche spelling uitgegeven - aan zijne majesteit Willem den Derde (...) eerbiedig opgedragen door zijner majesteits getrouwen dienaar H.A.. Roelants

O ja, Simon Corson en Sjee, mijn voorbeeld klopte wel, maar ik had even geen rekening gehouden met doorlopende zinnen, Jullie hebben gelijk, zo kan het en volgens sommigen heeft dat de voorkeur. Echter, het verschilt per uitgever waar de voorkeur ligt. Sjee, ook ik zet de komma er altijd voor. Mocht een uitgever dat ooit anders willen, ach, dan ben ik bereid het aan te passen. :P