SF = Science Fiction = wetenschappelijke fictie.

Mario, nee, fictionele wetenschap komt meer in de richting. Er zijn altijd grijze gebieden tussen genres. Technisch gezien zou Harry Potter ook science fiction genoemd moeten worden, bijvoorbeeld... omdat het in deze wereld speelt. Maar magie wordt automatisch onder fantasy geschaard omdat het niet echt een "science" is. 't Is lastig, maar alternatieve historie is een subgenre van SF, vandaar ;)

Uitverkoort Deel 1 De trap van het uitgeefhuis lag vol met stapels A-4 enveloppen. Rechts was nog net een paadje. Redacteur Dixi liep voor A uit: 'Pas op, breek je nek niet over die troep.' Boven op de overloop stonden er wel tien rolcontainers. 'Die zitten ook vol, de meeste komen er nooit uit.' Ze liepen zijn kamer binnen, de deur kon niet meer dicht, vanwege nog meer stapels die er tegen aan stonden. 'Ga hier maar zitten', zei Dixi, nadat hij een stapel enveloppen van de stoel had weggenomen. Zelf verdween hij achter zijn bureau met een berg manuscripten erop. 'Deze ook maar weg, dat praat wat makkelijker,' en hij gooide de stapel in een rolcontainer op de gang. 'Je hebt geluk gehad, zo'n goeie schrijver ben je niet. De schoonmaakster kreeg het op haar heupen en ging de trap schoon maken. Nou ja het stukje dat vrij was. Goed ze ging aan de gang van bovenaf. Met een mop wild heen en weer. Nou ja het is duidelijk een stapel lazerde om. Dat werd dus een lawine, al die enveloppen donderden naar beneden, een enorme bult papier in het halletje. Ik was er niet bij, maar vloeken en tieren waarschijnlijk dat mens. Loopt naar beneden kan er niet door, gaat neergeslagen door die berg troep zitten. Ziet een gescheurde envelop liggen, vellen papier eruit. Pakt het op en begint te lezen en lezen. Dat is heel lang geleden hoor dat er hier een manuscript is gelezen. Kom ik die dag dus bij de uitgeverij, het was allemaal s ochtends vroeg en ik kan er niet in. Die berg papier blokkeert de voordeur. Goed een half uur later kan ik er net in. Vertelt die schoonmaakster me wat er gebeurd is. Ik zie dat ze tranen in haar ogen heeft. En vraag of ze soms geschrokken was van toen het naar beneden lazerde of ze zich pijn gedaan had. "Nee, ik heb zitten lezen, dit." Dat van jouw dus. Ze vond het zo goed en herkenbaar, bij haar in de familie kwam net zo iets voor. Etcetera. Ik had eigenlijk heel geen zin die dag om iets te lezen, maar ik nam het toch maar van haar aan. "Mag ik het als u klaar bent weer hebben, ik zou graag weten hoe het afloopt." Dus niet met je neus omhoog, je hebt gewoon geluk gehad, dat is alles. En verder is het nog allerminst goed, zo kan het echt niet, we geven geen doktersromannetjes uit.' Gaat het verkopen, want daar draait het mij om. Ik heb daar wel over nagedacht. Je hebt niet veel mee, nu ik je zie. Stropdas gaat wel, maar dan houdt het op. Er ontbreekt nogal wat aan je, vooral tieten. Dus geen aanlokkelijke foto. Ook niet het verwende kind van de uitgever, dus er komt geen dure reclame campagne. Niet het nageslacht van een beroemde familie of vader. Onopvallend en totaal onbekend ben je, niet beroemd geworden door tv of cd's. Je hebt alleen geschreven vrees ik zo, en aan je gezicht en armetierig lichaampje te zien, al jaren lang. Je familie verwaarloosd en je driften genegeerd. Je bent alleen schrijver. Of kan je nog andere kunstjes, nee vast niet, je hond of kat dan? Ook geen beroemdheid in de familie natuurlijk, of iets dramatisch meegemaakt, gevochten ergens aan een front ofzo? Waarom zou iemand een boek van je kopen, ik vrees het ergste. Maar ik moet iemand hebben, een debuut per maand is mijn opdracht, van doorbrekend kaliber. In Nederland zeker! Vergeet het. Literatuur in Nederland bestaat niet, gaat helemaal nergens meer over. Nerdlit, dat is het, niet meer dan dat, totaal oninteressant. Maakt niet uit wat je pakt uit die berg papier, allemaal hetzelfde gepruts, verwerkingsboekjes. Helemaal niks opzienbarends staat er in, allemaal gortdroog. Jij kwam nu boven dwarrelen, de volgende maand gebruik ik weer mijn dartpijltje om er een uit te kiezen. Wat ik ook wel doe, is het gewicht gebruiken als criterium: de laatste tijd 361 gram, dan weeg ik die enveloppen net zolang tot ik er een heb met dat gewicht. Maar een dartpijltje gooien is een stuk sneller. Kijk ze betalen me hier niet veel, dan doe ik ook weinig. Vita Nova, tja dat is geen beste titel natuurlijk. Lijkt me wel onschuldig, dus het maakt een kans, want we hebben natuurlijk ook nog richtlijnen. Dixi moest er even over nadenken, of hij het wel kon zeggen, nou vooruit, want was ook wel interessant eigenlijk, maar wel op zachte toon: 'We hebben namelijk ook allochtonen in dienst, snap je." Hij glunderde een beetje toen dat er uit was, omdat hij dat verraden had, niet omdat hij er trots op was de uitgeverij waar hij werkte zo prachtig multicultureel was. Eigenlijk had hij enorm de schurft aan multicultureel, maar ja het verkocht wel, die allochtoonse boekjes. A snapte het niet, eigenlijk helemaal niets van wat Dixi allemaal gezegd had. A zat te wachten op het contract, en dat kwam maar niet, hij bleef verwachtingsvol de handen van Dixi volgen, als een kat die honger heeft. Elk moment kon een hand van Dixi in een la verdwijnen en een prachtig contract met gouden logo te voorschijn trekken en onder de neus van A duwen. 'Maar goed samenvattend. Je hebt iets geproduceerd dat een schoonmaker, van buitenlandse origine, maar goed, tot tranen toe heeft geroerd. Het was een vrouw dat is nog wat, daar is markt groter van, dat zijn de enige die nog lezen. Laten we er maar het beste van hopen. Ik hoef je niet te vragen of je nog wat geld hebt, om er zelf in te stoppen, voor het redigeren met name, om aan te geven dat je er wel vertrouwen in hebt? En nu wegwezen je hoort wel weer. Ik ga het lezen, en dat gaat niet zo snel. Reken nog maar nergens op, dikke kans dat ik blijf steken. En er komt zeker geen boekpresentatie dat is te duur. Regel zelf maar wat in een café. Ik schat een maand of 6 dan heb ik wel een idee.” Dixi sloeg opeens met zijn vuist op zijn bureau. A schrok ervan. Hij stond al bijna op, het was hem opeens duidelijk, dit moest wel een afwijzing zijn. 'Sorry, dat was niet in verband met jou, het stikt hier van de zilvervisjes. Als je het niet erg vindt, ik moet verder aan mijn eigen boek, zie je. Ik zal eens laten zien wat schrijven is. En de cursus "Debuteren kun je leren" die dit uitgeefhuis gaat geven, over een maand al, moet ook nog af. Zo verdienen we overigens toch nog wat aan al die stakkers.’ Verder lezen? Kijk op: willemjansen.volkskrantblog.nl : Uitverkoort Incorrect Feuilleton

:lol: Ben je weer eens langsgekomen, Willem, en nog steeeds even zwartgallig?

:lol: :lol: :lol: Van mij mag je vaker langskomen.

Nou daar ben ik dan weer. Gisteravond heb ik ingebroken bij Augustus of Arbeiderspers, nou ja het was donker, maakt ook niet uit. Ik kwam probleemloos die vesting in. Helemaal geen beveiliging. Dat geeft te denken eigenlijk. Hoedanook ik wou het eens van binnen zien, als ik op een uitnodiging van ze ga wachten. Muffe papierlucht inderdaad! Breekt je nek over de stapels mansuscripten. Geen een kamer op slot. Enfin ga zelf maar eens kijken. Ik had me manuscript mee genomen (Naar Oessem en Terug), dat scheelde portokosten, ik bracht het zelf maar even. Maar waar moest ik het nou neerleggen, waar was de stapel die het er toe deed? Nergens bordjes van "bagger, walvisschijt, allochtoon, racistisch, loek de jong, jeugdpuisten, mijmerij". Hoe ging dat selectie proces toch? Ik zocht me wezenloos naar de stapels "bovenmaats, "uitgeefbaar" of "klapper'. Het was zo'n ontzettende chaos, geen wonder dat er enkel shit uit die uitgeverij kwam. En die teringlucht begon op mijn darmen te slaan, ik moest er weg, maar eerst naar de wc. Waar was die nou weer? Dan maar ergens in een hoekje? Van: mijn schijt past hier prima, kan er ook wel bij, in deze zooi. Goddank was er wel een aanduidingsbordje "WC". En daar heb ik mijn andere shit (Dat van Naar Oessem En Terug) ook achtergelaten. Nee niet door de wc getrokken. Maar op de stapel "Leesbaar". Die stond in de WC, keurig bordje erboven. Nee niet bovenop. Ik wil niet voordringen.

Er stond niet "Leesbaar", willemjansen. Er stond "Plees daar.' Ben je dyslectisch of zo? Mooie dromen heb jij. :)

O (leuk gevonden!) En autistisch Moet ik weer inbreken. Of toch maar zelf gaan uitgeven? Het wordt nooit wat, ga daar maar van uit.

Werk je bij een uitgeverij misschien? Als receptioniste is ook goed. Of schoonmaakster. Of heb je wat met een redacteur? Je bent vast heel knap (ik niet) zou je niet kunnen aanpappen dan? Het is trouwens wel echt gebeurd!

Het is trouwens wel echt gebeurd! Hopelijk was jij het niet. :lol:

Shit Willem, heb je dan niet goed opgelet? die stapel manuscripten en de toiletpapierrol leeg. }) Dat had je toch moeten waarschuwen. Heb je je manuscript voor niets daar heen gebracht. :unibrow: of je moet weer naar binnen sluipen en zien of je het nog kunt redden voor... :eek: