de literaire vesting in Nederland

Ik heb nog een perfecte tip: bedank al je journalisten als je interview/recensie ergens gestaan heeft. Dat is beleefd en wel zo aardig voor alle moeite die ze voor jou gedaan hebben!

Antwoord op de vraag van MarieJeanne. Ik denk niet dat de vesting valt vanwege 1 boek. De vesting hoeft ook niet direct te vallen, als degenen die haar verdedigen de poort ook eens open zouden willen zetten om toegang te verlenen aan degenene die niet behoren tot de kaste van de grote namen en de gerenommerde uitgevers. Nu dat niet, of in ieder geval onvoldoende gebeurt, krijgen wij ('de onbekenden') nooit de aandacht die zou kunnen bijdragen aan een doorbraak. (ALs dat eenmaal wél gebeurd is, dan ontwikkelt zich blijkbaar een dynamiek die er voor zorgt dat je - om de metafoor van de vesting voort te zetten - binnen bent, en dan kun je er mogelijk aan bijdragen om de poort heel vaak te openen. Is dus de hamvraag: hoe krijgen we de poort open? Ik denk dat een niet-aflatend bombardement van mails / brieven / telefoontjes toch eindelijk wel eens een keer tot het gewenste resultaat zal leiden. Maar dan moet dat wel, net als bij een echt bombardement, gebeuren met een gericht vuur. Ik stel voor te beginnen bij de Volkskrant. Ik vuur vanavond de eerste kogel af, als een soort Nieuwjaarswens. WIE VOLGT? (Ter informatie: mails naar redactie@volkskrant.nl)

Een belangrijke tendens volgens de meeste uitgevers is dat "veel verkopende schrijvers steeds meer verkopen en weinig verkopende schrijvers steeds minder." "Wij proberen al tijdenlang om Dimitri Verhulst bij De Wereld Draait Door te krijgen, maar ondanks zijn succes en alle nominaties en prijzen vinden ze hem te onbekend" "Een jong, mooi meisje met een persoonlijke tragedie in haar leven is beter de wereld in te brengen dan een grijze, onbekende heer die het eigenlijk vooral van zijn stijl moet hebben." Bron: http://papierenman.blogspot.com/ Moet je op de bovenstaande link eens kijken wat voor boeken tussen wal en schip vallen. (Zie onderwerp: Nederlandse uitgevers vissen hun verwaarloosde boeken op). Dus... beste meneer van den Burg, het is allemaal niet zo makkelijk.

Nee maar ik snap je wel, Peter. Ik had dat vroeger ook zo erg, dat gevoel. En met de jaren wordt het steeds erger. Zelfs met een boek uit! Misschien dat ik ook wel een reactie naar de redactie stuur van de Volkskrant. (Mij vinden ze ook niet literair genoeg, grrrmmmblll.*_*#@!!!) Zo, reactie gestuurd. Ben benieuwd.

De wereld draait door is een luchtig infotainment programma. Het is logisch dat ze daar bepaalde mensen willen hebben. In een interview van een paar minuten moet er iets neer gezet worden en beklijven bij de kijkers. Zakt het programma even in, zijn de kijkers weg. Het is niet het programma om zware, heel serieuze zaken te bespreken of een onderwerp uit te diepen. Verder:besproken worden door de grote kranten en tijdschriften is een eer, geen recht. Daarnaast wil het niet zeggen dat je boek dan opeens verkoopt. Toen ik nog een website had, heb ik heel veel interviews gegeven en als ik iets gemerkt heb, is dat een 'groot' medium niet perse meer bezoekers betekent. Een half pagina groot interview in de AD en een interview met Edwin Evers, leverde mij nauwelijks meer bezoekers op. Terwijl ik na een interview voor de wereldomroep meteen de bezoekersaantallen zag stijgen. En ook de publiciteit in de regionale kranten hielp erg. Enfin, Peter, ik zou me als ik jou was afvragen wat je nu eigenlijk wilt bereiken. Je boek verkopen of trappen tegen een muur die je ziet.

Ha Peter, je verhaal is herkenbaar; het is moeilijk om serieus genomen te worden. Dat kan om twee redenen zijn: of iemand onderscheidt zich niet voldoende van de massa, of juist teveel. In beide gevallen kiezen uitgevers ervoor om de massa niet te wekken, want dat wil men helemaal niet. Zoals je hebt gemerkt, wordt het oordeel van uitgeverijen naadloos overgenomen door mensen die je hadden kunnen promoten, maar er de ballen niet voor hebben. Ook gevestigde schrijvers (o.a. vd Heijden) kiezen voor andere routes omdat zij het gevestigde echelon zat zijn. Een enkeling begint zelfs zijn eigen uitgeverij. Zij zien dus wel degelijk ook de muren die jij ziet. Ik mag hopen dat je manieren vindt om ze te beslechten. Zonder meer vind ik het moedig van je dat je het wilt proberen. Het zijn immers nooit de gezapige klagers geweest die zich er dan maar bij neer legden, die ertoe deden als er iets veranderd moest worden......

Verandering prima, maar trappen tegen een oude muur levert geen verandering op. Nogmaals, ik heb helemaal geen zin om muren te slechten. Liever zet ik een nieuw gebouw neer.

Nou hebben we nog steeds geen antwoord op de vraag waarom jouw boek het waard is om de poort voor open te zetten. Kun je dat in drie zinnen duidelijk maken, Peter?

@Ceridwen: Is een nieuw gebouw neerzetten in dit geval niet gewoon hetzelfde? Zorgen dat je gezien wordt? Ik zie het wel zo. Het beslechten van muren kan ook gewoon betekenen dat je er een mooier muurtje naast zet, dus wat mij betreft zijn we het eens.

Het is allemaal heel negatief. vesting en ombardement. Er zijn zoveel boeken en van de meeste boeken die via een reguliere uitgever worden uitgegeven wordt niet eens een recentie geplaatst. Er worden zoveel boeken uitgegeven, dan zou de Volkskrant alleen nog maar vol staan met recenties. Kranten plaatsen dat wat het grote publiek wil lezen. Natuurlijk zou ik een gat in de lucht springen als de Volkskrant over mijn boek zou schrijven en zou ik het jammer vinden als niemand er over schreef. Maar de toon hier (van Peter) vind ik onterecht negatief.

Misschien is het geen slecht idee om je boek naar een televisiepresentator te sturen. Een waarvan je 'met een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid' kunt aannemen dat die belangstelling heeft voor het thema van het boek. Verdiep je dan wel eerst in de presentator die je het boek wilt toesturen, zodat je een zo persoonlijk mogelijke (èrg vriendelijke) brief kunt bijsluiten.

Ik ben helemaal voor nieuwe gebouwen maar daar moet een stevig fundament onder. Kunnen wij geen fundament gaan bouwen? Ik heb toch ook maar een brief gestuurd, niet alleen naar de Volkskrant maar ook naar het AD. Ik ga niet tegen hun schenen schoppen, maar ik heb een goede brief gemaakt met een vraag plus uiteindelijk de vraag of zij hier een antwoord op hebben en dat ik blij zou zijn als zij mij dat dan laten weten, met vr. gr. blablalblaberdeblablabla.

Beste allemaal, Jullie medeleven en goede tips waardeer ik zeer! Graag bedank ik iedereen, in één mail, daarvoor. Het is vooral prachtig dat zovéél schrijfbroeders- en zusters reageren. Daar kunnen we wat mee! Een nadeel van de grote hoeveelheid is wel, dat ik niet overal op in kan gaan (ik heb ook nog een baan en bovendien ben ik bezig met twee nieuwe boeken tegelijk) Mag ik me deze keer beperken tot de vraag van Zjors. Hieronder volgt in 't kort het antwoord op de vraag waarom mijn boek het waard is om de poort voor open te zetten. Mijn boek is - voor zover ik weet uniek: niemand anders toch heeft, zoals ik, de geschiedenis vanaf 1870 herschreven. En al helemaal niet op een zodanige manier dat niet Duitsland maar Frankrijk 'de bad guy' van de 20e eeuw is (...). Worden we daar veel wijzer van? Nee, op zich niet; 't is leuke 'Spieperei', vooral interessant voor histrorici en in 't algemeen mensen die van geschiedenis houden. Wel komen in die verzonnen geschiedenis actuele thema's aan de orde zoals Europese unie en Moslimterrorisme. En wel op een zodanige manier dat er een visie op die thema's naar voren komt waarvan het - naar mjn mening - de moeite waard is kennis van te nemen, ook in het licht van alles wat ons mensen in de toekomst mogelijk te wachten komt te staan. Bah, zal een aantal nu zeggen, wat zwaar allemaal en zoveel geschiedenis - daar houden wij helemaal niet van. Juist, en daarom is die herschreven geschiedenis cursief gezet (kan eventueel overgeslagen of vluchtig doorgekeken worden) en verpakt in een spannende, intrigerende thriller die elke gemiddelde lezer zal boeien. Voilà. Mijn boek. De moeite waard om er, zeker als recensent, op z'n minst kennis van te nemen. Toch? Peter

Mag ik vragen of je het manuscript aan een reguliere uitgeverij hebt aangeboden, die veel pubiceert over historie? Of was het een keuze om het allemaal zelf te doen?

Ik weet het niet, Peter. Ik denk dat ik jouw boek nooit zal lezen. Ik houd al niet bijster veel van geschiedenis en als het dan ook nog verzonnen geschiedenis is... Misschien reageren recensenten zo ook wel. Vinden ze echte geschiedenis aantrekkelijker dan verzonnen geschiedenis. Neemt niet weg dat ik het een interessante invalshoek vind. Maar ja, of dat voldoende is om mensen blij te laten steigeren? Je ligt met je boek ergens tussen heel veel interessante boeken. Ik zou me denk ik meer op andere kanalen richten dan op massa-media. Meer gericht op interessegroepen. Via tijdschriften of via hyves of zo. Of via de kanalen die Ceridwen noemde. Flyers leggen in historische musea, weet ik veel. Een recensie in een Volkskrant is denk ik met zo'n onderwerp schieten op verkeerd wild.

MarrieJeanne, Ik heb het aangeboden aan een paar reguliere uitgeverijen. Die zagen er letterlijk geen brood in (teveel geschiedenis). Toen kwam ik in contact met een uitgeverij die historische werken publiceert en die vond het niet kunnen omdat het eigenlijk een 'if-history' is (formeel had die uitgeverij dus groot gelijk dat ze 't niet accepteerde). Ondertussen was ik via de cursus Schrijf! van Trouw in contact gekomen met iemand die zijn boek had gepubliceerd via Gopher ('printing on demand'). Ik wist helemaal niet wat dat was en hoe dat in elkaar zat, maar bij Gopher hadden ze (natuurlijk) wel belangstelling en pas veel later kwam ik er achter wat p.o.d. inhield en wat de consequenties waren. En nog weer later kreeg ik door dat het uitgeven via p.o.d. conta-productief is als 't aankomt op promotie en marketing. Maar ja, toen was 't al te laat en er zat niets anders op dan zelf de promotie ter hand te nemen, en dat valt dus niet (meer) mee, zoals blijkt. Hiermee wil ik trouwens niets negatiefs van Gopher zeggen. In tegendeel, in de hoek van de p.o.d.'s is het een topper. Ze hebben gewoon keurig gedaan wat je van een p.o.d. kunt verwachten. Dus 't is in wezen mijn eigen fout geweest. Maar goed, niet gezeurd, ik ga er gewoon tegen aan wat de promotie betreft en vooral: ik ga gewoon door met schrijven van mooie boeken en verhalen. Peter

Zjors Ter verduidelijking. Wat ik hiervoor ook al schreef: een deel van het boek, het geschiedenisgedeelte, is cursief gezet. Dat kan, zeker in het eerste deel van het boek, gewoon overgeslagen worden en dan hou je het spannende, intrigerende deel over. En dat spannende deel is voor alle lezers, ook degenen die niet van geschiedenis houden - zo hebben ervaringsdeskundigen mij verteld -, zeer de moeite waard. Eigenlijk is het boek een combinatie van twee boeken: een 'if-historie' en een thriller. Ik had eerst het plan de if-history (die inderdaad echt iets voor de liefhebbers is) als bijlage toe te voegen. Dan was het wellicht allemaal wat duidelijker geweest. De uitgever raadde mij dat af, en wat mij betreft, ook terecht. Maar misschien had de eerste opzet toch doorgezet moeten worden. Ik weet het niet zo zeker. Het lijkt wel dat er zich nu ergens een communicatieprobleem voordoet met de (potentiële) lezers. In ieder geval: in wezen is er niets aan de hand, je kunt - om het zo te zeggen - het malse vruchtvlees (de thriller) lekker opeten en de pit (het stuk geschiedenis in m.n. het eerste deel) weggooien. Ik denk, Zjors, dat je het boek toch gewoon een keer moet lezen. Dan ben ik in ieder geval erg benieuwd naar je oordeel (en ik heb daar een heel goed voorgevoel bij). Peter

Je kunt het in de leescirkel zetten, hier. Dan kunnen de mensen die er een 'abonnement' op hebben, het lezen. Stuur even een berichtje naar Aart. Hij vertelt je er alles over.

Ja, dat is een plan. Zet het in de leescirkel dan geven we er een ongezouten mening over. Wat let je trouwens om alsnog het boek aan een reguliere uitgever aan te bieden als je overtuigd bent van de kwaliteit. Dat kan ook nog. Kijk naar Valse Salie bijvoorbeeld bij de boekpresentaties hoe Roos dat heeft aangepakt. Zij had ook eerst een eigen beheerboek en dat werd later regulier uitgebracht. Hoewel, zit je bij Gopher niet 2 jaar vast met je boek?

Ja, Peter, het kan in de leescirkel. Klik gewoon even op de contactknop in mijn profiel en stuur een e-mail :) dan komt het goed.

Naar aanleiding van iets dat ik onlangs in de krant las, kom ik even terug op de openingspost in dit topic. Het ging over het boek De Vliegeraar van Khaled Hoesseini, dat nu verfilmd is als The Kite Runner. Tot mijn onnoemlijke verbazing zijn van dit boek 8 miljoen boeken verkocht. Wereldwijd. Nou was dat het niet wat mij zo verbaasde, maar wel het vervolg van die zin: waarvan één miljoen in Nederland. 1/8 deel van het totaal is in een klein rotlandje als Nederland verkocht. Dat heeft mij toch wel even aan het denken gezet. Nederland is blijkbaar een land van meelopers. Is een boek eenmaal een hype, dan koopt iedereen het. Eén miljoen in Nederland, dat betekent dat van elke zestien mensen die je tegenkomt, er eentje dat boek in zijn bezit heeft. Kennelijk nemen de mensen nauwelijks de moeite om in een boekwinkel werkelijk op zoek te gaan naar dat ene boek dat hen aanspreekt, maar lopen ze gemakshalve en zonder nadenken naar de bestsellertafel (zo stel ik me dat dan voor). Want tante Ans en buurvrouw Mien vonden dat ook zo'n mooi boek. Dit is toch wel megafrustrerend. Vinden jullie ook niet?

@Eufdrie, ik vind dat jammer. Ik heb het boek niet, ook al heb ik van andere mensen gehoord dat het een goed boek is. Maar het klopt wel wat je zegt. Als iemand zegt dat ze een goed boek hebben gelezen, dan gaan andere mensen het kopen. Misschien moeten we dat ook doen, zo terloops op visite zeggen dat je een goed boek hebt gelezen en dan noem je een schrijver van hier. Weten hun veel waar je de informatie vandaan hebt gehaald om het boek te lezen, als ze echt meelopers zijn dan willen ze ook het boek aanschaffen.

Eufdrie, Je slaat de spijker op de kop. Saralitse, Op zich een goed plan, maar ik vrees dat visites een te beperkt platform zijn.

ok, maar overal waar je een praatje maakt, kan je toch een boek promoten. Is weer eens iets anders dan over het weer te kletsen. Dat is toch niks..haha

Rest de vraag, hoe ontstaat dat dan wel, die hype. Enkele van die boeken zijn de moeite echt wel waard. Nicci French is leuk, Harry Potter brengt hele generaties aan het lezen, ook prima. Andere hypeboeken worden niet eens gelezen. De kleine vriend van Donna Tart was ook een hype, maar ik ken bijna niemand die het boek ook werkelijk gelezen heeft. En hoeveel mensen hebben de Celestijnse Belofte uitgelezen? Het nieuwe hype-boek The Secret verdenk ik van hetzelfde euvel. De Da Vinci Code was leesbaar, maar niet exceptioneel goed geschreven. Kluun en Hosseini heb ik overigens nog niet gelezen (ik heb het te druk met jullie boeken :wink: ). Wat is er met deze boeken, dat ze zoveel mensen aanspreken? Wat gebeurde er, waarom ontstond de hype? Prik door de marketingbubbel en wordt bestseller-schrijver!

Ceridwen schreef: "Wat is er met deze boeken, dat ze zoveel mensen aanspreken? Wat gebeurde er, waarom ontstond de hype? Prik door de marketingbubbel en wordt bestseller-schrijver!" Hoe bespeel je de massa? Dat is een vraagstuk waar miljoenen mensen op deze wereld hun dagelijkse brood mee verdienen. Van regeringen met hun propagandamachines t/m de man die een nieuwe commercial bedenkt voor luiers of een schrijver die met flyers in een literaire café zijn boek onder de aandacht wilt brengen. Als je bedenkt dat het marketingbudget voor veel schrijvers bij reguliere uitgeverijen echt niet zo hoog is, als ik de geluiden die ik hoor/lees mag geloven, met uitzondering van een groepje waar rustig één miljoen euro aan uitgegeven wordt per schrijver. Ik denk, lees ik dat nou goed? 1.000.000? Daar kun je een hoop van doen. Het boek van Pim Fortuyn (de puinhopen van acht jaar paars) werd volgens mij pas echt goed verkocht na zijn dood. Het boek "De Vliegeraar" had wel een heel geweldig tijdstip want de Amerikanen zaten opeens met hun troepen in Afghanistan. Dan kan die schrijver in een Nederlandse krant wel gaan roepen dat "het boek niet succesvol is geworden door het terrorisme maar ondanks het terrorisme" maar dan denk ik van "Vriend, geloof je het nou zelf?"(en daar gaarne nog een Rotterdamse krachtterm achter lezen) De Celestijnse Belofte (ik heb hem uitgelezen en dacht hmmmmm...) zat ook lekker in de lift vanwege de periode. Je hebt een periode gehad dat "New Age" echt helemaal in was, maar de meesten die ik ken die zich daar mee bezighielden zijn weer afgehaakt. In de afgelopen zeven jaar bemerk ik weer een kentering van mensen die opnieuw de religieuze draad oppakken. Om mij heen zie ik een boel katholieken die opeens weer naar de kerk gaan. Noem het maar tegenwicht bieden aan de religieuze bewustwording van andere groepen of angsten het hoofd te bieden in deze wereld die in brand staat. Al die religieuze boeken, of boeken die een andere houvast bieden voor mensen in het leven doen het erg goed. (Boeken die op een positieve manier inzichten geven in mensen.) De boeken die het ook goed doen, zijn de boeken die de mensen laten ontsnappen uit hun dagelijkse sores. Thrillers/Fantasy/SF. Want sommigen zijn ontevreden met hun leven (terwijl we in een tijd leven waar je ongeveer bijna al je dromen kunt concretiseren), anderen kunnen maar geen keuzes maken omdat er teveel keuzes zijn en doen dan maar niks want je zou wel eens iets kunnen gaan doen dat verkeerd uitpakt en erg dat het is! (En dan liggen ze op hun sterfbed met "had ik maar"... nou dan trek ik de stekker eruit! Grapje.) Thema: moet de massa aanspreken Taalgebruik: Een gemiddeld goed opgeleide persoon heeft een woordenkennis van 50.000-70.000 woorden dus je zult dan in de categorie moeten gaan zitten van 10.000-50.000 woorden. Simpele constructies van zinnen gebruiken. Keep it simple, stupid! (de KISS-methode) of Keep it stupid, simple. (nog steeds de KISS-methode) Inspelen op verlangens van mensen (ook een geheim agent zijn, een femme fatale, een foute boef) is erg belangrijk. Ze zaken te laten beleven die ze nooit zullen beleven. The secret life of Walter Mitty is daar een geweldig voorbeeld van. Op welke doelgroep richt een auteur zich? Vrouwen tussen zeg maar 30-70 zijn bijvoorbeeld een hele mooie groep. Of boeken die zich lenen voor oude en jongen mensen... nog meer potentiele klanten. Hoe ver dit kan gaan, het verkoopbelang, heeft de schrijver van Baantjer laten zien. Hij had in een boek de belangrijkste rechercheur een keer een ander drankje laten drinken dan normaal. Kreeg allerlei brieven enzo van klagende lezers en driemaal raden wat de schrijver gedaan heeft? Tsja, mag de lezers natuurlijk niet teleurstellen. Nou, ik had die rechercheur in het volgende boek in 945 stukken laten hakken door de Russische mafia of zoiets. Kom op zeg! En boeken door een hype kopen? Er bestaan lijsten op het internet van boeken die het minst uitgelezen zijn! Eenmaal raden welke. Hoe dan ook, het gaat me te ver om hier een marketinganalyse te gaan geven, maar ik denk dat jullie wel een idee hebben van hoe ik hier naar kijk.

Toch is het een belangrijk onderwerp voor schrijvers, en ik zou er veel meer van willen weten. Alleen people-pleasing kan niet genoeg zijn. (Vooral niet met een boek, want mensen rijden over het algemeen liever een ritje naar de Efteling dan dat ze een boek lezen - zelfde tijd, meer geld kwijt). Hoe kan dat?

Kernwoord: massa. Subwoorden: denkpatronen, gedrag, behoeften, verlangens enz. Daarna inlezen in psychologie, biologie, sociologie en die drie gecombineerd in marketingwetenschap. Voor de duidelijkheid: Als mensen alleen voor de poen schrijven... prima, hun keuze. Daar moet ik respect voor opbrengen. Maar wat ik mis, echt mis, zijn de bezielde schrijvers. Mensen die het voor een ideaal doen. Die discussies willen oproepen, die confronterende inzichten willen verschaffen, die verhalen willen vertellen waar mensen hun ogen voor sluiten. Ik mis bezieling. Het is alsof de schrijver vol met idealen verloren is geraakt in het bos van commercie.

Griseo en anderen. 't Wordt tijd, lijkt me, dat we in deze gedachtenuitwisseling weer teruggaan naar de kern: de hype (want als je boek een hype wordt, gaan alle deuren voor je open, zelfs de zware poortdeuren van de literaire vesting). Zou het mogelijk zijn een hype te creëren?? Niet door de inhoud aan te passen, omdat de inhoud blijkbaar niet zo relevant is (weinig-toegankelijke boeken, boeken die bepaald niet op de massa toegeschreven zijn, worden vaak een hype...). Maar hoe dan wel? Door het benaderen - op een bepaalde manier - van de media? Door een ludieke actie? Door het onderdeel van schokkend nieuws te maken (zie 'Woensdag gehaktdag')? Wie heeft een idee/een voorstel?

Als je een hype wilt creeren, is het haast noodzakelijk om internet te gebruiken. En complottheorie doet het goed of een teruggevonden manuscript of een prijzenaktie of een puzzel. Je kunt ook mensen 0,01 betalen voor elke keer dat ze op je site klikken of webmasters een percentage van het boek geven als ze het kopen.