3 fouten die je niet wil begaan met het einde van je boek

Het einde van je boek is van groot belang; je lezer heeft immers een aantal uren geïnvesteerd in jou en je verhaal, dus je moet het wel tot een goedgeschreven einde brengen. Anders voelt het alsof de lezer zijn tijd heeft verspild, zelfs wanneer hij de rest van het verhaal goed vond. Hier zijn drie dingen die je vooral niet moet doen.

1. Anderen het probleem van je protagonist laten oplossen

Je hoofdpersonage heeft een conflict in het verhaal, een probleem dat ze moeten oplossen om hun doel te bereiken. Dat conflict kan intern zijn, het personage worstelt met zichzelf, of extern, wanneer andere personages of een situatie het probleem veroorzaken. Vaak zul je merken dat je beide conflicten hebt, en dat ze invloed op elkaar uitoefenen. Als je personage graag een grote promotie wil in een werkveld waar de rivaliteit hoog is, dan zijn de rivalen het externe conflict. Wanneer de hoofdpersoon onzeker is en dit probeert te overkomen om dat doel te bereiken, dan spreek je van een intern conflict. Je ziet al: er zijn veel kansen om die twee invloed op elkaar te laten hebben.

Aan het einde van het verhaal moet het conflict op een of andere manier opgelost zijn. Wat je vooral wil vermijden, is dat andere personages het probleem voor je hoofdpersoon oplossen. De protagonist stond erbij en keek ernaar en heeft dus niets geleerd. Ook wil je niet dat een situatieverandering ineens het probleem oplost. Denk: de rivaal overlijdt in een auto-ongeluk en plots is alleen nog de hoofdpersoon over voor die felbegeerde promotie. Ja, dat voelt goedkoop.

2. Een plottwist die gaten in het plot creëert

Soms willen schrijvers té slim zijn. Ze bedenken dan een megaplottwist aan het einde van het verhaal om de lezer te choqueren. Hoewel er niets mis is met een plottwist, moet je gedurende het boek wel wat broodkruimels aan hints achterlaten voor de lezen, zodat de plottwist niet uit de lucht komt vallen. Anders kunnen er gaten in het plot ontstaan. Als de plottwist zo groot is, dat het alles op z’n kop zet, dan gaat de lezer vragen stellen en denken: hoe kan ik dit gemist hebben? Maar als dit zo zit, waarom deed personage x dan dit 100 pagina’s geleden? Dat is dan helemaal niet logisch. Wees dus voorzichtig met je plottwist en maak gebruik van foreshadowing.

3. Te grote cliffhanger aan het einde

Tot slot: pas op voor te grote cliffhangers aan het eind van het boek, die later makkelijk opgelost worden.

Dit is vooral een probleem wanneer je een serie boeken schrijft. Eindigen op een cliffhanger is juist een goed idee; de lezer heeft een reden om uit te kijken naar deel twee, want wat gaat er nou gebeuren? Let wel; maak die cliffhanger dan ook weer niet zo groot, dat het goedkoop voelt, dat is zonde.

Daarna is het vooral van belang bij het tweede deel, dat het probleem niet te makkelijk opgelost wordt. Als je cliffhanger is dat je protagonist is vergiftigd, wil je niet dat hij binnen 20 pagina’s in boek 2 een tegengif te pakken heeft. De lezer denkt dan: heb ik hier twee jaar op gewacht?