Engelse uitdrukkingen

Ik vind het persoonlijk vrij irritant om Engels en Nederlands door elkaar heen te lezen. Ik snap wat je bedoelt met die typisch Engelse uitdrukkingen, die zijn inderdaad heel beeldend, maar ongelooflijk moeilijk te vertalen. Je kunt één van je personages misschien docent Engels maken, of iemand die gek is op Engeland, en die af en toe een uitdrukking laten gebruiken in een dialoog (niet in je beschrijvende tekst!, maar meer dan dat zou ik het niet doen. Dat leidt mij tijdens het lezen af. Bovendien weet ik als lezer niet dat jij als schrijver liever Engelse uitdrukkingen gebruikt... ik ben tevreden met 'Kijk nou wie we daar hebben' omdat ik niet weet wat er had kúnnen staan, als je snapt wat ik bedoel.

Persoonlijk vind ik dat het wel kan, het gebruik van Engelse (of is het Engelstalige?) uitdrukkingen in een dialoog, maar dan moet ik wel uit de tekst kunnen opmaken wat het betekent. Is het logisch om voor het verhaal Engelse uitdrukkingen te gebruiken?

Bij je voorbeeld zou ik het echt niet doen, omdat het een typisch Engelse uitdrukking is die een Nederlander (of Vlaming, in jouw geval) niet zal gebruiken, tenzij hij oorspronkelijk van Engels/Amerikaanse afkomst is.

Misschien is 't louter afhankelijk van of je doelgroep 't kan hebben. 'Aftermath' is een woord waar ik niet zo snel een *mooie* Nederlandse variant op weet. 'Bezinning' is me te enorm. Ik zou zeggen, zie een andere taal niet als een verboden vrucht waar je niet aan mag komen, maar als een normaal hulpmiddel. Net zoals 'enfant terrible' zomaar te gebruiken is, ook al komt 't uit het Frans. Een verboden vrucht waar je niet aan mag komen.. pleonasme? ^_^

Ik erger me zeer aan Engelse uitdrukkingen in een Nederlandse tekst. Het is nergens voor nodig! Een manier om veel Nederlandse uitdrukkingen op te pikken is veel Nederlandstalige literatuur lezen: je moet je de taal eigen maken en weten welke uitdrukking in welke omstandigheden gebruikt kan worden. Dat is taalgevoel. Als je alleen maar de uitdrukkingen kent maar niet weet wanneer je ze kunt gebruiken of niet precies weet wat ze betekenen, dan heeft het weinig zin ze te gebruiken. Een steeds vaker voorkomende fout is bijvoorbeeld "de directeur had haar vandalisme opgemerkt en haar op het matje geroepen, met vlinders in haar buik ging ze zijn kantoor binnen." Hint: ze is niet verliefd. "Look what the cat dragged in!" > Kijk eens wat we daar hebben!/Wat komt er nou binnen?(dus niet wie, maar wat). Ik vraag me af hoeveel Nederlanders de meta-betekenis van het Engels zullen herkennen en zich niet later afvragen "waar is de kat nou gebleven?" "Connect the dots." > Valt het kwartje al?/De rest kun je zelf wel verzinnen. Aftermath > Nasleep (waarom is dat niet mooi? Aftermath vind ik ook een draak van een woord, "namaaien") Tenminste, bovenstaande snel bedacht en zonder hulp. Als je goed gaat zoeken kom je in het Nederlands vermoedelijk tot fraaiere uitdrukkingen, maar die zijn wel afhankelijk van de precieze omstandigheden waarin je ze gebruikt. Een "enfant terrible" is inmiddels een gangbare Nederlandse uitdrukking, een leenwoord (in dit geval twee, maar die horen altijd bij elkaar). Hele spreekwoorden/zegswijzen als "leenwoord" komen bij mijn weten niet voor in het Nederlands. Hooguit als citaat. "We are not amused." "Ich bin ein Berliner." "Hasta la vista, baby." En hulpmiddel? Het Nederlands is een normale taal met een grote woordschat, het heeft geen hulpmiddelen nodig: alles wat je uit wilt drukken kun je uitdrukken in het Nederlands (misschien wat omslachtiger dan in een andere taal, maar het is altijd te doen). Er zijn toch ook geen Engelstaligen die Nederlands, Duits of Frans moeten gebruiken als hulpmiddel bij hun eigen taal? Er is geen enkele serieuze taal ter wereld die de hulp van een andere taal nodig heeft om gebruikt te kunnen worden. Als je echt wilt weten hoe bepaalde talen typische uitdrukkingen hebben, dan lees je "The Meaning of Tingo".

Ik zou er zelf niet zoveel problemen mee hebben. Ik maak me er zelf ook schuldig aan gebruik van engels (meestal geen uitdrukkingen), soms weet ik iets gewoon in het engels wel en in het nederlands niet. (Wat tot een hilarische treinreis leidde toen ik mijn zusje probeerde uit te leggen dat mijn keukenblok drie sinks breed was, ik er na lang nadenken stoongeet van maakte, vervolgens steengoot en uiteindelijk als laatste mogelijkheid bij gootsteen uitkwam). Ik kan me wel voorstellen dat de meeste mensen die je boek lezen zich eraan storen omdat ze de uitdrukking niet begrijpen, of misschien zelfs de medepersonages niet. Of het moet natuurlijk bij je personage passen.

Toen ik het onderwerp zag dacht ik 'dat wil ik nu ook graag weten'. Aleen gaat het bij mij om het gebruik van Engels in een jeugdboek. Kinderen van de computergeneratie (vanaf een jaar of twaalf) gooien er allerlei Engelse woorden tussendoor. Als ik die niet overneem klinkt het onnatuurlijk.

Ja, inderdaad, met alledrie de laatsten eens! Schdinges heeft in zijn algemeenheid wel een punt. Maar indien ik in één van mijn stukjes, bijvoorbeeld mijn zoon zou laten zeggen: 'ik ben er geweest; ik heb het geprobeerd, het werkte niet' of 'dood de bomen en verneuk(?) het woud' ...dan vraagt iedereen zich toch af: wat stáát daar nou. toch?

Omdat je uitdrukkingen ook niet letterlijk moet gaan vertalen (die tweede uitdrukking ken ik trouwens niet). Ik zou het zo veel mogelijk vermijden, tenzij er een context voor is, bijvoorbeeld als je personage zo'n akelig glad reclametype is die het nodig vindt om voortdurend Engelse termen te gebruiken. Uiteraard zijn er Engelse woorden die wel mogen omdat het, net als het Franse "enfant terrible" leenwoorden zijn (ik denk aan computertermen enzovoort) - kijk voor de zekerheid dan even in de Van Dale. Maar gewoon Engelse uitdrukkingen gebruiken omdat je niet meteen een Nederlands equivalent weet, is als schrijver echt een zwaktebod.

:D Mijn zoon is niet zo'n akelig reclametype. hij is IT-er. :rolleyes: Bij een multinational (ook weer zo'n woord) Systeembeheerder. PC-eend dus. (want hij 'doet' de netwerken daar) Kill the trees, nuke the forest is wat hij zegt als ik, of iemand anders, onnodig dingen uitprint... Voor de rest is het een aardige en behulpzame jongeman, hoor, daar niet van. En uh, zelfs al zou ik Engelse uitdrukkingen willen gebruiken, (wat niet het geval is) dan word ik ogenblikkelijk gecorrigeerd door mijn proeflezer/echtgenoot! Niet alleen als het om schrijven gaat, ook in gesprekken! Zelfs roomdevider mag ik niet eens zeggen! 'kamerverdeler!' klinkt het dan meteen.

Ik hou niet van engelse uitdrukkingen in een tekst. (Behalve als die persoon iets met de engelse taal heeft of pubertaal). Nederlandse tekst vind ik te gek! Weet je wel wat voor rake woorden en betekenisvolle uitdrukkingen onze taal heeft. Ik sta steeds weer versteld van. Ik heb nu een boek gekocht: Nederlandse spreekwoorden, spreuken en zegwijzen. Schitterend! Ik ontwijk het engels en vind dat ik het niet persé hoeft te gebruiken om origineel te zijn.

Ik ben het helemaal met Sch-dinges eens. Ik vind het gebruik van veel Engels een verarming van de Nederlandse taal. Maar ja, ik woon ook samen met een taalpurist. Dan gá je dingetjes overnemen. @Janheij! PC-eend! :D Vertaal dat maar eens naar het Engels. Dat zijn van de taalgrapjes die je niet kan vertalen, daarvoor heb je de nuances in een taal nodig.

Het probleem is, dat als je meegaat met de jeugd, ze nooit lezen hoe geweldig uitdrukkingsrijk het Nederlands kan zijn, en dat ze inderdaad vergeten hoe bepaalde uitdrukkingen in het Nederlands gebruikt moeten worden. Volgens mij is die jongerentaal ook heel vluchtig, en dat je het jaar erop met een oubollig geschreven boek zit.

Kill the trees, nuke the forest is wat hij zegt als ik, of iemand anders, onnodig dingen uitprint...

Google: no hits, het is dus geen gangbare Engelstalige uitdrukking. Zonder context is het dan ook niet bruikbaar. Eigenlijk slaat het niet eens ergens op (althans, ik snap hem niet). Ik zou er denk ik iets van maken als "een N-bom op het regenwoud werkt sneller". Tenzij je natuurlijk een stukje over je zoon schrijft en zijn persoon met dit soort uitdrukkingen naar voren wilt laten komen.

Het probleem is, dat als je meegaat met de jeugd, ze nooit lezen hoe geweldig uitdrukkingsrijk het Nederlands kan zijn, en dat ze inderdaad vergeten hoe bepaalde uitdrukkingen in het Nederlands gebruikt moeten worden. Volgens mij is die jongerentaal ook heel vluchtig, en dat je het jaar erop met een oubollig geschreven boek zit.

Dat is ook een dilemma. Haken ze niet direct af als je in een jeugdboek taal gebruikt die zij nooit zouden gebruiken? Dat komt niet geloofwaardig over denk ik. Gevaar is inderdaad dat je boek na een jaar weer gedateerd is. Moeilijk.

Ik stoor me heel erg aan die Engelse uitdrukkingen, omdat ik ze gewoon niet ken en ze niet wil lezen op dat moment, want de rest van het boek is in het Nederlands. Schrijf dan een Engels boek, dacht ik toen ik je voorbeelden las :nod:

Ik heb nu een boek gekocht: Nederlandse spreekwoorden, spreuken en zegwijzen. Schitterend!

Ja, leuk hè? Ik behoor tot de begenadigde generatie die ermee is doodgegooid. Tot vervelens aan toe, zelfs. Nu ben ik er blij mee.

@Janheij! PC-eend! :D Vertaal dat maar eens naar het Engels. Dat zijn van de taalgrapjes die je niet kan vertalen, daarvoor heb je de nuances in een taal nodig.

Ja! En dat is andersom ook zo. In die gevallen kan het best, vind ik. Niet te pas en te onpas, maar als het zo eens een keer uitkomt. Dus @Frosty: ja, het kan wel, maar jouw voorbeelden nou net weer niet. Daar zijn goede Nederlandse vervangers voor en anders verzin je er zelf maar een.

Tenzij je natuurlijk een stukje over je zoon schrijft en zijn persoon met dit soort uitdrukkingen naar voren wilt laten komen.

Dat is inderdaad het geval. Die uitdrukking die jij niet snapte, die moest ook andersom. De correcte tekst was Nuke the trees, kill the forest. Het komt uit een of ander computerspelletje blijkbaar, Civilisation of zo. (Eventueel onderzoek naar details doe ik meestal pas aan het einde, om te voorkomen dat ik een hoop tijd zit te verdoen voor een stukje wat misschien niet de moeite waard blijkt te zijn, niet wordt wat ik er in aanleg van had verwacht. Zo heeft ieder zijn eigen werkvolgorde. Ik blijf namelijk nogal eens in 'onderzoek' steken, dan vind ik iets interessant en komt er van schrijven totaal niks meer terecht) Tenslotte: We hebben hier allemaal boter op het hoofd. Het schrijversjargon wemelt van de Engelse uitdrukkingen: feeback; research; column; flashbacks; plot; fantasy; flash forward. We doen het allemaal: zappen; teenage: cliffhanger; "could be worse, could be raining"; gaybar; sleazy slash; ‘top-down benadering’; 'why bother'.....

Nog even en we noemen de Nederlandse woorden als bijzondere elementen op :(

Tenslotte: We hebben hier allemaal boter op het hoofd.

Maar dat gebruik ik niet in fictie, en dat lijkt mij een GROOT onderscheid. Het valt me tegen dat je dat niet lijkt te begrijpen. En als 20 bijdragen in een onderwerp (topic) het woord column gebruiken, dan is gaat het naar asociaal om dan consequent cursiefje te gaan gebruiken. Wat dat is ook een onderdeel van taal: mensen passen zich aan aan hun omgeving en nemen taalgebruik van elkaar over, zeker van "leiders" en "trendsetters". Alleen zou je daar in literatuur niet voor moeten willen vallen. Voor een groot aantal van deze woorden (jargon) is ook geen echt goed Nederlands woord te vinden. Het zijn ingeburgerde leenwoorden en [b]geen[b] uitdrukkingen, waar het hier om ging. Of het is er wel, maar wordt alleen door puristen gebruikt en dat maakt op een niet-puristen forum een slechte indruk. feedback; research (dit is echt iets anders dan onderzoek, het woord heeft een andere lading), column, flashbacks; plot, fantasy (fantasie is iets heel anders dan de genre-naam fantasy), flash forward, zappen, teenager, cliffhanger, slash, ‘top-down benadering’. - "could be worse, could be raining": dit is een letterlijk citaat uit een film (de link stond erbij) en verwijst letterlijk naar de omstandigheden in de film. Als ik dat in het Nederlands zou hebben genoemd, zouden mensen die de film kennen het citaat vermoedelijk niet herkennen, en dus ook de context niet.

zappen is toch gewoon een Nederlands woord? Je zegt in het Engels toch niet "to zap"? En teenager is toch gewoon tiener? Dat heb ik nog nooit in een Nederlandse zin weten gebruiken hoor. (maar misschien dat ze dat in Nederland wel doen)

Ik dacht dat er een verschil was tussen een column en een cursiefje? Een cursiefje is lectuur en een column literatuur, daar kan je het mee vergelijken. Meen ik mij te herinneren... Ben geen columniste, maar ik lees ze graag.

Is het dan niet net andersom? Bij een cursiefje denk ik spontaan aan Carmiggelt, een column kan iedereen wel schrijven.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Cursiefje http://nl.wikipedia.org/wiki/Column

zappen is toch gewoon een Nederlands woord? Je zegt in het Engels toch niet "to zap"? En teenager is toch gewoon tiener? Dat heb ik nog nooit in een Nederlandse zin weten gebruiken hoor. (maar misschien dat ze dat in Nederland wel doen)

to zap is oorpronkelijk wel degelijk Engels, hoor! http://dictionary.cambridge.org/search/british/?q… Twee betekenissen, destroy en move quickly En teenager, dat was, toen ik er een was ( :D heel lang geleden, dus) de gangbare uitdrukking voor tiener. In tegenstelling tot die man van mij, die ik in #10 al noemde, heb ik persoonlijk helemaal geen moeite met af en toe een Engels of anderstalig woord in een tekst. Ik doe dat zelf tenminste wel. Soms om iemand te citeren, zoals in die stukjes over mijn zoon. Soms ongemerkt. (Je noemde zelf al dat 'zappen'. Daarvan realiseren we ons niet eens meer dat het geen Nederlands is.) Veel van ons doen het. Dat schreef ik al in #16 Die twee voorbeelden echter uit de vraagstelling, die vind ik nou eigenlijk 'net niet kunnen'. Ze zijn niet algemeen gangbaar maar wat zwaarder telt: Er zijn zoveel mooiere manieren om hetzelfde in het Nederlands te zeggen.

Ja. Daarom zeg ik nog altijd sappen.

A question. What is worth a million dollars, and doesn't cost a cent? A smile.

zappen = kanaalsurfen of kanaalwippen

Wat een verschillende betekenissen. Nou ja, dat zijn arm en arm ook.

zappen = kanaalsurfen of kanaalwippen

Ook surfen is van oorsprong Engels ;)

Wat ik daar persoonlijk van vind staat toevallig (echt toevallig) ook op mijn blog:http://www.schrijversblok.nl/index.php/2010/09/08… Nederlands is een rijke taal, en het idee dat mensen zich beter in het Engels uitdrukken vind ik niet sterk. Tenzij een personage nou eenmaal zo praat. Een karakter in een verhaal waar ik nu aan werk gooit te pas en te onpas met Engelse kreten zoals 'my God' en 'why me'. Dat is nu eenmaal die persoon. Maar in de vertellende tekst zou ik dat never doen.

Maar in de vertellende tekst zou ik dat never doen.

:D