Ik zou zeggen: gepensioneerd schrijver? Schrijver in ruste? Een brandweerman is een gepensioneerd brandweerman als hij niet meer brandweert. Een brandweerman heeft dan ook een diploma gehaald, om de vergelijking maar even door te trekken. Niemand gaat een beetje de brandweerman uithangen op eigen gelegenheid tenslotte. En doen ze dat toch, dan is het strafbaar. Om schrijver te zijn hoef je geen diploma te halen, tenzij je dus dat gepubliceerde boek als een certificaat ziet. Juist omdat er geen opgelegde regels zijn is het zo fijn dat je zelf mag beslissen of je jezelf schrijver wilt noemen. Of je ook gelezen wordt, of gelezen wilt worden, dat is een ander verhaal.

Om schrijver te zijn hoef je geen diploma te halen, tenzij je dus dat gepubliceerde boek als een certificaat ziet. Juist omdat er geen opgelegde regels zijn is het zo fijn dat je zelf mag beslissen of je jezelf schrijver wilt noemen. Of je ook gelezen wordt, of gelezen wilt worden, dat is een ander verhaal.

In dat geval! U heeft mij op "Joyce-Dostojewski-Kafkaiaanse" wijze overtuigd. Vanaf nu ben ik een auteur. Yrret, de Auteur.

Tja hoe kan ik het op dit punt het beste gaan verwoorden. Wanneer noem jezelf een schrijver? Vele mensen denken er anders over. Ik heb zelf al een interview en 2 gedichten gepubliceerd en 2 boeken waar beide een gedicht van mij erin staan. Zelf verder nog bezig met korte verhalen aan het schrijven. Waar ik misschien later in een boekje wil gaan uitgeven. Heb nog 2 scripts liggen waar ik mee bezig ben. Ik word zelfs gelezen door mensen die mij niet eens kennen. Ik noem mezelf gewoon auteur omdat ik al werk heb gepubliceerd. Ik ga ermee op bed en ga ervan af. Als ik wel wat anders doe dan heb ik vele ideeën die ik het liefst zal willen uitwerken. Maar dan kan het niet. Haal overal mijn inspiratie vandaan. Al is het soms uit het verleden of iets heel kleins. Ik schrijf al vanaf dat ik mij maar heugen kan. Het begon allemaal in dagboek en toen songteksten en toen gedichten en nu zelfs al korte verhalen. Elke geschreven document berust auteursrechten. Dus iedereen die schrijft heeft auteursrechten. 'Je bent dus schrijver' om het maar wettelijk te gaan zeggen.

Waarom zou je jezelf noemen?

Om schrijver te zijn hoef je geen diploma te halen, tenzij je dus dat gepubliceerde boek als een certificaat ziet. Juist omdat er geen opgelegde regels zijn is het zo fijn dat je zelf mag beslissen of je jezelf schrijver wilt noemen. Of je ook gelezen wordt, of gelezen wilt worden, dat is een ander verhaal.

In dat geval! U heeft mij op "Joyce-Dostojewski-Kafkaiaanse" wijze overtuigd. Vanaf nu ben ik een auteur. Yrret, de Auteur.

Ik vind autrice niks. Ik ga voor Auteurette. En ja. Ik weet dat dat klinkt als een samentrekking van het woord auteur en Tourette. Dat was dan ook precies mijn intentie.

Interessante discussie, ga me eerst even inlezen :)

Grappig... een paar jaar terug meende ik altijd dat een schrijver iemand was die op zijn minst één boek had gepubliceerd of ergens een vast column had in een tijdschrijft of zoiets. Maar nu ik zelf gepubliceerd ga worden, en mezelf nog lang geen schrijver mag noemen, moet ik mijn eigen definitie voor eens en voor altijd maar bijstellen. Naar wat precies weet ik nog niet...

Misschien noem je jezelf wel schrijver op het ogenblik dat je naar jezelf kijkt en ziet dat je schrijft. Voor dat moment schrijf je gewoon, onbenoemd.

Maar nu ik zelf gepubliceerd ga worden, en mezelf nog lang geen schrijver mag noemen

Waarom niet?

Maar nu ik zelf gepubliceerd ga worden, en mezelf nog lang geen schrijver mag noemen

Waarom niet?

Omdat ik mezelf niet zo zie. Ik zie mezelf nog als de hobbyist die ik ben. Iemand die op zondagmiddag met zijn cafe-elftal een balletje trapt met een bierbuik en een rode kop zal zichzelf ook geen voetballer noemen. Nou, neem ik mezelf wel iets serieuze op schrijfgebied dan dat hij zichzelf op voetbalgebied zal noemen, maar you get the point, denk ik.

Jeroen, dan moet je eens nadenken wat je standpunt doet met potentiële lezers. Voor een wedstrijd in de Champions League leggen mensen makkelijk een paar honderd euro neer om erbij te zijn. Het zondagamateurvoetbal boeit hooguit je moeder. Als je graag wilt dat je boek verkoopt, moet je niet overal vertellen dat je een hobbyist bent en geen schrijver. Anders koopt alleen je moeder je boekie. Wat je uitgever wil is dat jij een auteur bent die zijn eigen roman kan verkopen. Omdat het verd... het beste is dat je hebt geschreven. Omdat jij en je uitgever geloven in dat verhaal. Omdat jij, de uitgever en de redactie zich uit de naad hebben gewerkt om een kwaliteitsproduct op de markt te zetten. Daarom willen mensen je roman kopen. Niet omdat een hobbyist ook effe wat woorden op papier heeft geknald.

Daar heb je misschien wel gelijk in, maar ik zit hier op een (redelijk) anoniem forum, ik ben hier niet mijn boek aan het promoten. Jij vraag waarom ik mezelf nog niet zo zie, nou dat is waarom. Als ik straks een boek sta te promoten, kan ik zomaar iets anders zeggen. Ik zeg verder nergens dat ik waardeloos schrijf of dat wat ik doe nergens op slaat, ik zeg alleen dat ik mezelf nog niet als schrijver zie. Wat m.i. logisch is, want ik heb (tot op dit moment) nog nevernooit iets gepubliceerd (nou ja, op twee columns in een bundel na). Ik ben ooit begonnen met tikken op een pc, uiteindelijk werden dat verhalen, maunscripten en uiteindelijk - over paar maanden - een boek. Al dit tijd zie ik ook een stijgende lijn. Ik ben heel tevreden over mijn ontwikkeling tot nu toe. Als die ontwikkeling zich doorzet, zal ik mezelf misschien ooit anders zien, maar daar ben ik nog niet. Draai het eens om; het zou toch bizar zijn als ik zou zeggen dat ik schrijver ben met 0,0 publicaties op mijn naam? Ik kan mezelf straks prima uitdragen, ik ben aardig rap van de tongriem gesneden, maar enige vorm van zelfbesef lijkt mij ook niet verkeerd.

mooi Schli :) think big, live large Jeroen, ik heb nog nooit een schrijfwedstrijd gewonnen, nog nooit een boek gepubliceerd, er zijn amper mensen die lezen wat ik schrijf, en toch noem ik mezelf schrijver. 0,0 publicaties op je naam zeggen niet dat je geen schrijver bent, die zeggen alleen dat je geen publicaties op je naam hebt. So what? Als schrijven je talent is, mag je daar fier op zijn, moet je dat eren en niet onderwaarderen. Ik ben telkens weer verrast wanneer mensen me vertellen dat ze genoten hebben van wat ik schreef. 'Oh,' denk ik dan 'wat fijn dat anderen er ook wat aan hebben, misschien moet ik het toch maar delen met een iets groter publiek.' Maar dat is geen must om mezelf schrijver te voelen, en ik ben daar behoorlijk lui in (in dat delen met een groter publiek). Ik begrijp eerlijk gezegd die verwarring niet tussen schrijven en gepubliceerd worden, ik vind dat van verschillende orde.

Volgens van Dale is de betekenis van schrijver (in de zin van auteur): 1. Iemand die er zijn werk van maakt boeken te schrijven, of: 2. Iemand die de gave heeft boeken te schrijven. De verwarring ontstaat wellicht door het subjectieve element van punt 2, want wie bepaalt of je de gave hebt?

De definitie klopt al niet: iemand die dagelijks een column schrijft en daarvoor wordt betaald is wel degelijk schrijver, maar maakt er zijn werk niet van boeken te schrijven. Etc. etc.

Ach het is ook maar een naampje... Heel veel doet het er niet toe.

De definitie klopt al niet: iemand die dagelijks een column schrijft en daarvoor wordt betaald is wel degelijk schrijver, maar maakt er zijn werk niet van boeken te schrijven. Etc. etc.

Definities zijn er niet voor niets. Vergelijk het met autoverkeer: als iedereen er een eigen interpretatie van regels en borden op nahoudt, wordt het chaos. Iemand die columns schrijft is een columnist.

Een columnist is ook een schrijver. Ander onderdeel dan romans maar toch een schrijver.

Voor mij is iedereen die schrijft een schrijver. Iemand die een boek publiceert is een auteur. Ik zie mezelf zeker als schrijver. Ik schrijf dagelijk teksten voor websites en verdien hier geld mee. Daarnaast heb ik boeken in eigen (e-book) beheer uitgegeven en is een verhaal van mij gepubliceerd in een verhalenbundel van een bekende uitgever. In laatst genoemde sta ik en de andere schrijvers vermeld als auteur, maar ik denk dat ik mezelf pas zo ga noemen als ik meer boeken op mijn naam heb staan (en niet alleen in eigen beheer) of ik blijf me gewoon schrijver noemen, omdat ik dat meer een overkoepelend woord vind voor niet alleen het schrijven van boeken, maar ook het schrijven van webteksten. En in mijn ogen is een columnist ook schrijver, net zoals iemand die reclameteksten schrijft voor mij schrijver is.

http://nl.wikipedia.org/wiki/Schrijver http://nl.wikipedia.org/wiki/Auteur

Beste heer/mevrouw, mijn naam is Papitoo. Ik las uw vraag net en ik weet misschien wel wanneer je een schrijver kunt worden. Nou als volgt, je kunt een schrijver worden als je veel meemaakt in het leven. veel mensen die ik ken zijn schrijver geworden door hun kontje te verkopen. nadat ze dat hebben gedaan lopen ze veel makkelijker in de samenleving. ten tweede kun je ook hoofd geven waardoor je in je boek later kunt vertellen dat je je kontje hebt verkocht en dat je hoofd hebt gegeven om een schrijver te zijn. meer vragen? dan heb je dikke pech, of je moet paar donnies neer leggen voor verdere tips om een schrijver te worden. mvg, Papitoo

Beste heer/mevrouw,

Fout!

Moeilijke vraag. Zelf noem ik mij amateurschrijver. Een schrijver is in mijn ogen iemand waarvan het werk gebubliceert wordt en die schrijven als belangrijkste inkomstenbron heeft. Dit werk kan daarbij alles omvatten wat geschreven is. Een auteur is in mijn ogen iemand waarbij het werk zich beperkt tot boeken.

Het is maar net hoe je de term op wil vatten. Iedereen die schrijft is een schrijver, maar dat wil niet zeggen dat iemand schrijver is van beroep. Voor iedereen is de term anders. Een schrijver van beroep is misschien een journalist, of iemand die romans schrijft waar hij/zij van kan leven (wat alleen is weggelegd voor een enkeling). Verder is het een term die je helemaal zelf kunt interpreteren zoals jij dat het liefst wilt.

Het is een rol. Niets meer en niets minder. Als ik voetbal, dat doe ik namelijk, draag ik voetbalkleding, voetbalschoenen, ik schop tegen een bal aan en scheld tegen de scheidsrechter (oh nee, dat doe ik niet), op dat moment ben ik voetballer. Amateurvoetballer. Zo gauw ik mijn kleding in mijn tas heb gedaan en met mijn Canon langs de lijn sta, ben ik fotograaf. Er zijn meerdere foto's van mij gepubliceerd, in de Voetbal International, in het boekje behorende bij het toneelstuk 'the normal heart' staat een foto van mij. Ze worden gebruikt als elektronische wanddecoratie bij sportclub 'only friends'. Maar leven kan ik er niet van, maar met camera in mijn handen ben ik toch echt fotograaf. Amateurfotograaf. Ik sta regelmatig op het podium met een (bas-) gitaar in mijn handen, dan speel ik Reggae, slag en sologitaar. Op dat moment ben ik gitarist. Als ik les geef bij het LOI, of bij het Horizoncollege, dan ben ik docent. Op het moment dat ik programmatuur maak voor bedrijven, dan ben ik developer, of programmeur. Als ik schrijf ben ik schrijver. Alhoewel ik moet toegeven dat ik dan eerder toetsenist ben. Want schrijven, dus met een pen, doe ik nauwelijks. Ik ben maar één ding 24 uur per dag, dat is vader zijn voor mijn twee kindjes en de geliefde van mijn vrouw.

Het is een rol. Niets meer en niets minder.

Misschien in Amsterdam.

Ik ben maar één ding 24 uur per dag, dat is vader zijn voor mijn twee kindjes en de geliefde van mijn vrouw.

Dat zijn twee dingen.

Het is een rol. Niets meer en niets minder.

Misschien in Amsterdam.

Geen idee, eens vragen aan iemand die daar woont.

Leuk verhaal! Je bent gewoon de schrijver die je je voelt. Ingewikkelder hoeven we het wat mij betreft ook niet maken. :)

Ik heb 1 boek gepubliceerd en ben nu bezig met het volgende boek. Hoewel ik bijna fulltime als laborant werk, ben ik dagelijks met mijn (volgende) boek bezig. Als ik niet aan het schrijven ben, ben ik er in gedachten vaak wel mee bezig. Ik noem mezelf daarom een schrijver, want dat doe ik het liefst.

Ik denk ook wel eens, 'je bent iets als anderen je zo noemt'