Is dat niet een beetje van het zout en de slakken? Helga kan er ook een boekpresentatie van maken, maar dan gaat het niet meer over Sarah van der Vlist en moet een jonge schrijfster die getriggerd wordt door dit onderwerp ook maar net die boekpresenatie openen. Maar belangrijker, het blijkt niet zo heel erg duidelijk als topics al vijf jaar of ouder zijn. Komt er misschien nog eens een opruimrondje, of blijft alles beschikbaar?

Ik vind dit wel een nuttig topic eigenlijk. Deze leeftijdsdiscussie speelt naar mijn idee nu minder, maar aangezien dat een hot item is geweest, zal het hij ooit wel weer terugkomen. Een aantal jaar nadat dit topic gestart was bloeide hij ook weer op. Hier ben ik de discussie met Schlimalznik aangegaan en hoewel ikzelf niets gepresteerd heb tussen mijn vijftiende en mijn achttiende (en daarvoor ook al niet, wat jammer nou) ben ik bij mijn standpunt gebleven. Elke schrijver verdient kansen, jong of oud, het gaat om het verhaal en niet om de auteur erachter. Als je jong bent (of een ander 'vertederend' iets hebt), kun je dat natuurlijk wel in je voordeel gebruiken. Ik heb uiteindelijk ook een berg tips van een grote uitgeverij gekregen die ik anders niet gehad zou hebben. Het is wel wat minder slim om zo lomp te zijn als ik was (ben?), want 'Hoi, ik ben Spirit en ik ben vijftien jaar oud' of iets in die strekking was niet de meest subtiele manier om een brief aan een uitgever te beginnen. Als je jong bent (of oud, of middelbaar, of vroegrijp, of laatrijp, of verrot, of weet ik wat) is het veel slimmer om een CV te maken, om aan wedstrijden mee te doen, zodat je kunt bewijzen dat je wat kunt. Ik was in mijn toenmalige brief een beetje aanvallend/verdedigend omdat ik me niet kon bewijzen. Als je dat wel kunt, is het maken van zo'n brief veel makkelijker. Anyway, moraal van het verhaal: (jonge) schrijvers, ga gewoon door met schrijven en ontwikkel jezelf, en als je van jezelf weet waar je sterke en zwakke punten liggen, ga er dan voor!

Maar belangrijker, het blijkt niet zo heel erg duidelijk als topics al vijf jaar of ouder zijn. Komt er misschien nog eens een opruimrondje, of blijft alles beschikbaar?

Het is beschikbaar. Reacties zijn mogelijk. Ik had de topic gelezen. De discussie tussen met name 2 personen was en is interessant. Zie mijn reactie. Elk ogenblik kan deze discussie weer oplaaien. Als dat in een nieuw topic gebeurt zou iemand kunnen verwijzen naar deze topic. Dan ondersteun ik de woorden van Spirit.

Ik vind dit wel een nuttig topic eigenlijk. Anyway, moraal van het verhaal: (jonge) schrijvers, ga gewoon door met schrijven en ontwikkel jezelf, en als je van jezelf weet waar je sterke en zwakke punten liggen, ga er dan voor!

Dat is de juiste spirit, Spirit.

Is dat niet een beetje van het zout en de slakken? Helga kan er ook een boekpresentatie van maken, maar dan gaat het niet meer over Sarah van der Vlist en moet een jonge schrijfster die getriggerd wordt door dit onderwerp ook maar net die boekpresenatie openen. Maar belangrijker, het blijkt niet zo heel erg duidelijk als topics al vijf jaar of ouder zijn. Komt er misschien nog eens een opruimrondje, of blijft alles beschikbaar?

Helga had heel gemakkelijk naar het boek kunnen verwijzen zonder zichzelf op de eerste plaats te zetten, Ceridwen. Of zonder zelfs zichzelf te noemen. Dan was het inderdaad een mooie, relevante verwijzing geweest, want het onderwerp is jonge schrijvers. Maar het is niet de bedoeling andermans topic te gebruiken om (een deel van) je eigen werk te promoten, en dat weet Helga ook. Ze komt hier al jaren. Vandaar mijn opmerking. Ze kan natuurlijk altijd een boekpresentatie over dit boek maken. Nu maar weer :ontopic: .

Wel een beetje flauw, Helga, om op deze manier aandacht te vragen voor een boek waar je zelf in staat.

Huh? Het lijkt me in dit topic een heel relevante verwijzing. Of mis ik iets? :?

Helga had heel gemakkelijk naar het boek kunnen verwijzen zonder zichzelf op de eerste plaats te zetten, Ceridwen. Of zonder zelfs zichzelf te noemen. Dan was het inderdaad een mooie, relevante verwijzing geweest, want het onderwerp is jonge schrijvers. Maar het is niet de bedoeling andermans topic te gebruiken om (een deel van) je eigen werk te promoten, en dat weet Helga ook. Ze komt hier al jaren. Vandaar mijn opmerking. Nu maar weer :ontopic: .

Je kan nu wel weer on topic roepen, Thérèse, maar je hebt de basis voor dit zijspoortje zelf gelegd en daarom vind ik het gerechtigd om er toch op te reageren. Waarom vind je haar verwijzing alleen relevant (let op het woordje 'was') zonder dat ze haar eigen rol daarin benoemde? Ik heb die verwijzing namelijk opgevat als: er staan in deze bundel verhalen van auteurs van verschillende leeftijden, waaronder die van een jonge schrijfster van 14 jaar, en dat is informatie die relevant is voor het topic. Verder versta ik onder 'promoten van werk' heel wat anders dan in een relevant topic het sec noemen van een titel. Vandaar mijn opmerking.

Maar het is niet de bedoeling andermans topic te gebruiken om (een deel van) je eigen werk te promoten, en dat weet Helga ook. Ze komt hier al jaren. Vandaar mijn opmerking. Ze kan natuurlijk altijd een boekpresentatie over dit boek maken.

Ik kom hier ook al jaren. Het is nooit een probleem geweest om te verwijzen naar je eigen boeken in andermans topic, zolang het toegevoegde waarde heeft. Tensotte gaat dit forum over schrijven en boeken en is je eigen werk daar een integraal onderdeel van, wat het lastig en onlogisch maakt om verwijzingen naar je eigen activiteiten in andermans topic volkomen te vermijden. Anders zou het zijn als ze onder de kersverse boekpresentatie van een ander zou gaan zwaaien met haar boek, of als de link zo vergezocht was dat je kan denken: nou, jij hebt echt je best gedaan voor een free-plug. Maar 'Allemaal sterretjes' hier vermelden om andere jonge schrijfsters een hart onder de riem te steken is gewoon toegevoegde waarde aan het topic. Vind ik. Vandaar. Slakken.

Uitleg voor Zjaan en Zjors en anderen die het niet begrijpen. Het onderwerp van dit topic is: Te jong om te schrijven? Helga: 1 Ik ben natuurlijk al stokoud, 2. maar er is net een verhalenbundel gepubliceerd waar niet alleen een verhaal van mij in staat 3. maar ook een van Sarah van der Vlist, die 14 jaar oud was toen zij het schreef. De essentie van het bericht is - binnen het kader van dit onderwerp: 1. Er is een bundel waarin een verhaal van Sarah van der Vlist staat die 14 jaar oud was toen zij het schreef Meer niet. Dat Helga zelf in deze bundel staat, is - nogmaals binnen het kader van dit onderwerp - volstrekt irrelevant. Er is geen enkele reden om dit te noemen wanneer het om te jong om te schrijven gaat; en er is al helemaal geen reden om jezelf voorop te plaatsen en dan als laatste het meisje van veertien te presenteren, terwijl het daar in feite om gaat. Wederom binnen het onderwerp blijven.

je hebt de basis voor dit zijspoortje zelf gelegd

Het was een kleine correctie; die kun je ook gewoon accepteren. Hier laten we het bij. We gaan in dit topic niet verder van het pad. Als iemand er nog iets over zeggen wil, kan dat via een privébericht.

Ik denk niet dat leeftijd een uitgangspunt moet zijn om iemand af te wijzen als uitgever. Wel denk ik dat zo iemand eerder afgewezen word, ofwel omdat de levenservaring nog niet zo groot is (en je dus minder zelfinzicht en mensenkennis zou kunnen hebben waardoor je boek te eenzijdig of juist te vol wordt) of gewoon de techniek van schrijven (nog) niet goed beheerst. Dit is geen aanval, maar als ik nu verhalen teruglees van mijn 15e, dan zie ik gewoon hoezeer ik gegroeid ben en hoe 'slecht' ik toen was. Talent alleen is niet genoeg, je moet je ook ontwikkelen en verbeteren. Dus ik denk dat de meeste mensen (en sorry, maar Irmgard Smits vond ik ook niet je van het - wel vermakelijk, maar ok) juist die jaren ervaring nodig hebben voordat ze eraan toe zijn om 'voor het eggie' te gaan.

Wel denk ik dat zo iemand eerder afgewezen word, ofwel omdat de levenservaring nog niet zo groot is (en je dus minder zelfinzicht en mensenkennis zou kunnen hebben waardoor je boek te eenzijdig of juist te vol wordt) of gewoon de techniek van schrijven (nog) niet goed beheerst. Dit is geen aanval, maar als ik nu verhalen teruglees van mijn 15e, dan zie ik gewoon hoezeer ik gegroeid ben en hoe 'slecht' ik toen was. Talent alleen is niet genoeg, je moet je ook ontwikkelen en verbeteren. Dus ik denk dat de meeste mensen (en sorry, maar Irmgard Smits vond ik ook niet je van het - wel vermakelijk, maar ok) juist die jaren ervaring nodig hebben voordat ze eraan toe zijn om 'voor het eggie' te gaan.

Ik denk eerlijk gezegd dat die levenservaring genregebonden is. Ik weet niet hoe het met alle jonge schrijvers zit, maar degenen die ik ken schrijven met zichzelf als doelgroep in het achterhoofd, en volgens mij heb je als pakweg vijftienjarige wel genoeg levenservaring om een leuk YA-boek voor twaalf- tot zestienjarigen te schrijven, of een kinderboek, of misschien een chicklit of een thriller. Ook verschilt levenservaring per persoon. Ik denk dat schrijfervaring veel belangrijker is en het kan heel goed zijn dat iemand van vijftien die al zijn of haar hele leven schrijft meer ervaring heeft dan iemand van zeventig die pas na zijn of haar pensioen is begonnen, om even een voorbeeld te verzinnen. Natuurlijk is talent alleen niet genoeg, maar sommigen hebben zich in hun tienerjaren al zo ontwikkeld en verbeterd dat ze eraan toe zijn om 'voor het eggie' te gaan.

Dat snap ik, maar ik denk dat de 'gemiddelde' 15-jarige schrijven die ervaring (nog) niet heeft. Ik bedoel, ik schrijf al mijn hele leven en ben nu 22. Ik durf - misschien niet helemaal netjes - te zeggen dat ik over aardig wat talent beschik, maar als ik de verhalen doorlees die ik op mijn 15e geschreven heb, sorry, maar dan ben ik echt ontzettend blij dat ik nooit een uitgever gezocht heb (niet dat ik denk dat ik uitgegeven was, maar toch) Ik snap dat de doelgroep hun eigen doelgroep is, maar ik weet niet.. toch denk ik dat die levenservaring bij de meeste ontbreekt om er een goed verhaal van zal maken. Al heb ik het uiteraard niet over de uitzonderingen die de regel bevestigen.

Heeft iemand van 88 jaar die ervaring per definitie wel?

Nee, maar dat heb ik nooit gezegd. Maar het komt vaker voor dat iemand van 88 die ervaring wel heeft en iemand van 15 niet, dan andersom. Al ben ik de eerste om toe te geven dat dit niet altijd zo is en dat er echt wel heel goede schrijvers van die leeftijd rondlopen. Maar bij bijna alle 15-jarigen heb ik het gevoel dat ze zich nog verder zouden moeten ontwikkelen. maar laat ik eerlijk zijn: Ik ben echt heel kritisch, dus ik vind niet snel iets heel goed. Maar dat heeft dan niets met leeftijd te maken maar of het verhaal me aanspreekt, en er zijn genoeg oudere auteurs die me niet boeien.

Als het goed is, kun je je altijd verder blijven ontwikkelen. :) Ik denk dat je op je vijftiende genoeg schrijfervaring kúnt hebben om te publiceren. Schrijven is vooral omgaan met feedback. Vaak is de basis ('talent') er al en moet de schrijver leren om risico's te nemen om die basis te verbeteren, om een eigen unieke stijl te creëren, en wanneer hij/zij feedback kan ontvangen en verwerken zal hij/zij leren om het talent zo goed mogelijk te benutten. Op je vijftiende is het mogelijk om dat geleerd te hebben. Als een vijftienjarige iets waanzinnigs geschreven heeft, is er in mijn ogen niets wat die persoon tegenhoudt om dat werk naar uitgevers te sturen. Ik denk dat velen hier kritisch zijn. Dat is een goede eigenschap voor een schrijver. Maar wat heeft dat met de discussie te maken?

Ik denk zeker dat je die ervaring kunt hebben. Ik vind ook dat een verhaal van een 15-jarige door een uitgever net zo serieus moet worden genomen als een verhaal van een 88-jarige. Het probleem met wat jij zegt is het verwerken van feedback. Heel veel 15-jarigen (trouwens, met 15-jarigen bedoel ik gewoon jongeren, maar ik heb het over het niveau van een 15-jarige) zullen niet om kunnen gaan met feedback. Waarom niet? Omdat ze oha nog niet genoeg levenservaring hebben om dit te plaatsen (als in: feedback op je schrijven is geen kritiek op jou als persoon) Tegenwoordig zie je heel veel mensen op facebook hun verhalen plaatsen en krijgen ze niet veel meer als reactie dan: supergoed oid (terwijl als ik het kritisch lees, me niet kan voorstellen waarom iemand het überhaupt redelijk vind). Het probleem daarmee is dat de jongeren die dit zo doen, een enorme overschatting maken van hun eigen werk en daardoor niet met de opbouwende kritiek om kunnen gaan en dus maar zeggen dat het onzin is. De jongeren die hier wél toe in staat zijn, zullen dit beter kunnen. Dat zijn ook de jongeren waarvan ik denk dat ze het zouden kunnen maken. Wat jij zegt over je blijven ontwikkelen klopt helemaal. Hoe vaak hoor je niet van schrijvers die hun eerste boek prut vinden in vergelijking met wat ze later hebben geschreven, terwijl dat eerste boek wél is uitgegeven. En over kritisch bedoelde ik meer, dat er misschien heel veel mensen zijn die makkelijker door de vingers zien wat voor leeftijd iemand heeft, maar ik ben gewoon kritisch, no matter who it is. Even heel serieus, ik heb ooit tegen Maren Stoffels gezegd dat ik vond dat ze niet goed schreef. Was ze niet zo blij mee. Maar daarbij zie je weer een jongere die zichzelf dus heel wat in het hoofd haalt omdat zoveel mensen, zonder opbouwende kritiek, roepen dat ze goed is. Terwijl ik liever een 'negatieve' reactie heb (opbouwend) dan een positieve zonder aanmerkingen. Dan kan ik niet groeien. En ik denk dat dat de kern is.

Jongeren die hun 'talent' via Facebook delen zijn meestal niet de jongeren die serieus een manuscript afronden. Heel veel mensen vinden dat feedbackgedeelte lastig, vooral beginnende schrijvers. Dat hoeven niet per se jongeren te zijn. Ze voelen zich aangevallen (wat jij beschrijft in je reactie) of ze kruipen in een hoekje omdat ze denken dat ze iets vreselijks hebben geschreven en durven geen pen meer aan te raken. Andersom dan het eerste boek prut vinden hoor je overigens ook. Ik geloof dat er ergens in dit topic (rond 2010 meen ik) een voorbeeld staat. Ik vind het lastig om te reageren op hetgeen wat je zegt over de 'Wat goed!'-reacties, omdat ik eerlijk gezegd zelf ook heel veel van die reacties gekregen heb. Natuurlijk kun je als persoon een verkeerd zelfbeeld krijgen door zulke reacties, maar ze zijn ook een stimulans om door te gaan. Ik heb er zelf heel veel aan gehad in de zin dat ik ben blijven schrijven omdat er zo veel mensen waren die mijn verhalen lazen en zulke reacties gaven. En hoe meer je schrijft, hoe beter je wordt. Kijk uit met je aannamen over dit fenomeen, want ik ben niet de enige die geprofiteerd heeft van die stimulans en toch met kritiek om kan gaan. Het is trouwens '(terwijl als ik het kritisch lees, me niet kan voorstellen waarom iemand het überhaupt redelijk vindt)'. En meteen over dat stukje: waarom maak je je daar zo druk over? (Geen aanval, gewoon een oprechte vraag.) Je bedoelt 'oh, wat slecht geschreven, maar omdat dit zo'n schattige tiener is vind ik het toch wel goed'? Ik zal nooit beweren dat leeftijd belangrijk is. Integendeel, ik probeer juist uit te leggen dat de punten die genoemd worden voor elke schrijver kunnen gelden. Mij gaat het om het verhaal, maar aangezien er mensen zijn die aan leeftijdsdiscriminatie (positief of negatief) doen, is dat een centraal onderwerp. Ik vind Maren Stoffels ook niet goed schrijven, maar Stephenie Meyer bijvoorbeeld ook niet. En ik vind Jeroen Brouwers' werk ook niets, om even drie totaal verschillende namen te pakken. Maar dat zou ik nooit tegen hen zeggen, want ik heb respect voor elk van deze mensen. Ze zijn alle drie bij een reguliere uitgeverij binnengekomen en hebben alle drie meerdere boeken gepubliceerd, iets wat ik nooit heb bereikt en wellicht nooit zal bereiken, dus doen ze toch iets goed. Ik denk ook niet dat zij mijn kritiek nodig zouden hebben, omdat ze er al gekomen zijn. In principe hoeven zij niet beter (wat ik beter noem dan, Brouwers is hierin natuurlijk niet te vergelijken met Stoffels en Meyer) te worden, want ze hebben al de garantie van een uitgeverij. Ik denk dus eigenlijk dat Stoffels zich niet 'wat in het hoofd haalt'. Ze heeft boeken gepubliceerd bij een reguliere uitgever en ook aardig wat exemplaren verkocht.

Sorry, ik merk dat ik weer sneller typ dan ik denk, en dat het heel anders overkomt dan hoe ik het bedoel (daar heb ik vaker last van, alvast sorry mocht ik iemand beledigen!) Er is niets mis met een 'wat goed', absoluut niet. En ik zal niet ontkennen hoe fijn die bevestiging is als beginnend schrijver. Maar ik heb het idee dat sommige schrijvers er iets te vastgeroest in zijn. Zo kwam ooit op een ander forum een meisje dat iedereen heel goed vond schrijven. Ik vond haar niet zo goed schrijven en heb haar mijn persoonlijke feedback gegeven. Ze was woest. Dan denk ik, tja, prima, maar ik heb liever een paar keer opbouwende kritiek dan alleen maar 'wat goed'. Wat goed kan wmb prima, als je dan maar aangeeft wát er goed is. En dat ontbreekt er vaak aan. Dat vind ik jammer. Waarom ik me er druk over maak.. ja, dat weet ik ook niet. Ik ben van nature heel onzeker en schrijven is iets wat mij zekerder van mezelf laat zijn, omdat ik weet dat ik redelijk goed ben. Daarom heb ik het er moeilijk mee als mensen die niet goed schrijven hier erkenning voor krijgen, ik weet niet precies waarom. Misschien omdat ik dan het gevoel heb dat ik misschien wel niet kan schrijven en iedereen alleen maar zoiets zegt omdat ze me zielig vinden ofzo. Kan het niet goed uitleggen, maar zal er sowieso over nadenken, want is zeker een eye-opener van je. Dankjewel hiervoor :) Ik zal geen boek laten liggen omdat het door een tiener is geschreven. Ik zal een tiener niet anders beoordelen dan iemand van 88, tenminste, ik zal er met een open blik ingaan. Maar ik merk vaak wel dat - over het algemeen - de door tieners geschreven boeken mij minder aanspreken. Terwijl ik nog veel jeugd en young adult lees. Wat Maren Stoffels betreft, ik zie dat ik daar een beetje door mezelf heen heb gepraat. Ik zal even het stukje nogmaals typen en kijken of ik het dan beter kan verwoorden. Met Maren Stoffels heb ik trouwens een paar 'nare' dingen meegemaakt, die niet door haar kwamen maar waardoor ik wel een - misschien - vertekend beeld heb van haar en dus niet meer objectief naar haar kan kijken. Ik heb ooit tegen Maren Stoffels gezegd dat ik vond dat hoe ze schreef mij niet aansprak (te geforceerd) en wat dan precies. Was ze niet zo blij mee. Maar daarbij zie je weer een jongere die dus niet tegen kritiek kan omdat zoveel mensen, zonder opbouwende kritiek, roepen dat ze goed is. Terwijl ik liever een 'negatieve' reactie heb (opbouwend) dan een positieve zonder aanmerkingen. Dan kan ik niet groeien. En ik denk dat dat de kern is. Als hij nog steeds anders overkomt dan hoe ik het bedoel, hoor ik het graag.. Alleen weet jij natuurlijk niet hoe ik het bedoel, maar goed. Ik vind dit een interessante discussie trouwens en dankje dat je me zo scherp houdt! Heb ik gemist, een goede discussie.

Ik ben van mening dat levenservaring je zeker helpt bij het schrijven, maar dat het geen must is om een goed boek neer te zetten. Ik ben zelf ook geen moeder, maar als ik een personage heb die moeder is, dan vraag ik mijn moeder en tantes de hemd van het lijf om er achter te komen hoe het is om moeder te zijn en hoe zij denken en handelen in bepaalde situaties. Voor mij is het een kwestie van research, proeflezen en inleven in de rol van de ander. Daar kom je al erg ver mee. Met de meeste verhalen heb ik het tot nu toe veilig gespeeld door de hoofdpersoon dicht bij mijn eigen leeftijdsgrens te laten, maar ik durf wel steeds verder te gaan en ook korte verhalen te schrijven met personages die zich totaal niet in mijn leeftijdscategorie bevinden.

Het probleem met wat jij zegt is het verwerken van feedback. Heel veel 15-jarigen (trouwens, met 15-jarigen bedoel ik gewoon jongeren, maar ik heb het over het niveau van een 15-jarige) zullen niet om kunnen gaan met feedback. Waarom niet? Omdat ze oha nog niet genoeg levenservaring hebben om dit te plaatsen (als in: feedback op je schrijven is geen kritiek op jou als persoon)

Tja, dit is niet echt een 'jongeren probleem', maar een probleem waar grotendeels van de bevolking mee worstelt, hoe veel levenservaring ze ook hebben. Het heeft meer met een bepaalde manier van denken te maken dan met leeftijd.

Vorige week stond er in Metro een halve pagina over een joch van 9 dat een boek met Sinterklaasverhalen had geschreven. Uitgegeven via Boekscout-Yo. Dan zijn die vijftienjarigen in vergelijking al bijna bejaard ;-)

heey het maakt niet uit hoe oud je bent alleen hoe je hebt geschreven! (ik heb hem bewerkt dus de discussie hier onder gaat el degelijk ergens over en is niet verzonnen!)

@Justus: en waarom zou je niet wachten tot je 20 of 25 bent? Ik had op jouw leeftijd grote ambitites en hoopte echt dat mijn verhalen uitgegeven worden. Op dit moment ben ik hartstikke blij dat het niet uitgegeven is. Hoewel het schrijven goed was voor mijn leeftijd destijds, zou ik me er nu voor schamen en zou ik er niet mee in verband willen worden gebracht, omdat het niet laat zien hoe ik als schrijver ben. Niet dat ik denk dat ik nu zoveel kans maak om uitgegeven te worden, maar ik wil maar zeggen. Edit: want als ik een boek lees van een schrijver en ik vind dat geen goed boek, zal ik niet snel een ander boek van dezelfde schrijver lezen. Het zou zonde zijn dat je, door wat je vroeger hebt geschreven, je huidige werk niet meer wordt gelezen. Maar misschien heb ik het mis, hoor.

Toen ik 11 was dacht ik niet eens aan uitgeven. Ik schreef gewoon en las iedereen mijn verhaaltjes voor. Samen met vrienden had ik de grootste lol.

Het zal de lezer worst zijn hoe oud de schrijver is, zolang het verhaal maar deugt. Om een deugend verhaal goed te kunnen schrijven, moet je veel leren en heel veel instensief oefenen. En dat dus naast je (school)werk. Iemand van 25 heeft nu eenmaal meer tijd gehad om te leren en te oefenen dan iemand van 15 en zal dus door de bank genomen een betere tekst afleveren.

ik ben 11 en ik heb een boek geschreven en ik hou ook van schrijven maar ik ga echt niet wachten tot ik 20 of 25 ben.

Besef dat deze zin je nog zo'n 70 jaar zal achtervolgen. Op je elfde kun je ook kiezen om seks hebben. Of je daar op dat moment rijp genoeg voor was, leer je pas veel later in je leven. Seks op je elfde maakt je nog niet volwassen; het uitbrengen van een boek maakt je nog geen (goed) schrijver. Rijping en geduld creëren diepgang; snelheid beperkt je tot de ik.

ik ben 11 en ik heb een boek geschreven en ik hou ook van schrijven maar ik ga echt niet wachten tot ik 20 of 25 ben.

je nog je elfde je ook je daar je pas je leven je elfde je nog je nog je tot je

Besef je dat alle je jouw zal achtervolgen?

ik ben 11 en ik heb een boek geschreven en ik hou ook van schrijven maar ik ga echt niet wachten tot ik 20 of 25 ben.

Besef dat deze zin je nog zo'n 70 jaar zal achtervolgen. Op je elfde kun je ook kiezen om seks hebben. Of je daar op dat moment rijp genoeg voor was, leer je pas veel later in je leven. Seks op je elfde maakt je nog niet volwassen; het uitbrengen van een boek maakt je nog geen (goed) schrijver. Rijping en geduld creëren diepgang; snelheid beperkt je tot de ik.

Grappige vergelijking, maar over 70 jaar is iedereen dat boek dat je uitbracht toen je 11 was toch alweer vergeten? Tenzij je een bestsellerauteur wordt en iedereen die eerste collectorsitem wil hebben...

ik ben 11 en ik heb een boek geschreven en ik hou ook van schrijven maar ik ga echt niet wachten tot ik 20 of 25 ben.

je nog je elfde je ook je daar je pas je leven je elfde je nog je nog je tot je

Besef je dat alle je jouw zal achtervolgen?

:P

Grappig dat dit topic nog steeds leeft. Wat me wel altijd opvalt bij dit soort vragen, is dat er een soort ingebakken mentaal vangnet in zit. "word ik afgewezen omdat ik te jong ben?" nee, iemands werk wordt afgewezen als de uitgever denkt dat het niet te verkopen is. Verschil van mening of dit een kwaliteitsbeoordeling is. Feit is denk ik dat de kans dat je iets verkoopbaars schrijft groeit naarmate je meer schrijfervaring en levenservaring hebt. Ik denk dat je zonder die combinatie weinig kans maakt op een contract. Ik denk dan ook dat iemand zeker te jong kan zijn om te worden uitgegeven. Maar nooit te jong om te schrijven.