Wat moeten vrouwen schrijven?

De aanleiding van mijn vragen is gelegen in een bericht over de uitkomst van de verstrekking van een literaire prijs. De aanleiding is niet hetzelfde als de vraag zelf. Het is toch niet zo vreemd om te willen onderzoeken wat voor tekst - geschreven door vrouwen - mannen graag lezen? Daar hoef je toch niet van alles bij te halen als emancipatie, rollenpatronen, halfvolle melk en het behagen van een jury? Dat mag best, maar ik heb er geen antwoord op de vraag mee. Misschien is het ook een lastige vraag. Kan. Nog eens dan, voor de juiste interpretatie: ik stelde geen vraag over een jury, maar over 'mannen'.

Wat (voor soort boek) moeten vrouwen schrijven, zodat mannen het interessant vinden? Of anders geformuleerd: Wat voor tekst, geschreven door vrouwen, willen mannen graag lezen? (en dan zó graag dat ze het een prijs zouden toekennen).

De aanleiding van mijn vragen is gelegen in een bericht over de uitkomst van de verstrekking van een literaire prijs. De aanleiding is niet hetzelfde als de vraag zelf. Het is toch niet zo vreemd om te willen onderzoeken wat voor tekst - geschreven door vrouwen - mannen graag lezen? Daar hoef je toch niet van alles bij te halen als emancipatie, rollenpatronen, halfvolle melk en het behagen van een jury? Dat mag best, maar ik heb er geen antwoord op de vraag mee. Misschien is het ook een lastige vraag. Kan.

Je vraagt wat een vrouw zou moeten schrijven om ook voor zo'n prijs in aanmerking te moeten komen. Dan vraag je drie dingen: A) of vrouwen minder goed schrijven dan mannen B) of er een recept is voor het winnen van een prijs, namelijk door onderwerp keuze of een specifieke uitwerking van een onderwerp dat prijs-waardiger is dan andere uitwerkingen. C) of de jury bevooroordeeld is ten opzichte van vrouwen Mogelijke antwoorden op A: Ja, vrouwen schrijven inherent slechter door hun geslacht. Nee, geslacht heeft niets te maken met de kwaliteit van een literair werk Mogelijke antwoorden op B: Ja, er is een geheim recept. Nee, het hangt van het unieke boek af en dat unieke is niet in een recept te vangen. Mogelijke antwoorden op C: Ja de jury is bevooroordeeld. Nee, de jury is niet bevooroordeeld. Je stelt in je laatste post een andere vraag dan in je eerste, namelijk wat voor soort teksten mannen graag lezen. Dat is voer voor marktonderzoek, maar een simpel bezoek aan de boekwinkel spreekt (sorry) boekdelen. Kijk naar de kaften. Je ziet meteen welke boeken expliciet op mannen gericht zijn. Vergelijk een Tom Clancy roman met een Chicklit roman. Het ontwerp alleen al is duidelijk. Ga vervolgens eens kijken naar de mannenkaften en lees de achterflappen.

Tenzij er hier mannen aanwezig zijn die in de jury zitten van een prestigieuze literaire prijs, kan er naar dat antwoord enkel gegist worden. En dan moet je al gaan interpreteren.

Ik lees de vraag ook als : 'Wat willen mannen van vrouwen lezen dat ze niet bij mannen kunnen/willen lezen?'

Een aantal jaren geleden was ik bij een prijsuitreiking voor jonge wetenschappers. De directeur van het NWO, de prijsuitreikende instantie, roemde het feit dat onder de prijswinnaars zoveel jonge vrouwen waren. De toenmalige minister, Ronald Plasterk, kwam daar in zijn praatje op terug. 'Wacht maar wat daar over een paar jaar van over is' was ongeveer de strekking van zijn verhaal. Er zijn inderdaad maar heel weinig vrouwen die uiteindelijk hoogleraar worden. Vrouwen in topfuncties zijn, vooral in Nederland over het algemeen nog een rariteit. Is dat omdat ze slechter zijn? Ik denk het niet. Hun rol ligt, al dan niet uit vrije keus, veel dichter bij gezin en opvoeding. Ze krijgen en nemen eenvoudig niet de gelegenheid zich te ontplooien. Zo is het op veel terreinen, dus waarom zou schrijven een uitzondering zijn? In bijgaand artikel is mooi beschreven hoe zoiets werkt: http://www.sciencepalooza.nl/2009/04/vrouwen-zeur… Het experiment zoals Beca schrijft is al verschillende keren uitgevoerd. Een recent voorbeeld is Nicci French, een schrijversechtpaar die niet laat weten welk stukje door de man of vrouw geschreven is.

Hehe, gewoon iemand die de feiten opnoemt. Waarom is dit voor het gros van de mensen - waaronder vooral Harryhol - zo moeilijk te accepteren? Harryhol gaat bijna op zijn achterpoten staan van de verontwaardiging op mijn post, en roept gewoonweg onzin. Ik weet niet welk belang hij heeft bij het verdraaien van de werkelijkheid, maar het is gewoonweg onzin te roepen dat vrouwen net zo uitblinken in kunst, wetenschap, bedrijfswereld en noem maar op welke domeinen als mannen. Dit is gewoonweg niet waar, en gaat in tegen alle cijfers. Dan ben je gewoon niet goed bij je hoofd als je dit beweert. Dan leef je gewoon niet in de realiteit zoals we daar dagelijks mee geconfronteerd worden, of misschien wil meneer Harryhol gewoon graag aardig gevonden worden door een sociaal wenselijk praatje te houden. Maar Simon Corson zegt gewoon waar het in principe op neerkomt: vrouwen in topfuncties is een rariteit, en hun rol ligt anders. Hoe kun je verwachten dat vrouwen kinderen opvoeden - wat gewoon een zeer zware taak is, vooral de eerste jaren - en ook nog eens meesterwerken schrijven? Dat kan alleen als je om 1 of andere reden een sociaal wenselijk verhaal wilt houden zoals Harryhol, wat helemaal nergens op gebaseerd is. Wat Simon Corson zegt is niet vrouwonvriendelijk, ook niet ouderwets, ook niet anti progressief, het is simpelweg hoe de zaken ervoor staan.

Je vraagt wat een vrouw zou moeten schrijven om ook voor zo'n prijs in aanmerking te moeten komen.

Als het IRL was, zou ik je vragen, de gestelde vraag (uit het begintopic) eens hardop voor te lezen. Wat is de vraag? Niet wat jij er hier van maakt. Maar we zijn niet IRL, dan verliep het gesprek denk ik wat gemakkelijker (nu ja, wie weet, misschien ook niet).

Tenzij er hier mannen aanwezig zijn die in de jury zitten van een prestigieuze literaire prijs, kan er naar dat antwoord enkel gegist worden. En dan moet je al gaan interpreteren.

't Is gewoon een vraag aan mannen, Hekate. Niet aan juryleden.

Je vraagt wat een vrouw zou moeten schrijven om ook voor zo'n prijs in aanmerking te moeten komen.

Als het IRL was, zou ik je vragen, de gestelde vraag (uit het begintopic) eens hardop voor te lezen. Wat is de vraag? Niet wat jij er hier van maakt. Maar we zijn niet IRL, dan verliep het gesprek denk ik wat gemakkelijker (nu ja, wie weet, misschien ook niet).

Ik wil je oprecht begrijpen. Dit is je oorspronkelijke post:

Naar aanleiding van de zoveelste mannelijke winnaar van een prestigieuze literaire prijs (m.n. nu de Libris Literatuurprijs) zat ik daar een beetje over te denken en te filosoferen met Simon, wat uitmondde in de vraag: Wat (voor soort boek) moeten vrouwen schrijven, zodat mannen het interessant vinden?

Het eerste deel van je post geeft het de man versus vrouw lading. Het tweede deel is neutraal, maar is niet meer neutraal te lezen vanwege de suggestie die besloten ligt in het eerste deel. Maar goed. Het antwoord is dat kaften verhaal dat ik hierboven plaatste.

Of anders geformuleerd: Wat voor tekst, geschreven door vrouwen, willen mannen graag lezen? (en dan zó graag dat ze het een prijs zouden toekennen).

De vraag is hier: hoe kan een vrouw een man het met haar tekst zo naar de zin maken dat hij haar een prijs geeft voor het geschrevene. Overigens is deze vraag volgende mij dezelfde als die ik parafraseerde hier boven. Volgens mij werkt het niet zo, en worden prijzen uitgereikt omdat de jury iets unieks in het boek zag. En volgens mij heeft dat niets met man en vrouw te maken. Een bekroond boek heeft in de ogen van de jury iets gedaan met het onderwerp dat het boven de rest uittilt.

Is het niet zo dat (en nou ga ik even terug naar de oertijd, ik hoop dat jullie dat niet seksistisch vinden) vrouwen van nature gewend zijn meerdere dingen naast elkaar doen en mannen zich vaak richten op één ding? Door dit laatste kunnen mannen over het algemeen beter presteren. Ook als het hierom gaat. Als ik studeer bijvoorbeeld en ik richt mezelf enkel en alleen op mijn doel de stof voldoende beheersen om zo een zo hoog mogelijk cijfer te halen, scoor ik hoger, dan wanneer ik afgeleid word door andere dingen zoals de tv of mensen om mij heen.

Sinds mijn jeugd lees ik graag, en sinds die tijd kon ik, en nog steeds, geen auteurs namen onthouden. Misschien jammer voor die schrijvers, maar ik ging af op recenties en wat mijn omgeving mij vertelde, of gewoon in de boekenzaak zelf. Ik ging voor het onderwerp of de inhoud, en wie het gemaakt had interesseerde me minder. Als het goed geschreven was noteerde of onthield ik de auteur en keek of hij of zij meer goed werk had uitgebracht, en las deze vervolgens, maar ging altijd voor de inhoud. Ik maak dus geen onderscheid in de sexe, dat interesseerd me op geen enkele manier, overigens ik ben man. Dit forum vind ik best interessant, en vind het logisch wat hier gebeurt, proberen te analiseren waarom mannen meer in de prijzen vallen, maar eigenlijk niet relevant, het gaat toch om het boek zelf. Het 2e boek in de ranglijst van winnaars is vaak net zo goed, of nog beter, de hele lijst met genomineerden is de moeite waard. Dat mannen vaker op de 1e plaats staan, en minder vrouwen, is naar mijn idee nog steeds een ontwikkeling in de emancipatie van zowel vrouwen, als mannen, bewuste, en nog vaker onbewuste processen, en je ziet het in bijna alle beroepen. Het is net zoiets als het benoemen van allochtone nederlanders, terwijl het inmiddels gewone nederlanders zijn, haal het stempel weg en je hebt veelkleurige nederlanders, zoals je ook veelkleurige auteurs hebt.

Maar Simon Corson zegt gewoon waar het in principe op neerkomt: vrouwen in topfuncties is een rariteit, en hun rol ligt anders. Hoe kun je verwachten dat vrouwen kinderen opvoeden - wat gewoon een zeer zware taak is, vooral de eerste jaren - en ook nog eens meesterwerken schrijven?

Als vaders hun verantwoordelijkheid nemen en de opvoeding niet aan moeder overlaten... :D Maar waarom ligt de nadruk op het hebben van kinderen? Ik ben vrouw, begin dertig, en heb absoluut geen kinderwens. Omdat ik met kinderen werk wordt daar vaak raar van op gekeken... en ik heb gemerkt dat sommige vrouwen (o.a. collega´s) zich beter willen voelen omdat zij wel moeder zijn, en zij wel een bevalling hebben meegemaakt... Kinderen als een soort statussymbool. (Ik lees wel eens schrijversblogs, en veel vrouwelijke schrijvers moeten altijd even melden dat ze ook moeder zijn. Dan vraag ik me altijd af wat dat met schrijven te maken heeft.) Dus vrouwen winnen geen literair prijzen omdat ze kinderen moeten opvoeden? Eén van mijn helden is Toni Morrison. Een Nobelprijs, Pulitzerprijs, Princeton docent... En twee kinderen.

Ik kijk namelijk TV en lees kranten :-)

Wat wil je daarmee zeggen?

Ik kijk namelijk TV en lees kranten :-)

Wat wil je daarmee zeggen?

Dat vrouwen minstens zo graag op tv willen als mannen. Dat vrouwen net zo graag succes en macht willen als mannen.

Ik denk dat dat per persoon verschilt. Je hebt namelijk ook hele vrouwelijke vrouwen en mannen en visa versa. En op tv komen alle versies voor.

Maar Simon Corson zegt gewoon waar het in principe op neerkomt: vrouwen in topfuncties is een rariteit, en hun rol ligt anders. Hoe kun je verwachten dat vrouwen kinderen opvoeden - wat gewoon een zeer zware taak is, vooral de eerste jaren - en ook nog eens meesterwerken schrijven?

Als vaders hun verantwoordelijkheid nemen en de opvoeding niet aan moeder overlaten... :D Maar waarom ligt de nadruk op het hebben van kinderen? Ik ben vrouw, begin dertig, en heb absoluut geen kinderwens. Omdat ik met kinderen werk wordt daar vaak raar van op gekeken... en ik heb gemerkt dat sommige vrouwen (o.a. collega´s) zich beter willen voelen omdat zij wel moeder zijn, en zij wel een bevalling hebben meegemaakt... Kinderen als een soort statussymbool. (Ik lees wel eens schrijversblogs, en veel vrouwelijke schrijvers moeten altijd even melden dat ze ook moeder zijn. Dan vraag ik me altijd af wat dat met schrijven te maken heeft.) Dus vrouwen winnen geen literair prijzen omdat ze kinderen moeten opvoeden? Eén van mijn helden is Toni Morrison. Een Nobelprijs, Pulitzerprijs, Princeton docent... En twee kinderen.

Je moet zelf toch ook weten, als werkzaam in de kindersector, dat kinderen opvoeden een zware en soms vermoeiende bezigheid is (heb overigens zelf geen kinderen, maar het is wat ik merk en zie in de omgeving). Ik zou niet weten waar een moeder tijd vandaan zou halen om iets van waarde te kunnen schrijven als ze kinderen moet opvoeden. Dit bemoeilijkt het hele gebeuren. Daarnaast sluit ik me ook aan bij wat Four Seasons zegt en wat Simon zegt over concurrentiedrang etc. Al deze zaken - en dus niet een aangeboren kwaliteitsverschil tussen mannen en vrouwen oid - zorgen ervoor dat mannen net even een stap verder gaan, net iets harder het gaspedaal indrukken etc. Ik geloof er helemaal niets van dat vrouwen zaken moeten schrijven die mannen ook leuk vinden. Waarom? Er zijn meer vrouwelijke lezers dan mannelijke lezers, dus dat zou commercieel niet eens slim zijn. En daarnaast zijn er toch genoeg vrouwelijke schrijvers die over onderwerpen schrijven die mannen ook leuk vinden. Genoeg thrillerschrijvers etc. Het maakt mij ook helemaal niet uit of een boek door een vrouw of een man is geschreven. Het zou me ook helemaal niet uitmaken of een prijs door een man of een vrouw wordt gewonnen, als het boek maar goed is. Maar als je het dan toch over man-vrouw in de literatuur hebt, dan moet men wel bij de les blijven en zich aan de feiten houden. En niet zoals bijvoorbeeld Harryhol zomaar wat roepen omdat dat leuk en aardig klinkt.

Ik denk dat dat per persoon verschilt. Je hebt namelijk ook hele vrouwelijke vrouwen en mannen en visa versa. En op tv komen alle versies voor.

Ja natuurlijk. Mensen zijn verschillend. Ik vind het alleen heel vreemd als mensen claimen dat vrouwen minder capaciteiten hebben dan mannen, en helemaal als vrouwen zeggen dat vrouwen minder interesse hebben in roem of macht. Vrouwen uiten hun ambities anders dan mannen, maar dat betekent niet dat de ambities er niet zijn. Er zijn een heleboel historische redenen voor dat vrouwen ondervertegenwoordigd zijn in topposities en ook zijn er heel wat bijdragen van vrouwen aan de kunst en de wetenschap weggemoffeld door mannen die met de eer streken. En ondanks dat zijn er onmiskenbaar enorm grote bijdragen gedocumenteerd van vrouwen in elk denkbaar werkveld, van kunst en wetenschap tot politiek en religie. De suggestie dat vrouwen inherent minder capabel zijn dan mannen vind ik ridicuul. Enkel in de sport zijn mannen biologisch gezien sterker dan vrouwen. Maar de relatieve prestaties van vrouwen op topniveau zijn zeker niet minder.

Dus elke vrouw is een moeder? Edit: dit is een reactie op bavarios´ bericht, niet op Harry´s.

Dus elke vrouw is een moeder?

Nee natuurlijk niet, maar je moet het statistisch gezien bekijken natuurlijk. Als 70 van de 100 vrouwen - ik noem maar een getal - een kind of meerdere kinderen krijgen, wordt de kans een stuk lager een meesterwerk te kunnen schrijven dan wanneer geen van deze vrouwen een kind zouden krijgen. Gewoon omdat er meer tijd is voor schrijven. Dit is niet de volledige verklaring, maar wel een groot deel van de verklaring waarom zo weinig vrouwen de top bereiken in welk domein dan ook.

Niet elke vrouw is een moeder, maar vrijwel elke vrouw speelt haar vrouwelijke rol, zoals vrijwel elke man zijn mannelijke rol speelt. Niet elke schrijver is een winnaar. Uit de grote groep schrijvers die zich dagelijks inspant om een meesterwerk te schrijven komen slechts enkele winnaars voort. De rol van de man is meer op prestatie gericht, wat tot een grotere kans leidt. Om een kans te maken om te winnen moeten vrouwen dus meer prestatiegericht schrijven.

Dus elke vrouw is een moeder?

Nee natuurlijk niet, maar je moet het statistisch gezien bekijken natuurlijk. Als 70 van de 100 vrouwen - ik noem maar een getal - een kind of meerdere kinderen krijgen, wordt de kans een stuk lager een meesterwerk te kunnen schrijven dan wanneer geen van deze vrouwen een kind zouden krijgen. Gewoon omdat er meer tijd is voor schrijven. Dit is niet de volledige verklaring, maar wel een groot deel van de verklaring waarom zo weinig vrouwen de top bereiken in welk domein dan ook.

Hahaha en al die mannen zitten duimen te draaien in plaats van keihard te werken op kantoren of in fabrieken? Die hebben opeens tijd zat? Bavarios, je bent een bevooroordeeld relikwie met de gevaarlijke illusie dat je een realist bent. In plaats daarvan heb je het gewoon fout. Wen aan die zin, je zult hem vaker horen: je hebt het fout.

De vraag is hier: hoe kan een vrouw een man het met haar tekst zo naar de zin maken dat hij haar een prijs geeft voor het geschrevene.

Ja, in principe. Wat vindt een man zó goed aan een tekst - geschreven door een vrouw - dat hij haar ervoor complimenteert? Wat is het in een tekst dat een man daartoe zou drijven - tot een compliment? Ik heb het over tekst, niet over billen, borsten of baarmoeders.

Overigens is deze vraag volgende mij dezelfde als die ik parafraseerde hier boven.

Daar ligt m.i. een nuanceverschil:

Je vraagt wat een vrouw zou moeten schrijven om ook voor zo'n prijs in aanmerking te moeten komen.

Met zo'n prijs bedoel je denk ik iets als de LLP? Ergens schreef je iets over dat je aan kaften in de boekwinkel kon zien wat mannen graag lezen. Oké. Alleen: worden met die boeken prijzen gewonnen? En als dat zo is, vindt een man het dan leuk om zich te realiseren dat het boek dat / de boeken die hij graag leest, door een vrouw is geschreven? Of wordt het boek daardoor minder leuk (mede in de betekenis van minder waardevol)? Het zijn van die dingen die ik me zo afvraag als er 'weer' mannen bovenaan de lijst staan. Ik weet het niet; ik stel mezelf de vraag ook: vind ik boeken door mannen geschreven kwalitatief van een andere (hogere) orde dan boeken door vrouwen geschreven? Misschien kom ik in de loop van de slaap tot een goed antwoord. Ik geloof dat het iets te maken heeft met het verschijnsel man en zijn uitstraling, iets van een beleving van zijn onaantastbare ik. Dat heeft tot gevolg dat hij 'weet': wat ik doe (lees: schrijf) is goed. Omdat ik het geschreven heb. <- Overigens heb ik zelf dat gevoel / die waarneming ook van mijn eigen werk, en vroeger dachten ze dat ik een jongetje was. :)

De vraag is hier: hoe kan een vrouw een man het met haar tekst zo naar de zin maken dat hij haar een prijs geeft voor het geschrevene.

Ja, in principe. Wat vindt een man zó goed aan een tekst - geschreven door een vrouw - dat hij haar ervoor complimenteert? Wat is het in een tekst dat een man daartoe zou drijven - tot een compliment? Ik heb het over tekst, niet over billen, borsten of baarmoeders.

Overigens is deze vraag volgende mij dezelfde als die ik parafraseerde hier boven.

Daar ligt m.i. een nuanceverschil:

Je vraagt wat een vrouw zou moeten schrijven om ook voor zo'n prijs in aanmerking te moeten komen.

Met zo'n prijs bedoel je denk ik iets als de LLP? Ergens schreef je iets over dat je aan kaften in de boekwinkel kon zien wat mannen graag lezen. Oké. Alleen: worden met die boeken prijzen gewonnen? En als dat zo is, vindt een man het dan leuk om zich te realiseren dat het boek dat / de boeken die hij graag leest, door een vrouw is geschreven? Of wordt het boek daardoor minder leuk (mede in de betekenis van minder waardevol)? Het zijn van die dingen die ik me zo afvraag als er 'weer' mannen bovenaan de lijst staan. Ik weet het niet; ik stel mezelf de vraag ook: vind ik boeken door mannen geschreven kwalitatief van een andere (hogere) orde dan boeken door vrouwen geschreven? Misschien kom ik in de loop van de slaap tot een goed antwoord. Ik geloof dat het iets te maken heeft met het verschijnsel man en zijn uitstraling, iets van een beleving van zijn onaantastbare ik. Dat heeft tot gevolg dat hij 'weet': wat ik doe (lees: schrijf) is goed. Omdat ik het geschreven heb.

Je overschat mannen. En je stelt twee vragen. Wat willen mannen in het algemeen lezen? Kijk in de boekwinkel. Wat wint een literaire prijs? Een uniek boek.

Grappig. Ik had er net een zinnetje aan toegevoegd. :)

Grappig. Ik had er net een zinnetje aan toegevoegd. :)

Maakt voor mijn antwoord geen verschil ;-) Ik geloof gewoon echt niet dat mannen zich wat aantrekken van de sekse van de schrijver en al helemaal niet dat mannen een boek wantrouwig bekijken als het door een vrouw is geschreven. Hooguit denk ik dan mannen over het algemeen geen chicklit willen lezen, net zo als vrouwen over het algemeen minder geïnteresseerd zijn in techno thrillers. Maar op het niveau van de literaire roman is er volgens mij echt geen enkel verschil meer.

Het is moeilijk bescheiden te blijven voor een kerel met zoveel talent. Mannen wordenn niet overschat. Vrouwen weten ze precies te plaatsen.

Dus elke vrouw is een moeder?

Nee natuurlijk niet, maar je moet het statistisch gezien bekijken natuurlijk. Als 70 van de 100 vrouwen - ik noem maar een getal - een kind of meerdere kinderen krijgen, wordt de kans een stuk lager een meesterwerk te kunnen schrijven dan wanneer geen van deze vrouwen een kind zouden krijgen. Gewoon omdat er meer tijd is voor schrijven. Dit is niet de volledige verklaring, maar wel een groot deel van de verklaring waarom zo weinig vrouwen de top bereiken in welk domein dan ook.

Hahaha en al die mannen zitten duimen te draaien in plaats van keihard te werken op kantoren of in fabrieken? Die hebben opeens tijd zat? Bavarios, je bent een bevooroordeeld relikwie met de gevaarlijke illusie dat je een realist bent. In plaats daarvan heb je het gewoon fout. Wen aan die zin, je zult hem vaker horen: je hebt het fout.

Ga nu maar eerst eens cijfers geven dat vrouwen in de wetenschap, in het bedrijfsleven en in de kunst dezelfde topprestatie leveren als mannen, want je zit aantoonbare onzin te roepen. Waar komt de drang vandaan om deze aantoonbare onzin te roepen en je op te werpen als zogenaamd progressieve hoeder en beschermer van het vrouwelijk geslacht. Ze kunnen goed genoeg voor zichzelf opkomen en hebben geen aantoonbare onzin nodig van een pluimstrijker en brabbelaar.

Wat MvM schrijft vind ik heel interessant, maar dit terzijde. Thérèse, in die jury's zitten bijna alleen maar mannen, volgepropte buiken, conservatisme van heb ik jou daar, blablabla. Daar kun je toch niet van verwachten dat ze de fijnzinnige nuanceringen, de emotionele waarheden en gevoeligheden, die het leven kenmerken en waar vrouwen meesterlijk over schrijven, kunnen invoelen?! Kom op zeg, aan die mannekes moet nog jaren geschaafd worden, wat zeg ik: decennia (eeuwen?). Kijk maar naar Bavarios, zo zelfingenomen stel ik mij de juryleden ook voor. Overigens, het is de gelauwerde Marguerite Yourcenar altijd kwalijk genomen dat zij als enige vrouw tussen de ouwe literaire mannen van de Academie Francaise heeft plaatsgenomen. Daar móet je niet eens tussen willen zitten. Nog een overigens: de Man Booker Prize is tientallen malen gewonnen door een vrouw. Vaak heeft men daar een m/v jury. Maar ja, hier in Engeland waait op literair gebied een veel frissere wind dan in good old Holland, waar nog men steeds (hoe modern men ook denkt te zijn en vooral op cultureel gebied) vijftig jaar achterloopt, om over Vlaanderen nog maar te zwijgen. Samenvattend: dames, ga vooral door met schrijven vanuit je hart, dan volgt je pen vanzelf. Laat die mannen maar met hun oorkondes in hun armpjes geklemd liggen woelen in hun bedjes. Ik weet wel mooiere dingen om opgewonden van te raken. Greetings.

Dus elke vrouw is een moeder?

Nee natuurlijk niet, maar je moet het statistisch gezien bekijken natuurlijk. Als 70 van de 100 vrouwen - ik noem maar een getal - een kind of meerdere kinderen krijgen, wordt de kans een stuk lager een meesterwerk te kunnen schrijven dan wanneer geen van deze vrouwen een kind zouden krijgen. Gewoon omdat er meer tijd is voor schrijven. Dit is niet de volledige verklaring, maar wel een groot deel van de verklaring waarom zo weinig vrouwen de top bereiken in welk domein dan ook.

Hahaha en al die mannen zitten duimen te draaien in plaats van keihard te werken op kantoren of in fabrieken? Die hebben opeens tijd zat? Bavarios, je bent een bevooroordeeld relikwie met de gevaarlijke illusie dat je een realist bent. In plaats daarvan heb je het gewoon fout. Wen aan die zin, je zult hem vaker horen: je hebt het fout.

Ga nu maar eerst eens cijfers geven dat vrouwen in de wetenschap, in het bedrijfsleven en in de kunst dezelfde topprestatie leveren als mannen, want je zit aantoonbare onzin te roepen. Waar komt de drang vandaan om deze aantoonbare onzin te roepen en je op te werpen als zogenaamd progressieve hoeder en beschermer van het vrouwelijk geslacht. Ze kunnen goed genoeg voor zichzelf opkomen en hebben geen aantoonbare onzin nodig van een pluimstrijker en brabbelaar.

Kostelijk! Ik mag jouw seksistische onzin niet tegenspreken omdat ik een man ben. Ga jij nou maar eens Marie Curie en Mary Shelly googlen. En Ursula le Guin. En JK Rowling. En Angela Merkel En Thatcher. En al die andere vrouwen die hun stempel op de geschiedenis hebben gedrukt.

En dan zou je ook nog moeten onderzoeken of er nog andere aspecten zijn die de winnende mannen onderscheiden van de niet-winnende vrouwen.

Allemaal homo's. Ook al geven ze het niet toe en zijn ze keurig getrouwd met iemand van een ander geslacht ;-) Bovendien: ze drinken allemaal uitsluitend karnemelk. Het punt is dat de winnaars beoordeeld zijn op hun verhaal en niet op wie of wat ze zijn. De essentie van de vraag is -nogmaals- niet waarom een bepaalde groep schrijvers geen prijzen wint, maar wat de kenmerken van de verhalen zijn die winnen. En dan moet je je niet focussen op de kenmerken van de schrijvers en de vooroordelen daarover.

Kostelijk! Ik mag jouw seksistische onzin niet tegenspreken omdat ik een man ben.

Drink een glas water en laat je hormoontjes maar even zakken.

Ga jij nou maar eens Marie Curie en Mary Shelly googlen. En Ursula le Guin. En JK Rowling. En Angela Merkel En Thatcher. En al die andere vrouwen die hun stempel op de geschiedenis hebben gedrukt.

Och...

Kostelijk! Ik mag jouw seksistische onzin niet tegenspreken omdat ik een man ben.

Drink een glas water en laat je hormoontjes maar even zakken.

Ga jij nou maar eens Marie Curie en Mary Shelly googlen. En Ursula le Guin. En JK Rowling. En Angela Merkel En Thatcher. En al die andere vrouwen die hun stempel op de geschiedenis hebben gedrukt.

Och...