# 280 – Hoe onmogelijk dat ook klinkt
?rellensrevsejtleed nee raam ,rooh yrroS, dacht ik nog toen ik het eerder teruglas.
Eerst geloofde ik mijn eigen ogen écht niet meer. Ik zat gewoon mijn ding te doen in Genève. En toen had ik ineens een zesde of misschien zelfs wel zevende zintuig nodig. Er hing iets in de lucht, maar ergens anders kon natuurlijk ook, zoveel was me inmiddels wel duidelijk. En ik had niet eens gespoten, gesnoven of geslikt. Nee, de walrussen, eeuwige aardbeienvelden en gele onderzeeërs van die vier dino's uit Liverpool waren hierbij een schoolvoorbeeld van psychedelisch kinderspel. Dat ik ter plekke gek was geworden, ging er bij mij ook niet in, want alles wat ik daarover gelezen had was anders dan dit. Dit oversteeg alle concepten, categorieën en paradigma's die de mensheid, en mijzelf natuurlijk als professional, zo veel en vooral ver hadden gebracht.
Ik had er nog steeds geen woorden voor, maar het voelde raar en tegelijk heel vertrouwd. Op een gegeven moment zat ik toch maar een beetje aan te modderen, want zelfs tijdsbesef, normaliter mijn zesde zintuig van dienst, schoot nu al hopeloos tekort, en daarmee ook ruimte. Ik was overal en nooit, en langzaam begon het me te dagen dat deze sensatie weleens universeel kon zijn. Het leek wel of ik, en alles, op reis was naar het potentiële verleden.
Een man in de verte leek bijvoorbeeld op James Joyce, maar het kon ook zomaar Calvijn zijn of voor mijn part Schrödinger. De gewaarwording van gezelschap bezorgde me heel even een flard inzicht (Wij stervelingen kunnen het ook echt niet laten), maar juist toen (of misschien wel daardoor) werd het allemaal zo mogelijk nóg absurder, al ontging dat me natuurlijk vrijwel finaal – een vertrouwd gevoel, dat ik kende van mijn lessen close reading in het propedeusejaar.
Wel moest ik heel hard huilen, maar het is dan ook niet niks om weer geboren te worden. Met de beste bedoelingen wist ik voor deze kennelijke tijdreis geen betere metafoor te verzinnen. Dat het allemaal begonnen was met een doodgewone deeltjesversneller bleef ook bijna lachwekkend. Maar zo zag een wormgat er vanbinnen blijkbaar uit, want iets anders kon dit nog niet zijn.
Vond het leuk om te lezen al…
Lid sinds
11 jaar 3 maandenRol
Vond het leuk om te lezen al had ik moeite om te volgen en te begrijpen. Misschien ligt het aan mij en zit ik ook in zo'n zwart gat dat rare dingen met me uithaalt. Maar toch vind ik het moeilijk. Goed bedoeld hé.
Ha Wilfried, thanks voor het…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Ha Wilfried, thanks voor het lezen! Ja, ik weet ook niet wat het is, maar bij 'het meest bizarre' denk ik toch meteen aan tijdreizen en kwantummechanica, waar ik verder totaal geen verstand van maar wel weer een gevoel bij heb.
Spannend verhaal, Kruidnagel…
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Spannend verhaal, Kruidnagel. Maar bij het eind aangekomen vroeg ook ik me hopeloos af: wie reimt sich das zusammen.
Het absurde is dus blijkbaar…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Het absurde is dus blijkbaar prima gelukt ;-).
Een kleine reconstructie.
Zo begon het:
Wel moest ik heel hard…
Lid sinds
5 jaar 7 maandenRol
Hierdoor dacht ik dat je je geboorte herbeleefde. Ik zou dan geschreven hebben "het is ook niet niks om opnieuw geboren te worden". Het geheel vind ik verwarrend. Kan er niet echt een touw aan vastknopen.
Ha Fief, ik vond 'opnieuw…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Ha Fief, ik vond 'opnieuw geboren worden' al zo'n gebruikte term uit het geloof en die kant wilde ik niet op. Dank je voor het lezen!
Na het resetten van mijn…
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Na het resetten van mijn brein snap ik het nu volkomen. Wel vraag ik eerder met pensioen te mogen; ik trek het niet langer.
Dank voor je uitleg…
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Dank voor je uitleg Kruidnagel, nu begrijp ik het.
Ik heb het gevoel dat absurditeit niet gelijk staat met chaotisch, alhoewel er trekjes van in kunnen staan.
Orgineel de deeltjesversneller.
Fijne dag.
Toch vind ik het eerder…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Toch vind ik het eerder onbegrijpelijk dan chaotisch 😉.
Is het verhaal té bizar voor…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Is het verhaal té bizar voor woorden, Mike? 🤯🤐🥴😉
Oeps, Kruidnagel, ik heb je…
Lid sinds
6 jaar 10 maandenRol
Oeps, Kruidnagel, ik heb je verhaal over het hoofd gezien, excuus!
Het is een interessante tekst, doordat je heel dicht bij de gedachten en fysieke ervaringen van het hoofdpersonage blijft. Dit is volgens mij ook de reden dat het verhaal een beetje verwarrend is. In eerste instantie lijkt het simpelweg alsof het hoofdpersonage gewoon gek is geworden en ineens alles anders ziet dan anderen (wat hiervoor de reden is, is gissen), maar pas op het eind wordt een beetje duidelijk dat het gaat om tijdreizen. Omdat dit pas aan het eind duidelijk wordt, is het tijdens het lezen lastig om de aandacht erbij te houden en te begrijpen wat er nu precies gebeurt. Om dit te voorkomen kun je bijvoorbeeld als iets eerder hinten dat het gaat om tijdreizen, want niet iedereen combineert een deeltjesversneller met tijdreizen.
Graag gelezen!
Thanks Mike, goeie tip!…
Lid sinds
8 jaar 1 maandRol
Thanks Mike, goeie tip! Fijne avond nog verder. En heel sympathiek dat je iedereen zo uitgebreid te woord staat.
Ik heb de tekst nog een beetje geüpdatet.