Synopsis in kindertaal?

Of 'leg ik het verhaal uit' aan een volwassene en mag ik moeilijker schrijven?

De uitgever of redacteur die naar je werk kijkt, zal als eerste de synopsis lezen nadat hij of zij je brief gelezen heeft.

Jouw synopsis is niet het verhaal dat uiteindelijk op de kaft of als samenvatting in webwinkels komt te staan, dus je hoeft niet bang te zijn om het einde te verklappen.

Deze synopsis is je visitekaartje, elke taalfout die je daarin maakt vermindert de verwachting van de lezer ten aanzien van je manuscript.

Voor de uitgever verpest je echter niets als je het einde vertelt.

Zorg dat je opvalt en niet door kleurtjes of plaatjes maar door je schrijfstijl’, was haar laatste advies.

Wij vragen om – een synopsis, met korte inhoud en plot, en een introductie van de personages – titel, genre – de eerste twee hoofdstukken Verder ontvangen wij graag een begeleidende brief met een korte persoonlijke omschrijving van uzelf, waarbij wordt vermeld: uw naam en adres, en uw e-mailadres.

(...) schrijf ik de synopsis in dezelfde (kinder)taal als het verhaal? Korte zinnen, makkelijke woorden. Of 'leg ik het verhaal uit' aan een volwassene en mag ik moeilijker schrijven?

Dan ga ik toch voor mijn gevoel: kindertaal!

Dan ga ik toch voor mijn gevoel: kindertaal!

Als ik het af heb, zal ik het op Proeflezen zetten (als dat mag).