Willen

Het is 'hij wil' en 'jij wilt'. 'wouden' is volgens mij niet goed, 'wij wilden' wel, maar ik weet niet zeker.

'Wou' is spreektaal. 'Wil' is beter.

Inderdaad. 'Wou(den)' is spreektaal. Daarvoor in de plaats kies je 'wilde(n)'.

"jij wilt" klinkt raar :s

Het is "Wat wil jij" en "Jij wilt niks" geloof ik. Afhankelijk van waar jij staat in de zin? Jij is een soort intieme vorm van hij, dus soms is het de ik-vorm, soms de hij-vorm.

Er waren wilden in de wouden. Vreselijk! Wij wouden is volgens mij geen eens spreektaal.

O, en als 'je' achter het werkwoord komt, volgt er nooit een T. wil je of jij? werk je of jij? speel je of jij?

Ik denk dat 'jij' meer aanwijst dan 'je' Bij 'speel je' voel ik meer klemtoon op het spelen en bij 'speel jij' meer klemtoon op het individu dat aangesproken wordt. T zelfde bij: wat wil je (op willen) wat wil jij ( op jij)

'Wou' is spreektaal. 'Wil' is beter.

Zelf gebruik ik 'wou' nog wel eens, maar eigenlijk alleen in de betekenis 'zou willen'. Een tikkeltje informeel, maar het kan nog net. Het meervoud 'wouden' zou ik nooit gebruiken, erg lelijk.

'Wou en wouwden' is geen spreektaal, het is doodgewoon fout. Honden wouwen, heb ik geleerd. De verleden tijd van het werkwoord willen is wilde. Het is een zwak werkwoord dus de klank verandert niet in de verleden tijd. Net als bij 'zeilen' als werkwoord, verleden tijd zeilde, voltooid verleden tijd gezeild. Willen, wilde, heb gewild.

Misschien ga ik nu off-topic maar; tegenwoordig hoor ik overal gebreejen en gevreejen. Ook op het journaal. Ik heb altijd geleerd: gebreid en gevrijd.

http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/919/ Zie ook Schrijfwijzer (2002) blz. 186

Pluisebol, mijn oudgenoot :) of generatiegenoot ;) , ik wist niet dat men nog breidde (bree??nee toch??) in NL. Is dat woord niet uitgestorven?? :(

Schijnt weer hip te zijn tegenwoordig, maar ik brei zelf niet.

niet eens je eigen sokken Oscar?? Sorry dat is flauw, maar ik ben een maatschappelijk werkster en therapeut en ik herinner me nog van heel vroeger, in NL, dat er vaak werd gezegd dat maatschappelijk werkers "geitenwollen sokken droegen". Zoiets tenminste. Ken je dat? En ieder keer doet me dat denken aan het breien van je eigen sokken. Is dat nou Freudiaans/associaties??

Ik weet niet precies wat Freudiaans ook al weer is, maar 'geitenwollen sokken' ken ik wel.

Je schrijft: hij wil (maar soms ook wilt, maar alleen in een zin als: als je het niet wilt wil ik wel) In dit geval is het 2e persoon enkelvoud, "je" is hier het onderwerp en niet "het".

Oké Schanulleke. Dat was iets wat ik ook niet echt snapte, die 't' zomaar in één keer erachter.

@Mara: dat was ook alleen maar omdat ik niet 2x 'wil' achter elkaar wil, dat klinkt en leest niet fijn vind ik. En toevallig is het nog goed ook :)

Ja, dat bedoel ik ook: ik vind het goed van je, Aart. Dan heb je gewoon een perfect schrijversgevoel!

Vind ik ook. Als vuistregel gebruik ik altijd: gebruik nooit twee keer hetzelfde woord in een zin. BEhalve lidwoorden en dat soort woorden.

ik wil ------------ wil ik * jij/je/u wilt ------ wil jij/je; wilt u hij/zij/het wil ---- wil hij/zij het wij willen ------- willen wij jullie willen ----- willen jullie zij willen ------- willen zij * "Jij wil..." kan eventueel, maar alleen in een dialoog (spreektaal) bij uitroepen of verzuchtingen. Bijvoorbeeld: 'Jij wil ook nooit wat!' ================================== ik wilde jij/je/u wilde hij/zij/het wilde wij wilden jullie wilden zij wilden En niet anders dan zo..... vind ik dan. ;) Ariadne

http://taaladvies.net/taal/advies/vraag/919/

Gevoelsmatig gebruik ik zelden 'wou'. In tegenstelling tot de informatie op de site van Taaladvies lijk ik juist de laatste jaren de enkelvoudsvorm 'wou' steeds vaker in schrijftaal tegen te komen. Of ligt het aan mij (en mijn aandacht voor wil en wou)?

Ik doe meestal in plaats van hij wou dat, hij zou willen dat. Ik doe eigenlijk vrijwel altijd zou willen.. Mag dat eigenlijk?

Ik heb al tientallen adviezen gekregen in de strekking: niet zij wouden maar zij wilden. Toch gebruik ik nog steeds wouden :P @Viev, het is correct Nederlands, dus dat mag :)

Hoe ontleden jullie het werkwoord 'willen' in jullie ms? Ik zo (even net als op de basisschool): ik wil hij wil (maar soms ook wilt, maar alleen in een zin als: als je het niet wilt wil ik wel) wij willen ik wou hij wou wij wouden ik heb gewild

Het werkwoord wouwen bestaat helemaal niet, het is een verbastering en helemaal fout. Net als het werkwoord kannen: jij kan enz. Goed is de vervoeging van kunnen: ik kan jij kunt hij/zij kan wij kunnen zij kunnen.

Ik denk dat er meer naar spreektaal wordt gegrepen omdat het dichter bij de lezer ligt. Net als personages die jijen en jouwen, in plaats van elkaar met u aanspreken (als je dat op basis van de situatie zou mogen verwachten). Verzorgd Nederlands is niet meer de speerpunt waar het om gaat in literatuur: het gaat om de emotionele band met de lezer. En als de lezer wouwt dan raak je hem meer door dat ook te doen dan wanneer je de correcte vervoeging gebruikt. Net als bij versieren: spiegel je aan degene die je wilt versieren. Of de liefhebbers van literatuur er blij mee zijn is niet ter zake: dat zijn er te weinig om rekening mee te houden.

ik wil hij wilt wij willen ik wilde hij wilde wij wilden ik heb gewild

hij wilt

Nee. Willen is een onregelmatig werkwoord, de regelmatige vervoeging met 3e pv +t geldt dus niet. Het is wil: Hij wil ijs.

ik wil jij wilt hij wil