Welk Manuscriptbeoordelingsbureau???

Nee, voor je spelling en grammatica moet je een redacteur vragen. Dat doet zo'n bureau niet. Die beoordelen het op plot, verhaallijn, ontwikkeling van karakters enzovoort. Ze geven aanwijzingen wat beter kan in dat soort dingen. Er staan hier al wel wat topics over, even zoeken dus. Als je je contactknop aanzet in je profiel kunnen mensen van dit forum die redigeren je rechtstreeks benaderen als je daar behoefte aan hebt. Zelf heb ik het op dit moment te druk, maar in minder drukke tijden doe ik dat ook voor forummers tegen een zacht prijsje. Er is vast nog wel iemand die je daarbij kan helpen als je dat wenselijk vindt.

Je kunt me een mailtje sturen als je wilt (want wij kunnen jou inderdaad niet bereiken).

Ik heb mijn manuscript bij bureau de jury ingestuurd. Verbeteren moet je zelf doen, maar je krijgt wel goede adviezen en tips die je helpen het verhaal te verbeteren. Hoofdstukken verplaatsen is mij niet aangeraden, maar heb wel tips gehad waar ik verder mee kon met herschrijven. Een grammaticadingetje waar ik me niet van bewust was, die ik wel regelmatig fout gebruikte heeft ze er ook uit gehaald. Het ligt nu bij een paar uitgevers, dus ik ben benieuwd.

Ik heb mijn manuscript bij bureau de jury ingestuurd. Verbeteren moet je zelf doen, maar je krijgt wel goede adviezen en tips die je helpen het verhaal te verbeteren. Hoofdstukken verplaatsen is mij niet aangeraden, maar heb wel tips gehad waar ik verder mee kon met herschrijven. Een grammaticadingetje waar ik me niet van bewust was, die ik wel regelmatig fout gebruikte heeft ze er ook uit gehaald. Het ligt nu bij een paar uitgevers, dus ik ben benieuwd.

Op onderstaande site staat een heel verslag van de schrijfster Carien Touwen die een onderzoek heeft gedaan naar de verschillende bureau's in Nederland. Heel uitgebried met prijs en daad. http://www.blancoregel.org/Editie3/Manuscriptbeoo…

Ik heb goede ervaringen met Hans ter Mors (Bureau Script Noordwijk). Hij heeft me duidelijk gemaakt wat het verschil is tussen een literair verhaal en een doktersromannetje.

@ Koen. Kun je daar iets meer over vertellen? Wat zijn nu de verschillen, volgens Hans?

HtM heeft me aan de hand van mijn werken getoond wat de verschillen zijn. Vele boeken over schrijven antwoorden daar rechtstreekser op. Ik hoop dat je me het niet kwalijk neemt, maar ik ga daarover niet uitweiden. Ik heb die materie pas eigen gemaakt; wie ben ik dan om hier de leermeester uit te hangen? Lees de boeken. Succes. (En nu maar hopen op mijn percentje)

Citaat Koen: "Succes." Mijn dank is groot!

Ik heb die materie pas eigen gemaakt; wie ben ik dan om hier de leermeester uit te hangen? Lees de boeken. Succes. Heeft niks met leermeesteren te maken, het lijkt me meer de bereidheid om ervaringen te delen met andere (aspirant)schrijvers. Hoeft natuurlijk niet in detail, mag wel! En de boeken, als het daar allemaal zo duidelijk en concreet in zou staan, schreven we allemaal literatuur.

Ik heb ooit een manuscript laten beoordelen door Script + te Amsterdam. Dat ging inderdaad niet om grammatica en spelling, maar vooral om de meer literaire aspecten van het manuscript. Stijl, structuur, perspectief, personages, enzovoort. Heel nuttig! Maar het mocht niet baten bij het binnenhalen van een prijs, namelijk geplaatst worden in een bundel. :-( Desondanks heb ik er veel van geleerd. @ Medusa, en eventuele andere liefhebbers om werk te laten redigeren. Eventueel kunnen jullie bij mij terecht. Net als Zjors wil ik - ook tegen een zacht prijsje ;-) - graag medeforummers terwille zijn. :-) En ik heb momenteel wel wat tijd over. Stuur me maar een berichtje. groetjes, Ariadne

Koen schreef: Ik heb die materie pas eigen gemaakt; wie ben ik dan om hier de leermeester uit te hangen? Lees de boeken. Succes. Ing schreef: Heeft niks met leermeesteren te maken, het lijkt me meer de bereidheid om ervaringen te delen met andere (aspirant)schrijvers. Hoeft natuurlijk niet in detail, mag wel! En de boeken, als het daar allemaal zo duidelijk en concreet in zou staan, schreven we allemaal literatuur. Koen: Ik toets mijn ervaringen aan boeken van schrijvers die het gemaakt hebben (over wat 'het gemaakt hebben' betekent, ga ik niet discussiëren, dat is voor iedereen anders). Ik stel me inderdaad de vraag in hoeverre ik bereid ben om dat alles te delen. Ik zie hier afschuwelijke dingen: taalfouten met de vleet (en dan heb ik het niet over enkele uitschuivertjes, die maak ik hier ook), kromme zinnen, vragen die te gek zijn om te stellen, enzovoorts. Ik denk dat ik hier beter niet in discussie treed. Alleen af en toe een verwijzing of een bondige uitleg. In die boeken over schrijven staat het inderdaad allemaal zeer duidelijk (er is ook rommel bij zoals Het naakte schrijven, jammer van het geld.) In mijn leerboeken over psychologische statistiek staat ook alles zéér duidelijk, toch was het een buisvak.

Ach ja, al die mensen hier die taalfouten BIJ de vleet maken.

Inderdaad, bij de vleet. Maar ik heb het wel over heel andere dingen. Als ik over zulke uitschuivertjes zou struikelen, kom ik hier geen zin verder. Ik schrijf hier mijn teksten tegen een hels tempo, maar een degelijke zin mag je toch altijd van me verwachten. Ik heb lukraak een stukje schrijfsel van jou onder de loep genomen: De aanvrager van een stimuleringsbeurs moet één literair werk op zijn naam hebben staan, dat is verschenen bij een professionele uitgeverij.* De uitspraaktekens op één zijn overbodig. Ze zijn alleen nodig als er kans bestaat op verkeerde uitspraak. (Schrijfwijzer blz. 314) Ik durf bovendien stellen dat ze hier gewoonweg fout zijn. Uit jouw tekst zou je kunnen opmaken dat de aanvrager één, en geen twee werken op zijn naam mag hebben. Maar ja, ik ben dan ook geen redacteur :P

Ieder zijn vak hè, Koen :) Om even terug te komen op de vraag van de topicstarter: ook ik heb goede ervaringen bij Bureau de Jury. Ik kreeg een redelijk uitgebreide beoordeling van mijn manuscript, tips en adviezen waar de knel- en verbeterpunten lagen, en advies welke personages ik zou moeten uitdiepen. Nadat ik mijn manuscript herschreven had met de door haar aangevoerde adviezen in mijn achterhoofd, vond ik inderdaad korte tijd later een uitgever voor mijn boek. Overigens heb ik vage plannen om met boek 2 naar BSN te gaan. Niet omdat ik ontevreden was over De Jury (integendeel zelfs), maar omdat zij een vorm van beoordeling aanbieden die wat specifieker is en m.i. beter past bij iemand die al enigszins van de hoed en de rand weet.

"Ik heb lukraak een stukje schrijfsel van jou onder de loep genomen: De aanvrager van een stimuleringsbeurs moet één literair werk op zijn naam hebben staan, dat is verschenen bij een professionele uitgeverij.* De uitspraaktekens op één zijn overbodig. Ze zijn alleen nodig als er kans bestaat op verkeerde uitspraak. (Schrijfwijzer blz. 314) Ik durf bovendien stellen dat ze hier gewoonweg fout zijn. Uit jouw tekst zou je kunnen opmaken dat de aanvrager één, en geen twee werken op zijn naam mag hebben. Maar ja, ik ben dan ook geen redacteur" Hoezo schrijfsel? Deze tekst is letterlijk overgenomen van de site van het Fonds voor de Letteren. Misschien kun je daar solliciteren? Als redacteur? (Ikzelf heb er al een). Bovendien wordt in de onderhavige tekst (over een stimuleringsbeurs) inderdaad één bedoeld, niet twee. Misschien kun je je die sollicitatiebrief dan ook weer besparen. Voor de rest ben ik het volkomen eens met de reactie hieronder. Blz. 1 van 'Hoe communiceer ik op openbare fora?' door freule Spatia Victoria van Komma tot Vraagteken, 2e druk, 2007, uitgeverij Balans.

Koen, even stoppen met dit soort en op deze toon gebrachte reacties, spaar me alsjeblieft. Anders krijgen we weer zo'n eindeloze discussie over ontzettend kleine benulligheden. Daar heeft niemand toch iets aan?

Nu breekt mijn klomp. Als eerste beginnen te zeveren over onbenulligheden, een weerwoord krijgen en dan gaan janken. Ik gaf Ing een antwoord. Wie moet hier weer persoonlijk worden? Precies. Het antwoord van MJ had ik verwacht: Deze tekst is letterlijk overgenomen van de site van het Fonds voor de Letteren. Onvoorstelbaar!

Hè, kom, laten we alsjeblieft niet weer over details struikelen net als een paar weken terug. (Ik richt mij hierbij tot iedereen, en tot niemand in het bijzonder) Koen, hierbij schenk ik je een virtuele tube lijm om je klomp te herstellen, en laten we het met zijn allen gewoon ontopic houden. :) Over manuscriptbeoordelingsbureaus en het hoe en waarom. Ik heb geen zin in forumongezelligheid, hoor. Ik ben net in zo'n goede bui vandaag.

En ik loop niet meer op klompen, anders waren die van mij ook zeker gebarsten. :D :D :D Want ik schrijf niet voor het Fonds voor de Letteren. Dus. Hoezo "een stukje schrijfsel van jou"?

.

Ik zie dat er door sommigen ook al eens nagedacht wordt alvorens iets te posten. En een Eufdrie die zich uitnodigend opstelt. Daarom mijn bijdrage (doe mijn best): Een bemoedigende reactie van Bureau Script Noordwijk: Een belangrijke kwaliteit van dit manuscript is de overtuigende stijl. Er is rustige ironie en er is voldoende geladenheid om die ironie niet in oubolligheid te laten ontaarden. Alle zinnen en alle passages zijn helder, waardoor het boek van begin tot eind plezierig leesbaar is. Dit is niet bedoeld als vriendelijke dooddoener, ter inleiding van onheilszwangere commentaren – u hebt met Pata Negra een script in de aanbieding dat zeker welwillend zal worden bekeken. Verreweg de meeste manuscripten die op de redactionele bureau belanden zijn helemaal niet ‘plezierig leesbaar’. (tot daar) Mijn boeken over schrijven, en ook Script Noordwijk, hebben me duidelijk gemaakt aan wat een literair verhaal moet beantwoorden. Je kunt de aanwijzingen honderdmaal lezen, maar het is als een stormram die op je hersenen inbeukt: Plots begeeft alle weerstand. -Het literaire verhaal werkt nog door waar het anekdotische verhaal is opgehouden. -De hoofdpersoon overtreft zichzelf na een aanvankelijk succes, hij schiet zijn doel voorbij en belandt in ernstigere problemen. -Onderscheidend voor het literaire verhaal is dat de held, na alle strijd met zijn tegenstrevers, uiteindelijk zichzelf tegenkomt. Als ik alle boeken over schrijven met enkele zinnen zou moeten samenvatten: Niets mag van buitenaf komen. Kop, middel en staart moeten dezelfde DNA-structuur hebben. De boemerang die het hoofdpersonage met de beste bedoelingen naar een welbepaald doel gooit, keert zich als een dodelijk wapen tegen hem. De baan die het daarbij beschrijft is ontdaan van alle toeval of plots opstekende rukwinden. De fatale terugkeer zit in het werpen ingebakken. Achteraf gezien maakte het hoofdpersonage geen kans. Aan zijn mislukking (dood) was niet te ontkomen. Hoewel de plot onvoorspelbaar moet zijn, mag hij nooit verbijsteren. De lezer moet erin hetzelfde bloed zien stromen dan hetwelke door de aders van kop en middel vloeit. Vaag? Aanvankelijk voor mij wel. Niet wat het is, maar door te begrijpen wat het niet is, wordt de strik rond het begrip ‘literair’ almaar verder aangetrokken. Het literaire kalf is gebonden. Misschien breng ik mijn kalfsvlees ooit op de markt. (volgens mij, voorzichtig hier Koen!)

Rudolf, Ja, vanwaar die obsessie. Ik kwam tot de bevinding dat iedereen een avonturenroman kan schrijven. Je valt van het ene verhaal in het andere, wel duizend bladzijden lang als het moet. Elke dag kak je wel een hoopje. Verhalen per strekkende meter. Maar waarin onderscheidt een 'echte' schrijver zich (lees literaire), van al de anderen? Ik dacht aan mooie woordjes, mooie metaforen enzovoort. Niets daarvan, hoewel dit alles 'mooi' meegenomen is. Een literaire roman (proberen) te schrijven is beestenwerk, ploeteren, je inleven tot je tegen de cassière in de supermarkt zegt: "Waarom heb je me bedrogen?" :? Wat wil je zeggen met 'nogal een uitspraak'?

Schrijfboeken en manuscriptbeoordelingsbureaus kunnen toch een manier zijn om je schrijven te verbeteren, te scherpen, Rudolf. Om inzicht te krijgen waar je staat en hoe het beter kan. Of vind jij dat je het allemaal uit jezelf moet halen? Ik heb ook niet altijd (vaak zelfs niet) zicht op de kracht of de zwakte van wat ik geschreven heb. Ik kan me er alles bij voorstellen dat een reactie van een bureau dat duidelijk kan maken. Ook kan ik me voorstellen dat als je een goed schrijfboek leest, dan plots het kwartje kan vallen wat je eigen schrijven betreft. Ik zou blij zijn met een beoordeling dat ze inschatten dat het boek 'zeker welwillend' bekeken zal worden. Het blijft natuurlijk een inschatting.

@ Koen: met 'nogal een uitspraak' bedoelde ik dat het m.i. erg moeilijk is om op te vallen tussen de grote stapel die dagelijks bij een uitgeverij binnenkomt. Je moet een flinke dosis geluk hebben om door de juiste persoon uit de stapel te worden gevist, hoe goed je manuscript ook is. De meeste manuscripten belanden ongelezen op de plank om na een bepaalde termijn te worden teruggestuurd. Koen: Ik heb nooit anders beweerd. Stel dat men de kaarten opnieuw zou kunnen schudden. Iedereen weer aan de meet. Van veel grote namen zul je nooit meer horen. Misschien bedoel je het anders, maar je komt wel ietwat pretentieus over met je opmerkingen over 'alle anderen'. Het is moeilijk genoeg om een boek gepubliceerd te krijgen, ongeacht het genre. Koen: Dat heb je slecht begrepen. Ik schrijf: Maar waarin onderscheidt een 'echte' schrijver zich (lees literaire), van al de anderen? Heb ik gezegd een 'echte' te zijn? Waarom wil je trouwens per se een 'literaire roman' schrijven? Waarom niet gewoon een zo mooi en goed mogelijk boek en dan hopen dat een ander er literatuur in ziet? Je stelt erg hoge eisen aan jezelf. Ik geloof ook niet dat iedereen zomaar een avonturenroman kan schrijven. Alleen literaire pretenties maakt nog geen literatuur. Koen: -Hopen dat anderen iets zien dat er niet is. Man toch, ik zou me een bedrieger voelen. -Iedereen kan een dagboek bijhouden. Een avonturenroman is zo'n veredelde dagboek. Iedereen kan dagenlang over zijn of haar reis vertellen. Een avonturenroman is niet meer dan dat. -Een werk kan best literair zijn en toch niet te vreten, daar ben ik het mee eens. Ik weet dat ik licht verteerbaar schrijf, nu nog het literaire. Je schrijft ook: @ Zjors: ik ben het helemaal met je eens. Het zijn goede hulpmiddelen, met de nadruk op hulpmiddelen. Niet alles, maar wel het meeste moet uit jezelf komen. Dat heet talent. Ik recenseer wel eens romans die de indruk wekken met van die schrijfboeken op schoot te zijn gemaakt. Elke zin klopt, de diepe lagen komen goed naar voren en alles voldoet aan het prototype 'literaire roman'. En toch zit er niets eigens in. Geef me dan maar die avonturenroman waar Koen op afgeeft. Koen: Sorry, maar daar geloof ik niets van als jij schrijft: Elke zin klopt, de diepe lagen komen goed naar voren en alles voldoet aan het prototype 'literaire roman'. Dolgraag het prototype van een literaire roman? Nu ben ik nieuwsgierig, zowel naar jouw protoptype als naar die romans die met boeken over schrijven op schoot gemaakt zijn. Even gek als met een handboek over vliegen op schoot een Boeing besturen.

Iedereen kan een avonturenroman schrijven, maar een gemiddelde forumpost staat vol fouten, zeg je zelf. Op de een of andere manier kan ik dat niet rijmen. Verder denk ik ook dat je schromelijk overdrijft met het "iedereen kan het", maar die paar punten wat "literatuur vs lectuur" is, vind ik wel goed.

Script+ heeft eens een manuscript van mij beoordeeld. Tien pagina's maar. Ze legden meteen de vinger op de zere plek. Ik heb toen die workshops gevolgd en het daarna een tijdje weggelegd. Toen kreeg ik kinderen (en die leiden helemaal af). Daarna kon ik het op de één of andere manier beter verwoorden. Zou mijn inzicht toen veranderd zijn? Misschien.

Misschien heb je het commentaar verinnerlijkt en kon je tekst er daar mee aan de slag. Vervolgens kwam hij in verbeterde versie weer naar buiten. Een soort van kunstmest, zeg maar, dat even inwerken moest voor het goede resultaat.

Pokon!

Rudolf, Wat betreft avonturenromans. Er bestaan goede en minder goede hamburgerketens, maar ik noem het geen restaurants. (een hamburger met frietjes kan al eens smaken) Wonderer, Jij schrijft: Iedereen kan een avonturenroman schrijven, maar een gemiddelde forumpost staat vol fouten, zeg je zelf. Op de een of andere manier kan ik dat niet rijmen. Die opmerking begrijp ik niet. Pietje laat ons zijn vlot leesbare avonturenromannetjes lezen, maar hij verzwijgt dat Mieke er eerst al zijn taalfouten en kromme zinnen heeft uitgeplukt. Bovendien is er geen correlatie tussen je schrijverstalent en je taalbeheersing. Mara, Opgedane kennis kan samen met nieuwe ervaringen onbewust nawerken.