Hoe kijken uitgevers tegen taalfouten

Lijkt mij niet. Het is geen dictee. Het gaat erom dat het verhaal goed is en die twee foutjes pikken ze er t.z.t. wel uit.

Maar die twee foutjes consequent door het hele manuscript gebruikt?

Nee ik ben ervan overtuigd van niet. Een uitgever zou wel oerstom zijn om vanwege zulke fouten een ijzersterk verhaal af te wijzen. Waarom zou hij? Elk verhaal gaat nog minstens 2 keer door de redactiefase heen. Het enige wat ik me wel kan voorstellen is dat hij door zulke foutjes gaat twijfelen aan je taalkennis. Maar zelfs dan. Het gaat om het verhaal. De taal is je gereedschap. Als het verhaal goed is, is de uitgever blij. De rest komt wel. (Mijn jeugdboek Online! is drie keer geredigeerd, zowel door mij als de redacteur. Toch zitten er nog 3 ontzettend stomme fouten in, ik kreeg een mailtje van een Belgische docent die ze had gezien....)

Ik denk dat een uitgever daar wel doorheen leest als het verhaal ijzersterk is. Maar als het verhaal toch al op het randje was... Wel of niet doen... Heb je geen proeflezers dan, Nenko, die zulke fouten eruit halen?

Het is tig keer herschreven, herlezen, gelezen. Die dan mij/ dan zij was er al gedeeltelijk uitgehaald. Stom, een zoekfunctie op dan had ik moeten uitvoeren. Maar ik heb het nog maar naar twee uitgevers gestuurd. Alhoewel een van die uitgevers wel bovenaan mijn lijstje stond.

Ik denk het niet. Mijn uitgever (diegene die nog geinteresseerd is, hoewel het echte grote herschrijven nog niet begonnen is) zei dat er nog de nodige spel en grammatikafouten inzitten en toch wil hij ermee verder.

Hee Nenko, ik ken jou en jij mij! Vorig jaar, korte cursus schrijven, Frans, Amsterdam? Hoe gaat het met je boeken? Ik ben trouwens ook een chicklit aan het schrijven, in opdracht nog wel. Heb jij al een uitgever? Anders moet je die van mij eens benaderen. (Zomer en keuning). Ze staan open voor nieuwe schrijvers voor hun chicklit serie. Als je me mailt krijg je naam en adres en zo. mail@irisboter.nl grappig om je hier weer tegen te komen! Iris

Daar is de redactie voor. Ik vind hen en hun een vrij onduidelijke spellingsregel (eentje waar je je wat meer in moet verdiepen dan bijv. een d of t aan het eind, bedoel ik daarmee) en denk dat een uitgever je dat minder zwaar aanrekent dan echte bloopers als verkeerd verbogen werkwoorden, uitgangen met of zonder t en door elkaar gemixte gezegdes en uitdrukkingen.

Hun en hen is inderdaad een fout die het gros van de schrijvers nog maakt. Dat word je vast niet aangerekend.

Ik heb begrepen dat een aantal jaren geleden al officieel aanvaard is dat 'hun' en 'hen' naar believen gerbruikt mogen worden. Niet meer incorrect, dus.

Hm, dus misschien maak ik bij de twee uitgevers waar mij manuscript al ligt toch nog een kansje. Maar ik heb wel geleerd, eerst nu op zoek naar iemand die goed is in het nederlands. Iris, ik mail je. Inderdaad, Frans, Amsterdam. Die uitgever had ik nog niet gezet in mijn te versturen lijst.

Ik heb deze week "Kinderboeken schrijven" van Wim Daniëls van mijn dochter gekregen. Nou, dat was toch even slikken, hoor! Op de eerste de beste bladzijde zet hij een stukjes tekst, met daarbij de opmerking, dat een uitgever die die passage onder ogen krijgt, beslist niet verder zal lezen. "Verder lezen is zinloos; het is ondenkbaar dat iemand die zo'n beginalinea maakt vederop in de tekst een briljante schrijfstijl laat zien." Ik heb het boekje nog niet uit, maar hij vindt woordkeuze, de zinsbouw en interpunctie minstens zo belangrijk als het plot.

Geef dat stukje tekst eens, Pluisebol? Voor de mensen die dat boek niet hebben en ook wel even willen schrikken? (Of de kont tegen de krib gooien).

Komt ie: Mark Jochems die vandaag jarig is, overdacht alles rustig. Het is drie uur. Hij springt op zijn fiets en rijdt het schoolplein af. Hij zette er meteen de vaart in. Na vijf minuten bereikt hij de bosrand. Hij volgt de bomenzoom, slaat recgts de Fuutstraat in en rijdt het schuurtje in om zijn fiets te stallen. Binnengekomen roept zijn moeder: "Opa en oma zijn er al."

Dank je, Pluisebol. Ja dit lijkt mij ook niet de goede kant uitgaan. Maar toch knap dat Daniëls zo'n inconsistent stuk weet te brouwen :D .

Hee dat boek krijg ik voor mijn verjaardag :P

Sorry mensen, ik heb nu zelf een tikfout gemaakt in die tekst: recgts. Het staat goed in het boek.

dat valt me pas op nu jij het zegt :) had het helemaal niet gezien.

Moet Daniels daar toch gelijk in geven ;) *nog eens goed eigen tekst doorploeg*

Ik zie toch wel een groot verschil tussen een foutje (zelfs een consistent foutje) en die voorbeeldtekst van Daniëls. Het eerste is, zoals het woord al zegt, alleen maar een foutje, er simpel uit te halen door de corrector. Die voorbeeldtekst is meer een teken van totale warhoofderij.

Warhoofderij? 'overdacht alles rustig' vind ik totaal niet iets voor een kinderboek.

Nou SuzyQ, de tekst kan niemand mooi vinden, maar om nu gelijk te zeggen: "Pppfffft! Weg ermee!" Daarom had ik die tekst ook niet geplaatst. Het is dat Marriejeanne erom vroeg. Ik schrok van zijn mening. Hij vindt een verhaal lang niet zo belangrijk als wij. De punt op de juiste plaats! dat is het!

Daar was een tijd terug een topic over, of je stijl of verhaal belangrijker vond. Ik vind stijl bijna net zo belangrijk als het verhaal. Dat kan nog zo mooi zijn, als het zoals bovenstaande beschreven is, leg ik het boek echt weg.

Maar als je zo'n echt heel slechte tekst neerzet, dan denken mensen ook, maar ZO slecht schrijf ik niet. Terwijl hun stijl misschien dichter bij dit voorbeeld ligt en dus duidelijker is dat dat OOK niet goed is.

Nou, rudolf, leg hem maar eens onder de loep en hoeveel fouten haal jij er dan uit? Afgezien van de inhoud.

Sorry, Rudolf,maar de tekst is dus echt slecht. Naast het feit dat alle tijden door elkaar worden gehaald, staat er voornamelijk van alles in wat er niet toe doet. Wat wil de schrijver zeggen? Dat er een bosrand is? Dat zijn fiets binnen moet staan? Weinig flitsend begin. Ik ben ervan overtuigd dat zoiets meteen weggelegd wordt.

Voorbeeldvraag n.a.v. dit fragmentje: Hij volgt de bomenzoom [...] en rijdt het schuurtje in om zijn fiets te stallen. Binnengekomen roept zijn moeder: "Opa en oma zijn er al." Wie is in de laatste zin binnengekomen?

Dat is nu precies wat ik bedoel. Dat is te leren, voluit schrijven. Je moet bij iedere scene bedenken dat de lezer geen voorkennis heeft. Van alles dus. Alle situaties zijn nieuw voor de lezer.

Ik vind het een hele haastige en toen en toen en toen scene, de schrijver heeft weinig moeite gedaan om het verhaal mooi te maken. Er zit iets in zijn kop en dat moet er in drie seconden uit. Maar Pluisebol, woordkeuze, de zinsbouw en interpunctie, dat is toch niet hetzelfde als een sple of tikgout? Een komma kan de hele intentie van een zin veranderen.

Als het door een driejarig kind is geschreven, is het wel erg knap.(ha).....maar het geeft ook aan dat de nederlandse taal best een ingewikkelde taal is. Nadat ik op deze schrijfside kwam ben ik, met jullie tips, mijn werk opnieuw aan het nakijken. Het is een hele klus en ik vraag me af hoe een nieuwe generatie gaat schrijven met zg. "snelle taal cultuur/kortschrift" (de mobielberichten etc.). Overigens is er hier weer een hele discussie op gang om kinderen weer meer de basiselementen van schrijven en lezen te leren.