5 kenmerken van een bestseller auteur - deel 2

Is het een combinatie van slaap, leeftijd, koffie en geconcentreerd hoofdkrabben die creatieve doorbraken veroorzaakt? Bekende schrijvers hebben één ding gemeen: ze zijn allemaal neurotisch. Hieronder volgen vijf definiërende kenmerken.

1. Wees geen amateur

Nagenoeg elke schrijver geeft aan dat inspiratie er altijd is of dat de muze op gezette tijden langskomt voor een bakje koffie. Een echte schrijver is ontzettend beleefd en zou zijn of haar muze nooit alleen laten leuten. Chuck Close zegt erover: ‘Inspiratie is voor amateurs. De rest komt gewoon opdagen en gaat werken.’

John Updike waarschuwt er zelfs voor: ‘Het plezier om niet te schrijven is zo groot dat als je er ooit aan toegeeft, je nooit meer zal schrijven.’

2. Stel uit

Schrijvers klinken onderhand bijzonder ijverig. Ze staan vroeg op, slaan maaltijden over en nemen speed om meer uren te kunnen maken en zelfs degene die dutjes doen blijken workaholics te zijn. Gelukkig blijken schrijvers mensen te zijn en waren ze soms ronduit lui. Edgar Allan Poe zegt bijvoorbeeld: ‘Ik ben buitensporig lui, en heerlijk ijverig - met vlagen.’

Ik geloof graag dat het een goede gewoonte is om lui te zijn, dat het zelfs voordelig is voor het creatieve proces. Ik neem Franz Kafka graag als voorbeeld. In 1908 kreeg hij een nieuwe baan met meer vrije tijd. Hoe gebruikte hij de nieuwe uren van vrijheid? Eerst: lunch, dan een vier uur durend dutje, sportoefeningen, een wandeling, avondeten met zijn familie en dan uiteindelijk rond half elf of half twaalf besteedde hij een paar uur aan schrijven (voornamelijk in zijn dagboek en brieven naar anderen).

3. Drink alcohol en vijftig kopjes koffie per dag (en vergeet je geheime voorraad speed niet)

Drink koffie tot er alleen nog maar cafeïne door je aderen stroomt en vervang die na het schrijven door alcohol. Het is een van de meest betrouwbare methodes om even te ontsnappen aan het dagelijkse leven: goedgekeurd door Ernest Hemingway, die tot diep in de nacht dronk en het toch voor elkaar kreeg om elke dag weer vroeg op te staan.

Sommige schrijvers genieten zelfs van de kater: ‘Omdat mijn geest knettert van de energie en ik heel helder kan nadenken,’ verklaart Francis Bacon.

Koffie is een goede manier om weer terug te komen naar de realiteit. Balzac dronk volgens sommigen vijftig kopjes per dag. Het is mogelijk dat hij een beetje doorsloeg, want hij kreeg uiteindelijk last van buikkrampen, een spastisch gezicht en een hoge bloeddruk. Over koffie zegt hij: ‘Veel mensen beweren dat koffie ze inspireert, maar zoals iedereen weet, maakt koffie saaie mensen alleen maar nog saaier.’

Is vijftig kopjes koffie niet genoeg voor je? Probeer dan speed. De dichter Wystan Hugh Auden slikte ze elke dag alsof het vitaminepillen waren en Graham Greene gebruikte ze om vier keer zo productief te zijn als normaal zodat hij twee boeken tegelijkertijd kon schrijven.

4. Wees 44 jaar oud

Philip Hans Franses, hoogleraar toegepaste econometrie, berekende de literaire piek van grote schrijvers door juryrapporten over winnaars van de Nobelprijs voor de Literatuur te analyseren. Daaruit concludeerde hij dat schrijvers hun literaire piek beleven op iets meer dan de helft van hun leven (0,57). ‘Stel dat een schrijver 100 wordt, dan ligt de piek dus rond hun 57e,’ beweert Franses. Omdat lang niet alle schrijvers 100 jaar worden, is de gemiddelde piekleeftijd 44 jaar. Ben jij al op 57% van je leven?

5. Masturbeer

Thomas Wolfe werd gerevitaliseerd door zijn hand in zijn broek te steken. Aan zijn redacteur vertelde hij dat hij er een ‘goed mannelijk gevoel’ van kreeg en het zijn creativiteit bevorderde ondanks dat het niet seksueel was.

Hij is niet de enige die de behoefte had om teveel informatie te delen met anderen. Flaubert masturbeerde als hij verveeld of wanhopig was. Balzac om zijn koffie-aangedreven schrijfbuien te intensiveren. Hij ‘masturbeerde tot aan de randvan een orgasme, maar er niet over’ zodat hij in een staat van opwinding en enthousiasme terecht kwam, bijna tot het punt van waanzin, niet verder, want een orgasme zou zijn creatieve energie uitputten, een opvatting die hij deelt met David Herbert Richards Lawrence.

Andere schrijvers lieten zich volkomen gaan, zoals Georges Simenon of John Cheever, die dacht dat het zijn creativiteit en zijn zicht beter maakte.

Of schrijfsters minder opscheppen over dat ze masturberen of dat ze het helemaal niet doen, kon ik helaas niet vinden. Maar je kan het altijd uitproberen, toch?

Dit is het tweede deel van artikelen met zinvolle tips en gewoontes van bekende schrijvers. Het eerste deel is hier te vinden.

Door: Elisabeth Hunting