Schrijfprobleem #38 - niet herschrijven

De eerste versie is nooit de definitieve versie. Pas na het herschrijven krijgt het geheel vorm zoals jij dat wil.

Veel schrijvers moeten over een drempel heen voordat ze naar buiten treden met hun werk. De meesten zijn daarna niet meer te houden en schrijven er op los, zonder werkelijk aandacht te besteden aan de kwaliteit van de tekst. Aan schrappen en herschrijven wordt niet meer gedacht.

Maar deze processen zijn juist cruciaal. Bijna alle bekende schrijvers zijn het eens over het feit dat de eerste versie van een verhaal rommel is, een prop papier dat je geschapen hebt en vervolgens moet gaan uitvouwen tot een strak geheel. Tijdens dat uitvouwen begint het echte schrijven pas echt.

Trimmen

Op een eerste versie is altijd iets aan te merken. Sommige scènes sluiten niet op elkaar aan, hier en daar scheelt het aan spelling en grammatica of er zit een personage in je roman die er eigenlijk net zo goed uit kan. Deze problemen zie je doorgaans pas als je met een frisse blik door de tekst heen gaat, of als je het verhaal door iemand laat proeflezen.

Zodra jij je bewust bent van deze kreukels in het papier, kun je ze strak gaan trekken. Dat kost tijd en moeite. Je moet immers fragmenten schrappen en er nieuwe tekst voor in de plaats schrijven. Je brengt structuur aan zodat je de lezer niet onderweg in je ongeredigeerde creativiteit verliest.

Diamant

Herschrijven is dus een cruciaal onderdeel van het schrijven om het verhaal dat jij wil vertellen helder over te laten komen. Vlaams schrijver Bart Moeyaert vergeleek het tijdens de Schrijfdag 2013 van Creatief Schrijven vzw op 23 maart met een ongeslepen diamant. ‘Die laat je ook niet van te voren aan het publiek zien.’ Blijf dus slijpen - of dat nou vijf of vijftien keer is - tot er een versie ligt waar jij mee naar buiten wil treden.