Schrijfprobleem #35: uitgevers als vijand zien

Als ongepubliceerde schrijver kun je redacteuren en uitgevers als ‘die mensen’ gaan zien. Vermijd dit negatieve beeld en omarm ze juist als bondgenoten.

Veel schrijvers kennen het gevoel: je hebt jouw manuscript al meerdere malen ingestuurd, maar telkens krijg je het weer terug. Het is een moeilijke zaak om telkens jezelf te confronteren met de verbeteringen die je door moet voeren, dus kun je al snel negatieve gevoelens voor de boodschapper gaan voelen. Die boodschapper is in dit geval de redacteur, literair agent of uitgever.

Bekijk het eens van de andere kant. Zonder auteurs hebben de uitgevers niks om uit te geven. Zij zijn zich hier maar al te bewust van. De functie die zij bekleden, is in feite die van de poortwachter. Kom je niet langs hem, dan zul je ook niet in het ‘rijk der gepubliceerden’ komen.

Uitgeven in eigen beheer is een manier om de poortwachter te omzeilen, zij het dat de hulp van een redacteur nog steeds noodzakelijk is. Daarnaast is een trend ontstaan dat veel auteurs zich tot uitgeven in eigen beheer wenden, waardoor de uitgevers wel boeken moeten uitgeven waar ze geld mee kunnen verdienen. Ga er dus van uit dat als het aan de uitgever lag, veel meer boeken het daglicht zouden zien. Spijtig genoeg zijn er meer factoren dan alleen de kwaliteit van het boek die meespelen met het besluit om een manuscript te accepteren.

Luister dus goed naar het advies van een redacteur of uitgever en houd altijd meerdere ijzers in het vuur. Is jouw verhaal goed genoeg om uitgegeven te worden, dan gaat het sowieso een plek vinden op de markt. Blijf ondertussen schrijven (en houd het niet bij één werk om tunnelvisie te voorkomen) en breid je netwerk uit. En, niet minder belangrijk, deel je kennis met andere schrijvers zodat je elkaar naar een hoger niveau kunt tillen.