Schrijfprobleem #32: geen geduld hebben

Als er ooit een deugd van schrijvers was, dan is het wel geduld. Niet alleen in het wachten op reactie van hun uitgever of redacteur, maar ook in hun schrijfwerk.

Van de één miljoen schrijvers in Nederland (inmiddels vast een stuk meer) heeft meer dan de helft te weinig geduld. Dat valt te zien aan de grote slush pile die bij elke boekenuitgever in de hoek staat en aan de grote hoeveelheid boeken die in eigen beheer worden uitgegeven.

Moeten veel schrijvers dan wachten met het insturen van hun manuscript? Ja en nee. Heb je een manuscript liggen dat je na een aantal herschrijfrondes geschikt acht om in te sturen, dan moet je ervoor gaan. Houd dan wel rekening met de drukte die heerst op een redactie, en dat twee tot vier maanden in uitgeverswereld geen lange tijd is voordat je reactie krijgt.

Toch kun je jouw manuscript nog zo geschikt voor publicatie vinden, misschien is jouw schrijfstijl dat niet. Iedere schrijver ondergaat een reis waarin zijn of haar schrijfwerk groeit. Op sommige punten in die reis zul je werk voltooien waar je trots op mag zijn, maar waar de lezers misschien niet op zitten te wachten. De oplossing: laat het manuscript op de plank rusten, en leer van de ervaring die je hebt opgedaan.

De meeste bekende auteurs hebben manuscripten liggen die stof verzamelen. Ze hebben die verhalen geschreven omdat ze eruit moesten, of omdat ze bewust ervaring op wilden doen en wisten dat het manuscript niet publicabel zou zijn. Een troostgedachte is dat zo’n manuscript altijd een opstapje is naar een beter verhaal, en misschien wel een bestseller.

Is je manuscript dus één of meerdere keren geweigerd? Laat het dan rusten. Berg je manuscript op en reflecteer op de ontvangen feedback en de ervaring die je tijdens het schrijfproces hebt opgedaan. Gebruik dit voor je volgende boek en je zult versteld staan van de kwaliteit ervan.