Schrijfprobleem #16: je verhaal blijven herschrijven

Stel: je bent bezig aan je manuscript, maar telkens als je verder wilt, herschrijf je nog even een eerdere scène. Herkenbaar? Dit is een schrijfprobleem dat ervoor zorgt dat je veel langer over jouw manuscript doet dan werkelijk nodig is.

Wat is er verkeerd aan herschrijven, zul je misschien vragen? Helemaal niks, tenzij je in een vicieuze cirkel terechtkomt waarin je niet meer toekomt aan het afschrijven van het verhaal. Nieuwe scènes bedenken is immers lastiger dan een eerdere herschrijven. Dit heeft twee negatieve gevolgen.

De eerste is tijdverlies. Je herschrijft een scène en maakt hem daarmee beter, maar het is goed mogelijk dat je die scène schrapt als je verhaal af is. Misschien past hij toch niet in de plot, of heb je besloten die plotlijn er maar uit te laten. De tijd en moeite die je in het herschrijven hebt gestoken, is dan voor niks geweest. Laat je de scène er wel in, dan kun je altijd nog herschrijven als je eerste versie af is.

De tweede is dat je vaak plotlijnen verschuift in de eerste versie van je verhaal. Je creëert scènes die eigenlijk niet thuishoren in de plot, maar misschien later wel kunt gebruiken. Dat weet je dan nog niet, en dat is de reden dat die scènes vaak als eerste sneuvelen als je te vroeg gaat herschrijven. Schrijf dus door, want je weet maar nooit of je dat plotidee nog kunt gebruiken. Zo niet, dan kun je altijd nog herschrijven of schrappen.

De oplossing is in alle gevallen: schrijf door en laat je niet afleiden door imperfecties die je toevallig opmerkt tijdens het herlezen van je verhaal. Weersta de verleiding en wees trots op wat je hebt geschreven, wetende dat het manuscript alleen maar beter gaat worden als je aan de herschrijfronde begint. Moet je dan toch een scène toevoegen of aanpassen, verwerk dat idee dan in een apart document en leg het aan de kant. Pas als de eerste versie af is, kun je bepalen welke scènes je echt nodig hebt.