Hoe schrijf je een goede seksscène?

Gerenommeerde schrijvers vinden het al ontzettend moeilijk om een geslaagde seksscène te schrijven, hoe lastig is het dan voor een beginnend schrijver? Schrijfdocent Frans Stüger geeft tips!

In 2007 stelde het Belgische blad Humo de prijs in voor de slechtste seksscène in de Nederlandstalige literatuur. Ik ga de winnaars van deze prijs niet nog eens noemen; éénmaal onder de guillotine moet voldoende zijn. Als het al voor een gerenommeerde schrijver moeilijk is om een geslaagde seksscène te schrijven, hoe lastig moet het dan niet zijn voor een beginnend schrijver? Want één verkeerd woord, en de lezer schiet in een hilarische lachbui. De tekst kan ook ronduit ranzig worden; gymnastisch, alsof je een sportschool van Marquis De Sade bezoekt. Hoe schrijf je een goede seks-scène?

De kenmerken van een goede seksscène

Om deze vraag te kunnen beantwoorden is het raadzaam ons eerst af te vragen: ‘Waaraan voldoet iedere goede scène binnen een verhaal?’ Een van de kenmerken van een goede scène is, dat het de narratieve voortgang van het verhaal garandeert. Een scène kan stilistisch nog zo fraai verwoord zijn, als de tekst geen functie heeft binnen het verhaal, dan is de scène overbodig; schrappen dus. Of, om met de schrijver W.F. Hermans te spreken: in een goed verhaal valt geen mus van het dak zonder reden. Dit geldt des te meer voor seksscènes, omdat de lezer al snel geïrriteerd raakt bij een overbodige en ook nog eens slecht geschreven seks-scène. Vaak worden bij dat soort scenes bijvoorbeeld, nauwelijks of niet gebruikt gemaakt van de zintuigen: ogen, neus, mond, oren, de tast….

Afbeelding

Dit artikel is verschenen in Schrijven Magazine 5 van 2020
Abonnee worden?

Welkomstkorting         Geef Schrijven Magazine cadeau