Dit zijn de 5 leukste Ultrakorte Verhalen van deze week (6)

Onlangs lanceerden we de Facebookgroep Schrijven Magazine: Ultrakorte Verhalen. Hier kunnen schrijvers de uitdaging aangaan om een ultrakort verhaal te schrijven: 99 woorden of minder. Deze 5 verhalen waren de leukste, beste of anderszins meest opvallende verhalen die deze week gedeeld zijn.

Cora van B – Levenslang

Gedeeld op 12 maart 2017

Geïmponeerd dat ik hier bij mag zijn, blijf ik op de achtergrond.
Uren verstrijken, de bevalling verloopt moeizaam, de spanning stijgt. 
Dan, op hetzelfde tijdstip als zijn vader, wordt hij geboren. 
Even later ligt een frummeltje in mijn armen, een onthutst gerimpeld gezichtje, zijn ogen stijf dicht. 
Ik kan mijn ogen niet van hem af houden. 
 Terwijl zijn moeder wordt verzorgd, ligt hij op zijn linkerzij op een warmtekussen, zijn temperatuur is wat te laag. 
Daar gebeurt het: ineens slaat hij zijn ogen op, groot en donker haken ze in de mijne.
Het begin van een levenslange band.

Row Pee – Geen titel

Gedeeld op 14 maart 2017

‘Pap?’, vroeg Mickey zachtjes. ‘Die planeten die laatst ontdekt zijn, denkt u dat daar leven is?’.

Vader zuchtte.

‘Waarom bouw je geen ruimteschip als je zo benieuwd bent?', klonk het vanachter de krant.

'Ga dan gelijk bij mama langs, in de hemel. Heb ik ook even rust.’

Aan het eind van de dag was Mickey klaar.

Hij stapte de tot raket getransformeerde kartonnen doos in en vouwde van binnenuit de flappen dicht. Op een getekend dashboard stelde hij zijn koers in.

‘3-2-1!’, klonk het enthousiast uit de doos toen Mickey zijn lucifer in de jerrycan met benzine liet vallen.

Sander van den Berg – geen titel

Gedeeld op 13 maart 2017

Donker. Ik beweeg mijn arm en hoor een ketting rinkelen. Ineens licht. De blinddoek word ruw van mij afgetrokken. Een oudere man met kort grijs haar en een slordig weekendbaardje kijkt mij aan. Zijn blik is doods en leeg. Hij draait zich om en pakt een tang van de tafel achter hem. 
‘Er is maar een manier om hieronder uit te komen,’ zegt hij schor. ‘Noem mij twee Nederlandse bands en ik knip niet een voor een je vingers af.’ 
Met een trillende stem antwoord ik ‘Blof, Doe Maar.’

Hans Van de Pol - Lefgozertje

Gedeeld op 11 maart 2017

Stoer zat de nozem wijdbeens op zijn gloednieuwe brommer. Dwangmatig aaide hij zijn haardos glad en duwde handig de vetkuif naar voren, rook de brillantine aan zijn vingers, verbrandde het puntje van zijn tong aan zijn opzichtig gedraaide sigaret, spuwde grote rookwolken in de richting van het mooiste meisje van ’t dorp en probeerde zelfs met opgetrokken mondhoek haar aandacht te trekken. Het hielp allemaal geen zier. 
Wat een ellende voor een zestienjarige knul in een tijd die gevuld hoorde te zijn met vrolijk kaatsende hormonen. Erger nog, thuis zag z’n moeder direct zijn nederlaag.

Nel Goudriaan – Spijt

Gedeeld op 14 maart 2017

’Je doet het toch niet, hè?' roept mijn vrouw, als ik het stemhokje binnenstap. Een paar wekenlang heb ik hem vertroeteld, verzorgd en van wijze raad voorzien. Ik sta hoog in de ranglijst van beste Kamergotchibaasjes. Eenentwintig dagen heb ik Geert in leven gehouden. Moet ik hem nu laten stikken?
Ik pak het rode potlood met scherp geslepen punt. Niemand hoeft het te weten...
Ik kleur binnen de lijnen.
'Wauw,' hoor ik hem weer zeggen.

‘Nee natuurlijk niet,' zeg ik tegen haar.
Als ik de verkiezingsuitslag zie, ontwaak ik uit mijn roes. Er is geen weg terug.