@Marcus, dank voor je reactie en vraagtekens. Maar ik dacht dat ik dit keer iets heel eenvoudigs had geschreven. :crybaby: Het gaat meer over een bewustwording, waarin aanvankelijk nog wat flarden hangen als dromerige restjes van vroegere verlangens (de wolk in de vorm van een stoeltjeslift versus de roze skischoenen. ;)). Die dan uiteindelijk ook oplossen (met het ruiken van een nieuw jaargetijde, ook in haar leven, en het voorbijfladderen van de citroengele vlinder). Ik begrijp niet zo goed wat je je afvraagt omtrent haar gemoedstoestand en wat de samenhang met het wel of niet 'bijzondere' dan is. Verder verkeer ikzelf in de gelukkige omstandigheid dat mijn omgeving geen droomversie behoeft. Of ik ben zelf één droomgeval. Wat betreft het kwartet: in Italic geschreven omdat het een gedachte van de hp is en de uitleg zie je in de reactie van @Angus. @ Angus, inderdaad; maar dan? Precies dat, je hebt me gered. :{} Dank voor jouw compliment!

@Mili, ik ben verrukt van jouw reactie. Het is zoals ik denk en zie, en meestal denk ik dat ik niets bijzonders denk. Vertel jij mij dan over niet eerder gelezen wendingen, geeft me dat zoveel moed. Als er iets is dat ik niet zou willen schrijven, dan is het dat wat al geschreven is. Dus heerst altijd de angst dat ik niets toe te voegen heb. Verder ga ik voor de rozenbottelthee als rozenbottelolie en zoals ik het ook schreef voordat het internet mij deed dubben. Het is vast kleuriger aaneen. ;) Ik koester momenteel mijn rukwinden. :{} @Gijs (weet ik nu :D ), dank je wel!

@Annemieke, vaak wel, maar niet altijd, niet in dit verhaaltje. Hier heerst magie, de kleuren vullen haar. :{} (Waar blijven we zonder de betovering?)

@Tja, lol, ik ben ook meer van een lekker glas wijn. En glimlachen was de bedoeling. Ik heb het met een serene glimlach geschreven, echt waar. :)

@mw.Marie, dank je wel! @Blavatski en Marietje, ze is eerder teleurgesteld in de voldoening die het materiële haar gaf; de liefde, man of kinderen maken geen deel uit van dit hoofdstuk. (Een hint is ook dat ik vier materiële dingen noem als kwartet en niets uit de categorie mierzoete bruidstaarten of schreeuwende baby's.) En verder: als je een kwartet bent (het gaat hier duidelijk over het spelletje (kwartetten) waar ze toch al niet van hield, het staat er waarachtig), dan lig je daar alleen op tafel en valt er niets meer aan je toe te voegen. Dank voor het lezen. @Marietje, je weet niet half welke wonderlijke vormen wolken aan kunnen nemen in het hoofd van hp. Als verdere uitleg over de stoeltjeslift echt nog nodig is, zie mijn reactie @Marcus #6. En ja, ze spoort. (Het is mij werkelijk een raadsel waarom je iets gemist moet hebben of niet moet sporen om oog te kunnen hebben of krijgen voor de natuur en te genieten van pure 'simpelheid'.)

@Nel, dank voor je lieve en kleurrijke reactie. :) @schrijfcoach Julia, dank voor je reactie. Wat betreft de eerste alinea, ik denk eerlijk gezegd niet dat je kan zeggen 'daardoor blijf je als lezer met een gat zitten'. Het zou gepaster zijn hier 'ik' te gebruiken in plaats van 'je', omdat er lezers zijn voor wie het wel helder is. En daar doe ik het dan waarschijnlijk voor. Maar ik denk dat er over 'het gat' al genoeg is gezegd. Het zal het risico van het 'spelen met woorden zijn'. @Anton, dank je wel voor je fijne compliment. Het lucht me zo op, ik schreef dit keer toch echt niet in raadsels. ;) @Angus, als je na twee uur dubben toch maar iets plaatst en het vervolgens toch ook maar weer weghaalt, ben je officieel een professionele dubber. :lol: Er gaat wel rust uit van je punt. @Madd, dank je wel, ik mag hopen dat je de kleuren hebt bewaard zodat je er een slinger, confettiregen of een regenboog van kunt maken. Of nieuwe bloemen voor de takken, heel veel vlinders en extra strepen en stippen voor de rode kater. Leg de restjes maar op een stapeltje in je linnenkast, ze komen altijd van pas. ik maak wel weer nieuwe aan. Geniet ervan! :) @Willemina, wat een fijn compliment, dat is nu wat ik graag wilde overbrengen. Dank je wel! En natuurlijk vind ik het een eer als je mijn tekst uiprint, maar op één voorwaarde: mooi kleuren! :nod:

@Mili, merci... :) :{} @lieve Dos, zal ik wat kruidnageltjes opsturen? Ze komen vanaf een Mexicaanse berg via de diplomatieke post dus het kan even duren. Ik hoop dat je inmiddels vast op rozenbottelthee overgaat. Of moet ik die ook opsturen? (Ik moet zeggen dat een scheutje rum de boel aardig opkleurt. In afwachting van de kruidnagels kan je het vast toevoegen aan het gekookte water en de andere ingrediënten. Je wil niet weten hoe lekker dat wegleest. :) ) @marlie, dank voor het lezen en je compliment. :) De zin die je aanhaalt had 'sindsdien hoort ze zalmroze geluiden en drinkt ze drie keer per dag rozenbottelthee' kunnen zijn. Alleen vind ik dat persoonlijk niet mooi en heb ik er bewust een synesthetische samentrekking van gemaakt. Die daardoor ook nog suggereert dat ze niet alleen zalmroze hoort maar ook drinkt. Kortom, ze is, in tegenstelling tot vroeger, een en al zintuig geworden.

@Ostinato, dat kan. Naar jouw smaak en dat is gelukkig niet de smaak van iedereen. Daar is niets mis mee. Als er alleen nog maar teksten geschreven mogen worden waar de hele wereld 'een beeld bij kan hebben', blijft er voor mijn wereld niets meer over. Ik haak namelijk af bij hapklare brokken en standaard zinnetjes. Dat kan ook. En daar is ook niets mis mee. Het is gewoon een andere manier van denken en als ik een bepaald beeld, goed bedoeld, probeer uit te leggen aan mensen die niet zo denken, lukt dat blijkbaar niet. Ik zal me de moeite voortaan besparen. Je trekt mijn verhaaltje alleen maar op een vrij pedante manier volledig uit zijn verband. Het heeft geen zin, je vat het of je vat het niet. Ik vraag aan niemand wat dan ook te 'moeten concluderen' en ik verwacht ook helemaal niets van 'de lezer'. (Want wie is 'de lezer'? Lees eens iets van Tonnus Oosterhoff.) Mijn enige opzet was mensen een plezier te doen met mijn tekst. En daar doe ik toch echt iets meer voor dan 'een aantal losse beelden' en wat woorden 'droppen'.