Wat is inspiratie voor jullie?

Inspiratie draait wat mij betreft om open staan. Als je je open stelt voor de dingen die om je heen gebeuren, de dingen die je leest, hoort en ziet, de interactie met vrienden en vreemden, voor kritiek en lofuitingen, dan kun je ideeën oppikken die je verder kunt uitwerken. Natuurlijk moet je ook open staan voor je eigen ideeën, je eigen hersenspinsels, hoe raar of gewoon ook. Uit die combinatie zal een verhaal ontstaan.

Inspiratie is, voor mij, vanuit alles dat om je heen gebeurt, lessen trekken. Het is belangrijk om al je zintuigen te gebruiken, je smaak, zicht, alle geuren en geluiden om je heen en alles dat je denkt op te schrijven of te onthouden. Vooral niet bang zijn voor je gedachtes of de dingen die je meemaakt, maar ze juist als ervaringen gebruiken in je schrijfsels.

Rust, rust, rust! Inspiratie komt in volledig ontspannen toestand. Maar het komt. Je kunt er volgens mij niet naar op zoek en je moet er al helemaal niet op wachten. Ik heb vorig jaar 10 dagen ontzettend ontspannen liggen zijn op Fuerteventura, met pen en papier bij de hand, want ik zou die vakantie dan echt - eindelijk - een begin maken aan mijn boek. Er kwam niets, geen letter, op papier die vakantie. Dus als het komt, grijp het en laat niet los! Al is het midden in de nacht, of op een druk station, Houd het vast want voor je het weet is het weer gevlogen. Groetjes, Annemarie

Inspiratie is er al. Je moet het alleen nog vinden. Zoek daarvoor niet te ver. De bron van het alledaagse is onuitputtelijk. Lilian

Schrijf eens over een ongebruikelijk onderwerp. Wedstrijden lenen zich daar heel goed voor. De inspiratie die je krijgt door het verkennen van andere invalshoeken zal je verbazen. Lilian

Voor mijn (kort)verhalen begin ik altijd met één enkel idee. Iets wat ik zie, hoor of lees, en wat me intrigeert en niet meer loslaat. Ik zie verhalen als puzzels en de “pijlers” waarop het verhaal steunt als puzzelstukjes. Het eerste idee vormt de basis, de hoekjes. Meestal laat ik het verhaalidee dan rusten tot ik een tweede idee krijg dat samen met het eerste een stevig draagvlak (de rand) voor het verhaal kan vormen. Daarna kan ik het verhaal gaan schrijven; de puzzelstukjes in het midden leggen. Kort gezegd is inspiratie voor mij dus een combinatie van waarnemingen.

Inspiratie kan ook betekenen dat een titel of de eerste – of juist de laatste – zinnen van een verhaal “ineens” in je opkomen en door je hoofd blijven zeuren tot je ze opschrijft. Je hebt geen idee waar het verhaal heen gaat, maar neemt die titel of zinnen als uitgangspunt, en ineens blijkt er een verhaal op papier te staan. Op die manier heb ik met wisselend succes een aantal kortverhalen geschreven. Zo kan inspiratie dus voortkomen uit woorden die op zichzelf (vrijwel) nietszeggend zijn, maar samen een fascinerend beeld oproepen. In mijn geval vaak omdat ze paradoxaal zijn.

Inspiratie komt op de meest onverwachte momenten. Bij mij vaak 's nachts. Daarom heb ik altijd een notitieboekje met een potloodje op mijn nachtkastje liggen. Lilian

Inspiratie is ongrijpbaar. Het kan komen in de vorm van een sterk beeld dat zomaar op je netvlies verschijnt, een nieuw personage dat om aandacht vraagt en dat zich in één keer aan je opdringt, het kan sluipenderwijs door een combinatie van indrukken ontstaan, soms is het een lastig wezen dat je moet achtervolgen tot je het eindelijk beethebt om tot de ontdekking te komen dat het niet is wat je zocht. Bovenal komt inspiratie wanneer ik mij vrij voel, vrij van de dagelijkse beslommeringen tot vrij van de grote levensvragen (die tegelijkertijd de inspiratie ook weer voeden). Kortom, wanneer ik gewoon bén.

Inspiratie is de adem van de goden die je tot leven wekt. Inspiratie is daarom leven. Geïnspireerd worden is de godenadem in je longen voelen, waardoor je hart blijft pompen, en waardoor je blijft waarnemen. Inspiratie is bezieling van binnenuit, en de perceptie van wat daarbuiten is. Inspiratie is er altijd, maar soms wat meer of sterker dan anders. Door de adem van de demiurg wordt de mens ook een schepper. Maar er zijn meer goden, en inspiratie kan in vele vormen aannemen.

Ik haal inspiratie vooral uit boeken. Sommige verhalen zijn zo aangrijpend, dat je vanuit het thema van dat verhaal of vanuit personages weer eigen ideeën krijgt. Een andere auteur kan op die manier erg inspirerend zijn.

Dagelijkse dingen inspireren mij. Dingen die ik zie gebeuren. Dingen die zouden kunnen gebeuren, met een klein zetje. Wat zou er gebeuren als...? Hoe had het gelopen als...?

Inspiratie is de adem van de goden die je tot leven wekt. Inspiratie is daarom leven. Geïnspireerd worden is de godenadem in je longen voelen, waardoor je hart blijft pompen, en waardoor je blijft waarnemen. Inspiratie is bezieling van binnenuit, en de perceptie van wat daarbuiten is. Inspiratie is er altijd, maar soms wat meer of sterker dan anders. Door de adem van de demiurg wordt de mens ook een schepper. Maar er zijn meer goden, en inspiratie kan in vele vormen aannemen.

Mooi gezegd, Schli! :thumbsup:

Ik volg Scarlet volledig, een deel van een scene of een enkele zin kan voor een heel verhaal inspiratie opwekken.

De boel kan nog zo vastzitten in m’n hoofd, maar op de één of andere manier komen de ideeën letterlijk aanwaaien tijdens dat fijne rondje hardlopen door het park. Dat laatste is een voorwaarde; ik moet in een natuurlijke omgeving zijn. Wandelen heeft zodoende hetzelfde effect, zij het iets minder sterk. 1. hardlopen 2. zwetend thuiskomen en meteen achter de pc of de pen duiken voor een eerste snelle opzet 3. een hete douche pakken 4. en dan weer schrijven! Misschien niet geheel toevallig: ik schrijf over ‘gefladder’ in de tuin, in het park en in mijn hoofd.

Een tafel waarop een muziekinstrument was geschilderd...

ik heb een lijntje met mijn muze ze zond me een gedicht ik heb het opgeschreven ik wil in je takken wonen en kijk omhoog waar ik kan huizen dan inspireer je me de wolken in en ik duizel

Inspiratie is een ingeving met mogelijkheden. Het is een inval die door verschillende dingen tot je kan komen, van kruimels op de vloer tot een grote olieramp in het Midden-Oosten, van een goed geschreven boek tot het sterfbed van je moeder (al zal die inspiratie in het laatste geval vast niet direct komen maar even op zich laten wachten). Inspiratie zorgt er vaak voor dat het voelt alsof alles op z'n plek valt, alsof je iets gegeven wordt vanuit het niets, waar je op een creatieve manier iets mee kunt. Ik zie inspiratie als iets dat zich het meest thuisvoelt in een creatief brein, waar het ieder moment opgepakt kan worden om als ingrediënt te dienen voor een kunstwerk, een verhaal, een dans, een gerecht of iets anders creatiefs. Inspiratie is ongrijpbaar en zie ik hetzelfde als een kans: je hoeft er niet per se iets mee te doen, maar als je het laat liggen is dat wel extreem zonde.

"You can´t wait for inspiration; you have to go after it with a club." - Jack London. Ik geloof niet in wachten op inspiratie, maar in hard werken. Iedere keer als ik niet weet hoe ik verder moet met mijn verhaal, of een volgende scène te beginnen, ben ik in feite te lui om vage ideeën om te zetten in een concrete verhaallijn. Als ik niet weet hoe ik mijn beschrijvingen fris en boeiend kan houden, ben ik te lui om creatief te zijn en wil ik gewoon het verhaal afhebben. Mijn beste ideeën komen tijdens het schrijven zelf, niet tijdens het wachten op dat geweldige idee.

"You can´t wait for inspiration; you have to go after it with a club." - Jack London. Ik geloof niet in wachten op inspiratie, maar in hard werken. Iedere keer als ik niet weet hoe ik verder moet met mijn verhaal, of een volgende scène te beginnen, ben ik in feite te lui om vage ideeën om te zetten in een concrete verhaallijn. Als ik niet weet hoe ik mijn beschrijvingen fris en boeiend kan houden, ben ik te lui om creatief te zijn en wil ik gewoon het verhaal afhebben. Mijn beste ideeën komen tijdens het schrijven zelf, niet tijdens het wachten op dat geweldige idee.

Helemaal mee eens. Ik had de vraag echter opgevat als 'waar komen je ideeën vandaan'. Het schrijven zelf is gewoon dat: zitten en doorwerken. Wachten op inspiratie is voor amateurs :-)

Inspiratie bestaat voor mij uit twee dingen: zin in schrijven en een goed idee. Die combinatie versterkt elkaar en als ik een goed idee heb (meestal onder de douche :D of nadat ik heb gemediteerd) schrijf ik het op om het uit te werken. Dat kan ook op een heel ander moment, in een ander verhaal of nadat het jaren gerijpt heeft tussen andere te vroeg geplukte ideeen. Ik ben het met AndreaClimbing eens dat je door te doen zelf ook schrijfzin en goede ideeen genereert. Maar als het een dag niet gaat, dan verdwijnt de zin in het schrijven ook snel en dan ga ik gewoon iets anders doen.

@HarryHol Zo kun je de vraag ook lezen, ja. Eigenlijk zijn het nogal aardig wat vragen tegelijk... Waar mijn ideeën vandaan komen... tja. Uit alles wat ik zie, hoor, voel, meemaak, lees, enz. En als ik eenmaal bezig ben uit het verhaal zelf.

Ik haal inspiratie uit alles dat mij raakt. Schoonheid van de natuur, kunst, liefde... maar dus ook uit verlies, crisis, water dat tot de lippen staat. Vaak leidt zo'n aanraking tot een eerste idee waarmee ik verder kan, doordat het idee mij verder inspireert. Als ik meedoe aan een schrijfwedstrijd heb ik er geen moeite mee om mijn inspiratie uit het (verplichte) thema/onderwerp te halen. Ook als het een thema betreft dat me normaal gesproken amper bezig houdt (heb ik onlangs gemerkt).

inspiratie kan volgens mij overal uit komen. Een gesprek naast je, de omgeving waar je loopt, een alledaags ding waar ja fantastie mee verder gaat. Iets dat opvalt, een geur, een geluid. Het is volgens mij onuitputtelijk. En als het goed is, tenminste bij mij is dat zo. Kan je met 1 zin zo een hele wereld voor je zien.

Inspiratie draait wat mij betreft om open staan. Als je je open stelt voor de dingen die om je heen gebeuren, de dingen die je leest, hoort en ziet, de interactie met vrienden en vreemden, voor kritiek en lofuitingen, dan kun je ideeën oppikken die je verder kunt uitwerken. Natuurlijk moet je ook open staan voor je eigen ideeën, je eigen hersenspinsels, hoe raar of gewoon ook. Uit die combinatie zal een verhaal ontstaan.

Precies zoals ik het ervaar. Als ik mij open stel, voel, zie, hoor, kortom ervaar ik meer dan als ik mij afsluit. En hoe opener ik mij stel, hoe sterker de ervaring, tevens hoe meer die inspireert.

Inspiratie is voor mij wat het woord zegt: in spiri. In spirit. Inademen. Openstaan voor dat wat geest is. De ademhaling deblokkeren en dooooorademen. Laten stroooomen. Opmerkzaam zijn: voelen, zien, kijken, luisteren, horen met hart & ziel. Ik keek net uit het raam en zag aan de overkant twee tulpen, twee rode tulpen aan weerszijden van het pad bij de overburen staan. Dan begint er een interactie in gedachten (in de geest) met die tulpen: waarom staan jullie daar? Op die manier? Als twee soldaatjes? Kortom ... inspiratie wordt in gang gezet. Echter, inspiratie is iets van de rechter hersenhelft en valt niet te beredeneren. Inspiratie laat zich niet vangen in een beschrijving. Inspiratie helpt wel om dat wat we om ons heen zien en in onze geest te beschrijven.

@HarryHol Zo kun je de vraag ook lezen, ja. Eigenlijk zijn het nogal aardig wat vragen tegelijk... Waar mijn ideeën vandaan komen... tja. Uit alles wat ik zie, hoor, voel, meemaak, lees, enz. En als ik eenmaal bezig ben uit het verhaal zelf.

Volgens mij is er geen fout antwoord op de vraag van de OP te geven :-)

Inspiratie is iets dat je zelf kunt genereren. Niet wachten op wat er op je afkomt, maar je eigen creatieve proces aanzetten, van binnen uit. Alsof het een motortje is. Jij bent de enige die daar de sleutel voor heeft.

Inspiratie vind ik vooral in mensen. * De overtuigde gereformeerde die roept dat schepen bij mist beter niet kunnen gaan varen. * De kroegtijger die een verhaal lalt over meloenen en boerenkool. * De hippie die apenstoned een plant snoeit en daar een uur over doet. * De bejaarde man die angstig wordt van de in zijn tuin landende gieren. Ik vind het ook in een depressieve bui, in regen, in warme grond onder mijn voeten, in ritselende bladeren, negatief nieuws, dromen en persoonlijke groei. In alles wat mijn aandacht trekt zit een verhaal verborgen dat ik kan projecteren op mijn personages. Groetjes, Monique

Inspiratie is er altijd al. Zo ervaar ik het. Vaak denk ik dat de ideeën al bestaan en ik ze alleen nog "uit de lucht moet plukken" en op moet schrijven.