Ik weet niet of het off-topic is - voor mij is een tekst met veel "gezochte, minder voor de hand liggende" woorden slechter te lezen dan een tekst waar voor "eenvoudiger" taalgebruik is gekozen. Het laatste zou sneller "in de flow" geschreven kunnen zijn, het eerste "meer op techniek".

Hangt maar helemaal van de persoon af. Er zijn mensen die van nature in een hoger register praten dan anderen. En zoiemand zal intuitief andere woorden gebruiken. Dat Schlimazlnik toegeeft dat hij graag een thesaurus gebruikt, zegt niet zo veel. Een andere schrijver met een andere woordenschat zou eenzelfde soort taalgebruik kunnen hebben en daar nooit iets voor opzoeken. Dat jij dat minder prettig vindt lezen is persoonlijk. Ik heb bijvoorbeeld een hekel aan de manier waarop Jack Vance schrijft. De Alastor verhalen vond ik niet om doorheen te komen, door zijn archaisch taalgebruik. Anderen vinden hem briljant.

Ik weet niet of het off-topic is - voor mij is een tekst met veel "gezochte, minder voor de hand liggende" woorden slechter te lezen dan een tekst waar voor "eenvoudiger" taalgebruik is gekozen. Het laatste zou sneller "in de flow" geschreven kunnen zijn, het eerste "meer op techniek".

Als ik in de flow zit komen er juist meer "gezochte" woorden boven. Tijdsspanne is trouwens dubbelop, spanne betekent korte tijd. Weg met Jip-en-Janneke-taal, op naar mooie beeldende woorden! En dat mogen ook nieuwe zijn.

Ik weet niet of het off-topic is - voor mij is een tekst met veel "gezochte, minder voor de hand liggende" woorden slechter te lezen dan een tekst waar voor "eenvoudiger" taalgebruik is gekozen. Het laatste zou sneller "in de flow" geschreven kunnen zijn, het eerste "meer op techniek".

Die minder voor de hand liggende woorden komen bij mij uit de flow. Die behoren tot mijn parate woordenschat. Ik weet niet uit welk verhaal je "tijdspanne" hebt, maar voor mijn steampunkverhalen probeer ik wel bewust veel te putten uit het archaïsche of oubollige taalregister. In mijn roman-in-wording probeer ik zoveel mogelijk woorden uit de Germaanse taalfamilie te gebruiken, dat geeft een bijzonder effect aan de tekst Maar dat is echt erg lastig om te doen, voor je het weet zit er weer een woord uit het latijns tussen (en liever nog zou ik zoveel mogelijk op woorden uit de Nederlandse substraattaal (geen Indo-Europese herkomst) terugvallen, maar dat is vrij ondoenlijk). Ik heb er een hekel aan dat veel woorden in het Nederlands niet meer worden gebruikt omdat mensen ze niet meer kennen, waardoor mensen ze ook niet meer leren kennen. En vervolgens beweren dat Engels een mooiere taal is, omdat die taal een grotere woordenschat heeft dan het Nederlands (wat niet waar is). Ik moet moeite doen om "eenvoudiger" te schrijven (techniek toepassen), hoewel me dat makkelijker afgaat (flow ontwikkelen) sinds ik dagelijks handboeken moet schrijven waarin eenvoudig, alledaags taalgebruik vereist is. Maar "eenvoudig schrijven" is een trucje dat je jezelf zo aanleert. Ik vind teksten in eenvoudige taal erg saai om te lezen, als het fictie is.

In tegenstelling tot de andere lezers heb ik het gevoel dat je meer op het eerste fragment hebt moeten zweten. De zinnen zijn kort, waardoor het lijkt dat je lange zinnen hebt gesplitst of dingen hebt weggealten omdat je vond dat die er niet toe deden.

Hangt maar helemaal van de persoon af. Er zijn mensen die van nature in een hoger register praten dan anderen. En zoiemand zal intuitief andere woorden gebruiken. (...) Dat jij dat minder prettig vindt lezen is persoonlijk. Ik heb bijvoorbeeld een hekel aan de manier waarop Jack Vance schrijft. De Alastor verhalen vond ik niet om doorheen te komen, door zijn archaisch taalgebruik. Anderen vinden hem briljant.

Maar - feitelijk hebben we er dan nog een probleem bij. Want hoe kunnen we beoordelen of een "bevlogen" geschreven tekst beter of slechter is geschreven, als we het niet eens kunnen worden over wat dan "goed" is? Ik vind iets anders goed dan jij. Dat lijkt me niet meer dan logisch. Hoewel ik ook een grote hekel heb aan archaïsch taalgebruik, dus wat dát betreft kunnen we het eens worden ;) En als Schli nog een paar jaar doorzoekt naar synoniemen, zal hij op een gegeven moment niet meer hoeven te zoeken, want dan komen die synoniemen vanzelf bij hem naar boven drijven. ("Vanzelf"...) Nou is dat basale woordenschat eigenlijk, wat ook weer een techniek is. EDIT: dat zegt schlimazlnik feitelijk zelf al, zie ik nu - maar om even op het voorbeeld door te gaan; de meeste schrijvers doen er een paar jaar over om zo'n grote woordenschat op te bouwen. Vraag is eigenlijk; kunnen we het erover eens worden of een tekst minder goed is geschreven? Ik zag al verschillende reacties op je eigen citaat - daaruit leid ik dan weer af (misschien trek ik te snel een conclusie) dat niet iedereen hetzelfde "goed" vind. Waardoor de hele vraagstelling feitelijk ook in het water valt. Want als je het daar niet helemaal over eens kunt worden, kun je het ook nooit eens worden over de vraag of een bevlogen schrijver beter schrijft of niet, of je dat terug kunt vinden.

Maar - feitelijk hebben we er dan nog een probleem bij. Want hoe kunnen we beoordelen of een "bevlogen" geschreven tekst beter of slechter is geschreven, als we het niet eens kunnen worden over wat dan "goed" is?

Het ging er niet om of de ene tekst beter is dan de ander, maar of er meer leven in zat.

En als Schli nog een paar jaar doorzoekt naar synoniemen, zal hij op een gegeven moment niet meer hoeven te zoeken, want dan komen die synoniemen vanzelf bij hem naar boven drijven.

Ik zoek niet naar synoniemen om het moeilijkste eruit te pikken. Ik zoek naar synoniemen om meer variatie in het woordgebruik te hebben, en omdat ik, wanneer ik lekker aan het schrijven ben, vaak een woord tegenkom waarvan ik denk "dat is het, maar net niet helemaal", zo'n synoniemenlijst helpt me bij het herinneren van precies het juiste woord. Vaak ook blijf ik hangen in een Duits woord/germanisme waarvan ik niet weet of de vertaling in het Nederlands gangbaar is.

EDIT: dat zegt schlimazlnik feitelijk zelf al, zie ik nu - maar om even op het voorbeeld door te gaan; de meeste schrijvers doen er een paar jaar over om zo'n grote woordenschat op te bouwen.

Het geheim van een grote woordenschat is niet dat je het leert als schrijver, maar als lezer, door veel te lezen en je niet te beperken door wat makkelijk leesbaar is.

Vraag is eigenlijk; kunnen we het erover eens worden of een tekst minder goed is geschreven? Ik zag al verschillende reacties op je eigen citaat - daaruit leid ik dan weer af (misschien trek ik te snel een conclusie) dat niet iedereen hetzelfde "goed" vind.

Ik lees bij niemand een uitgesproken oordeel dat het een goed is en het ander slecht. Bovendien was dat niet het onderwerp. We zijn hier aan het kijken of het voor de lezer een verschil uitmaakt of een tekst bevlogen is geschreven of niet. Pas als het wat uitmaakt, kun je aangeven of "bevlogen schrijven" betere resultaten geeft dan technisch schrijven. Als een lezer niet uit een tekst kan opmaken of een tekst bevlogen is geschreven of niet, dan maakt het als methode dus niet uit. Of het nu een goed resultaat oplevert of niet. Mijn hypothese (vooronderstelling) is dat de lezer het niet kan zien. En dat "bevlogen schrijven" dus geen specifieke methode is om een ander (al dan niet beter) resultaat te krijgen.

Ik zoek niet naar synoniemen om het moeilijkste eruit te pikken.

Dat heb ik ook nooit gezegd ;) Ik bedoel ook niet uitgesproken goed of slecht; dat zeg ik nu juist, dat je dat eigenlijk nooit kunt zeggen. Dat is immers meer mening dan iets anders. Maar of je het nu een "beter resultaat" noemt of "een verschil" -- voor mij ligt het verschil in het "makkelijker lezen", in het "minder stroeve". In wat ik dus een beter resultaat vind. Daar zoek ik het verschil in. En wat ik lekkerder vind lezen, vind ik een betere tekst. Daaraan hang ik dan vast dat ik vermoed dat dát stuk tekst met meer 'bevlogenheid' is geschreven -- anders zou ik namelijk mezelf tegenspreken. Misschien heb ik het compleet fout (dat moet nog blijken) en moet ik mijn visie (een bevlogen schrijver schrijft 'vlotter', beter leesbaar) gaan bijstellen. Nou, dan doe ik dat.

Dan heb ik óf meer techniek dan waar ik me van bewust ben, óf ik heb verdomd veel toevalstreffers.

Waar ben jij ook alweer gepubliceerd? Welke wedstrijden heb je gewonnen of waar ben je hoog geëindigd? Met andere woorden: wat overtuigt jou ervan dat jij het goed doet? Ik meen ergens ook nog voorbij te zien komen dat "tijdspanne" fout zou zijn, "want dubbelop". Dat is niet zo. En het staat ook in het Groene Boekje.

Dan heb ik óf meer techniek dan waar ik me van bewust ben, óf ik heb verdomd veel toevalstreffers.

Waar ben jij ook alweer gepubliceerd? Welke wedstrijden heb je gewonnen of waar ben je hoog geëindigd? Met andere woorden: wat overtuigt jou ervan dat jij het goed doet?

Erm trek je klauwen in, Schlimazlnik. Het enige nuttige in je vraag is je laatste zin: 'wat overtuigt jou ervan dat jij het goed doet?' De rest is onnodig confronterend en zelfs denigrerend, en draagt niet bij aan een zinvol gesprek. Tenzij je het zinvol vindt om iemand in de verdediging te drukken.

@Harryhol, ik denk dat het tweede stuk spontaner kwam dan het eerste. Er zit meer smaak in.

@ Harryhol, op mij komen beide over als stukken die zowel spontaan als met techniek geschreven zijn. Het eerste komt bij mij juist iets spontaner over en het tweede heeft volgens mij moeilijker taal. Ik denk dat je daarom aan het tweede meer geslepen hebt. Ik heb het denk ik redelijk aangevoeld. Ik vond de eerste versie van de eerste versie nog spontaner (naar mijn idee was wat je in een keer schreef over het oranje licht mooier dan wat er nu staat, al snap ik dat wat er nu staat netter is). Nu vraag ik mij af of je het tweede stuk ook meer herschreven hebt. Ik kom tot de conclusie dat beide herschreven zijn en dat dit klopt met wat ik zei: beide spontaan en met techniek. Het idee geslepen dat ik zei over je tweede stuk klopt niet, het gaat om bedacht.

*breekt brutaal in* Ik doe ook graag een poging :) Vooropgesteld dat ik in beide stukken nog wat onvolkomenheden zie, valt me op dat in het eerste fragment vooral ovt gebruikt wordt, en in het tweede fragment wat meer vvt met een ankele naamwoordstijl. Het eerste leest vlotter dan het tweede. Het ‘vloeit’ meer. Dat kan een gevolg zijn van veel schaven, schrappen en ploeteren achteraf, het kan ook een teken zijn van ‘flow’; de schrijver schudt het uit zijn mouw en naderhand hoeft er maar weinig aangepast te worden. Twee dingen springen eruit in het eerste fragment: de aura van het oranje gebouw en de ‘verkeerde portemonnee’. Uiteraard is daarover (vooraf) nagedacht, maar dat zou een flow niet hoeven te onderbreken. Het tweede fragment leest stroever. De vvt wordt meer gebruikt, het (hulp)werkwoord zijn wordt overdadig gebruikt en er is zelfs een enkele naamwoordstijl met als gevolg een minder directe stijl dan het eerste stuk. Het is ‘afstandelijker’, zonder dat daar een aanwijsbare reden voor is, voor zover ik dat kan beoordelen in dit korte stukje. Er is meer herhaling (2x in de hoek…), meer overbodige woorden (stonden te dansen… was een potkachel waar een aantal mensen omheen stond…). Ik ken jouw ‘natuurlijke schrijfstijl’ niet, ik weet ook niet waar jouw voorkeur ligt vwb stijl en in hoeverre je je wilt conformeren aan de conventionele ‘schrijfregels’. Daarom is het moeilijk om een oordeel te vellen, maar ik denk dat je het meeste moeite had met het tweede fragment. Het oproepen van de juiste beelden, die vervolgens in de juiste woorden gieten, sfeer proberen op te roepen… dat is een bewust(er) proces en dat kost meer tijd. Dus meer geploeter. Je vraag Vertel me maar waar ik de meeste moeite mee had, en wat ik het meest heb moeten herschrijven. Het een sluit het ander m.i. niet uit, maar vooruit: ik denk dat je de minste moeite / het meeste hebt gewerkt aan het tweede fragment. Tweede fragment behoeft meer redactie, dus die heb je niet bewerkt. Het eerste fragment heb je herschreven.

Het voordeel van technisch schrijven is dat alles klopt. Het nadeel ervan is dat je – oplettend - al lezend doorziet wat de bedoeling van de schrijver is. Dat hij met de lezer probeert te spelen. In de lectuur kom je daarmee zo ver als mogelijk. In de literatuur is het matige kwaliteit. Je zou wat flow is, specifieker kunnen / moeten maken, want het is veel sterker dan het enkel toepassen van techniek.

Een bijna perfecte analyse. Ik wacht nog even op een reactie van Schlimazlnik.

Als 'veellezer' heb ik een aantal schrijvers die mij boeien. Lezen is niet mijn vak. Of, wat ik lees, een wel of niet een correcte waarneming is van mijzelf, laat ik liever in het midden. Uit ervaring zijn er bij mij als lezer momenten geweest dat ik dacht: ' hé, dit is door iemand anders geschreven.' Een gevoelskwestie die ik amper exact kan aanwijzen. Als het storend is koop ik geen boek meer van die schrijver. Een schrijver mag van mij alle technieken perfect beheersen. Veel vormen van techniek zullen bijdragen dat ik van de schrijver graag alles lees. Maar als ik als lezer denk te merken wanneer het alleen maar techniek is en een vorm van bevlogenheid [mijn perceptie] plotseling verdwenen is, dan verdwijnt de schrijver ook uit mijn aandacht. Een schrijver die zijn lezer onderschat. Dat zou een schrijver kunnen zijn die zijn liefde/passie/bevlogenheid/hart voor schrijven heeft verloren. Dat is iets wat alleen een lezer kan bevestigen naar de schrijver.

@Thérèse Mooie analyse (als ie klopt). Maar de uitkomst - als mijn redenering klopt - lijkt ook wel voor de hand te liggen.

Misschien heb ik het compleet fout (dat moet nog blijken) en moet ik mijn visie (een bevlogen schrijver schrijft 'vlotter', beter leesbaar) gaan bijstellen. Nou, dan doe ik dat.

Zou een technisch begaafde schrijver in staat zijn 'vlotter', beter leesbaar, te schijven dan een bevlogen schrijver? Ik denk dat er een volgorde is. Althans voor mij. Ik beheers zo goed als geen techniek. Ik heb de behoefte/wil/wens om een schrijver te worden. Ik ben begonnen met een onbezonnen bevlogenheid dat ik dat wel even zou doen. Jammer dan, het lukt van geen kant. Pas nu, 57 jaar oud heb ik tijd om te schrijven. Het heeft nooit prioriteit gehad. Naast mijn werk, gezin en hobby`s was geen tijd. Natuurlijk had ik tijd kunnen vrijmaken. Maar die behoefte was er niet. Voor mij zelf heb ik het idee dat een technisch begaafde schrijver verder kan komen in het streven naar een goed boek. Een technisch begaafde schrijver met bevlogenheid kan denk ik een goed boek schrijven die boven de massa komt drijven. In de praktijk blijkt het iets anders te zijn. Er is nog veel meer nodig. De uitgever, de recensent, reclame, de vriendjes die je hebt en welk genre je schrijft. Er zullen 1001 perfecte boeken zijn die ik graag gelezen zou willen hebben, die echter nog niet onder mijn aandacht zijn gebracht. Er zijn schrijvers die niet begrijpen waarom uitgevers hun boek niet willen hebben. Schrijvers zijn een behoorlijk aparte groep mensen, met in die groep erg veel sub-groepjes. Okay, tijd voor een kromme vergelijking. De nieuwe E-Book generatie lezers gaan binnen korte tijd een Book lezen op hun E-Book dat geschreven is door software. Het is mijn overtuiging dat 'straks' steeds meer mensen het verschil niet kunnen 'lezen' tussen wat een mens-schrijver heeft geschreven en een software-schrijver. Conclusie. [Okay, een beetje wankel] Techniek is belangrijker dan bevlogenheid. Dus heeft een onbevlogen schrijver met de juiste techniek meer kans om een goed boek te kunnen schrijven? aub de definitie van wat een goed boek is hier even buiten laten.

Prachtige analyse, Thérèse! Je vult de beleving die ik heb bij de teksten aan met woorden. Heel interessant om te lezen. Als ik zelf in een flow zit schrijf ik idd sterk vanuit emotie/herinnering/beelden en de tekst wordt dan sneller vaag (precies terwijl het voor mijzelf heel duidelijk was), maar heeft ook iets, tja dat flow-achtige... Ik ben nu heel benieuwd naar Harryhols uitleg. Gisteren dacht ik er nog wel even aan dat het geen zuiver experiment is. Harryhol is overtuigd dat je niet kunt zien of een tekst oiv bevlogenheid is geschreven of puur op techniek. En hij heeft zelf zijn stukjes tekst uitgekozen. Beter zou het zijn om meerdere stukken tekst (van verschillende schrijvers) aan te bieden aan een 'blinde' persoon en die stukken te laten kiezen voor in beide categorieën.

Zou een technisch begaafde schrijver in staat zijn 'vlotter', beter leesbaar, te schijven dan een bevlogen schrijver?

Ja. Er zijn een paar vuistregels om "vlot" te kunnen schrijven, regels die gemaakt zijn om de meeste lezers snel door een tekst te loodsen. Als je die kent en toepast heb je dus een (voor het gros van de lezers) vlot leesbare tekst. Als je je ervan bewust bent, kun je direct "technisch" schrijven, je kunt ook een bestaande tekst (al dan niet bevlogen geschreven) later herschrijven. Overigens wordt dat herschrijven naar een "vlotte versie" ook gedaan om moeilijke literatuur voor een breder publiek toegankelijk te maken, dan worden er twee versies van hetzelfde boek uitgegeven.

De chauffeur stempelde tweemaal af en ze gingen zitten. Situatie duidelijk verwoord. Techniek.

Dit is juist zo'n "flow" zin, omdat ie vreselijk onduidelijk is. Welke chauffeur stempelt af voordat ze gaat zitten? De meeste chauffeurs doen dat zittend. Wat boeit dat eigenlijk? Zo spreken we wel (flow) maar technisch is het een slecht geformuleerde zin.

Dan heb ik óf meer techniek dan waar ik me van bewust ben, óf ik heb verdomd veel toevalstreffers.

Waar ben jij ook alweer gepubliceerd? Welke wedstrijden heb je gewonnen of waar ben je hoog geëindigd? Met andere woorden: wat overtuigt jou ervan dat jij het goed doet?

Erm trek je klauwen in, Schlimazlnik. Het enige nuttige in je vraag is je laatste zin: 'wat overtuigt jou ervan dat jij het goed doet?' De rest is onnodig confronterend en zelfs denigrerend, en draagt niet bij aan een zinvol gesprek. Tenzij je het zinvol vindt om iemand in de verdediging te drukken.

Het winnen van wedstrijden overtuigt mij zeker niet van mijn kunnen. Dat heeft het nog nooit gedaan - ik heb jarenlang dressuurwedstrijden gereden, waar de "winnaar" net zo makkelijk superslecht gescoord had. Zegt die eerste prijs dan iets? Nee. Dat zegt meer over de concurrentie dan over de kwaliteiten van de winnaar. Dat zal niet altijd het geval zijn, maar het gebeurt wel. Wat mij ervan overtuigt dat ik niet zo gek schrijf (ik zal niet zeggen dat ik een superster ben, want dat is niet zo - ik heet geen Irving, Eco of Japin) is dat ik mijn eigen schrijfsels vooruit zie gaan. Ik zie het verschil tussen iets van twee jaar terug en iets wat ik nu heb geschreven. Ik durf het op te sturen naar een uitgeverij - en met het commentaar durf ik iets te doen, terwijl ik het compliment durf te accepteren. Ik weet wanneer ik iets goeds heb geschreven en ik weet wanneer het matig is. Ik denk dat je dat nodig hebt om te kunnen zeggen dat je het 'goed doet'. Natuurlijk, verbetering is altijd mogelijk. Maar ik zie bij mezelf een stijgende lijn, ik weet dat ik nog meer dingen kan bijleren - en daar ben ik tevreden mee. Dát zegt mij dat ik goed bezig ben. Net als het feit dat ik steeds minder hoef aan te passen in mijn teksten. Tot zover deze off-topic dwaling.

De chauffeur stempelde tweemaal af en ze gingen zitten. Situatie duidelijk verwoord. Techniek.

Dit is juist zo'n "flow" zin, omdat ie vreselijk onduidelijk is. Welke chauffeur stempelt af voordat ze gaat zitten? De meeste chauffeurs doen dat zittend. Wat boeit dat eigenlijk? Zo spreken we wel (flow) maar technisch is het een slecht geformuleerde zin.

Dat begrijp ik dan weer niet: Dat het de chauffeur is van de bus waar ze in stappen is toch overduidelijk? Je gaat toch niet een bus verderop stempelen? De chauffeur gaat niet zitten maar ze gaan zitten, alweer geen verwarring mogelijk toch? Of mis ik iets?

@Thérèse, Als ik je analyse lees, krijg ik het gevoel dat je flow ziet als flou. Klopt dit?

De chauffeur stempelde tweemaal af en ze gingen zitten. Situatie duidelijk verwoord. Techniek.

Dit is juist zo'n "flow" zin, omdat ie vreselijk onduidelijk is. Welke chauffeur stempelt af voordat ze gaat zitten? De meeste chauffeurs doen dat zittend. Wat boeit dat eigenlijk? Zo spreken we wel (flow) maar technisch is het een slecht geformuleerde zin.

Dat begrijp ik dan weer niet: Dat het de chauffeur is van de bus waar ze in stappen is toch overduidelijk? Je gaat toch niet een bus verderop stempelen? De chauffeur gaat niet zitten maar ze gaan zitten, alweer geen verwarring mogelijk toch? Of mis ik iets?

Het is een verwarrende zin omdat "en" hier helemaal niet in thuishoort. "Ze lieten de chauffeur tweemaal stempelen en gingen zitten" is al wat logischer. Maar goed, dit soort dingen doet mij dus afvragen of dit niet juist "flow" is geweest. Misschien zelfs gecombineerd met de onbewuste techniek van "vlot leesbaar" schrijven.

Techniek is belangrijker dan bevlogenheid. Dus heeft een onbevlogen schrijver met de juiste techniek meer kans om een goed boek te kunnen schrijven?

Meer kans dan wie? De onbevlogen schrijver zonder kennis/vaardigheid van techniek: ja. De bevlogen schrijver met kennis/vaardigheid van techniek: nee. De bevlogen schrijver zonder kennis/vaardigheid van techniek: dat vraag ik me af. Het zou kunnen dat een bevlogen schrijver zonder kennis/vaardigheid van techniek meer kans maakt op het schrijven van een goed verhaal (plot, ontstaan oiv de bevlogenheid) met een heleboel fouten (schrijftechnisch), dat als een goed verhaal herkent wordt door de juiste mensen die de fouten eruit kunnen halen (uitgever/redacteur), dan een onbevlogen schrijver met de juiste techniek.

De chauffeur stempelde tweemaal af en ze gingen zitten. Situatie duidelijk verwoord. Techniek.

Dit is juist zo'n "flow" zin, omdat ie vreselijk onduidelijk is. Welke chauffeur stempelt af voordat ze gaat zitten? De meeste chauffeurs doen dat zittend. Wat boeit dat eigenlijk? Zo spreken we wel (flow) maar technisch is het een slecht geformuleerde zin.

Dat begrijp ik dan weer niet: Dat het de chauffeur is van de bus waar ze in stappen is toch overduidelijk? Je gaat toch niet een bus verderop stempelen? De chauffeur gaat niet zitten maar ze gaan zitten, alweer geen verwarring mogelijk toch? Of mis ik iets?

Het is een verwarrende zin omdat "en" hier helemaal niet in thuishoort. "Ze lieten de chauffeur tweemaal stempelen en gingen zitten" is al wat logischer. Maar goed, dit soort dingen doet mij dus afvragen of dit niet juist "flow" is geweest. Misschien zelfs gecombineerd met de onbewuste techniek van "vlot leesbaar" schrijven.

Bedankt voor de uitleg.

Ik denk toch dat het er op neerkomt dat je in het gehele schrijfproces bevlogen bent, maar op het juiste moment de juiste techniek moet kunnen toepassen. Als je bevlogen bent bij het versturen van je manuscript, heb je meer succes als je van te voren goed doorleest wat een uitgever op de slushpile wil zien (de regels op hun website), en dat je vantevoren de juiste uitgevers uitzoekt en niet blind voor je bevlogenheid gelijk naar POD rent. Zo kun je voordat je daadwerkelijk gaat schrijven ook bevlogen zijn in de zin van ideeën opdoen, inspiratie laten vloeien en research doen. Ook dáárbij kun je technieken aanleren om het proces vlotter, gestructureerder en met een zekerder eindresultaat te laten verlopen, hoewel het aan het (goed geredigeerde) eindproduct zelden te zien zal zijn hoe bevlogen die beginfase was.