Hoi mede schrijvers, Gisteren was ik heerlijk verdiept in een verhaal. Je kent dat wel. Er bestaat niets anders als je toetsenbord en je rattelende vingers erover. Dan die eeuwige storende telefoon. Manlief komt thuis van werk en verwacht dat het eten klaar staan. Natuurlijk schat, eerst nog even één zinnetje afmaken. Resultaat. Eten niet klaar en manlief mopperig. over, "jij en je eeuwige boek." Naast het eten koken moet ook nog het huis aan kant en boodschappen worden gedaan. allemaal vervelende handenbindertjes die me weghouden van de computer net als de inspiratie toeslaat. Hebben mannelijke schrijvers het dan niet veel gemakkelijker? zij hoeven meestal geen huishouden te doen. Mits ze een vrouw of partner hebben die dat wel voor hen op wil knappen, als ze nog thuis wonen doet mammie dat wel. En als ze alleen wonen, nou ja, een vrijgezel hoeft niet zo precies te zijn. Of bekijk ik alles nu wel erg zwartwit? En nog een vraagje. ik wou meedoen aan een schrijfwedstrijd voor een kort drama op de tv. Een vereistte is, in drievoud, het manuscript getypt op te sturen. Ik heb geen eens een typmachine. Zou het manuscript echt niet uitgeprint mogen worden? Bedankt voor het lezen. Dit moest me even van het hart.