Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Vrouwenthriller

Zojuist viel mijn oog in de rubriek proeflezen op het woord 'Vrouwenthriller'. Ik bespeur sinds Zadelpijn is uitgekomen dat er bij ons in de boekkast twee stapeltjes nog te lezen boeken liggen. Het ene stapeltje bestaat uit boeken die door vrouwen zijn geschreven en volgens de samenvatting spannend zijn. Het andere stapeltje bevat boeken die door mannen zijn geschreven, denk daarbij aan schrijvers als Mankell, Goddart etc. Mede door de omschrijving 'vrouwenthriller' raak ik die boeken niet aan. Mijn vrouw raakt mijn stapeltje niet aan op een enkele uitzondering na. En dan hebben wij nog de boeken van Ninna Ricci [sorry Nicci French] en die lezen wij allebei. Raar gedoe eigenlijk dat 'bestempelen' van boeken, ik ga mij toch eens storten op die door vrouwen geschreven boeken. Wie weet wat de definitie van een vrouwenthriller is? Ik heb de neiging om het verhaal dat ik aan het schrijven ben een vrouwelijk pseudoniem mee te geven. Misschien sla ik de plank dan wel volledig mis. Wie wil er reageren?

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja goed van je Bob even de club terug in het karrenspoor trekken, er is ergens anders een topic over homosexualiteit in romans. Micha, jij weet dat.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heteromannen en mode? :? Nou ja, je hebt wel die echte vrouwelijke vrouwen, waarin al die vooroordelen en stereotypen over vrouwen in bij elkaar komen. Die ken je toch wel? Het is gewoon een bepaald type vrouw dat echt minstens een homo-vriend MOET hebben, want dan kunnen ze daar lekker mee shoppen en mannen mee kijken.
zal best. Ik denk aan type Paris Hilton ofzo? Ik probeer even een beeld te schetsen. Maar Micha, ik ken genoeg mannen die zich druk maken om mode en hetero zijn!

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tja dat weet ik niet. De term vrouwenthriller doet misschien wat goedkoop aan. Ik heb overigens wel mannelijke vrienden (lees: hetero's) die ze lezen. Ze zijn gematigd enthousiast. Ingrediënten zijn altijd werk/ relatie/ minaar/ geheim/ geen ingewikkelde complottheoriën. Ik vind ze leuk, lezen lekker gemakkelijk weg.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is niet mijn bedoeling om geweest een discussie over homo's te laten ontstaan. Het gaat erom wat de auteur er als conflict inbrengt en laten wij wel wezen de spanning die een bepaalde geaardheid met zich meebrengt kan genoeg conflictstof opleveren.
Of niet. Het hoeft niet altijd een conflict te zijn natuurlijk. Liever niet, eerlijk gezegd, het is juist leuker als het gewoon wordt geaccepteerd en geen issue is. Er zijn al genoeg coming-out en probleemboeken.
Ik begin na jullie reacties wel steeds meer het gevoel te krijgen dat de term 'vrouwenthriller' een verzinsel is van uitgevers. Daar hoef ik mij dus niets van aan te trekken. Kortom ik zal ze binnenkort toch maar eens lezen om er een oordeel over te kunnen geven.
ze geven dat label natuurlijk niet voor niets...
Verder kan ik voorzichtig vaststellen dat op deze site het overgrote deel van de deelnemers bestaat uit vrouwen. [Ik voel mij daar overigens prettig tussen]. Zou dat ook niet kunnen betekenen dat het Nederlandse taalgebied meer schrijfsters heeft dan schrijvers en dat vrouwen meer lezen.
De mannen zijn hier inderdaad in de minderheid, maar ik vermoed eerder dat dat komt doordat vrouwen meer ouwehoeren dan dat ze meer schrijven. Meer lezen denk ik wel.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Micha jij zegt: De mannen zijn hier inderdaad in de minderheid, maar ik vermoed eerder dat dat komt doordat vrouwen meer ouwehoeren ( ja hier zeg jij iets!, sinds ik hier surf schiet ik geen meter meer met mijn boek op. Ik leer wel veel dus als ik eenmaal weer begin....aan mijn damesthriller ) dan dat ze meer schrijven. xas

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Na het lezen van bovenstaande meningen kan ik het niet laten ook de mijne even mede te delen. Ik vind veel vrouwenthrillers ook naar het idee van romannetjes neigen. Wanneer je ze leest hoef je niet veel na te denken. Ik lees ze zelf niet vaak en als ik het doe lees ik ze meestal na een aantal bladzijden een beetje diagonaal verder. Ik houd meer van de thrillers die wat meer doordacht zijn, of waarbij je pas op de laatste bladzijde de aha-erlebnis ervaart. Maar goed, ik ben zelf van plan om morgen mijn manuscript naar de wedstrijd van vrouwenthrillers en thb te sturen! Dus ik houd verder mijn mond! Ik hoop zelf natuurlijk wel een goed plot in elkaar gedraaid te hebben! Ik denk dat de vrouwenthriller een afgeleide is van de chicklit en een hele goede marketingstrategie, want ze verkopen goed! Veel lezende vrouwen waarschijnlijk.

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Chicklits lezen lekker weg. Rietje, Appel en Iris Bee: de afzetmarkt is gigantisch! Literaire thrillers zijn ook meer door en voor vrouwen geschreven, bij Anthos toch? Simone van der Vlugt en Esther Verhoef, Saskia Noort? Het genre schijnt inderdaad door uitgeverijen verzonnen te zijn.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik moet bekennen dat ik haast nooit thrillers lees. Maar ik zou nooit een boek laten liggen omdat het van een vrouw is. Ik laat me leiden door het omslag, de flaptekst en de recensies die ik heb gelezen en probeer daaruit af te leiden of het iets voor mij zou zijn. Maar omwille van het geslacht: te gek voor woorden.

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn vrouwenthriller zit eraan te komen. De jury bestond uit vrouwen, de redacteur is een vrouw, de proeflezers waren vrouwen, op de cover staan quotes van vrouwen en ik ben een vrouw :nod: . Ik ben zo benieuwd naar de reactie van een man... Dus Bob: ik hou me aanbevolen!

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn vrouwenthriller zit eraan te komen. De jury bestond uit vrouwen, de redacteur is een vrouw, de proeflezers waren vrouwen, op de cover staan quotes van vrouwen en ik ben een vrouw :nod: . Ik ben zo benieuwd naar de reactie van een man... Dus Bob: ik hou me aanbevolen!
Nou, Bob, dit kun je niet weigeren :)

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mijn vrouwenthriller zit eraan te komen. De jury bestond uit vrouwen, de redacteur is een vrouw, de proeflezers waren vrouwen, op de cover staan quotes van vrouwen en ik ben een vrouw :nod: . Ik ben zo benieuwd naar de reactie van een man... Dus Bob: ik hou me aanbevolen!
Inderdaad, mannen kunnen er heel anders op reageren. Op mijn boek ook, de meeste mannen vinden het niks en dat begrijp ik eigenlijk wel. :) (ps. heb ook altijd proeflezers als vrouwen, niet bewust, naar mijn idee.)

Lid sinds

15 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Debutant, zodra jouw thriller is gepubliceerd zal ik het lezen. Ik laat de rest ervoor laten liggen. Daarna zal ik reageren. Veel succes.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als mensen mij hun vrouwenthriller toesturen, wil ik hem best lezen hoor 8) En eerlijk mijn mening geven, maar da's een gegeven ;)

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat zou ik fantastisch vinden, Bob! :thumbsup: En Micha, je brengt me wel heel sterk in de verleiding. }) Wat ik me ineens afvraag: bestaat het genre vrouwenthriller in de VS ook en zo ja, is het daar net zo populair?

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Geen flauw idee, aangezien ik het dus niet lees :') Volgens mij wel minder, eerlijk gezegd. Ik zal eens kijken. Karin Slaughter is wel populair geloof ik.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik denk het wel. De boeken van Nicci French worden volgens mij wererldwijd verkocht en staan te boek als vrouwenthrillers, dacht ik, ook al is een van de twee een man??? (ik weet het niet zeker, hoor, maar andere voorbeelden kan ik eigenlijk niet noemen.) Edit: inderdaad, Karin Slaughter. Nog geen boek van gelezen, eerlijk gezegd, maar haar naam zie ik overal.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vond dit op de website van Nicci French. Het succes van Nicci French verklaard (Bron: AD Magazine, 4-3-'06) "Het thrillergenre is altijd een beetje het domein van de man geweest. Natuurlijk waren er ook vrouwelijke auteurs maar die richtten zich niet specifiek op vrouwen. De meeste van die boeken werden gekenmerkt door inspecteurs in lange regenjassen die in roestige auto's postten en onderuitgezakt in een Big Mac hapten. De verhaallijnen bestonden uit politieke complotten, harde misdaad en pistoolgeweld. Nicci French doet precies het tegenovergestelde. Geen gescheiden, eenzame inspecteur in de herfst van zijn leven, maar jonge vrouwen die vanuit ik-perspectief hun dagelijkse bestaan beschrijven. De verstoring van dat dagelijks bestaan houdt de lezer een spiegel voor: ook jouw veilige leventje kan opeens in een nachtmerrie veranderen. Dat dat eng genoeg is, is gebleken..." Simone van der Vlugt in AD Magazine 4-3-'06

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nicci French is een Engels schrijversduo. Karin Slaughter heb ik nooit gelezen, er staat wel een boek van haar in de boekenkast. Ik weet niet of haar boeken specifiek vrouwenthrillers zijn.

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een schrijver schrijft voornamelijk toch vanuit zijn eigen oogpunt. Een schrijver die homoseksueel is zal eerder homoseksuele personages in zijn boek opnemen vermoed ik. Ik zou het persoonlijk niet doen, omdat ik mij hun denkwijze niet kan voorstellen. Ik kan simpelweg geen homoseksuele man omschrijven en zijn reactie en gevoelens verklaren. Ik ken ze niet. Van vrouwen lukt mij het ietsje maar ook niet veel, maar dat komt weer door het hebben van een paar zussen en dat vrouwen toch meer voorhanden zijn dan homo's. Verder lees ik baar weinig boeken. Het moest van school een paar jaar terug. Welke boeken dat waren weet ik allang niet meer. Ze hebben weinig indruk gemaakt. Ik verveel me tijdens het lezen, denk altijd 'bla bla bla.' Dat is ook een reden waarom ik het zelf probeer, overgens waarschijnlijk met net zo veel 'bla bla bla.' Maar nu schrijf ik het zelf, dus heb er geen last van.

Lid sinds

17 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als je niet leest, kun je ook niet schrijven. Punt. Maar dat is een heel andere discussie die hier al eens gevoerd is, ga maar eens zoeken ;)

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Om te zoeken zou betekenen dat ik het onderwerp interessant vind. Dat is niet zo. Vrees dat het zoekbalkje ombeschreven blijft. Persoonlijk gaat tegelijk lezen en schrijven mij erg moeilijk af. Daarom doe ik het liever gescheiden. Maar ik ben blij te horen dat het voor jou werkt ;).

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dat zou ik fantastisch vinden, Bob! :thumbsup: En Micha, je brengt me wel heel sterk in de verleiding. }) Wat ik me ineens afvraag: bestaat het genre vrouwenthriller in de VS ook en zo ja, is het daar net zo populair?
Er zijn genoeg Amerikaanse auteurs(ook veel mannen) die vrouwenthrillers schrijven. Soms verbaas ik me over het inlevingsgevoel in de vrouw.. xas

Lid sinds

14 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het succes van Nicci French verklaard Het valt me op dat zij altijd vanuit de vt schrijven . Dat terwijl onze Nederlandse thrillerschrijfster vaak voor de tt kiezen.In de boeken van N en F wordt ook een wat formeler taalgebruik gehanteerd. bv 'sloeg gade.' xas

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nooit een gelezen, maar ik zou niet vallen over een betiteling als vrouwen-dit of mannen-dit. In mijn ogen is het vooral marketing, nogal nietszeggend. Als het verhaal me aanspreekt lees ik het. En homo's en hetero's, de meeste mensen zijn hetero (denk ik toch). Ik zou me niet voldoende kunnen inleven in een homo om erover te schrijven. Verder boeit ook dat gegeven me niet erg. Het gaat om dezelfde elementen, liefde, vertrouwen, aantrekkingskracht enz. Het moet gewoon 'goed' (voor mij) op papier staan.

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ingrediënten zijn altijd werk/ relatie/ minaar/ geheim/ geen ingewikkelde complottheoriën. Ik vind ze leuk, lezen lekker gemakkelijk weg.
Is dit dé formule voor een vrouwenthriller? De Reunïe van SvdV voldoet hier niet aan en volgens mij Het laatste offer ook niet. Drift van Marion Pauw kan ik hier ook niet in stoppen. Het mooie van schrijven is dat je outside the box mag denken. Moét denken, zelfs. Dat er een paar overeenkomsten zijn, suf werk, suffe relatie, geheim, is om het herkenbaar te houden naar de lezer toe.

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik houd van boeken met sterke personages erin, of het nu vrouwen of mannen zijn. Als er maar een klik is met de hoofdpersoon. Sympathie, of... juist niet, dat intrigeert ook, denk ik.