Zo kan het ook

Ik zou die zes pagina's wel eens willen zien :) Moeten wel zes steengoede pagina's zijn.

zijn blog is alleszins geen hoogvlieger. http://www.ivovictoria.com/ Vreemd toch, ik dacht dat niemand nog durfde investeren in debutanten, en dan plots zeven uitgeverijen die zo'n risico willen nemen.. Belgische auteurs zijn sexy in Nederland, woehoe!

Goede actie van / reclame voor Sebes! :thumbsup: En nu nog de hype waarmaken.

Ik had met alleen maar een mailtje en een stukje van een paar bladzijden (in Word) ook gelijk beet, in Nederland, als debutante!!!! Het ligt ook aan het onderwerp, wil ik ermee zeggen. De juiste tijd, de juiste plaats... Ook al is het dan maar met een kinderboek geweest, toch is een jeugdboek net zo belangrijk.

Ook al is het dan maar met een kinderboek geweest, toch is een jeugdboek net zo belangrijk.

Iets waar ik dagelijks van kan dromen, Mara. Ben gek op jeugdboeken, nu nog trouwens. Hoop ook ooit een eigen geschreven jeugdboek in de handen te mogen houden. Jetje

Ik vind het log leuk, vooral de langere stukken. Het is anders, het is de kijk op de wereld die verrast en verfrist. Nu is een kip geen sigaar en een log nog geen boek. Laten we in elk geval hopen dat zenuwen noch een te strikte redactiehand toeslaan en de speelse, welhaast nonchalante doch zo doordachte sfeer niet verloren zal gaan onder de druk van een langer verhaal.

Inderdaad, het sprankelt. Het lijkt erop alsof Ivo continu met electroden op zijn hoofd loopt, die zijn gedachtenstroom direct aftappen. Want zulke gekke waarnemingen en hersenspinsels, daar loopt elk mens natuurlijk de hele dag mee rond. Alleen krijgen we het niet voor elkaar die meteen in schrift om te zetten. Waarom niet? Omdat die gedachtenflitsen ongeveer de snelheid van het licht hebben, zeggen ze. Bovendien hebben de meeste mensen last van een fatsoensfilter, dat alles wat bizar en te origineel is tegenhoudt zodra ze het gaan opschrijven. Vrucht van onze jarenlange domesticatie. Van dat filter heeft Ivo duidelijk minder last. Althans tot nu toe. De vraag is of zijn onbevangenheid wel opgewassen is tegen het uitgeverstraject waar hij nu instapt.

Je zou er haast een kooi om heen willen zetten en tegen alle invloed van buitenaf willen brullen, ´Nee, stil, meneer schrijft!´ Dan toch weer jammer dat dit het schrijven ernstig zou hinderen :p . Helemaal zomaar is het niet Oscar, dutch bloggies, kende het niet maar ziet er spannend uit.

Heerlijk gewoon. Deze verhalen geven een schrijver de moed om door te gaan. Het kan nog steeds.

*blijft goede hoop houden dat het toch nog kan lukken*

Tegen iedereen: gewoon doen, ervoor gaan. HELEMAAL!

helemaal met Mara eens!

Inderdaad goed dat zoiets kan. Word persoonlijk alleen wel een beetje moe van die Sebes. Zou nog mooier zijn als iemand het op eigen kracht voor elkaar krijgt.

Nou, ik heb toch behoorlijk moeten leuren met mijn manuscript. Zo makkelijk ging dat niet. Maar ja: eind goed, al goed.

Bij mij ging het ook heel erg snel. Ik had wat doktersromans geschreven, mailde de uitgever waar ik nu bij zit, en mocht een week later langskomen, dat verbaasde me behoorlijk. Ik had gedacht dat ik helemaal geen reactie zou krijgen. Mijn redacteur had wel interesse in een liefdesroman, en omdat ik al wat ervaring had met de doktersromans had hij alle vertrouwen in me. Die roman ligt nu ter beoordeling bij mijn uitgever, en tevens heb ik al vier educatieve boekjes geschreven, waarvan ik voor de eerste twee een contract heb ontvangen. En hij heeft het ook al over herpublicatie van mijn eerste twee eigen-beheer boeken. Daar zou dan een boel herschrijfwerk aan moeten gebeuren, maar dat heb ik er natuurlijk wel voor over.

Silent, zijn dat die twee boeken in de leescirkel, L. en de D. van K. ?

Ja, inderdaad :)