Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#279 Oud of nieuw

'Gelukkig Nieuwjaar Sammie!'
Heel even verdringt de verfijning van Chanel de explosieve geur van kruit als Mylene haar armen om me heen slaat. Rillend in haar korte glitterjurkje, drukt mijn schoonzus een zoen op mijn kruin. De brandende tuinkachel schijnt Mylenes gebrek aan warme kleding niet te kunnen compenseren.
Ik tik mijn glas champagne tegen de hare.
'Voor jou ook Mel, dat al je dromen mogen uitkomen.'
Mylene wijst naar het tafereel dat zich achter de glazen schuifdeuren in de feestelijk verlichte woonkamer afspeelt.
'Wanneer zet je hem nou eens aan de dijk? Die man kent geen grenzen, Sam. Geen fatsoen.'
Ik zie Michael en Jara dansen. Zijn handen op haar billen, zijn gezicht in haar hals.
Ik huiver. Neem een slok champagne.
'Mijn goede voornemen voor dit jaar, Mel. Echt.'
'Goed zo, mijn broer verdient je niet.' Mylene wiebelt vervaarlijk op haar Manola's. 'Kom Sam, we gaan naar binnen. Jara wegjagen.' Ze knipoogt naar me.
Ik grimas terug.
'Ik kom zo, loop maar vast, voordat je bevriest.'

Ik duik diep in mijn jas en stap het terras af. Weg van het feestgedruis, de lichten, de drank, de warmte. Mijn hakken zakken weg in het natte gras. Ik loop door. Flarden mist hangen als vergeten wasgoed boven het veld. Minuscule waterdruppeltjes hechten zich aan mijn haar, mijn wimpers. Ik moet nu ongeveer bij het hek zijn, maar de mist is zo dicht, dat ik hem niet zie. Voor me is alles donker, grijs.
Ik blijf staan, in dit stukje niemandsland. Even voel ik opluchting. Even ben ik niets meer dan een schaduw. Verloren misschien, maar vrij om verder te gaan. Wie zal me tegenhouden als ik nu het hek overklim, weg van deze voorstelling? Weg van het verdriet, het eeuwige bedrog?

Ik wil verder lopen als gedempt gelach mijn kant op zweeft. Ik draai me om. Warm licht schijnt als een baken in het donker. Iemand zet de muziek harder. 'Happy new year' van Abba klinkt door de nacht. Ons liedje.
Ik zet een stap naar achteren, maar plots voelt de mist zwaar, dreigend. Ik ril, van de kou, of van angst. Ik weet het niet.

'Sammie, Sammeke! Ons liedje!' Michaels stem dreunt door de duisternis. En ondanks alles, maakt mijn hart een sprongetje. Nog steeds. Ik werp een blik naar achteren, maar daar is niets; geen hek, geen weg, geen contouren, alleen maar grijs.

Aarzel ik? Misschien heel even. Dan draai ik me om en begin mijn weg terug naar het licht. Zo snel als mijn hakken me kunnen dragen.

Lid sinds

4 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Goed verhaal, goed geschreven, Chantal. Ik hoop dat ze zich bij de achterdeur toch nog bedenkt.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Chantal, wat een mooi verhaal schotel je ons weer voor.

De liefde, die boos, verdrietig en zo diep ongelukkig kan maken, maar als zij weer lonkt, weten we niet hoe snel we naar haar toe moeten gaan. 

Wat mij opviel:

Je eerste zin gaf mij het gevoel dat een alfa man een meiske, cq vrouw toespreekt. Verrassend is dan wel dat het een andere vrouw is (als ik het goed begrijp). Dat kleintje kan ik niet goed plaatsen bij Sam, Mylene in het glitterjurkje is dan weer wel fragiel, lijkt mij.

Mooie naam Mylene, voor mij is het even schakelen als je van Mylene naar Mel gaat. Het is zeer van deze tijd om in afkortingen te spreken in het land der namen. Mss is er iets voor te zeggen steeds een naam aan te houden?

Heel graag gelezen en ik wens je een gezond en schrijflustig 2020 toe.

 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Dank Fief en Marie voor het lezen! 

Marie, je hebt gelijk. In mijn hoofd zat meer verhaal dan ik de lezer kon toebedelen. 

Sam is getrouwd in een familie van rijke, geslaagde, mooie mensen. Mylene is knap en lang, waarschijnlijk een fotomodel. Sam daarentegen valt met haar lengte in het niet bij deze rijzige familie. Maar dat wist ik alleen :).

Ik pas het dan ook aan. Dank voor je goede advies!

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Hallo Chantal,
... ach die liefde en dat nog wel op Nieuwjaarsdag. Tegen wil en dank; hoe lang nog?

Je hebt weer een fijn verhaal geschreven. Ga zo door in 2020, dan wordt het vast een succesvol schrijfjaar voor je.

 

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

Kruidnagel en Riny dank voor het lezen en jullie mooie woorden! Daar ga ik zeker goed het nieuwe jaar mee in! 

Ook voor jullie een magisch mooi (schrijf)jaar toegewenst