#273 - De langste nacht
De hogepriester liep goedkeurend het laatste poortgebouw binnen. Er was de hele dag hard gewerkt. Voor zover hij kon nagaan, was in honderd mijl in de omtrek geen levende ziel meer buiten de stadswallen te bespeuren. De hele gemeenschap bevond zich binnen de veilige muren van de stad.
Dat was de traditie; ontelbare generaties hadden zich op deze manier voorbereid op de langste nacht. Zeker, er waren mensen die twijfelden aan de Profetie, maar zelfs ongelovigen respecteerden het gebruik om één keer per jaar —allemaal samen— feest te vieren in de stad zodra duidelijk was dat het sneeuwvolk ook nu weer niet dreigend voor de poorten stond.
Volgens de overlevering was er eeuwen geleden, lang voor de jaren werden geteld, een grote strijd geweest tussen mens en sneeuwman. De mens was als overwinnaar uit die mythische oorlog gekomen, maar de leider van het sneeuwvolk had het strijdtoneel verlaten met een dreigende waarschuwing.
‘Ooit, in de langste nacht van het jaar, komen wij, sneeuwmannen, terug om wraak te nemen en onze gekrenkte eer te herstellen.’
Zo stond het opgetekend in de Heilige boeken. De voorspelling van de terugkomst van het sneeuwvolk was de aanleiding tot het grootste volksfestijn van het jaar, groter nog dan het overwinningsfeest van de kinderen van de zon, zoals de mensheid zichzelf soms noemde.
Er schalde een hoorn aan de Oostpoort; dat was het teken dat de zon aan de einder was verdwenen. De hogepriester beklom de trappen van de Noordpoort en tuurde in de verte. Hij keek links, rechts, recht vooruit, maar hij zag niets. Hij nam de trap terug maar beneden, waar een bezorgde burger hem opwachtte.
‘Bent u echt zeker dat u geen oprukkende sneeuwmannen hebt gezien?’ vroeg de stedeling.
‘Ik ben het zeker,’ antwoordde de hogepriester, ‘Maar om u gerust te stellen, ga ik nog eens kijken.’
Het protocol vereiste dat dit driemaal herhaald werd vooraleer de feestelijkheden gestart mochten worden.
Toen de hogepriester voor de derde maal in de verte speurde schrok hij zich een hoedje. Daar, net voorbij de Noorderbeek, zag hij het licht van fakkels opflakkeren. Ontzet zag hij hoe een troep donkere figuren dreigend de brug overstak. Met trillende hand reikte hij naar de alarmbel, maar voor hij die kon luiden, wierpen de naderende belagers hun donkere mantels af en werd hij op een bulderend gelach getrakteerd.
‘Dat zijn geen sneeuwmannen,’ prevelde de hogepriester ontstemd, ‘Dat is een bende heiligschenners!’
Inderdaad, een dozijn grappenmakers had er niet beter op gevonden dan de hogepriester en de stad een poets te bakken. Ze hadden zich uren voor de zon zou ondergaan in de kou verscholen en kwamen nu met veel gejoel de stad tegemoet, zwaaiend met fakkels en uitgeholde voederbieten waar ze kaarsen in hadden gestopt.
De hogepriester wilde net zijn toorn over hen uitspuwen toen er een ijzige wind opstak vanuit het noorden. Het vuur van de fakkels doofde abrupt. Het rumoer buiten de muren verstomde. De hogepriester zag enkel nog een paar lichtpuntjes van kaarsen die niet door de plotse windvlaag waren uitgeblazen. Toen een donkere wolk voor de maan schoof, doofden ook die uit. De hogepriester reikte zo ver hij kon over de muur, maar het was pikdonker. Er was geen beweging meer te zien aan de brug.
Er ging een zucht over de vlakte. In de verte weerklonk plots een oorlogstrom.
Ik ben nu 1 jaar lid van
Lid sinds
6 jaarRol
Hieperdepiep Hoera!
Lid sinds
6 jaar 11 maandenRol
Weer een fraai Bruno Lowagie
Lid sinds
5 jaar 8 maandenRol
Mooi geschreven Bruno! Je
Lid sinds
7 jaarRol
Winter's coming. Heed my
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Ik denk, door het geluid van
Lid sinds
5 jaar 2 maandenRol
Interessante invulling van de
Lid sinds
5 jaar 2 maandenRol
Dank aan allen voor de
Lid sinds
6 jaarRol
He Bruno, Zeer fijn gelezen
Lid sinds
6 jaar 5 maandenRol
Greenman schreef: Als ik dan
Lid sinds
6 jaarRol
Lekker wintersfeertje. Je
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Bruno, weer een mooi verhaal
Lid sinds
8 jaar 9 maandenRol
Gefeliciteerd Bruno, met dit
Lid sinds
6 jaar 8 maandenRol
LizettevanGeene
Lid sinds
6 jaarRol
- NL / maart: schrijverspunt.nl 55-woordenwedstrijd:
publicatie (top 55) van "Robots aan de macht"
- NL / maart: Uitgeverij Godijn Publishing:
op de long-list (top 35) met "Interposa heeft u nodig!"
- NL / maart: Uitgeverij Lieve Hart voorleesverhalen:
op de long-list (top 20) met "Het middelste meisje"
- NL / april: Sweek Zeer Korte Verhalen:
finalist (top 10) + publicatie van "Oceaanwees"
- EN / mei: Sweek Flash Fiction:
finalist (top 10) + publicatie van "The Empty Palace"
- NL / mei: Gorcumse Literatuurprijs:
1ste plaats met "Opa 75"
- NL / juni: 18.02 Publishing:
geselecteerd (top 11) met "De sterfelijke god"
- NL / augustus: Zomerschrijfwedstrijd De Wereldwijven:
1ste plaats met "Rups-wordt-pop-wordt-vlinder"
- VL / september: Het Groot Dictee heruitgevonden:
eervolle vermelding voor "Victors dilemma"
- EN / september: Australian Writers' Centre:
Long list (top 27) Furious Fiction September met "Meeting the parents"
- NL / oktober: Godijn Publishing "Et Ille":
8ste plaats en publicatie van "Jonker Galgenaas"
- NL / oktober: Schrijvenonline.org "Weg":
1ste plaats met "Afscheid van een heldin"
- NL / november: Uitgeverij LetterRijn "Dood door Onschuld":
publicatie (top 22) van "De houdbaarheid van rattenvergif"
- VL / november: De Schrijfwolf:
genomineerd (top 20?) met een verhaal waarvan de titel nog niet mag vrijgegeven worden
- NL / november: Godijn Publishing "Zonderlingen":
long-list (top 45) met "Spiegelpunt"
- NL / november: Godijn Publishing "Zonderlingen":
long-list (top 45) met "De alchemist"
- EN / november: Australian Writers' Centre:
Long list (top 39) Furious Fiction September met "Jury Duty"
- NL / november: Stichting Poesia wedstrijd "Winterherinnering":
Geselecteerd voor publicatie in het winternummer van het Literair Tijdschrift Poesia.
- NL / november: 120 woorden wedstrijd "Depressie":
Short list (top 5) met "Ochtendritueel"
De wekelijkse schrijfoefening werpt vruchten af! Je hebt gelijk. Ik heb die zinnen ondertussen al aangepast.Bruno, ... gefeliciteerd…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Bruno,
... gefeliciteerd met je behaalde successen, wel een cliché maar o zo waar!
Het lijkt wel alsof je alles zo maar uit je mouw schudt. Je hebt het dan maar gedaan. Bravo.
@Riny: soms heb ik het…
Lid sinds
6 jaarRol
@Riny: soms heb ik het gevoel dat ik niet zelf beslis wat ik schrijf. Het rolt er gewoon uit, alsof het mijn personages zijn die het mij dicteren.
Ik zie nu wel dat de nieuwe layout van heel mijn verhaal één lange paragraaf gemaakt heeft. Jakkes.
@ Bruno, misschien zitten er…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
@ Bruno, misschien zitten er nog kinderziektes in.
Voor mij is het allemaal abracadabra. Met veel respect kan ik het allemaal bekijken; net als scheikunde formules ...