#258 De zee is woest

Mooi hoe je vanuit rust en vakantiegevoel toewerkt naar het noodlot. Je past het tempo er ook goed op aan, waardoor ik als lezer letterlijk en figuurlijk meegesleept wordt. Paar ieniemienie dingetjes: Bij 'in mijn gedachten' kan volgens mij 'mijn' weg. Je gedachten zijn per definitie van jezelf. 'Strand prullenbak' is denk ik 1 woord. Je lijkt een tsunami te beschrijven, met het zich eerst terugtrekkende water. Naar mijn idee, maar ik heb het niet nagezocht, gaan die niet zozeer gepaard met slecht weer, omdat een aardbeving de oorzaak is. Desalniettemin, die opmerking meteen weer vergeten, want voor de duur van het verhaal werkt het prima.

Jeetje Anke, alsof je het zelf beleefd hebt. Die wanhoop die je beschrijft als je voor je leven rent, maar tegelijkertijd niemand achter wil laten. En dan zo dicht bij de redding zijn en je lief alsnog verliezen. Heel indrukwekkend. Kippenvel. Graag gelezen.

Het kolkende zeewater deint in mijn oren. (...) Ik wacht een poosje tot mijn hartritme weer in de vakantiemodus slaat.

Ik vind het erg mooi geschreven! Ik beleefde het mee! Ook oog voor andere in zo'n verhaal beschrijft de wanhoop. Bijvoorbeeld de zin over de hollende moeder. Maar dat komt ook omdat ik paar maanden geleden ben bevallen dus vol met emoties als het om kinderen gaat, haha ;). In ieder geval: ik heb geen tips, enkel compliment :)!

Hi Anke, Herkenbaar plot :) Spannend geschreven. Ik krijg wel het idee dat meer variatie in schrijfstijl en spanningsniveau nog beter zou werken. Ik vind het wel lastig uitleggen, omdat ik hier zelf ook geen ervaring mee heb, maar ik merkte dat ik halverwege niet meer zo sterk geactiveerd werd. Ook vond ik sommige dingen wat vreemd beschreven in de eerste alinea:

Het kolkende zeewater deint in mijn oren. (...) Ik wacht een poosje tot mijn hartritme weer in de vakantiemodus slaat.

De eerste zin moest ik drie keer lezen en de laatste vreemd omdat het normaliseren van een hartritme geleidelijk gaat. Groeten, Jay

Mooie opbouw. Eerst de Oost-Indische doofheid, dan de lome sufheid, het duurt een tijdje voordat de ernst volledig doordringt, en dan de paniek. Lijkt me wel realistisch weergegeven. :) :thumbsup:

Hoi Renske53, Dank je voor je compliment! Van harte gefeliciteerd met de geboorte van je kindje. Ik hoop dat je niet al teveel van slag was door mijn krijsende moeder... Ik heb ze benoemt omdat het helaas bij zulke natuurrampen ook gebeurd. Dank je voor het lezen van mijn verhaaltje en geniet van het kleintje ;)

Hoi Renske53, Dank je voor je compliment! Van harte gefeliciteerd met de geboorte van je kindje. Ik hoop dat je niet al teveel van slag was door mijn krijsende moeder... Ik heb ze benoemt omdat het helaas bij zulke natuurrampen ook gebeurd. Dank je voor het lezen van mijn verhaaltje en geniet van het kleintje ;)

Dank je, ik heb beide zoontjes even lekker geknuffeld hihi :). Je moet het zeker benoemen inderdaad, zoals ik zei in mijn eerdere reactie vind ik dat de wanhoop nog beter omschrijven. Helemaal omdat de hoofdpersoon nog in verwarring is van wat er aan de hand is, dus die kijkt om haar heen, naar een vluchtweg, andere mensen en hun opvallende gedrag valt dan op. Goed gedaan!

Anke spannend geschreven, mee eens met Nele, realistisch geschreven en brrr heb je het megemaakt? Gelukkig ben je er goed van afgekomen, zodanig dat we je hier kunnen lezen :thumbsup: Ik heb verder niets toe te voegen, goed gedaan. Fijne avond.

Hallo Anke, … alsof je het zelf hebt meegemaakt. Wat kun jij je verdiepen zeg, in zo'n ramp. Je hebt echt vanuit je hart geschreven, lijkt me zo. :nod: :thumbsup:

Heel goed opgebouwd Anke. Je weet de lezer heel goed mee te nemen het verhaal in. Spanning kun jij goed, en ook weet je heel treffend emoties over te brengen. Het punt waardoor de aandacht zou kunnen verslappen, heeft meer met het onderwerp zelf te maken dan met jouw schrijfstijl zelf. De zee die zich terugtrekt en als een metershoge golf weer terugkomt, is een bekend gegeven. Om dat een lezer nog te kunnen verrassen moet je met een klap uit onverwachte hoek komen. Maar.... je kunt niet alles in een kort verhaal. En wat je hier nu hebt, is heel goed.