Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#232 Ik denk niet

Als ik langs mijn stamkroeg loop, kan ik het niet nalaten even door de openstaande deur naar binnen te gluren. Verrek, voor de toog zit Ruud naar wie ik op weg ben. Heb ik me in de dag vergist? Ik weet dat zijn vrouw kwaad wordt als ze weet dat hij weer in de kroeg is blijven plakken. Ik kan niet anders dan het café ingaan, ook ik weet dat Ruud zijn tijd verdrinkt. Nog meer dan ik, ik heb mijn wijn nodig om sappiger te denken. Mijn woorden lopen na elke glas rode wijn meer gesmeerd. Mijn vrouw noemt mij een mazzelpik omdat ik leef van mijn hobby. Ik spreek haar dan vermanend toe dat het hard werken is. ‘Hallo Ruud, hadden we niet vandaag afgesproken?’ ‘Ja, beste Simon, ik moest even de ruimte hebben. Margreet kon alleen maar vitten op me. Ze was een pruimentaart aan het maken, hopelijk smaakt die niet zo zuur zoals haar gezicht stond.’ ‘Het is wel bijna drie uur. Zullen we, Ruud?’ ‘Laten we een aperitief nuttigen. Ik zal Steve roepen. Een Engelse student. Goeie gozer, geweldige grappen.’ ‘Steve!’ Er komt een jongeman op ons af dansen. Een artistiek type dat met een komisch accent vraagt: ‘Wat mag het zijn, heren?’ Ruud gaat van de pils over op gin en tonic, ik vrees met grote vreze. Als hij maar geen kwade dronk krijgt. Ik neem als altijd een glas rode wijn. Als Steve zwierig de consumpties brengt, plaatst hij een bordje met citroenpartjes naast het glas van Ruud. ‘Ik weet een mop, kan alleen vertellen in het Engels. Willen jullie horen?’ ‘Ja’, zeggen we allebei. ‘Once on an evening Descartes went to a pub in London. He orders a gin and tonic. The barkeep asks: ‘Lemon?’ Descartes answers: ‘I think not.’ Ruud antwoordt: ‘Ik ook niet.’ De grap ontgaat hem. Steve en ik wisselen glimlachend een blik van verstandhouding met elkaar uit. Niet alleen om de joke, ook om Ruud. Als we na een uur het café verlaten, allebei ietwat aangeschoten, vraag ik me af hoe Margreet ons zal verwelkomen. Dat valt nog zat mee, ze is druk met bakken geweest en vervolgens onder de douche gestapt. Ze ziet er nog rozig uit en volgens mij is ze ook goedgeluimd. De koffie en taart smaken verrukkelijk. Margreet ruimt de kopjes en bordjes op als de kleine wijzer op vijf staat en vraagt Ruud met een lieve glimlach om iets sterkers in te schenken. Als Ruud onze wijntjes neerzet en voor hemzelf opnieuw een gin en tonic kan ik niet nalaten te zeggen: ‘Cogito, ergo sum.’ Waarop Margreet stellig zegt: ‘Je zult wel ad fundum bedoelen.’ ‘Nee, ik denk aan die mop van die barkeeper vanmiddag. Over Descartes dat hij niet zoals gewoonlijk denkt dat hij is, juist het tegenovergestelde. Humor’, zeg ik lachend. Het lachen vergaat me als ik de twee verbijsterde gezichten zie. Het zou zomaar kunnen dat ik zojuist een goede vriend heb verloren en hij zijn vrouw.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Levja: haha, de volgende keer is het waarschijnlijk een tarte tatin (met ongeschilde appels) in plaats van pruimentaart. Graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Levja: haha, de volgende keer is het waarschijnlijk een tarte tatin (met ongeschilde appels) in plaats van pruimentaart. Graag gelezen.
Ja, die zure appel ... Nele, ik moet nog wat schillen, ik bedoel schaven aan dit stukje. Dank voor snelle reactie.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina, de pruimentaart was gaar, maar de rapen ook. Graag gelezen en mooie eindzin, C.S. waardig. Fijne avond.
Ha Marie, Fijn dat je bent komen lezen. Mij storen de witregels nogal. Als ik het achter elkaar zet dan wordt het heel compact. Ik denk nog. Voor nu een goed weekend gewenst. NB Toch de lay-out aangepast. Ik denk zelf beter. Hoe ik ineens aan die vele witregels kwam is mij een raadsel. Misschien een glas rode wijn te veel? LOL.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, fijn stukje dat heel prettig leest. Alleen haperde ik bij deze zin: 'Nog meer dan ik doe, ik heb mijn wijn nodig om sappiger te denken.' Het woordje 'doe' voelt hier wat onnatuurlijk. 'hopelijk smaakt die niet zo zuur zoals haar gezicht stond.’: Hier zou je ook van kunnen maken: ' hopelijk is ie niet zo zuur als de blik op haar gezicht.' En ja, alcohol maakt niet alleen de pen, maar ook de tong losser en dat is hier flink balen voor Simon en Ruud. Goed einde!

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Levina, fijn stukje dat heel prettig leest. Alleen haperde ik bij deze zin: 'Nog meer dan ik doe, ik heb mijn wijn nodig om sappiger te denken.' Het woordje 'doe' voelt hier wat onnatuurlijk. 'hopelijk smaakt die niet zo zuur zoals haar gezicht stond.’: Hier zou je ook van kunnen maken: ' hopelijk is ie niet zo zuur als de blik op haar gezicht.' En ja, alcohol maakt niet alleen de pen, maar ook de tong losser en dat is hier flink balen voor Simon en Ruud. Goed einde!
Ha Chantal, Leuk dat je komt lezen en ik ben het met dat 'doe' helemaal eens. Ik haal het weg. Over de tweede zin denk ik nog even na. Mijn ouders zeiden dat vaak. Ik neem het mee. Dank je wel.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina. O, o wat kan de drank je loslippig maken. Maar misschien kan Simon de boel nog redden door het over de overheerlijke taart te hebben. Graag gelezen. Fijn weekend

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Levina. O, o wat kan de drank je loslippig maken. Maar misschien kan Simon de boel nog redden door het over de overheerlijke taart te hebben. Graag gelezen. Fijn weekend
Ha Thea, Hartelijk dank voor je leuke reactie en geste. Ik geef het aan Simon door. Of het de boel nog zal redden?

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooie 'uitsmijter', goed naartoe gewerkt. Met een glimlach gelezen.
Ha Hadeke, Hartelijk dank voor je fijne reactie. Het maakt van een grijze een zonnige zondag.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het duurde even voordat het kwartje viel (ik zat verstrikt in de Latijnse termen), maar ik snap hem. Drank maakt loslippig. Mooi verhaal. Mooi rond. Bij Simon, moest ik zomaar aan Simon Vinkenoog denken. Ik weet niet waarom.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Carmiggelt in de kroeg en die zichzelf onbedoeld in de nesten werkt. Zo hoort dat.
Ha Tilma, Hartelijk dank. Ik vond en vind het best moeilijk om in iemands huid te kruipen. Wijn wil dan wel eens helpen, ha ha.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het duurde even voordat het kwartje viel (ik zat verstrikt in de Latijnse termen), maar ik snap hem. Drank maakt loslippig. Mooi verhaal. Mooi rond. Bij Simon, moest ik zomaar aan Simon Vinkenoog denken. Ik weet niet waarom.
Ha SanVis, Heerlijk je reactie. Ik vind het heel bijzonder dat je Simon Vinkenoog noemt. Ik las hem graag en ook een paar bijzondere documentaires van hem gezien. Een bijzondere man. Weet je, dit verhaal over Descartes met mop en nog meer heen en weer verzinsels heb ik zelf meegemaakt. Dat is weer een heel ander verhaal. Nu wel gebruikt voor deze leuke opdracht.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zag hem niet aankomen. Ik was al heel content met mezelf dat ik de Descartes-grap doorhad. En toen ging je er nog overheen met de verbijsterende (je bedoelt verbijsterde?) gezichten. Daar had je me.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zag hem niet aankomen. Ik was al heel content met mezelf dat ik de Descartes-grap doorhad. En toen ging je er nog overheen met de verbijsterende (je bedoelt verbijsterde?) gezichten. Daar had je me.
Oh, gs, bedankt. Ik had de zin eerst anders. Ik ga het snel aanpassen.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk verhaaltje, met diverse smakelijke elementen. Een echte Carmiggelt zie ik er eerlijk gezegd niet in, maar dat mag de pret niet drukken. Carmiggelt was denk ik wat ingetogener. Zo vind ik ‘verrek’ en ‘mazzelpik’ geen woorden die hij in zijn stukjes zichzelf of zijn vrouw snel in de mond zou leggen (dan eerder bijvoorbeeld ‘verdraaid’ en ‘mazzelaar’). En ik zie hem ook niet echt als iemand die zich in praktische zin bekommert om de drinkgewoonten van collegacafégangers. Dat ‘sappiger denken’ is wel weer heel leuk! Heel goed hoe je her en der wat ‘ouderwetsere’ woorden in de tekst hebt verwerkt. Ik zou zo’n woord echter niet zo snel toepassen in een dialoog waarin iemand verder best in een laag register spreekt (ik heb het nu specifiek over het woord ‘nuttigen’ in combinatie met iets als ‘goeie gozer’ - wat ik overigens liever gevolgd had zien worden door ‘geweldige moppen’ dan ‘geweldige grappen’, gezien het vervolg van de tekst). Over moppen gesproken, heel leuk dat je je tekst aan zoiets hebt opgehangen, maar de uitwerking vind ik nog niet echt optimaal. Of misschien snap ik het niet, dat is ook nog heel goed mogelijk. Ik schrijf hier uiteraard alleen maar vanuit mijn eigen, soms natuurlijk ook wel gebrekkige, interpretatie. Ik denk dat je dat Engels hebt geïntroduceerd omdat ‘Ik denk niet’ niet echt een bruikbaar antwoord zou zijn geweest op de vraag of iemand citroen in zijn G&T wil. Maar in het Engels is 'I think not' dat eigenlijk ook niet: het betekent 'Ik denk VAN niet' en ik zie niet zo gauw waarom iemand dat antwoord zou ge‘en. Bovendien is het ook niet het tegengestelde van (het begin van) de beroemde uitspraak van Descartes. Dat zou namelijk ‘I don’t think’ zijn. Voor wat jij hier wilt doen al net zo onbruikbaar als zijn Nederlandse tegenhanger. Ik weet dat ik enorm zit te zeuren over kleine details, maar dat is nu eenmaal wat ik doe :) En ik vind dat zo’n mop pas echt goed werkt als gewoon alles eraan precies klopt. Ik zou denk ik daarom hebben gezocht naar een manier om de context zodanig aan te passen dat een antwoord als ‘Ik denk niet’ (in welke taal dan ook, het originele Frans – Je ne pense pas’- lijkt me hier overigens veel bruikbaarder, aangezien het zowel ‘Ik denk niet’ als ‘Ik denk VAN niet’ kan betekenen. Maar dat zijn nog steeds geen van beide logische antwoorden op de vraag of iemand citroen wil :) Het vervolg van de mop, aan het eind van het verhaal, klopt ook niet helemaal (en waarschijnlijk snap ik het trouwens ook niet helemaal). De ‘verwarring’ tussen ‘ad fumdum' en 'cogito ergo sum' vind ik wel heel erg leuk toegepast. Maar Descartes zegt nooit 'ik denk dat ik besta'. Hij zegt 'ik denk, DU‘ ik besta’, m.a.w. het feit dat iemand denkt is bewijs dat diegene bestaat', wat heel iets anders is dan ‘denken dat je bestaat’. Taaltechnisch zit de tekst heel solide in elkaar. Ik heb maar een paar puntjes: ‘ Verrek, voor de toog zit Ruud naar wie ik op weg ben.’: een extra komma na ‘Ruud’ is wel wenselijk. De kwinkslag van de pruimentaart naar het zure gezicht is leuk, maar ik vind het wel vrij veel van de lezer gevraagd dat die er het woord 'zuurpruim' zelf 'tussen' moet denken. Daar had meer in gezeten, denk ik. ‘ Als hij maar geen kwade dronk krijgt.’: 'een kwade dronk hebben' is meer een soort algemeen trekje van een persoon: dat hij vervelend wordt als hij (te veel drinkt. Dat heb je niet de ene keer wel en de andere keer niet. Simon kent die ruud al een tijdje en weet dus al wel of het een type met een kwade dronk is. ‘Steve en ik wisselen een blik van pret met elkaar uit. ‘: ‘een blik van pret’ kende ik nog niet. Wel gewoon een ‘blik van verstandhouding’ ‘Als we na een uur het drinkgelag verlaten, allebei ietwat aangeschoten’: ‘drinkgelag’ is geen synoniem van ‘dranklokaal’ maar betekent ‘bijeenkomst waar het drinken van grote hoeveelheden alcohol de belangrijkste activiteit is’ En na het drinken van grote hoeveelheiden alcohol is men uiteraard meer dan ‘ietwat aangeschoten’. Ik vermoed dus dat je hier iets als ‘dranklokaal’ bedoelde. ‘Dat valt nog zat mee’: dit klinkt me een beetje ‘regionaal’ in de oren. En dan niet echt Amsterdams, want dan zou Carmiggelt er nog mee weg komen. Dus liever bijvoorbeeld ‘Dat valt nog aardig/redelijk/enigszins/… mee.’ ‘Ze ziet er nog rozig uit en volgens mij ook goedgeluimd.’: hij denkt dus dat ze er goedgeluid uitziet. ZO staat het er, en dat is natuurlijk een beetje vreemd. Dus ik denk dat er twee woordjes ontbreken: 'Ze ziet er nog rozig uit en volgens mij IS ZE ook goedgeluimd. ‘ ‘Margreet ruimt de kopjes en bordjes op als de wijzer op vijf staat’: ‘de wijzer’? ik denk dat je 'de kleine wijzer' bedoelt. Waarop Margreet stellig zegt: ‘Je bedoelt ad fundum?’: dit is een beetje een vreemde formulering, de combinatie van ‘’stellig zeggen’ en dan een vraag. Als je iets vraagt, ben je per definitie niet erg stellig bezig. ‘ Het zou zomaar kunnen dat ik zojuist een goede vriend heb verloren en hij zijn vrouw.’: deze laatste zin begrijp ik, vrees ik, echt helemaal niet. Wat is er voor vreselijks gebeurd dat zulke drastische consequenties zou kunnen hebben? Ik ben een nogal 'letterlijke' lezer, misschien ligt het daar aan :)

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Katja, ik neem het mee en overweeg dit alles. Ik heb inmiddels wat opgeschoond. Mee eens met drinkgelag - café van gemaakt Ook de blik van verstandhouding aangepast. Wel glimlachend toegevoegd. Ook de kleine wijzer weer teruggezet. Mee eens met is ze goedgeluimd. Dit aangepast. De hele mop is dus I think not. Natuurlijk weet ik dat het geen goed Engels is. De mop is dat het afkomstig is van een Engelsman. Geloof me, hij spreekt uitstekend zijn taal en is zelfs en zelf geen onverdienstelijk schrijver. Met een geweldige humor. Ik verheug me er al op hem dit te vertellen. Ik kan me voorstellen dat je er geen Carmiggelt in ziet. Ik was geen fan van hem. Voor mij ietwat aan de zeurderige kant. Wel kon hij mensen goed observeren en dat tot in detail beschrijven. Ik heb enorm veel pret gehad om die mop en ik niet alleen. Misschien moet je dit horen en meemaken. Jammer dat ik je dat niet heb kunnen overbrengen. Heeft het zin het slot uit te leggen? Kleine tip: Hij verraadt dus dat zijn vriend in de kroeg zat. Over de rest laat ik mijn gedachten gaan.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ah oké, het was de bedoeling dat voor haar geheim te houden, ik snap 'm! Natuurlijk!
Gelukkig laat my English babe me wel in mijn waarde. Ik heb nooit de ambitie gehad een volwaardig schrijver te worden. My goodness me! Ik heb gewoon lol in mijn leven en zelfs in het schrijven. Ontneem me dat niet!