Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#232 - Kinderpraat

‘Zeg, weet jij wat een hoer is? Een hoer! Weet je wat dat is?’ Nee, dit is geen vraag uit één van de vele pseudo-informatieve laatavond-magazines op de één of andere commerciële zender –programma’s waar een goede huisvader enkel "al zappend” op terecht komt en louter voor de “boeiende interviews” naar blijft kijken. Niets van dit alles: het is zomer, het is klaarlichte dag en aan het woord is één van de achtjarige genodigden op het verjaardagsfeestje van mijn oudste zoon. Ik doe even alsof ik er niet ben en spits de oren. ‘Neen? Weet jullie dat dan niet?’ zo gaat de stoere vraagsteller verder, ‘een hoer, wel, dat is een meisje dat met alle jongens naar bed gaat, behalve met haar eigen lief.’ Ik denk: ‘bijna juist!’ en ik glimlach. Ik besef dat het correcte antwoord –‘Een hoer is een meisje dat met alle jongens naar bed gaat, maar alleen met haar eigen lief de liefde bedrijft’– een concept bevat dat nog te abstract is voor kinderen in de overgang van het tweede naar het derde leerjaar. Ach, die verjaardagsfeestjes... Je weet niet half hoe zenuwslopend het is voor een ouder wanneer zeven kinderen als een stelletje uitgelaten apen de tuin onveilig maken. Ik probeer mezelf als opzichter van dienst zo onzichtbaar mogelijk te maken; ik bekijk het schouwspel vanuit een soort antropologische interesse. Op een welhaast wetenschappelijke manier maak ik een mentale nota: ‘Acht jaar is de leeftijd waarop de menselijke diersoort begint te experimenten met humor. Dit uit zich hoofdzakelijk in het vertellen van vieze grappen; hoe schunniger, hoe liever.’ De schrik slaat me wel vaker om het hart als ik erbij stilsta hoe vlug de jaren van het ouderschap voorbij vliegen. Ze lijken al zo wereldwijs, die achtjarigen, vooral als ze woorden in de mond nemen zoals penis of chocoladecondoom. Wanneer ik merk dat mijn oudste zoon wat stoute scheldwoorden betreft niet verder raakt dan ‘dikke poep hahaha!’ vraag ik me in alle ernst af of ik daar nu trots op mag zijn, of eerder bezorgd moet om wezen. Loopt de ontwikkeling van zijn woordenschat niet wat achter in vergelijking met die van zijn leeftijdsgenootjes? Moet hij deze vakantie zijn vocabularium vulgaris niet wat verrijken? Ik word algauw gerustgesteld: zo hard loopt het bij de andere kinderen ook nog niet. Dat blijkt wanneer ik het ene kind op wel heel letterlijke wijze een schuine mop hoor vertellen aan het andere. Na de pointe staren beide kinderen elkaar onderzoekend aan: ‘Is de mop gedaan?’ ‘Ja, dat is hem.’ ‘Ik begrijp hem niet, begrijp jij hem?’ ‘Nee, ik dacht dat jij hem wel zou begrijpen.’ ‘Maar jij bent degene die hem vertelt.’ ‘Ik weet het, ik heb hem gisteren pas gehoord en toen lachte iedereen, maar ik weet niet waarom. Misschien is het maar een stomme mop.’ Opeens kijken de kinderen mij aan. Ik zie de vraagtekens in hun ogen, maar ik hou me van den domme, alsof ik de grap niet gehoord heb, of alsof ik hem ook totaal niet snap. Ik kuch eens en lach stiekem in mijn vuistje. Het besef dat ze toch nog niet alles weten, is een hele verademing.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Opmerking voor de schrijfcoach: het woord dat je bedoelde is pastiche, niet pastische. Zie hiervoor onder andere Van Dale: https://www.vandale.be/gratis-woordenboek/nederla… Er is mij geen reden bekend waarom dit van origine Franse woord in het Nederlands een extra s zou moeten krijgen. Zeker in Vlaanderen zou de schrijfwijze pastische als foutief worden beoordeeld.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel voor je opmerkzaamheid. Het typefoutje is erin geslopen bij het plaatsen van de opdrachttekst op het forum, maar is inmiddels verholpen. Ik zie verder dat je ervoor hebt gekozen je eigen koers te varen bij het schrijven van een tekst, wat ook wel goed uitkomt, aangezien ik je feedback van mijn hand voortaan sowieso zal besparen. Groet, Katja

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zie verder dat je ervoor hebt gekozen je eigen koers te varen bij het schrijven van een tekst,
Wat bedoel je daarmee? Op het gevaar af opnieuw van mansplaining beschuldigd te worden: Ik heb redelijk wat cursiefjes gelezen, ook van Carmiggelt. Het woord cursiefje verwijst (onder andere) naar schuinschrift (letterlijk schuine letters, maar ook figuurlijk schuine taal). Bij Carmiggelt was er vaak een stout (maar naar hedendaagse normen braaf) randje aan de tekst en veelvuldig gebruik van double-entendres. Dat komt toch in mijn tekst terug, niet? Verder heb ik me volledig ingeleefd in de rol van observator van het dagelijkse leven, en mijmer ik daarbij (in de zin van: "wat worden ze toch vlug groot, nietwaar, alhoewel: gelukkig neemt het zo'n vaart niet"), wat ook helemaal on-topic is. In welke zin zou ik dan gekozen hebben mijn eigen koers te varen met deze tekst?

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
O Bruno, Bruno, Bruno.
Vanwaar de herhaling? Eén van mij is noodzakelijk, maar genoeg. Drie van mij, dat kan de wereld niet aan. :D

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat bedoel je daarmee?
#232 - Kinderpraat 6 februari 2019 - 9:27 Bruno Lowagie Wekelijkse schrijfopdracht #232 6 februari 2019 - 10:14 Marije Catsburg En daar laat ik het verder bij.

Lid sinds

6 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno 1: Het was al erg dat je de juf op een foutje betrapte Bruno 2: maar toen ging je er ook nog belerend bij doen Bruno 3: en in plaats van je te verontschuldigen voor het mansplaining ging je er nog even lekker mee door. *schudt hoofd* Bruno Bruno Bruno

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat bedoel je daarmee?
#232 - Kinderpraat 6 februari 2019 - 9:27 Bruno Lowagie Wekelijkse schrijfopdracht #232 6 februari 2019 - 10:14 Marije Catsburg En daar laat ik het verder bij.
De schrijfopdracht werd aangekondigd op deze pagina: https://schrijvenonline.org/nieuws/wekelijkse-sch… Elke woensdag kijk op rond 9 uur 's morgens of er een nieuwe opdracht is door het tellertje in die URL met 1 te verhogen. Volgende week woensdag zal ik om 9 uur kijken wat er staat op https://schrijvenonline.org/nieuws/wekelijkse-sch… (nu is die URL een redirect naar de default page met "nieuws"; volgende week zal daar vanaf 9:00 het nieuwe thema staan). Die pagina is altijd vroeger online dan de post van Marije Catsburg. Ik vermoed dat die pagina automatisch verschijnt, terwijl de post van Marije manueel gebeurt. Dat laatste ben ik zeker, want de post van Marije Catsburg bevatte een menselijk foutje. Er stond #233 in plaats van #232. Ik heb dit meteen gemeld:
Op 06/02/2019 om 10:30 schreef Bruno Lowagie: > De volgende gebruiker maakt melding van een onderwerp. Gebruiker: Bruno Lowagie (https://schrijvenonline.org/user/31901) > Item: Wekelijkse schrijfopdracht #233 (https://schrijvenonline.org/node/145486)
ik kreeg een bedankje voor het melden van de fout. Ik diende mijn stukje in om 9:27. Dat betekent dat ik het in 27 minuutjes klaarstoomde. Dat is niet onmogelijk. Ik heb een heel vlotte pen. In dit geval gebruikte ik echter een opgeschoond blogpostje dat ik jaren geleden op Netlog postte. Netlog was een van oorsprong Vlaamse voorloper van Facebook. Toen Netlog de boeken dicht deed, had je eenmalig de mogelijkheid om al je schrijfsels te downloaden. Ik heb dat toen gedaan en ik heb nu een verzameling cursiefjes die ik ooit op Netlog plaatste en die nu nergens meer te vinden zijn (aangezien Netlog opgedoekt werd). Die cursiefjes bevatten flink wat Vlaams dat misschien niet zo geschikt is voor een Nederlandse lezer. Zo spreken wij in de lagere school over "het tweede studiejaar" terwijl jullie (denk ik) spreken over "het tweede leerjaar." Ik ben dus met een fijne kam over een oude tekst gegaan, waarvan ik dacht: die past helemaal in het straatje van de opdracht. Ik zag dit als een goede test om te achterhalen of de vernederlandsing van mijn Vlaams geslaagd was. Mocht ik hierdoor één of andere regel op schrijvenonline.org overtreden hebben, dan hoor ik het graag.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno 1: Het was al erg dat je de juf op een foutje betrapte
De 'juf' kan wel tegen een stootje hoor, en niets menselijks is mij vreemd, zeker ook type- en spelfouten niet. Maar ik ben vrees ik wel zo kinderachtig dat ik toch nog even wil benadrukken dat in dit specifieke geval het geen foutje van mijn hand was: in de mail met de opdrachttekst die ik naar de beheerders van het forum heb gestuurd, stond het gewoon juist gespeld.

Lid sinds

5 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mocht ik hierdoor één of andere regel op schrijvenonline.org overtreden hebben, dan hoor ik het graag.
Nee hoor, Bruno, naar mijn weten heb je geen enkele regel overtreden. je doet maar. Ik geef hier feedback op vrijwillige basis. En na de vorige keer had ik al besloten dat ik voortaan geen energie meer in jouw teksten zou steken. Gewoon omdat ik dit voor de lol doe en die in dit geval volledig ontbreekt.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nee hoor, Bruno, naar mijn weten heb je geen enkele regel overtreden. je doet maar. Ik geef hier feedback op vrijwillige basis. En na de vorige keer had ik al besloten dat ik voortaan geen energie meer in jouw teksten zou steken. Gewoon omdat ik dit voor de lol doe en die in dit geval volledig ontbreekt.
Zeg dat in het vervolg dan meteen, en gebruik geen drogreden. Dat is nog zo eerlijk.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
oh, nou ben ik toch vooral nieuwsgierg naar die vorige keer, erg hè? maar gelukkig ontbrak voor mij de lol in je verhaal niet
Ik gebruikte te veel (overigens correcte) woorden die de schrijfcoach moest opzoeken.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
oh schande, Bruno
Misschien moet ik maar eens de volledige context schetsen voor er misverstanden ontstaan. In 2008 werd bij mijn toen nog geen twaalf jaar oude zoon botkanker vastgesteld. Hij moest dat jaar 18 chemokuren doorstaan én een zware operatie ondergaan waarbij zijn knie vervangen werd door een inwendige prothese. Dat was het zwartste jaar uit het bestaan van ons gezin. De herinnering alleen al doet ons pijn. Toen er een opdracht kwam om iets te beschrijven zonder gebruik te maken van bijvoeglijke naamwoorden, schreef ik het stukje "Ziekbed": https://schrijvenonline.org/forum/themaforums/wek… Elk woord in dat stukje heeft voor mij persoonlijk betekenissen waarvan ik besef dat een argeloze lezer ze niet kan peilen. Sta me toe bij wijze van voorbeeld één woord uit te leggen, namelijk het woordje "zakdoek" in de slotzin "Onze wereld is een zakdoek." Enerzijds verwijst die zakdoek naar de uitdrukking een zakdoek groot wat zoveel betekent als een kleine oppervlakte. Ik gebruikte dat woord niet alleen om de beperking in de ruimte te beschrijven (die kamer was echt heel klein), maar voor mij betekent het ook beperking in de tijd. Alle plannen die we als gezin gemaakt hadden op de lange termijn vervielen plots. Onze toekomsthorizon verwerd tot "laten we deze dag overleven, en dan zien hoe het verder gaat." Anderzijds verwijst die zakdoek natuurlijk ook naar het verdriet. Ik heb soms het gevoel dat ik in 2008 alle tranen voor een heel leven heb opgebruikt. Vooral in het begin van de behandelingen moest ik me vaak achter mijn zakdoek verschuilen omdat ik dreigde in tranen uit te barsten. Ik schaamde mij daar heel erg voor. Uit die periode haalde ik ook de beginzin van dit stukje: https://schrijvenonline.org/forum/themaforums/wek… "Huilen doe je het best onder de douche" was wat ik op den duur begon te doen. Ik spaarde al mijn tranen op tot ik onder de douche stond, en dan liet ik mij volledig gaan. "Ziekbed" was voor mij een klein doosje pijn dat ik opende en waarmee ik mijn kwetsbaarheid blootlegde. Maar zo werd dat niet ervaren door de schrijfcoach die harteloos begon te vitten over mijn gebruik van Vlaamse woorden, zoals bij voorbeeld het woord bokaal uit de eerste zin "De kamer is een bokaal met gordijnen aan elke wand." Ze had dit woord moeten opzoeken, want ze kende het niet in de betekenis van visbokaal. Nochtans was die zin heel accuraat: het was een verwijzing naar het feit dat die ziekenhuisvleugel er als een aquarium uitzag. De vier wanden van elke kamer hadden een grote glaspartij. Het woord aquarium gebruikte ik trouwens verder in de tekst in de zin "Geen enkele vierkante centimeter blijft onbenut in ons aquarium." Er volgde een bitsige discussie waarbij de schrijfcoach gespeend van elke vorm van empathie een aantal giftige opmerkingen maakte, zoals bij voorbeeld over het feit dat Nederland meer bokalen (in de betekenis van trofee / beker) won dan België. Zonder mij te kennen, heeft de coach een oordeel over me gevormd, en dan maar besloten nooit meer tijd te verspillen aan de stukjes die ik schrijf. So it goes...

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bruno: goede coaches vitten altijd op woorden en op komma's. En je kunt personen niet beschuldigen van een empathie-gebrek enkel op basis van commentaren op je geschreven teksten. Laat het los voordat je nog meer dingen uit de context gaat rukken. Verder: je stukje is inderdaad wel een soort van cursiefje, maar heeft waarschijnlijk niets te maken met pastiche. Tot voor de opdracht wist ik ook niet zo goed wat het was. Ik heb je verhaal graag gelezen, maar de commentaren eronder veel minder. Allez, volgende keer beter.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno, het spijt me te horen van je moeilijke persoonlijke omstandigheden, maar je verwijten aan de coach zijn onterecht en verifieerbaar onjuist. Voor wie het zelf wil lezen: https://schrijvenonline.org/forum/themaforums/wek… Edit: ik vind dit een heel geslaagd, goed geschreven stukje, dat erg leuk is om te lezen. Het heeft echter niets met Carmiggelt of een Kronkel te maken.

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Hoewel geen Carmiggelt stukje, wel een mooie inkijk in de wereld van een vader die de ontwikkelingen van zijn kind volgt en overdenkt. Het lukt je goed om mij 'bij de scene' te krijgen. Misschien is het Literair woordenboek van seks en erotiek wel iets voor de achtjarige. :-)

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Misschien is het Literair woordenboek van seks en erotiek wel iets voor de achtjarige. :-)
Ik won onlangs "De Taal der Liefde", het literair woordenboek van seks en erotiek van Ton Den Boon met een erotisch verhaal dat ik inzond voor de wedstrijd van Van Dale (als dat het boek is waar je naar verwijst). De wedstrijd was heel moeilijk met die verplicht te gebruiken woorden. Ik was niet tevreden met het resultaat (ik denk niet dat ik die tekst ooit nog ergens publiceer), maar wel blij dat ik er een woordenboek mee won.

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het lukt je goed om mij 'bij de scene' te krijgen.
Het is echt gebeurd. Ik herinner me zelfs nog de mop: Vraag: Wat is het verschil tussen konijnen en gravinnen? Antwoord: Konijnen graven pijpen! Dat was ietsje te veel een doordenker voor achtjarigen (en ook niet zo'n beste mop).

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Inderdaad, niet zo'n beste mop, maar dat maakt 'm soms des te leuker. Of een verhaal echt gebeurd is of niet, het is de kunst van de schrijver om dat over te brengen. Gelukt dus. Ik won ook met dezelfde lastige wedstrijd het genoemde woordenboek. (Zie ook SchrijvenMagazine) :-)

Lid sinds

5 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het heeft echter niets met Carmiggelt of een Kronkel te maken.
Ik wacht met ongeduld op een opdracht waarbij we eens een Kaaiman pastiche mogen schrijven, dan kan het iets snediger en actueler.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Je verhaal vind ik prettig leesbaar. Zelf neem ik graag de mening van een schrijfcoach aan en dat is denk ik waar je je open voor stelt als je op dit forum schrijft. Fijn weekend.

Lid sinds

9 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bruno ik krijg niet een echt Carmiggelt gevoel bij je verhaal, maar ik vind het wel een prachtig verhaal. Een ouder die schrikt van het taalgebruik van zijn zoon, maar dan toch tot de conclusie komt dat het allemaal nog heel onschuldig is in zijn achtjarige bolletje. Graag gelezen Een fijn weekend