Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#227 - Bloemetjesbehang

6 januari 2019 - 19:41
Mijn vriendinnetje en ik waren er per ongeluk terechtgekomen, in het huis waar een commune woonde. Maar toen we het eenmaal ontdekt hadden, bleek de aantrekkingskracht groot. We gingen er vaak naartoe. Het was in de jaren zeventig van de vorige eeuw. De commune was neergestreken in een rijtjeshuis net als het onze, maar binnen was alles anders. Het eerste wat opviel was de geur. Wierook, dacht ik toen. Ik had ook van die staafjes op mijn kamer staan. Nu weet ik dat er hoogstwaarschijnlijk de nodige wiet gerookt werd. Voor de ramen hingen doeken die leken op het kleed dat bij mijn oma over de tafel lag. Er kwam geen straaltje licht binnen, alsof de dag, net als de verguisde burgermaatschappij, buiten moest worden gehouden. Wel brandden er kaarsen. In jampotjes op de grond flikkerde het licht van theelichtjes en in kandelaars aan de muur brandden druipkaarsen. Het gaf de kamer een sfeer van heiligheid. Een heiligdom waar de hoogmis van de vrijheid gezamenlijk gevierd werd. En die van de ledigheid. De deur stond altijd open. Als je binnenkwam stootte je je hoofd tegen een koord met belletjes. De vloer lag bezaaid met kussens van ribfluweel waar je gemakkelijk met zijn tweeën op kon liggen. Dat gebeurde dan ook. Uit hoeveel mensen de commune bestond, is me niet duidelijk geworden. Dat leek steeds te veranderen, maar ze hadden allemaal haar dat tot op de schouders viel en ze droegen geen schoenen. Altijd speelde er wel iemand gitaar of de hele groep zat te neuriën. Niemand leek ons op te merken als wij er rondliepen. We waren vooral gefascineerd door de kunstbloemen waarmee de muren van de woonkamer behangen waren. In slingers hingen ze van het plafond tot de vloer. De bloemblaadjes waren gemaakt van stof, soms met rafels eraan. Ze hadden alle kleuren van de regenboog. Door de stengel en de blaadjes zat ijzerdraad, zodat je ze alle kanten op kon buigen. De stengels haakten in elkaar, zoals ik een ketting van madeliefjes reeg. Op een dag lagen al die bloemen buiten. We namen ze mee zonder het te vragen. Dat was niet nodig, wisten we. We laadden ze in een kruiwagen waar het roest vanaf bladderde en gingen ermee langs de huizen. We hebben niet heel erg goede zaken gedaan. Misschien doordat onze bloemen naar wierook en hasjiesj roken.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2019 - 15:45
Mooi verhaal San. Je neemt de lezer mee in een bijzondere wereld gezien door de ogen van een kind. Fascinerend hoe je die bloemenslingers aan de muur beschrijft en hun ondergang. 'naar' in de zin ...een rijtjeshuis net als het onze.... moet 'maar' zijn neem ik aan. gr. Nynke

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2019 - 16:00
SanVis, ik zie het helemaal voor me. Ik moet glimlachen als je aan de lucht refereert als naar wierook. Flowerpower breng je beeldend onder woorden. - We laadden ze in een kruiwagen waar het roest vanaf bladerde en gingen ermee langs de huizen Schrijf je bladerde ivm met die kunstbloemen of bedoel je bladderde? Graag gelezen, fijne dag.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2019 - 19:24
Mooi verhaal San. Je neemt de lezer mee in een bijzondere wereld gezien door de ogen van een kind. Fascinerend hoe je die bloemenslingers aan de muur beschrijft en hun ondergang. 'naar' in de zin ...een rijtjeshuis net als het onze.... moet 'maar' zijn neem ik aan. gr. Nynke
Dank je wel, Nynke. En goed gezien; er mist inderdaad een pootje. Ik ga hem erbij zetten. Groet, Sandra

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 januari 2019 - 19:37
SanVis, ik zie het helemaal voor me. Ik moet glimlachen als je aan de lucht refereert als naar wierook. Flowerpower breng je beeldend onder woorden. - We laadden ze in een kruiwagen waar het roest vanaf bladerde en gingen ermee langs de huizen Schrijf je bladerde ivm met die kunstbloemen of bedoel je bladderde? Graag gelezen, fijne dag.
Dag mw.Marie, Ja, het moet bladderen zijn. Het grappige is dat er nog een alarmbelletje ging rinkelen toen ik het opschreef, maar dat heb ik genegeerd. Misschien inderdaad vanwege die bloemen. Ik ga het veranderen, dank je wel. En nu denk ik: Flowerpower, dat is een veel betere titel. Mag ik hem gebruiken? Groet, Sandra

Lid sinds

10 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2019 - 6:09
Hoi, na de eerste lezing dacht ik ook meteen aan 'flower-power'. Maar bloemetjesbehang is voor mij net even mooi en duidelijk als de Engelse term. (Mijn man komt uit een streek waar de mensen een heel eigen taaltje hebben. Zo heeft ie me wijsgemaakt dat hippies er vroeger door sommige mensen 'langkaarts' (langharigen) werden genoemd.) Leuk om te lezen. Vanuit de tijd waarin mijn ouders jong waren. :)

Lid sinds

6 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2019 - 9:04
(Mijn man komt uit een streek waar de mensen een heel eigen taaltje hebben. Zo heeft ie me wijsgemaakt dat hippies er vroeger door sommige mensen 'langkaarts' (langharigen) werden genoemd.)
Je man is Ieperling? :D

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2019 - 9:46
SanVis, ik zie het helemaal voor me. Ik moet glimlachen als je aan de lucht refereert als naar wierook. Flowerpower breng je beeldend onder woorden. - We laadden ze in een kruiwagen waar het roest vanaf bladerde en gingen ermee langs de huizen Schrijf je bladerde ivm met die kunstbloemen of bedoel je bladderde? Graag gelezen, fijne dag.
Dag mw.Marie, Ja, het moet bladderen zijn. Het grappige is dat er nog een alarmbelletje ging rinkelen toen ik het opschreef, maar dat heb ik genegeerd. Misschien inderdaad vanwege die bloemen. Ik ga het veranderen, dank je wel. En nu denk ik: Flowerpower, dat is een veel betere titel. Mag ik hem gebruiken? Groet, Sandra
Sandra natuurlijk mag je flowerpower gebruiken, voor mij nooit een probleem. Ik vind het zelfs een eer als iets overgenomen wordt van mij. Maar ik ben het met N.D.D eens, ik vind je bloemetjesbehang veel passender, vanwege het Nederlands schrijven hier. Fijne dag.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2019 - 21:13
Hoi, na de eerste lezing dacht ik ook meteen aan 'flower-power'. Maar bloemetjesbehang is voor mij net even mooi en duidelijk als de Engelse term. (Mijn man komt uit een streek waar de mensen een heel eigen taaltje hebben. Zo heeft ie me wijsgemaakt dat hippies er vroeger door sommige mensen 'langkaarts' (langharigen) werden genoemd.) Leuk om te lezen. Vanuit de tijd waarin mijn ouders jong waren. :)
Hoi N.D.D., Ik heb even nagedacht, beide titels kunnen, maar ik houd het dan toch op 'bloemetjesbehang'. Dat burgerlijke is misschien juist wel leuk tegenover het vrije van de 'langkaarts'. Ik ken het woord niet, maar ik kom vast uit een andere streek. Dank voor je reactie.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2019 - 21:18
SanVis, ik zie het helemaal voor me. Ik moet glimlachen als je aan de lucht refereert als naar wierook. Flowerpower breng je beeldend onder woorden. - We laadden ze in een kruiwagen waar het roest vanaf bladerde en gingen ermee langs de huizen Schrijf je bladerde ivm met die kunstbloemen of bedoel je bladderde? Graag gelezen, fijne dag.
Dag mw.Marie, Ja, het moet bladderen zijn. Het grappige is dat er nog een alarmbelletje ging rinkelen toen ik het opschreef, maar dat heb ik genegeerd. Misschien inderdaad vanwege die bloemen. Ik ga het veranderen, dank je wel. En nu denk ik: Flowerpower, dat is een veel betere titel. Mag ik hem gebruiken? Groet, Sandra
Sandra natuurlijk mag je flowerpower gebruiken, voor mij nooit een probleem. Ik vind het zelfs een eer als iets overgenomen wordt van mij. Maar ik ben het met N.D.D eens, ik vind je bloemetjesbehang veel passender, vanwege het Nederlands schrijven hier. Fijne dag.
Ik houd het op 'bloemetjesbehang'. Er komt al genoeg Engels de taal binnen en de tegenstelling tussen bloemetjesbehang en hippies heeft ook wel wat. Fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2019 - 21:22
Hoi SanVis, Een mooi verhaal van een bijzonder huis. Je nam mij mee samen met alle 'geuren' en kleuren. Met veel plezier gelezen.
Dit huis bestond echt, hoewel ik niet meer precies weet hoe het eruit zag. Ik was een jaar of acht en als mijn neven en nicht bij ons kwamen, nam ik ze altijd mee naar de commune. Omdat het er zo spannend was. Dank voor je mooie woorden.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 januari 2019 - 22:00
Het verbaast me niets nu te lezen dat het beschreven huis echt bestond, want de tekst is bijzonder levensecht. Ik vond de suggestie van 'Flowerpower' als titel juist heel goed en vind het wel jammer dat die uiteindelijk toch niet wordt ingezet. Ik heb ook een hekel aan al dat onnodige gebruik van Engelse woorden dat ik om me heen zien, maar flowerpower staat ondanks de Engelse origine gewoon in de Dikke Van Dale, en een echt Nederlands alternatief is er niet voor. En uiteraard voegt het wat toe aan de bloemenslingers. Wat ook wel zal meespelen is dat bij Bloemetjesbehang steeds moet denken aan de eeuwenoude carnavalskraker 'Bloemetjesgordijn', zeker als dan tegen het eind ook nog eens 'van het plafond tot... voorbij komt. Gelukkig staat er dan niet '...aan het raamkozijn'. Maar goed, die associatie is volledig voor mijn rekening. Dan wat specifiekere punten: 'Mijn vriendinnetje en ik waren er per ongeluk terechtgekomen, in het huis waar een commune woonde. ' Door te beginnen met 'mijn vriendinnetje en ik waren' weet je als lezer meteen dat het waarschijnijk een verhaal over kindertijd betreft, en dat vind ik heel prettig, alsof je blinddoek meteen (gedeeltelijk) af mag. Verder is er ook niks mis met deze zin, maar ik denk wel dat hij nóg mooier kan, door bijvoorbeeld 'verzeild raken' in plaats van 'terechtkomen' en 'in was getrokken' in plaats van 'woonde' te gebruiken. 'Het was in de jaren zeventig van de vorige eeuw.' --> Ik vind dat dat 'van de vorige eeuw' hier wel weg kan. Het is natuurlijk heel goed om nauwkeurig te werk te gaan, maar als dit verhaal honderd jaar blijft liggen, is de vorige eeuw inmiddels ook weer een andere. Dus eigenlijk vind ik het hier niks toevoegen. Als je 'van de vorige eeuw' weglaat gaat het automatisch over de 'meest recente' jaren zeventig, en dat is hier genoeg wat mij betreft. Als dit non-fictie was, zou ik voorstander zijn van iets als 'de jaren zeventig van de twintigste eeuw'. 'De commune was neergestreken in een rijtjeshuis net als het onze, maar binnen was alles anders.' --> 'maar' is een voegwoord dat twee hoofdzinnen met elkaar verbindt, in dit geval (afgezien van de extra's) 'de commune was neergestreken' en 'binnen was alles anders'. Er zit geen tegenstelling tussen deze twee zinnen, dus dan is 'maar' geen geschikt voegwoord. Wat wel zou kunnen met 'maar': 'De commune was neergestreken in een rijtjeshuis, dat aan de buitenkant hetzelfde was als het onze, maar waar binnen alles anders was'. 'Er kwam geen straaltje licht binnen, alsof de dag, net als de verguisde burgermaatschappij, buiten moest worden gehouden.' --> Ik had het gevoel dat de beschrijving vanuit de toenmalige beleving van het jonge meisje werd gegeven. Ik kan me niet voorstellen dat dat jonge meisje aan dingen als een 'verguisde burgermaatschappij' dacht. 'Als je binnenkwam stootte je je hoofd tegen een koord met belletjes.' --> Het hoeft niet per se bij een relatief korte zin, maar toch zou ik hier graag na 'binnenkwam' een komma zien. --> Door de 'je'-constructie wordt deze zin iets algemeens: IEDEREEN stootte bij binnenkomst zijn hoofd tegen dat koord. Die meisjes waren, lijkt me, nog niet zo lang als volwassenen. Als die hun hoofd ertegen stootten, lijkt me dat volwassenen er bijvoorbeeld hun schouder tegen stootten. Bovendien lijkt het me lastig om je tegen een koord te stoten. Je loopt er hooguit tegenaan, en dan beweegt het wel mee. Dat is er dus niet echt sprake van 'stoten'. '...ze hadden allemaal haar dat tot op de schouders viel...' --> Als inderdaad dat jonge meisje aan het woord is, kan ik hier nog wel mee leven, dan is dit het beeld dat haar is bijgebleven, maar het lijkt me sterk dat die mensen allemaal precies even lang haar hadden. Ik zou liever bijvoorbeeld '...dat minstens tot op de schouders viel' zien. Altijd speelde er wel iemand gitaar of de hele groep zat te neuriën. --> Dit is een foutieve samentrekking of, anders geformuleerd, een onjuist toegepaste samentrekking bij inversie. Zie https://taaladvies.net/taal/advies/vraag/725/same… Je wilt immers dat 'altijd' betrekking heeft op zowel het gitaarspelen als het neuriën: altijd was een van beide aan de hand. Met een 'of(wel)...of(wel)'-constructie zou je wel het gewenste effect kunnen bereiken. 'Op een dag lagen al die bloemen buiten.' --> Ook met deze zin is niets mis. Maar toen ik hem las, dacht ik direct: ach, je zult zien dat de commune vertrokken is. Dat bleek dus niet zo. En dan is de niet zo geslaagde verkoop van de bloemen een beetje een teleurstellende ontknoping, want minder ingrijpend. 'We laadden ze in een kruiwagen waar het roest vanaf bladderde...' --> Er stond eerst 'bladerde' in plaats van 'bladderde' en daar was niets mis mee. 'afbladeren' staat ook gewoon in het woordenboek met de betekenis van 'afbladderen'. 'Misschien doordat onze bloemen naar wierook en hasjiesj roken. --> wiet en hasjiesj zijn twee verschillende dingen, dus ik zou ze in je tekst niet door elkaar heen gebruiken (aan het begin wordt 'wiet' genoemd).

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2019 - 19:50
Dag Katja, Net als veel anderen hier wil ik je allereerst hartelijk bedanken voor het zorgvuldig lezen van onze teksten en voor de tijd en aandacht die je eraan besteed hebt. Je opmerkingen zijn duidelijk en leerzaam. De titel: wat een getwijfel. Mijn eerste reactie op ‘flowerpower’ was heel enthousiast. Nu jouw bevestiging. Het wordt ‘flowerpower’, met dank aan mw.Marie. 'Mijn vriendinnetje en ik waren er per ongeluk terechtgekomen, in het huis waar een commune woonde.' Ga ik aanpassen. ‘Terechtkomen’ is een wat nietszeggend woord en ‘in was getrokken’ geeft de situatie beter en mooier weer dan ‘woonde.’ 'Het was in de jaren zeventig van de vorige eeuw.' In een ander verhaal had ik al moeite met deze zin, maar ik kon er de vinger niet op leggen. In dat verhaal heb ik er een jaartal van gemaakt. Hier is hij er toch weer ingeslopen en wat is het dan prettig dat jij er wel de vinger op weet te leggen. Het zit hem in inderdaad in ‘de vorige eeuw.’ Dat is nergens voor nodig en het is wat bombastisch. Het woordje ‘maar’. Ik ben bang dat ik het te pas en te onpas gebruik. Het is zo lekker gemakkelijk. Dank voor je opmerking hierover. De uitleg is duidelijk. ‘Maar’ is een nevenschikkend voegwoord, maar (oh jee) dat zit niet zo in mijn systeem. Ik ga er moeite mee krijgen, maar (…) ik ben me er nu in ieder geval beter van bewust. Meisje of volwassen vrouw Ik heb het verhaal willen schrijven vanuit de volwassen vrouw die het meisje inmiddels is. Het is niet helemaal zo overgekomen en dat begrijp ik. Het hinkt te veel op twee gedachten. Ik ga kijken welke zinnen ik moet veranderen om het meisje eruit te halen. 'Als je binnenkwam stootte je je hoofd tegen een koord met belletjes.' De komma hoort er te staan. Het wordt daardoor ook duidelijker. Het woord ‘stoten’ klopt inderdaad niet en ik heb er dus totaal niet bij stilgestaan dat die meisjes het koord helemaal niet kunnen raken. '...ze hadden allemaal haar dat tot op de schouders viel...' Misschien hadden ze allemaal dezelfde kapper? Nee hoor, ik snap het. Zonder de opdracht zou ik hier gewoon voor ‘lang haar’ kiezen en nu zat ik ermee te rommelen. Ook hier dus weer heel fijn dat jij de juiste formulering ziet. ‘Altijd speelde er wel iemand gitaar of de hele groep zat te neuriën.’ Ook zo’n zin waar ik gevoelsmatig niet tevreden over was, maar verder dan dat kwam ik niet. Dus ook hier vind ik het heel fijn dat jij het probleem duidt. Het wordt me nu overigens ook duidelijk dat ik het niet alleen bij gevoel of taalgevoel moet laten, maar dat ik bij twijfel een zin te lijf kan gaan met (soms wat weggezakte) kennis van grammatica, stijlfouten etc. Ik heb het niet eerder zo bekeken en ik vind het een waardevol inzicht. Ik ben er blij mee. 'Op een dag lagen al die bloemen buiten.' Een teleurstellende ontknoping is natuurlijk niet wat ik wil. Die zin is makkelijk te veranderen. ‘Op een dag haalden ze de bloemen van de muur.’ Zoiets. ‘Afbladderen’ gaat terug naar ‘afbladeren’ (het stond niet op https://woordenlijst.org/#/ . Daar kijk ik altijd graag.) en ‘hasjiesj’ wordt wiet. Ik wist niet dat daar verschil in zit. Nogmaals mijn hartelijke dank.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2019 - 20:12
Flowerpower (nieuwe versie) Mijn vriendinnetje en ik waren er per ongeluk verzeild geraakt, in het huis waar een commune in was getrokken. Maar toen we het eenmaal ontdekt hadden, bleek de aantrekkingskracht groot. We gingen er vaak naartoe. Het was in de jaren zeventig. De commune was neergestreken in een rijtjeshuis, dat aan de buitenkant hetzelfde was als het onze, maar waar binnen alles anders was. Het eerste wat opviel was de geur. Wierook, dacht ik toen. Ik had ook van die staafjes op mijn kamer staan. Nu weet ik dat er hoogstwaarschijnlijk de nodige wiet gerookt werd. Voor de ramen hingen doeken die leken op het kleed dat bij mijn oma over de tafel lag. Er kwam geen straaltje licht binnen, alsof de dag, net als de verguisde burgermaatschappij, buiten moest worden gehouden. Wel brandden er kaarsen. In jampotjes op de grond flikkerden theelichtjes en in kandelaars aan de muur brandden druipkaarsen. Het gaf de kamer een sfeer van heiligheid. Een heiligdom waar de hoogmis van de vrijheid gezamenlijk gevierd werd. En die van de ledigheid. De deur stond altijd open. In de deuropening hing een koord met belletjes. De vloer lag bezaaid met kussens van ribfluweel waar je gemakkelijk met zijn tweeën op kon liggen. Dat gebeurde dan ook. Uit hoeveel mensen de commune bestond, is me niet duidelijk geworden. Dat leek steeds te veranderen, maar ze hadden allemaal lang haar en ze droegen geen schoenen. Altijd speelde er wel iemand gitaar en op sommige dagen zat de hele groep te neuriën. Niemand leek ons op te merken als wij er rondliepen. We waren vooral gefascineerd door de kunstbloemen waarmee de muren van de woonkamer behangen waren. In slingers hingen ze van het plafond tot de vloer. De bloemblaadjes waren gemaakt van stof, soms met rafels eraan. Ze hadden alle kleuren van de regenboog. Door de stengel en de blaadjes zat ijzerdraad, zodat je ze alle kanten op kon buigen. De stengels haakten in elkaar, zoals ik een ketting van madeliefjes reeg. Op een dag lagen al die bloemen buiten. We namen ze mee zonder het te vragen. Dat was niet nodig, wisten we. We laadden ze in een kruiwagen waar het roest vanaf bladerde en gingen ermee langs de huizen. We hebben niet heel erg goede zaken gedaan. Misschien doordat onze bloemen naar wierook en wiet roken. (Ik heb nog niet alles aangepast. Op sommige dingen moet ik nog even broeden.)

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2019 - 20:12
Hoi SanVis, prachtig hoe je de sfeer treft met je beschrijving van de commune! Ik heb genoten!
Dag Ton, Dank voor je mooie woorden. Fijn dat je genoten hebt.

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 januari 2019 - 21:14
Ik vind het heel mooi geworden. Er was al maar heel weinig 'mis' met de tekst en nu is hij om door een ringetje te halen. Voor de allerlaatste puntjes op de i eventueel: - het 'in het huis trekken' is in combinatie met het 'neerstrijken' misschien net iets te veel van het goede? - het was me bij mijn eerste 'analyse' niet eens opgevallen, dus het is nu echt zou op slakken leggen, maar 'licht' in combinatie met 'theelichten' is misschien niet optimaal. Ik denk dat 'het licht van' gewoon weg kan (en dan uiteraard 'flikkerden' in meervoudsvorm). Wellicht tot de volgende keer! Katja

Lid sinds

11 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2019 - 15:41
Sanvis, … wat een romantisch verhaal. Ik ken de flowerpowertijd niet echt.; wel van tv. Het leek me best spannend daar eens rond te neuzen. Enfin, die tijd is nu voorbij. Je begrijpt dat ik nu met plezier jouw verhaal heb gelezen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2019 - 20:10
Ik vind het heel mooi geworden. Er was al maar heel weinig 'mis' met de tekst en nu is hij om door een ringetje te halen. Voor de allerlaatste puntjes op de i eventueel: - het 'in het huis trekken' is in combinatie met het 'neerstrijken' misschien net iets te veel van het goede? - het was me bij mijn eerste 'analyse' niet eens opgevallen, dus het is nu echt zou op slakken leggen, maar 'licht' in combinatie met 'theelichten' is misschien niet optimaal. Ik denk dat 'het licht van' gewoon weg kan (en dan uiteraard 'flikkerden' in meervoudsvorm). Wellicht tot de volgende keer! Katja
- Ik begrijp wat je bedoelt. Ga ik toch nog even naar kijken. - Ja, inderdaad, dat licht. Dat zat me ook al een beetje dwars. Goede oplossing. Zeker tot de volgende keer. Leerzaam en prettig!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 januari 2019 - 20:18
Sanvis, … wat een romantisch verhaal. Ik ken de flowerpowertijd niet echt.; wel van tv. Het leek me best spannend daar eens rond te neuzen. Enfin, die tijd is nu voorbij. Je begrijpt dat ik nu met plezier jouw verhaal heb gelezen.
Dag Riny, Ik was ook te jong om het echt mee te krijgen. Die commune vond ik vooral heel vreemd en spannend. Ze hadden er ook nog een leuk hondje, herinner ik me nu. Tassie, heette het. Fijn dat je het met plezier gelezen hebt.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 januari 2019 - 16:39
Ha Sanvis, Hierin voel ik me helemaal thuis. Ik ben in de flowerpower-tijd groot geworden en altijd een beetje in blijven hangen. Zoals ook nog in de opdracht van vorige week. Ik wil alles aandachtig lezen. Ik ga vrolijk het weekend in. Dank je wel.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 19:43
Dag Levina, Excuus voor de late reactie, maar het kwam er niet van. De flowerpower-tijd is denk ik voor veel mensen een bijzondere tijd geweest. Ik was nog vrij jong. Het meeste ging langs me heen, behalve dan dat gebeuren in die commune. Ik hoop dat het weekend vrolijk is gebleven en dank voor het lezen.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 januari 2019 - 19:45
Ha Sanvis, Hierin voel ik me helemaal thuis. Ik ben in de flowerpower-tijd groot geworden en altijd een beetje in blijven hangen. Zoals ook nog in de opdracht van vorige week. Ik wil alles aandachtig lezen. Ik ga vrolijk het weekend in. Dank je wel.
Dag Levina, Excuus voor de late reactie, maar het kwam er niet van. De flowerpower-tijd is denk ik voor veel mensen een bijzondere tijd geweest. Ik was nog vrij jong. Het meeste ging langs me heen, behalve dan dat gebeuren in die commune. Ik hoop dat het weekend vrolijk is gebleven en dank voor het lezen. (Nu reageer ik twee keer, zie ik. Om het goed te maken, zullen we maar denken.)