#227 - Bloemetjesbehang
Mijn vriendinnetje en ik waren er per ongeluk terechtgekomen, in het huis waar een commune woonde. Maar toen we het eenmaal ontdekt hadden, bleek de aantrekkingskracht groot. We gingen er vaak naartoe.
Het was in de jaren zeventig van de vorige eeuw. De commune was neergestreken in een rijtjeshuis net als het onze, maar binnen was alles anders. Het eerste wat opviel was de geur. Wierook, dacht ik toen. Ik had ook van die staafjes op mijn kamer staan. Nu weet ik dat er hoogstwaarschijnlijk de nodige wiet gerookt werd.
Voor de ramen hingen doeken die leken op het kleed dat bij mijn oma over de tafel lag. Er kwam geen straaltje licht binnen, alsof de dag, net als de verguisde burgermaatschappij, buiten moest worden gehouden. Wel brandden er kaarsen. In jampotjes op de grond flikkerde het licht van theelichtjes en in kandelaars aan de muur brandden druipkaarsen. Het gaf de kamer een sfeer van heiligheid. Een heiligdom waar de hoogmis van de vrijheid gezamenlijk gevierd werd. En die van de ledigheid.
De deur stond altijd open. Als je binnenkwam stootte je je hoofd tegen een koord met belletjes. De vloer lag bezaaid met kussens van ribfluweel waar je gemakkelijk met zijn tweeën op kon liggen. Dat gebeurde dan ook. Uit hoeveel mensen de commune bestond, is me niet duidelijk geworden. Dat leek steeds te veranderen, maar ze hadden allemaal haar dat tot op de schouders viel en ze droegen geen schoenen. Altijd speelde er wel iemand gitaar of de hele groep zat te neuriën. Niemand leek ons op te merken als wij er rondliepen.
We waren vooral gefascineerd door de kunstbloemen waarmee de muren van de woonkamer behangen waren. In slingers hingen ze van het plafond tot de vloer. De bloemblaadjes waren gemaakt van stof, soms met rafels eraan. Ze hadden alle kleuren van de regenboog. Door de stengel en de blaadjes zat ijzerdraad, zodat je ze alle kanten op kon buigen. De stengels haakten in elkaar, zoals ik een ketting van madeliefjes reeg.
Op een dag lagen al die bloemen buiten. We namen ze mee zonder het te vragen. Dat was niet nodig, wisten we. We laadden ze in een kruiwagen waar het roest vanaf bladderde en gingen ermee langs de huizen. We hebben niet heel erg goede zaken gedaan. Misschien doordat onze bloemen naar wierook en hasjiesj roken.
Mooi verhaal San. Je neemt
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
SanVis, ik zie het helemaal
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
nyceway schreef: Mooi verhaal
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
mw.Marie schreef: SanVis, ik
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Hoi, na de eerste lezing
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
N.D.D. schreef: (Mijn man
Lid sinds
6 jaarRol
SanVis schreef: mw.Marie
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Hoi SanVis, Een mooi verhaal
Lid sinds
7 jaarRol
N.D.D. schreef: Hoi, na de
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
mw.Marie schreef: SanVis
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Anke Kessels schreef: Hoi
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Hoi SanVis, prachtig hoe je
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Het verbaast me niets nu te
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Dag Katja, Net als veel
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Flowerpower (nieuwe
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Ton Badhemd schreef: Hoi
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Ik vind het heel mooi
Lid sinds
5 jaar 11 maandenRol
Sanvis, … wat een romantisch
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Schrijfcoach Katja de Vries
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Riny schreef: Sanvis, … wat
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Ha Sanvis, Hierin voel ik me
Lid sinds
10 jaar 4 maandenRol
Dag Levina, Excuus voor de
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol
Levina Levja schreef: Ha
Lid sinds
7 jaar 2 maandenRol