Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

De eerste zin

6 januari 2008 - 14:09
Ik schrijf al een aantal jaar. Als kind vlogen er simpele verhaaltjes uit zonder na te denken. Nu ik ouder ben, ben ik veel meer aan het nadenken over mijn verhalen en vallen ze niet zomaar meer op papier. Het gene waar ik de meeste moeite mee heb (en dit klinkt misschien echt belachelijk!) is de eerste zin van je verhaal. Naar mijn idee is de eerste zin of alinea crusiaal voor je verhaal. Het is het gene wat een lezer als eerste leest en daarmee bepaald of het door gaat met lezen of stopt. Nu heb ik dus echt de meeste grote moeite met de eerste zin en alinea op papier te zetten dus mijn vraag is; Wat zijn de do en don'ts van een eerste zin/alinea.

Lid sinds

17 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 14:18
Ik kan me geheel aansluiten bij de redenering van Chantal. Ook ik worstel vaak met de eerste zin. Moet iemand gelijk spreken, moet 'ie lang zijn, moet 'ie beschrijven... Heel lastig, die eerste zin.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 14:53
Tegenwoordig verdient midden in een dialoog beginnen vaak de voorkeur. Chantal, dit is vriendelijk bedoeld en ik weet natuurlijk niet hoe oud je bent, maar als je anderen jouw schrijfsels wilt laten lezen zou ik ze wel laten checken op spelling en grammatica, want er vallen me aardig wat fouten op in je stukje.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 15:13
Dit verschilt per genre en naar mijn mening ook per verhaal. De ene keer is het prettig als je middenin een gebeurtenis valt of zelf, zoals hierboven geopperd, middenin een dialoog, de andere keer is een aanloop wenselijk. Het manuscript waar ik nu aan werk, begint met een dialoog. Ik vind het een prettig begin omdat je direct wat van de karakters te weten komt.

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 16:25
Chantal, je ziet, het verschilt per persoon. Dat die eerste alinea pakkend moet zijn, heeft geen betoog nodig. Welkom trouwens!

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 16:26
@ Trenke Ik ben 21 :) En ja, dat van die spelfouten heb ik vaker gehoord. Waarschijnlijk is het een vorm van dyslectie. Bepaalde woorden blijf ik altijd fout schrijven. Hoe vaak iemand mij ook verteld dat het anders moet. Ik vind het ook niet echt leuk dat ik nooit eens foutloos iets kan schrijven. Maar gelukkig hebben we computers etc. Als schrijver is het misschien handiger als je foutloos kan schrijven, maar soms kan je een passie en hobby niet tegenlaten houden door makementen. En nee, ik ben niet gekwetst of iets door je berichtje, want je hebt gelijk :)

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 16:27
Ik begin met een statement. Er gebeurt iets heftigs en daar reageren mijn hoofdpersonen op. Direct, meteen in de eerste alinea.

Lid sinds

17 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 16:34
Begin ergens halverwege te schrijven. Dan zit je niet met het dilemma en kun je lekker in het verhaal kruipen. Later krijg je dan wel een idee voor het begin dat goed ligt. Mijn eerste zin (her)schreef ik op het allerlaatst en dat is me best bevallen ;)

Lid sinds

19 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 16:44
Ik schrap ook vaak achteraf de eerste alinea's of zelfs een heel hoofdstuk. Ik begin gewoon met een spannend moment en schrijf het geheel af. Later kijk ik wel of de eerste zin ook de eerste zin moet blijven. Soms wel, soms niet.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 17:38
Een korte zin, waarin in ieder geval één of twee dingen duidelijk gezegd worden. Zo probeer ik het tenminste.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 18:16
Hoi chantal, Het beginstukje is inderdaad super cruciaal voor het verhaal. Ik merk van mezelf dat ik vaak eerst de situatie schets voor ik personen aan het woord laat. Misschien is dit een ideetje? Waarom verzin je niet een paar verschillende beginstukjes van je verhaal en lees die dan stuk voor stuk alsof je iemand in een winkel bent die een boek uitkiest. welk stuk trekt jou het meeste aan. Want het is jouw boek en dus jouw verhaal. Je foutjes vallen best mee hoor, dat heeft vast niets met dyslecsie te maken. Maar ja, ik schrijf zelf nooit geheel foutloos.

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 18:31
@ Pehamo Ohh! Dat vind ik een heel goed advies! Dat ik daar zelf nooit op ben gekomen! Dank je wel!! En al die andere ideetjes. Super! Dank je wel :D

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 18:54
Hee Aart, jij bent wel van het korte werk hé, Een korte zin waarin een of twee dingen duidelijk gezegd word, Help, mijn beginstukken zijn meestal 10 tot 20 zinnen lang en schetsen vooral de situatie. Heb je hier iets aan als ideetje voor een beginstuk Chantal? ===================================== Zingende vogels loofden de komst van Lichtkind, die elke ochtend opnieuw geboren werd. Met feestelijke kleuren kwam de jonge god uit zijn tent en zijn stralen kleurde de prairie goudgeel. De uitgestrekte grasvlakte eindigde bij een groot woud. Daar leken bomen en struiken in brand te staan, zo fel oranje, rood en geel waren de herfstbladeren gekleurd. Twee gebruinde mannen met lang zwart haar stonden voor de bosrand. Nu Lichtkind niet langer zijn feestkleuren liet schijnen, werd het donker. Grote zwarte wolken werden naar hen toe gedreven door een bulderende wind en het onweer beloofde weinig goeds. Dit is uit "Ster," een boek over Native American, ver voor de witte pest als een kankergezwel alles vernietigde. ===================== Een regenvlaag kletterde tegen het raam. In de kleine schemerdonkere slaapkamer lag een jonge knul met zwart krullend haar te slapen. Hij sliep niet vredig en zijn benen bewogen onrustig. De kat die aan het voeteneind lag te slapen keek waakzaam op, maar bleef nog liggen. Dit is uit Bigfoot, een paranormale detective. ===================== De laagstaande zon bescheen een uitgestrekte bruine heidevlakte met hier en daar een eenzame berkenboom. In de verte vlogen krassend wat kraaien voorbij. Een zanderige weg vol diepe kuilen kronkelde door het weidse landschap naar een eenzaam doel. De vredige stilte werd alleen verbroken toen een windvlaag ritselend met vergeelde blaadjes van de kromgegroeide berkenbomen speelde. Dit is uit Jonathan, Jimmy en Rigsby. ================================ Anno 3010. Tik, tik, tik, twitititipeti, kruns, kruns, kruns. Het gekruns was het enige teken van leven in de kleine vrachtmodule. Alleen een zacht monotoon gezoem liet merken dat het ruimtevaartuig vooruit kwam. Dit is uit Jakuan 1. ======================= “Allemachtig, wat is er toch gebeurd?” Jakuan wreef kreunend over zijn voorhoofd, hij had een vreselijke hoofdpijn en alles draaide om hem heen toen hij probeerde te kijken. “Waarom ben ik zo duizelig?” Langzaam ging hij op het bed overeind zitten en wreef zijn ogen uit. Het was zo vreemd wazig in zijn hoofd en hij probeerde de gebeurtenissen op een rijtje te zetten. Bovenstaande uit Jakuan 2. Zoals je ziet Chantal zijn verschillende beginstukjes mogelijk. zoals Aart al zei, het gaat erom in enkele zinnen de situatie te schetsen. Als je het leuk vind kun je jouw beginstukjes ook plaatsen? We kunnen hier vast met z'n allen er iets postiefs over zeggen.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 19:01
Hee Aart, jij bent wel van het korte werk hé, Een korte zin waarin een of twee dingen duidelijk gezegd word, Help, mijn beginstukken zijn meestal 10 tot 20 zinnen lang en schetsen vooral de situatie.
Korte werk? Mijn belangrijkste verhaal wordt 200-250.000 woorden, en dat is alleen deel 1 en er komen er 6 :) Jouw beginstukjes zijn niet zo slecht hoor, ze zijn prima. Zo is jouw stijl nou eemaal!

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 19:06
Als ik wat heb waar ik echt blij mee ben zal ik het hier eens gaan posten. Ik moet eerst eens gaan bedenken wat ik wil en hoe het verhaal gaat lopen. Maar zodra ik iets heb wat lekker loopt kunnen jullie het lezen :)

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 19:18
Prima Chantal, we wachten af, laat je vooral niet opdrijven. Jeetje mina Aart, 250,000 woorden!!! Waar moet ik in godsnaam aandenken? Zoiets als die superdikke pillen van Jean Auwel met haar serie de aardskinderen? Hoe ben jij aan het idee gekomen Aart en hoe zijn de meeste van jullie aan een idee gekomen? Vanmiddag heb ik de oven goed schoongemaakt en onder het poetsen heb ik een boek verzonnen, er staat nog geen regel op papier, maar het is al helemaal af. Over een vrouw in de 2e wereldoorlog die een pension begint en allerlei vluchtelingen opvangt, ook Joden. Als een Duitse officier verliefd op haar word en steeds vaker binnenvalt word het erg moeilijk om de Joden verborgen te houden. Het blijkt later dat een van haar opgevangen vluchtelingen, zijn gedeserteerde broer is. nou ja, het verhaal is superspannend en weer een totaal ander boek als al die andere waaraan ik wel schrijf. Dat is mijn grote probleem. Ik krijg steeds weer enorm goede verhalen door, en heb er naast de ruim tien die af zijn nog minstens vier in mijn hoofd. Wanneer komt eindelijk de denkcomputer die je verhalen opschrijft terwijl je het alleen maar hoeft te verzinnen.

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 19:23
@ Pehamo. Ik zou in grote lijnen alles opschrijven, zodat al die verhalen niet in je hoofd blijven dwalen. Zo kan je rustig aan een verhaal beginnen, zonder dat je de andere vergeet. Ik heb bijna altijd dat ik met een stuk begin dat midden in het verhaal begint en dan begin ik pas met schrijven. Dus eigenlijk begin ik altijd met het midden. :confused:

Lid sinds

19 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 19:24
Pehamo, wil je zo graag gelezen worden dat je nu ook al het topic van Chantal gaat volplempen? Chantal plaats hier gewoon eens een mogelijk begin. Wij 'schieten' er dan wel op. Dan wordt het volgende begin vast beter. Net zo lang tot je tevreden bent.

Lid sinds

17 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 19:34
Sorrie Zjors, je hebt gelijk, ik ben een te grote eigenpijper om mijn eigen makkes altijd erbij te halen, goed voornemen 20076B. Niet altijd mijn eigen gezeur voorop stellen. Sorrie Chantal, we wachten vol spanning op je beginzinnen. We zullen er vast allemaal tevreden mee zijn.

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 19:57
Moet ik alleen wel inspiratie hebben. Dus eventjes geduld. Op dit moment ben ik veel te hard aan het nadenken en dat werkt bij mij niet. meestal kom ik op ideen als ik op rare plekken ben; midden in de winkel, in mijn auto, in bed of zelfs onder de douche. Ik wil deze week wel weer met iets starten want ik wil heel erg graag wat op papier knallen. Vrees niet ;) Ik zal proberen deze week iets te posten!

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 20:03
Chantal, nadenken helpt bij mij ook niet. Het moet echt vanzelf komen. Misschien je hoofd een beetje leegmaken en al je gedachten opschrijven?

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 20:08
Eigenlijk zou ik gewoon een rondje buiten moeten gaan lopen. Maar het is nu donker buiten dus dat doen we ook maar niet. Ach, ik wacht rustig af. Creativiteit is niet af te dwingen.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 20:28
@Pehamo, het is Jean M. Auel en de serie heet de Aardkinderen. Prachtige serie en als je het dan aan wilt halen of wilt vergelijken, schrijf het dan op zn minst goed of gebruik het niet. @Chantal, tsja alle tips die hier al staan kun je proberen, gewoon beginnen met schrijven en misschien valt je later opeens een geweldige beginzin in en dan kun je altijd weer aanpassen. Als de 1e zin achteraf niet goed genoeg blijkt te zijn, is het zo aan te passen, een 1e zin is niet definitief.. net zoals de rest van de tekst dat niet meteen is :)

Lid sinds

18 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
6 januari 2008 - 23:20
Niet nadenken Chantal, gewoon ergens beginnnen. Die eerste zin mag je ook als laatste schrijven. Succes!

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 mei 2010 - 21:52
Afgeraden wordt in ieder geval te beginnen met: - de zonneschijn, de regen, de regenboog, donder en bliksem. Dat is zo standaard in de lezers hoofd geprent, dat hij dit niet direct slikt. Een eerste zin wordt nooit gezien als vervolg van de rest van het boek. Veel belangrijker is de tekst voorzijde en achterzijde. Die leest men als eerste. De eerste zin van een boek komt (meestal) pas als laatste. TIP: Schrijf eerst een eerste zin (met stuk tekst) Daarna een proloog. Je zal al snel zien of de eerste zin klopt. Als je geen proloog wil schrijven verzin dan twee zinnen die mogelijk eerder dan de eerste zin hadden kunnen staan. Voelt het goed, dan is dit de eerste zin, zoniet dan een ander. Succes

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
7 mei 2010 - 20:48
Begin gewoon, ook al ben je er op het eerste gezicht niet tevreden over. Ik heb nu de proloog al zo'n vijf keer helemaal opnieuw geschreven, steeds bij een ander punt begonnen en steeds op een andere manier begonnen. Een aantal voorbeelden zoals het zou kunnen, volgens mij, in hetzelfde stuk, heel willekeurig... 'Daar zaten ze dan. Het probleem was nog steeds niet opgelost, hoe lang ze er nu al over gediscussieerd hadden.' '"Goed," zei de voorzitter, "wil je me dan eindelijk zeggen wat het probleem is?"' 'Hij hing zijn jas aan de kapstok in de gang van zijn appartementje, nog steeds denkend aan de vergadering. Ze hadden gepraat, gediscussieerd, geruzied, gezwegen en weer gepraat. Ook al was het alweer anderhalf uur geleden dat hij het gebouw uit was gelopen, naar zijn auto, hij kon het niet van zich af zetten.' 'Het gebouw waar hij werkte, was hoog en heel smal. Het leek soms net zo'n knalrode Londense dubbeldekker. Alleen het licht van de kamer in het midden, helemaal bovenin, was nog aan. Op de grote parkeerplaats bij het gebouw stonden nog enkele auto's. Er reed er net een weg. Een paar minuten geleden was het er nog een lawaai geweest van alle auto's die langs één slagboom de parkeerplaats afwilden. Het duurde verscheidene uren voor het licht van het kamertje bovenin uitging en het laatste groepje mensen de parkeerplaats opliepen." Zo kan het steeds zo anders...