Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#216 Geluk is een herinnering, mevrouw

‘Ach nee toch, komt u nu al weer met de collectebus?’ Louise ziet zelden iemand bij haar thuis. Als er gebeld wordt is het meestal voor een collecte. Net als nu. Weer die engerd van de kerk met zijn mooie praatjes over geluk dat geweest is en over de Lieve Heer en dan douwt-ie de collectebus onder haar neus. ‘Tja mevrouw De Jager, ik kom u feliciteren met uw verjaardag. Net als vorig jaar.’ Met een klap smijt Louise de deur dicht en slaakt een diepe zucht. Als Louise weer in haar leunstoel zit, staart ze naar het portret van haar Gerard op de schoorsteen. Ze pakt zijn gouden medaillon en poetst het met een beetje spuug en haar zakdoekje. Ze neemt de Keulse pot uit haar dressoir op schoot en laat de inhoud langzaam door haar vingers glijden. De gouden tientjes, gespaard voor haar kleinzoon. Vroeger las zij hem voor uit Piggelmee, die woonde in een Keulse pot. Vanavond komt Geertje langs, dan geeft zij hem Piggelmee zijn huisje. Dan appt zij hem; ‘Geert, vergeet je niet eerst mijn medicijnen bij de apotheek op te halen?‘ Louise denkt aan morgen en glimlacht. Morgen is zij weer bij Gerard. Geïnspireerd door: Herman van Veen, ‘Oma Louise’ (1974) https://www.youtube.com/watch?v=uC4FGJvoDxk

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ton zeer herkenbaar die collectes. Ik begrijp die Louise wel. Gerard, ik dacht dat het haar overleden man was, maar een dominee, omdat het morgen zondag is? Het is een leuk raadsel. Graag gelezen, fijne avond.

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Mw.Marie, dankjewel voor je reactie. Dit gaat over eenzaamheid, subliem door Herman van Veen verwoord en vertolkt (zie en beluister de link). 'Gerard' is haar man; de korporaal De Jager, die in de oorlog is gestorven. Haar kleinzoon 'Geert' is naar hem vernoemd. Louise verlangt naar Gerard en heeft ervoor gekozen morgen weer bij hem te zijn.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
mooi ingetogen verwoord was mij direct duidelijk dat/ hoe zij bij haar man zal komen wat de eerste alinea er precies mee te maken heeft, weet ik nog niet helemaal, maar ik ben ook niet helemaal helder; ik proef er wel een zekere sfeer in, zal Herman er zo ook eens bij zoeken zeer fraai citaat, in elk geval

Lid sinds

5 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Snap niet helemaal waar het heen gaat, maar nu moet ik erbij zeggen dat ik niet veel heb met Herman van Veen.

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ton, prachtig citaat dat resulteert in een weemoedig verhaal. De Keulse pot en Piggelmee vind ik mooie details. Van 'douwt' zou ik ' duwt' maken? En ik schakelde zelf een beetje hakkelend van Gerard naar Geertje. Dat kan aan mij liggen uiteraard. Voor mij was het duidelijker geweest als je Geertjes naam iets eerder had geïntroduceerd, bv achter '.....haar kleinzoon Geertje.' Mijn oma was altijd verliefd op Herman van Veen. Ze spaarde Keulse potten. :)

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik had even wat moeite om in het verhaal te komen, toen herkende ik het lied van Herman van Veen. Knap de eenzaamheid weergegeven, Ton.

Lid sinds

6 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind de eerste alinea erg goed. In een klap staat Louise daar. Ik denk ook dat Geertje iets eerder geïntroduceerd mag worden. Dat maakt het duidelijker. Bedoel je met schoorsteen de schoorsteenmantel. Zo'n schoorsteen zit zo hoog ... Voor het overige vind ik het een heel mooi verhaal.

Lid sinds

6 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mooi Ton, eerst de trivialiteit van de zalvende collectant, dan haar eenzaamheid, haar mijmeringen en de afronding door het voornemen waarover zij en niemand anders beslist. Ontroerend. Geluk is ook een mooi lied. Dankjewel voor de link.

Lid sinds

6 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi verhaal, vooral door de dubbelzinnigheid en het einde dat door de lezer zelf in te vullen is. Ook ik twijfel of 'douwt-ie' past bij de vertellerstekst. Doordat de rest juist heel netjes en 'normaal' is, valt dit juist heel erg uit de toon. Graag gelezen!

Lid sinds

5 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Ton, Ik vind "douwt" juist goed, omdat dit ouderwets aandoende woord mij duidelijk maakt dat de hoofdpersoon op leeftijd is. Een eenzame bejaarde die eigenlijk niemand meer heeft, kernachtig geillustreerd door de collectant die zegt "net als vorig jaar" Klein zeurtje: Ik had meteen wel door dat Geertje de kleinzoon is. Door het noemen van zijn naam voelde het meteen ook vertrouwd. Hem vlak daarna weer zo afstandelijk "kleinzoon" noemen maakte me wel heel even in de war. De eerste alinea geeft wat dubbele informatie. Dat kan wel korter. De vertraagde gedachtegang van Louise zou je dan weer op een andere manier kunnen showen. Maar dat is natuurlijk aan jou wat je daar mee wilt. De tweede alinea met Piggelmee en de Keulse pot met spaarcentjes vind ik schitterend. Arme Louise! Knap neergezet!

Lid sinds

7 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi allemaal, hartelijk dank voor jullie reacties. Daaruit blijkt 'zoveel hoofden, zoveel zinnen'. :) En ik realiseer me nu ook, dat dit ontroerende lied 'Oma Louise' wel heel erg in mijn systeem zit en dat mijn bijdrage daardoor wellicht wat lastiger te volgen is voor de lezer die het lied niet kent. @ Chantal en @ Schrijfcoach Mike; ik heb expres voor 'douwt' gekozen, omdat het zo past in de stemming; oma Louise is gefrustreerd dat ze zo weinig bezoek krijgt, en als het dan een keer zover is lijkt het niet om haar maar om haar financiële bijdrage te gaan. Daarom smijt ze ook met de deur. @ Chantal en @ Sandra; de kleinzoon heb ik niet bewust voorgesteld aan de lezer, dat wordt m.i. impliciet duidelijk in de zin over de gespaarde gouden tientjes in combinatie met de daaropvolgende zinnen. En Geert / Geertje is natuurlijk afgeleid van Gerard. @ Sandra; technisch gesproken heb je gelijk; de 'schoorsteenmantel' wordt in het dagelijks gebruik vaak aangeduid met 'schoorsteen', vergelijk 'stoplicht'. @ Bianca; ik heb nog even nagedacht over je opmerking over de afstandelijke kleinzoon; ik ga met je mee, het wordt: 'Dan appt ze hem.'

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Ton, Mooi hoe je de eenzaamheid en tevens berusting in haar eigen keuze van Louise in verhaalvorm giet. Geertje zal zijn oma gaan missen. De rol van de collectant was mij wel al duidelijk; liever geen bezoek dan bedelbezoek :-) Je aanpassing m.b.t. 'hem' in de laatste zin is een prima keuze. douwt-ie ook. 'duwt' is te braaf voor de gemoedstoestand van Louise. en douwt-ie = ook meer "Ton B.-stijl" :D Yep, weer een fijne bijdrage van jou. .