#193- Schaduw

Nuha, klinkt als poëzie, zo mooi vind ik het. De ondertoon doet me het ergste denken, ik zou zeggen, doe het niet! Korom mooi geschreven in zo weinig woorden, knap de sfeer neergezet. Fijne avond

@mw.Marie, dank voor de feedback!

Nuha: De zee was zich nog van geen kwaad bewust. een mooi stukje poëzie voor het slapengaan

Peter, dank je wel voor de prachtige feedback.

Het leest als een Griekse mythe.

Levina, leuk om te horen, het is ook in Griekenland geschreven :)

Nuha, ... ik hoop dat Zeus haar komt helpen. Je hebt het sfeervol geschreven. :thumbsup: :nod:

Dank je wel Riny, ja, dat zou een mooie wending geven aan het verhaal.

Ik waan me in Griekenland. Zoals Marie en Peter al zei, klinkt het erg poëtisch. Ik hoop dat Riny's Zeus er nog een positieve draai aan kan geven.

Thanx Siv, Zeus de redder in nood, ik krijg wel zin om door te schrijven aan het verhaal.

Voordat ze aan de kust van Griekenland verdween werd ze al jaren door hersenschimmen geplaagd. De spoken in haar hoofd vervormden en bepaalden haar werkelijkheid. De zon scheen uitbundig aan een strakblauwe hemel. De zee was zich nog van geen kwaad bewust. Ze keek erop neer en zag alleen maar duisternis. Ze stond bovenaan de rotsen en keek nog eens naar beneden en zag haar bebloede voeten. Haar lange schaduw danste over de rotsen.

Je schetst een mooi (herkenbaar) beeld en houdt het spannend. :thumbsup: De zin opbouw zou ik af en toe omgooien om het vlotter te laten lezen: Uitbundig scheen de zon aan een strakblauwe lucht, de zee was zich nog van geen kwaad bewust. Hiermee vermijdt je 2x de opbouw met de... Twee keer het woord rotsen in de laatste alinea moet ook te vermijden zijn. Ook kan het strakker/ korter: beneden zijn je voeten al als je staat ;) Hier zit zeker een langer verhaal in. :nod: Succes!

Het begint niet in de actie zoals de opdracht luidt, maar eindigt wel duizelingwekkend door het geïmpliceerde. :nod: Omdat het idd mythe-achtig is, past het alwetend perspectief hier. Vanuit haar perspectief kan je moeilijk schrijven 'voordat ze verdween', vooral met wat volgt. Eens met May wat betreft twee laatste zinnen, de twee maal rotsen en beneden. Met bebloede voeten stond ze bovenaan de rotsen. Haar schaduw danste er overheen. (Een lange schaduw is er als de zon laag staat, bij volle zon staat de schaduw dichter bij je. Hoe hoger de zon, hoe korter de schaduw) Prachtige uitwerking waar de natuur haar rol speelt!

Bij nader inzien, mss ben ik te uitgebreid, hoe kan haar schaduw dansen als zij stilstaat, of draagt ze een wapperende rok?

@ Marlie en @May Laysen, dank voor jullie uitgebreide feedback, ik ga ermee aan de slag.

Kort maar krachtig, en prachtig. Elke zin is als een snoepje, en nog spannend ook! Graag gelezen!